2017
Reyna I. Aburto
May 2017


Reyna I. Aburto

Druga Doradczyni w Generalnym Prezydium Stowarzyszenia Pomocy

Obraz
Reyna I. Aburto

Siostra Reyna I. Aburto urodziła się w Managui, stolicy Nikaragui, w rodzinie Noela Blanco i Delbi Cardozy w 1963 roku. „Moi rodzice zawsze ciężko pracowali, by zapewnić nam byt — mówiła Siostra Aburto. — Miałam bardzo szczęśliwe dzieciństwo”.

Zaraz po północy, 23 grudnia 1972 roku, Managuę nawiedziło trzęsienie ziemi. Siostra Aburto miała wtedy dziewięć lat. „Ocalałam, bo za moimi plecami był jakiś mebel. Jednak moje nogi znalazły się w potrzasku”. Słysząc wołania, nadeszli sąsiedzi i wyciągnęli ją i jej matkę ze zniszczonego domu, zbudowanego z cegły suszonej na słońcu. W gruzach domu znaleziono ciało jej młodszego brata, którego łóżko stało obok łóżka Siostry Aburto. „Dobra materialne są tymczasowe. Najważniejszą rzeczą jest nasza rodzina” — powiedziała.

Gdy miała dwadzieścia jeden lat, wyemigrowała wraz ze swoją rodziną do Stanów Zjednoczonych. W San Francisco w Kalifornii poznała misjonarzy i postanowiła przyjść do kościoła. „Gdy tylko weszłam do budynku, poczułam wpływ Ducha Świętego. Odbywała się właśnie konferencja palika. Czułam, że każde przesłanie było dla mnie” — powiedziała. Została ochrzczona w 1989 roku.

W tym czasie poznała Carlosa Aburto, który został jej przyjacielem. Nie przestawali do siebie pisywać nawet wtedy, gdy Siostra Aburto przeprowadziła się do Orem w stanie Utah. Pobrali się 8 maja 1993 roku w Świątyni Jordan River w Utah. Są rodzicami trojga dzieci.

Siostra Aburto, powołana 1 kwietnia 2017 roku do Generalnego Prezydium Stowarzyszenia Pomocy, pracowała przez ponad 25 lat w branży tłumaczeniowej, między innymi dla Novell Inc. oraz Lemoine International. Obecnie wraz z mężem prowadzi własną niewielką agencję tłumaczeń. Przez cztery lata studiowała inżynierię przemysłową na Uniwersytecie Środkowoamerykańskim w Managui, a w 1997 roku uzyskała dyplom przedlicencjacki w dziedzinie informatyki w Utah Valley State College.

Siostra Aburto służyła w wielu powołaniach kościelnych, między innymi jako członek rady generalnej Organizacji Podstawowej w latach 2012–2016.