Domy Pana

Świątynia była miejscem nauki dla Zbawiciela, kiedy przebywał On na ziemi; była częścią Jego życia. Błogosławieństwa świątynne są ponownie dostępne w naszych czasach” (James E. Faust „Przywrócenie wszystkich rzeczy”, Liahona, maj 2006, 67).

Świątynia jest w dosłownym znaczeniu domem Pana. Jest to miejsce, w którym Bóg naucza Swoje dzieci i przygotowuje je do powrotu do Jego obecności. Jest to miejsce, gdzie jednoczymy się jako rodziny i poznajemy drogi Pana.

„Dzięki ustalaniu tożsamości naszych przodków i dokonywaniu za nich obrzędów niezbędnych do zbawienia, jakich sami nie mogą dokonać, świadczymy o nieskończonym zasięgu Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa” (D. Todd Christofferson, „Odkupienie zmarłych i świadectwo o Jezusie Chrystusie”, Liahona, stycz. 2001, 11).

„Proces przyjmowania na siebie imienia Jezusa Chrystusa, który rozpoczyna się w wodach chrztu, jest kontynuowany i pogłębiany w domu Pana. […] Tak więc, podczas obrzędów świątynnych w większej pełni i głębi przyjmujemy na siebie imię Jezusa Chrystusa” (David A. Bednar, „W szacunku mieć imię i pozycję”, Liahona, maj 2009, 98).

„Swą jaśniejącą chwałą świątynia zdaje się przyzywać wszystkich, którzy oglądają jej splendor: ‘Pójdźcie! Pójdźcie do domu Pana. Tu strudzony odnajdzie odpoczynek, a dusza znajdzie spokój’. […] Świątynia przygotowuje wszystkich, którzy do niej wchodzą, do powrotu do domu — do domu w niebie, domu z rodziną, domu u Boga” (Thomas S. Monson, „Days Never to Be Forgotten”, Ensign, list. 1990, 67, 70).

Świątynia Waszyngton D.C. Poświęcona 19 listopada 1974 roku.

Fontanna, Świątynia Nashville w Tennessee.

Witraż, Świątynia Palmyra w stanie Nowy Jork (dalej po lewej).

Świątynia Hong Kong w Chinach. Poświęcona 26 maja 1996 roku.

Łuki, Świątynia Bountiful w Utah.

Świątynia Cochabamba w Boliwii. Poświęcona 30 kwietnia 2000 roku.

Fragment elewacji, Świątynia Cardston w prowincji Alberta.

Ogrodzenie, Świątynia Sacramento w Kalifornii.

Świątynia Akra w Ghanie. Poświęcona 11 stycznia 2004 roku.