2009
Nagbarug alang kang Caleb
Marso 2009


Nagbarug alang kang Caleb

“Hinumdumi … inigsoon nga pagkamabination” (D&P 4:6).

Kini nagsugod sama sa ubang adlaw sa eskwelahan. Among magtutudlo, si Miss Blackstock, nagsulat diha sa pisara samtang ako naglingkod naghanduraw diha sa akong lamesa-sulatanan. Dayon ang among prinsipal misulod uban sa usa ka lalaki nga wala pa gayud nako makita sukad. Ang prinsipal mihonghong og usa ka butang ngadto sa dunggan ni Miss Blackstock, ug ang tanan nahilum naningkamot nga makadungog.

Ang bata mibarug sa atubangan sa lawak klasehanan samtang ang ubang mga bata mitutok kaniya. Ang iyang lubad nga sinina luag kaayo. Adunay lungag sa tuhod sa iyang karsones. Uban sa naghoyhoy nga mga abaga, iyang gisulod pag-ayo ang iyang mga kamot ngadto sa iyang mga bulsa ug mitutok sa sawog.

Human mibiya ang prinsipal, si Miss Balckstock miingon, “Class, gusto nakong ipaila-ila kaninyo si Caleb Sanders. Siya bag-ohay lamang nga mibalhin gikan sa Montana. Kana mora og layo gikan dinhi! Caleb, ikaw mahimong molingkod sa lingkuranan sunod ni Luke.”

Siya mitudlo sa lingkuranan sunod sa ako, ug ang klase mitan-aw samtang si Caleb nga gikulbaan mipadulong ngadto sa agianan. Sa pagtalikod ni Miss Blackstock ngadto sa pisara, napuno sa mga honghong ang lawak. Ang pipila sa mga bata nagsulti og dili maayo nga mga butang kabahin sa sininaan ni Caleb.

“Tan-awa kadtong kataw-anan nga mga botas,” ang usa kanila misulti.

“Siya mahimong makatungas ngadto sa mga Himalayas niana!” midugang ang usa ka laing lalaki.

Ako mipasiplat kang Caleb, apan siya milingkod lamang didto nagtututok sa blankong pahina sa iyang notebook ug naggunit pag-ayo sa iyang lapis. Ako nasayud nga siya siguradong nakadungog kanila tungod kay ako nakakita kaniya nga dili komportableng nagliso-liso diha sa iyang lingkuranan. Dayon pipila ka mga lalaki miagik-ik og kusog kaayo nga si Miss Blackstock mihunong sa pagsulat.

“Akong nakita nga ang tanan gusto nga makig-istorya ngadto kang Caleb, busa duolon nato siya diri ug pasultihon kanato og gamay kabahin sa iyang kaugalingon,” siya miingon.

Ang klase nahilom ug mitutok kang Caleb. Ako mibati og kalooy kaniya. Ang batang lalaki kinsa naglingkod luyo kaniya mipatid sa luyo sa lingkuranan ni Caleb ug mibiay-biay, “Lakaw na, batang taga bukid.”

Si Caleb hinay nga milakaw padulong sa atubangan sa klase. Ang iyang buhok mitabon og gamay sa iyang mga mata, ug ang iyang mga botas magsaguyod kon siya molakaw. Ang mga bata nga nag-alirong kanako nag-agik-ik pag-usab. Ako nasayud nga si Miss Blackstock naningkamot nga motabang, apan ako nahadlok nga kini mopagrabe sa sitwasyon.

Usa ka batang lalaki ang miisa sa iyang kamot ug nagutana, “Asa ka nagpuyo sa Montana, ilawom sa dakong bato?”

Ang klase mihugyaw og katawa.

Ang batang babaye nga diha sa atubangan sa laray nagutana, “Ang tanan ba sa Montana nagsinina sama nimo?”

Ako mibati nga ang akong nawong nanginit samtang ang kalagot migrabe sulod kanako. Kon walay mopahunong niini, ako nasayud nga si Caleb magpabiling sinalikway sa tibuok tuig sa eskwelahan. Apan kon ako modapig kaniya, ang mga bata tingali mangatawa usab kanako.

Dayon ako nakahinumdom unsa ang gisulti sa akong ina-ina sa dihang ako misulay sa pag-apil sa team sa soccer. Siya misulti kanako kabahin ni David sa Daang Tugon. Si David mao ang kinamanghuran sa tanang niyang igsoon nga mga lalaki, apan ang Ginoo mipili kaniya nga mahimong hari. Dili igsapayan unsa ang iyang hitsura. Usahay ang mga tawo mohukom sa uban pinaagi sa ilang hitsura, apan ang Dios motan-aw sa kasingkasing.

Ako nasayud nga si Caleb nanginahanglan og tabang, busa ako mipataas sa akong kamot. Si Miss Blackstock mitawag kanako. Si Caleb wala motan-aw. Siya tingali nagdahum kanako nga mobugal-bugal usab kaniya.

“Ako nakadungog nga adunay pipila ka nindot nga mga dapit sa Montana nga adunay nindot nga mga agianan sa tigbaktas. Unsay hitsura niini?” Ako nangutana.

Ang klase nahilum. Ako mibati nga ang akong nawong namula pag-usab, apan si Calem mipahiyom. Akong nakita nga siya naulian aron sa pagtubag og usa ka mabinationg pangutana. Sa hinay nga tingog siya misugod sa pag-istorya.

Siya misulti kanamo nga ang iyang pamilya nagpuyo sa usa ka dako nga ransohan sa Montana, ug gani siya adunay iyang kaugalingon nga kabayo. Siya misulti kabahin sa iyang paboritong agianan sa Glacier National Park ug giunsa niya pagkakita og usa ka tinuod nga buhing bear. Samtang siya naghisgot og mas daghan kabahin sa iyang panimalay, ang ubang mga bata misugod sa pagpangutana kabahin sa bear, ang pagbaktas, ug ang pagkatkat sa dagkong bato.

Human sa klase ako dili sigurado nga adunay bisan usa nga molingkod tupad kanako sa bus. Akong gigunitan pag-ayo ang akong backpack ug mitan-aw gawas sa bintana sa bus. Sa kalit, ako mibati og pik-pik sa akong abaga. Kini si Caleb.

“Mahimo ba akong molingkod dinhi?” siya maulawong nangutana.

“Sigurado!” Ako miingon, nagsibug aron paghatag kaniya og lugar.

Ako dili gayud makatag-an unsa unta ang mahitabo niadtong adlawa. Ako nalipay nga ako adunay kaisug nga magminaayo ngadto ni Caleb. Karon aduna na siya’y daghang mga higala—ug ako mapasirgabuhon nga usa kanila.

PAGHULAGWAY PINAAGI ni Craig Stapley; gilitratohan sa Busath Photography