2016
สมบัติล้ำค่าของประจักษ์พยาน
กุมภาพันธ์ 2016


สมบัติล้ำค่าของประจักษ์พยาน

ผู้เขียนอาศัยอยู่ในอามาโซนัส บราซิล

สมบัติล้ำค่าแบบใดงอกเงยเมื่อคุณแบ่งปัน

“และบัดนี้ข้าพเจ้ารู้ด้วยตนเอง … เพราะพระเจ้าพระผู้เป็นเจ้าทรงแสดงเรื่องเหล่านี้ให้ประจักษ์แก่ข้าพเจ้าโดยพระวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์” (แอลมา 5:46)

ภาพ
Product Shot from February 2015 Liahona

ซาบรินามองขณะคุณแม่เดินไปที่ประตูกับเพื่อนบ้าน “ขอบคุณสำหรับหนังสือเล่มนี้นะครับ” ผู้เป็นพ่อบอก เขาถือพระคัมภีร์มอรมอนเล่มหนึ่ง

“คุณแม่คะ ทำไมคุณแม่พูดเรื่องศาสนจักรกับทุกคนละคะ” ซาบรินาถามหลังจากนั้นขณะทั้งสองช่วยกันเช็ดจาน

“นั่นเพราะประจักษ์พยานของแม่เกี่ยวกับศาสนจักรเป็นเหมือนสมบัติล้ำค่า” คุณแม่บอก “ประจักษ์พยานทำให้แม่มีความสุข และแม่อยากแบ่งปันกับคนอื่นๆ เพื่อให้พวกเขามีความสุขด้วย!”

ซาบรินานึกภาพสร้อยคอระยิบระยับของคุณแม่ในกล่องอัญมณี “เหมือนสมบัติล้ำค่านี่หมายความว่าอย่างไรคะ”

“ประจักษ์พยานมีค่ามาก” คุณแม่บอก “เป็นของประทานจากพระบิดาบนสวรรค์ที่ช่วยให้เรารู้ว่าอะไรจริง”

“คุณแม่ได้มาอย่างไรคะ” ซาบรินาอยากรู้

คุณแม่ยื่นจานสะอาดแวววาวให้ซาบรินาเช็ด “แม่ได้มาทีละน้อยจ้ะ เมื่อแม่สวดอ้อนวอนหรืออ่านพระคัมภีร์ แม่รู้สึกสงบและอบอุ่นใจ เหมือนแม่กำลังเพิ่มสมบัติล้ำค่าให้ประจักษ์พยานของแม่”

ซาบรินาพยักหน้าช้าๆ เธอ จะมีสมบัติล้ำค่าของประจักษ์พยานได้ไหม

ในวันอาทิตย์ ครูปฐมวัยของซาบรินาเล่าเรื่องพระเยซูคริสต์ ซาบรินาตั้งใจฟัง ซิสเตอร์โลเปซบอกว่าพระเยซูทรงเชื้อเชิญเด็กเล็กๆ ให้มาหาพระองค์ พระองค์ทรงอวยพรและสอนพวกเขา เมื่อซาบรินานึกถึงพระเยซู เธอเริ่มรู้สึกอบอุ่นในใจ

ซาบรินารีบไปหาแม่หลังเลิกปฐมวัย “คุณแม่ทายสิคะว่าอะไร” เธอเล่าให้คุณแม่ฟังเกี่ยวกับความรู้สึกอบอุ่น

“ดีจัง” คุณแม่พูด “ความรู้สึกนั้นคือเวลาที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงสัมผัสใจเราและทำให้เรารู้ว่าพระกิตติคุณเป็นความจริง”

ซาบรินายิ้มให้คุณแม่ “เกิดขึ้นแบบนั้นเลยค่ะ! ทำให้หนูมีความสุขในใจ” พระวิญญาณบริสุทธิ์เงียบมากจนซาบรินารู้ว่าเธอคงไม่ทันสังเกตพระองค์ถ้าเธอไม่มีความคารวะ

คุณแม่กอดเธอแน่น “ตอนนี้ลูกกำลังได้รับสมบัติล้ำค่าของประจักษ์พยานของลูกเอง” ซา-บรินากอดคุณแม่ เธอต้องการแบ่งสมบัติล้ำค่านี้ให้ทุกคน—เหมือนที่คุณแม่ทำ! แต่เธอจะทำได้อย่างไร

คืนนั้นซาบรินาพบบัตรเผยแผ่ที่มีรูปพระเยซูอยู่ด้านหน้า เธอสอดไว้ในเป้

วันรุ่งขึ้นเมื่อถึงเวลาพัก ซาบริ-นานึกถึงบัตรใบนั้น เธอดึงออกจากกระเป๋าและไปหาเพื่อนชื่อคาร์-ลา “คาร์ลา นี่ให้เธอ” ซาบรินาบอก

คาร์ลาถือบัตรใบนั้นแน่น “ขอบใจจ้ะ! ฉันชอบรูปพระเยซู”

ซาบรินาให้คาร์ลาดูชื่อเว็บไซต์หลังบัตร “เธอสามารถเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับศาสนจักรของพระเยซูได้ที่นี่นะ”

“ศาสนจักรอะไรเหรอ” คาร์ลาถาม

“ศาสนจักรของพระเยซูคริสต์แห่งวิสุทธิชนยุคสุดท้าย” ซาบรินาตอบ “การไปโบสถ์และเรียนเรื่องพระเยซูทำให้ฉันมีความสุข”

คาร์ลาเก็บบัตรใส่กระเป๋า “ฉันจะเอาบัตรใบนี้ไปให้แม่ดู”

สองสามสัปดาห์ต่อมา คาร์ลาวิ่งมาหาซาบรินาก่อนเรียน “ฉันมีบางอย่างจะบอกเธอ!” เธอกล่าว เธอมีรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า

ซาบรินาตื่นเต้น เธอจะบอกอะไร คาร์ลายิ้ม “ครอบครัวของฉันไปโบสถ์ของเธอมาแล้ว! และเหมือนที่เธอบอก—ฉันรู้สึกมีความสุขที่นั่น”

“ฉันรู้ว่าเธอคงรู้สึกถึงพระวิญญาณบริสุทธิ์!” ซาบรินาบอก

“และฉันคิดว่าเราจะรับบัพติศมาเร็วๆ นี้!”

ซาบรินากระโดดกอดคาร์ลา ตอนนี้พวกเธอมีสมบัติล้ำค่าของประจักษ์พยานเหมือนกันแล้ว!