Gezegend door de sabbat
De auteur woont in Utah (VS).
Sabbatsheiliging is uiteindelijk een kwestie van gehoorzaamheid, houding en keuze.
Annabelle Hyatt kreeg het moeilijk met sabbatsheiliging toen ze stage in een pretpark ging lopen. Ze was in Texas (VS) opgegroeid en had altijd geleerd om op de sabbatdag naar de kerk te gaan, te rusten en anderen te dienen. Maar toen ze voor haar stage naar Florida verhuisde, moest ze ’s zondags werken.
Ze legt uit: ‘Aanvankelijk ging ik plichtsgetrouw werken, net als alle anderen. Na een paar weken viel het me op dat ik me tijdens de week droevig voelde omdat ik niet aan het avondmaal had deelgenomen of opbouwende woorden gehoord had die ik meer dan ooit nodig had.’
Op zekere dag bad ze om hulp en raapte ze haar moed bij elkaar om haar chef aan te spreken over haar wens om op zondag naar de kerk te gaan in plaats van te werken. Haar chef begreep niet waarom ze dat zo belangrijk vond. Maar Annabelle gaf niet op. Telkens als ze haar manager of chef zag, zei ze dat ze op zondag graag vrij wilde en ter compensatie bereid was om op de andere dagen extra hard te werken.
‘Uiteindelijk kreeg ik, wonder boven wonder, wat ik wilde!’ zegt ze. ‘Ik kreeg zowel zaterdag als zondag vrij, wat zeer ongebruikelijk is voor een stagiaire die er nog maar een maand werkte. Het voorrecht om het weekend vrij te hebben, was gewoonlijk voor mensen die langer in dienst waren, weggelegd.’
Ze getuigt van de zegeningen: ‘Ik kon een groot verschil zien toen ik het licht van naar de kerk gaan terug in mijn leven had. Als mijn collega’s me vroegen waarom ik naar de kerk ging, zei ik altijd dat ze maar met me mee moesten gaan. Sommige collega’s zijn mee naar de kerk gegaan. Ik weet met zekerheid dat het het waard is om voor het evangelie van Jezus Christus op te komen. We moeten de sabbat heiligen om de Geest in ons leven te hebben en een beter mens te worden.’
Annabelle werd net als vele andere jongvolwassenen gezegend omdat ze vastberaden de sabbat heiligde. Het kan moeilijk zijn de druk te weerstaan om te werken of aan activiteiten deel te nemen die we gewoonlijk in de week doen, maar sabbatsheiliging is uiteindelijk een kwestie van gehoorzaamheid, houding en keuze. Grote zegeningen zullen volgen. Deze drie jongvolwassenen getuigen dat de Heer zijn kinderen helpt om zijn dag te heiligen.
De Heer bereidde een weg
Toen Katrin Schulze uit Duitsland ver weg ging studeren, werd haar besluit om de sabbat te heiligen plots op de proef gesteld. ‘Mijn ouders hadden mij en mijn broers en zussen het belang van sabbatsheiliging geleerd’, zei ze. ‘Dat betekende voor ons niet werken, sporten en niets kopen op zondag. Ik kan me niet herinneren dat er ooit uitzonderingen gemaakt werden.
‘Ik moest voor mijn studie aan een seminar deelnemen dat altijd een volledig weekend in beslag nam — zowel zaterdag als zondag. Ik stond voor een erg lastig dilemma: als ik niet deelnam, kon ik niet afstuderen; maar aan de andere kant wilde ik alle geboden van de Heer gehoorzamen. Ik overdacht de situatie en besefte dat ik dit niet in mijn eentje kon oplossen. Ik smeekte de Heer om me te tonen hoe ik gehoorzaam kon zijn én mijn studie kon afmaken. Ik voelde gemoedsrust na dat gebed.
Toen het seminar dichterbij kwam, nam de spanning toe, maar ik bleef erop vertrouwen dat Hij een weg kon bereiden. Op zekere dag stond ik voor het bord met het rooster van de seminars. De meeste seminars vonden in het weekend plaats, maar er was er één die op drie dagen en niet op zondag plaatsvond. Ik besefte dat de Heer me hielp om de sabbat te heiligen. Dat seminar vond altijd op zondag plaats, maar dat ene jaar dat ik het zó nodig had, zorgde de Heer voor een oplossing. Ik ben zo dankbaar dat de Heer een weg bereidde zodat ik zijn geboden kon onderhouden.
Voorbereiding op zondag
Katherine Wilkinson uit Utah bleef op zaterdag vaak laat op. Over een zeker weekend zei ze het volgende: ‘Ik was samen met mijn vrienden gaan eten, we bekeken een film, en praatten tot het erg laat was. Het was ongeveer 2 uur toen ik eindelijk ging slapen.
‘Op zondagochtend tastte ik om half acht in het duister om mijn wekker af te zetten, maar daar de kerk pas om half negen begon wist mijn slaperige ik mij ervan te overtuigen dat ik wel tot 8 uur kon blijven liggen. Toen ik eindelijk uit mijn bed kroop, moest ik me haasten om op tijd te zijn. Ik nam een korte douche, sloeg mijn ontbijt over en stormde de deur uit.
‘De kerkdiensten leken erg lang. Ik bleef met moeite wakker. Ik keek naar de klok en telde af tot ik thuis een dutje kon doen. Pas in de zondagsschool realiseerde ik me dat ik zowel mijn Schriften als het lesboek vergeten was.’
Uiteindelijk wilde Katherine veranderen, zodat ze van de sabbatdag kon genieten en hem heilig houden. ‘Ik dacht over mijn sabbatdag na’, zei ze. ‘Ik was te laat opgestaan, had me half klaar naar de kerk gehaast, drie uur aan kerkbijeenkomsten doorgeworsteld (met een slechte houding), en was thuisgekomen om te slapen. En dat was absoluut niet de eerste keer dat mijn zondag zo verlopen was. Ik besefte dat ik mezelf de volle zegeningen van sabbatsheiliging ontnam, vooral dan het avondmaal en wat het mij bood.
‘De sabbat heiligen houdt meer in dan fysiek in de kerk aanwezig zijn; we moeten er ook mentaal en geestelijk zijn. Dat wil ik doen. President Spencer W. Kimball (1895–1985) heeft gezegd: ‘De sabbat is bedoeld voor opbouwende gedachten en daden. Als iemand de hele dag niets doet, ontheiligt hij de sabbat. Om de sabbat te heiligen, behoren we te bidden, lessen voor te bereiden, het evangelie te bestuderen, te mediteren, de zieken en behoeftigen te bezoeken, te slapen, nuttig materiaal te lezen en alle bijeenkomsten bij te wonen.’ (The Miracle of Forgiveness [1969], pp. 96–97.) Door te veranderen en deze heilige dag te eerbiedigen, voel ik me meer gezegend.’