Onze plek
‘Ik ben blij dat je me had uitgenodigd’
Illustratie Alyssa Petersen
Toen ik voor het eerst met Nate uitging, verbaasde het me te horen dat hij geen heilige der laatste dagen was. Hij was erg beleefd, maar eenmaal thuisgekomen twijfelde ik of ik nog een keer met hem op een date wilde.
De volgende week belde Nate om te vragen of ik op oudejaarsavond met hem uit wilde. ‘Het spijt me, Nate’, zei ik. ‘Dat is een zondagavond, en dan kijk ik met mijn familie naar een uitzending van het Eerste Presidium.’ Ik kreeg een ingeving en voegde eraan toe: ‘Maar je mag er ook naar komen kijken, als je wilt.’ Ik was stomverbaasd toen hij ja zei.
Ik voelde de Geest zo sterk toen de profeet ons aanmoedigde om goede voornemens te bedenken waardoor we nader tot Christus konden komen. Nate luisterde aandachtig naar elk woord. Toen hij naar huis was gegaan, had ik vrede met hoe het gegaan was. De volgende dag belde hij me.
‘Ik wilde je bedanken dat je me gisteravond had uitgenodigd’, zei hij. ‘Al mijn vrienden hielden een fuif en ik wilde er niet heen omdat ik wist dat er verkeerde dingen gedaan zouden worden. Ik ben blij dat je me had uitgenodigd. Het was erg fijn.’
Ik voelde dat de Geest me zei dat ik het goed had gedaan. Doordat ik vriendelijk voor Nate was, voelde hij de zegeningen van rechtschapen gedrag. Ik weet dat God om ons allemaal geeft en dat Hij ons altijd de kans zal geven om het goede te kiezen.
Rachel H. (Texas, VS)
Verdwaald in Tijuana
Een aantal jaren geleden reed ik met mijn familie naar Tijuana, in Mexico, om enkele leden te bezoeken en wat spullen naar het zendingshuis te brengen. Maar zodra we vanuit de Amerikaanse staat Californië de Mexicaanse grens waren overgestoken, verdwaalden we. Geen van ons had een mobiele telefoon, dus we konden niemand om hulp bellen.
Uiteindelijk stelde mijn zus voor om langs de weg te parkeren en een gebed uit te spreken. We sloten allemaal de ogen en bogen ons hoofd terwijl ze bad. Toen ze klaar was, deed ik mijn ogen open en was het eerste wat ik zag een taxi met een sticker van de tempel in San Diego! Ik riep uit: ‘De tempel!’
Een van mijn zussen sprong uit de auto en rende op de taxi af, die in het verkeer stilstond. Ze praatte even met de bestuurder, rende terug en zei dat hij haar had gezegd om hem te volgen. Wij volgden hem terwijl hij door het verkeer in de straten van Tijuana zijn weg zocht, tot we bij het zendingshuis aankwamen.
Hierdoor werd mijn getuigenis gesterkt dat onze hemelse Vader leeft en dat Hij over ons waakt. Trouw gezinsgebed houden voelt geweldig, en God verhoort onze gebeden echt.
Corbin D. (Californië, VS)
Is mijn familiegeschiedenis werkelijk af?
Ik wilde echt met mijn familiegeschiedenis helpen, maar mijn vader had al zeven generaties in zijn stamboom en alle tempelverordeningen waren gedaan. Elf jaar lang vond hij geen nieuwe familiegegevens meer. Mijn verlangen en hoop verdwenen. Ik zei gefrustreerd tegen mezelf: ‘Mijn familiegeschiedenis is al helemaal klaar. Hoe kom ik nou aan namen om mee naar de tempel te nemen?’
Ik besloot naar alle gegevens te kijken die mijn vader op FamilySearch in zijn stamboom had, en een stemmetje zei me dat er nog veel te doen was. Ik ging links en rechts op het internet op zoek naar gegevens. Ik vond veel mensen met mijn achternaam, maar ik kon geen familieband met ze ontdekken.
Toen ik helemaal geen hoop meer had, besloot ik samen met mijn moeder voor succes met onze familiegeschiedenis te vasten. Toen we ons de volgende zondagochtend klaarmaakten om naar de kerk te gaan, herhaalde ik nog eens mijn zoekopdracht op het internet en zag ik plotseling gegevens die ik nog nooit eerder had gezien. Het was een wonder!
Met behulp van de nieuwe gegevens verzamelde ik op veertienjarige leeftijd in totaal vierhonderd familienamen om mee naar de tempel te nemen. Ik was zó blij. Maar wat ik het fijnste vond, was die namen onder de jongeren te verdelen en te zien hoe blij ze waren om zoveel kaartjes in handen te krijgen.
Ik getuig van dit grote, wonderbare werk. Als we aan onze familiegeschiedenis werken, helpt de Geest ons om daarin te slagen en raakt Hij ons hart.
Guillermo T. (Chili)