Lawak sa Balay Abutanan
“Lawak sa Balay Abutanan” orihinal nga giimprinta sa Christmas Treasures (Deseret Book, 1994).
Sa usa ka mahayag, tin-aw nga hapon sa tingtugnaw among gipadulong ang among van ngadto sa mission home sa Bordeaux, France. Disyembre 24, 1190 kadto, ug kami mopauli na alang sa Pasko.
Ang akong asawa, nga si Kathy, ug ako, uban sa among upat ka mga anak —Camey, edad 14, Brandt, 13, Kristen, 10, ug Derek, 8—bag-o lamang nakasinati og usa ka semana nga halandumon. Tungod sa mga distansya sulod sa among misyon, wala namo mapundok ang mga misyonaryo alang sa kasaulogan sa Pasko. Hinoon, mibiyahe kami isip usa ka pamilya ngadto sa matag siyudad diha sa misyon, nagdala og pagbati sa panag-uban sa pamilya, naglakip sa mga bata sa pagpakigbahin sa espesyal nga programa sa Pasko. Ang among pamilya nagmaya uban sa matag misyonaryo diha sa dakong pribilihiyo sa pagpakigbahin sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo niining mahimayaon nga panahon sa tuig.
Sa among katapusan nga adlaw giapilan kami og upat ka talagsaong mga misyonaryo. Ang dakong asul nga van, karon puno, napuno usab sa espiritu sa Pasko, ug ang awit sa Pasko ug paborito nga mga istorya nakapadali sa oras sa pagbiyahe. Si Kristen ug si Derek nahimong mas naghinam-hinam sa matag takna samtang sila nagpaabut sa sorpresa nga ikahatag sa buntag sa Pasko. Morag masimhutan na namo ang panihapon nga pabo nga giandam didto sa mission home sa buotang managtiayon nga misyonaryo nga naghulat sa among pagbalik. Ang pagbati sa Pasko diha sa kahanginan.
Wala kami makaamgo hangtud nga hapon na kaayo nga adunay problema. Kay kasagaran sa buntag among nasinati ang pipila nga kalisud sa pagpasulod gikan sa primera ngadto sa sunod nga kambyo sa among van. Gikinahanglang mohunong kami aron sa pagsusi sa gidaghanon sa transmission fluid, apan ang tanan ingon og maayo ra. Karon, nga ang kangitngit miabut na ug ang among van duha ka oras pa ngadto sa Bordeaux, ang tersera, kwarta, ug kinta nga mga kambyo tanan dili na mosulod.
Nag-aginod kami sa lininyahan og kahoy nga dalan sa segunda nga kambyo. Imposible ang pagmaneho ngadto sa Bordeaux niining kahimtang, ug nangita kami og mahimong makatabang. Ang among unang paglaum mao ang usa ka convenience store nga nangandam na nga manira. Nangutana ako sa mga dapit nga paabangan og sakyanan o mga estasyunan sa tren nga duol. Layo kami gikan sa bisan unsa nga siyudad sa bisan unsa nga gidak-on, bisan pa niana, ug ang akong pangutana wala kaayo matubag.
Mibalik ako ngadto sa van. Ang kabalaka ug kahigawad nakita diha sa mga nawong sa among gagmay nga mga anak. Dili ba sila makauli para sa Bisperas sa Pasko? Igahin ba nila ang labing espesyal nga gabii sa tuig diha sa van sa misyon nga nagdasok ang karga? Human sila makahatag og kalipay ug kamaya ngadto sa mga misyonaryo nga layo sa panimalay, ang ila bang Pasko moabut diha sa daplin sa nalimtan nga dalan sa nasud sa mga Pranses layo sa ilang kaugalingong panimalay?
Si Kristen nasayud kang kinsa kami makapangamuyo, ug dihadiha siya misugyot og pag-ampo. Sa daghang mga higayon isip usa ka pamilya kami nag-ampo alang niadtong nanginahanglan— alang sa mga misyonaryo, sa mga investigator, sa mga miyembro sa Simbahan, sa among mga lider, sa katawhan sa France, sa among kaugalingong pamilya. Miyukbo kami sa pag-ampo ug mapainubsanong nangayo og panabang.
