Dobroć, miłosierdzie i miłość
Prezydent Thomas S. Monson
Przypatrzmy się naszemu życiu i postanówmy, że będziemy naśladować przykład Zbawiciela, będąc ludźmi dobrymi, miłosiernymi i pełnymi miłości.
Moi drodzy bracia, to dla mnie prawdziwy zaszczyt, że mogę zwrócić się do ogólnoświatowego zgromadzenia wiernych posiadaczy kapłaństwa Boga. Dzisiejszego wieczoru chcę poruszyć temat, o którym już mówiłem wcześniej.
Prorok Mormon przedstawił jedną z kluczowych cech charakteru Zbawiciela, którą mają naśladować Jego uczniowie. Powiedział on:
„Albowiem inaczej wasza wiara i nadzieja jest nadaremna, gdyż Bogu są mili tylko ludzie łagodni i pokornego serca, którzy świadczą mocą Ducha Świętego, że Jezus jest Chrystusem, i powinni oni też miłować bliźnich, gdyż bez miłości bliźniego są niczym.
Miłość ta jest cierpliwa, łaskawa, nie zazdrości, nie unosi się pychą, nie szuka swego, nie daje się łatwo sprowokować […].
Dlatego, moi umiłowani bracia, jeśli nie macie tej miłości, jesteście niczym, gdyż miłość ta nigdy nie zawodzi. Nie ustawajcie więc w tej miłości, która jest największą ze wszystkich cnót, gdyż wszystko inne przepadnie.
Ale miłość bliźniego jest prawdziwą miłością Chrystusa i trwa na wieki, i kto wykaże się nią ostatniego dnia, dobrze mu będzie”1.
Bracia, nie szanujemy kapłaństwa Boga, jeśli nie jesteśmy dobrzy dla innych.
Mój drogi przyjaciel i towarzysz, Starszy Joseph B. Wirthlin, zaprawdę był dobrym człowiekiem. Powiedział on:
„Dobroć jest istotą życia celestialnego. Z dobrocią naśladowca Chrystusa traktuje innych. Dobroć powinna emanować ze wszystkiego, co mówicie, co czynicie w pracy, w szkole, w kościele, a w szczególności w waszych domach.
Jezus, nasz Zbawiciel, był uosobieniem dobroci i współczucia”2.
Pisma święte uczą nas, że prawe korzystanie z kapłaństwa zależne jest od tego, czy żyjemy według zasad dobroci, miłosierdzia i miłości. W Naukach i Przymierzach czytamy:
„Żadna władza, ani wpływ nie może, ani nie powinna być wywierana na mocy kapłaństwa, jedynie przez perswazję […], przez delikatność i łagodność, i nieudawaną miłość;
Przez dobroć i samą wiedzę, które wielce powiększą duszę bez obłudy i bez przewrotności”3.
Bracia, przypatrzmy się naszemu życiu i postanówmy, że będziemy naśladować przykład Zbawiciela, będąc ludźmi dobrymi, miłosiernymi i pełnymi miłości. A kiedy tak zrobimy, będziemy mieli większe prawo do przywołania mocy niebios dla siebie, naszych rodzin i współtowarzyszy tej czasami trudnej podróży powrotnej do naszego niebiańskiego domu. O to się modlę w imię Jezusa Chrystusa Pana, amen.