Sa pagkakaron mingitngit na. Ang van nag-aginod paingon sa unahan, nag-uyog sama sa lakang sa jogger agi sa kakahoyan nga aguho. Naglaum kami nga makaabut sa gamay nga lungsod mga tulo ka milya (5 ka kilometro) sa unahan. Sa wala madugay ang among mga suga nakadan-ag og gamay nga timailhan nga adunay marka sa pana nga nagtudlo kanamo ngadto sa Villeneuve-de-Marsan.
Nakamaneho kami sa duha ka linya nga dalan gikan sa Pau ngadto sa Bordeaux sa daghang mga higayon, apan wala gayud kami makabiyahe lapas sa dakong dalan ngadto sa gamay nga lungsod sa Villeneuve-de-Marsan. Samtang kami nagliwag-liwag paingon ngadto sa lungsod, makita ang daghang gagmay nga mga balangay sa Pranses. Mga panimalay ug gagmay nga mga tindahan gisumpay sa usag usa, nag-ali sa pig-ot nga dalan paingon ngadto sa lungsod. Ang mga tawo nanira sa ilang bintana og sayo, ug ang kadalanan ngingit ug walay tawo. Ang mga suga sa karaan nga simbahan sa Katoliko diha sa sentro sa lungsod nagpakita og usa ka timailhan sa mga tawo samtang sila dasig sa pagpangandam alang sa tradisyonal nga mesa sa tungang gabii. Milabay kami sa simbahan, ug ang van nag-ukon-ukon ug dayon mihunong. Maayo gani, diha na kami sa atubangan sa maanindot nga balay abutanan. Nagsiga ang mga suga, ug kami nakatino nga kini mao ang katapusan nga kahigayunan alang sa panabang.
Aron malikayan ang problema didto sa balay abutanan, si Kathy, Camey, ug ang mga misyonaryo nagpabilin sa van samtang akong gidala ang tulo ka gagmay nga mga bata sa sulod. Akong gipasabut ang among sitwasyon ngadto sa batan-ong babaye diha sa talad-dawatanan. Iyang nakita ang gikapoy nga mga nawong sa akong mga anak, ug mabination siyang mipahulat kanamo samtang iyang gitawag ang tag-iya sa balay abutanan, nga si Mr. Francis Darroze.
Si Camey miduol aron pagtan-aw unsa ang among nahimo. Samtang kami naghulat kang Mr. Darroze nga moabut, hilom akong nag-ampo sa pasalamat. Dili tingali kami makaabut balik ngadto sa Bordeaux niining gabhiona, apan unsa ka maayo sa atong Amahan sa Langit sa paggiya kanamo ngadto sa usa ka limpyo nga hotel! Nahadlok ako sa dihang ako nakaamgo nga basin ang among gabii anha ipalabay sa van sa hilit nga dapit sa France. Akong makita ang restaurant sa sunod nga kwarto, ug ako natingala nga nakakita niini nga abli sa Bisperas sa Pasko. Makakaon kami og lami, init tubig nga ikaligo, ug komportable nga katulgan.
Si Mr. Darroze miabut nga nagsul-ob og usa ka tradisyonal nga sinina sa Pranses nga tigluto, giparisan sa iyang double-breasted nga amerikana sa tigluto nga gibutunisan hangtud sa iyang suwang. Siya ang tag-iya sa hotel, tawo nga importante sa komunidad. Ang iyang mabination nga mga mata ug dali nga pahiyom nagsulti nga siya usa ka maayong tawo.
Gisultihan nako siya sa among problema, 10 kami sulod sa van, ug ang among destinasyon ngadto sa Bordeaux. Sa dihang nakamatikod siya sa akong linitokan, midugang ako nga kami mga Amerikano ug sa usa ka hugpong sa mga pulong misulti ngano nga kami ania sa France.
Diha-diha siya naningkamot sa pagtabang kanamo. Mga 10 ka mga milya (16 ka kilometro) ang gilay-on mao ang dako-dako nga siyudad nga adunay kanunay nga iskedyul sa nagbiyahe nga tren. Mitelepono siya aron mangutana sa sunod nga tren paingon sa Bordeaux apan dili pa mobiyahe hangtud sa mga 10:15 sa buntag sa Pasko. Ang tanang kompaniya sa paabangan nga mga sakyanan nianang mas dako-dako nga siyudad nanira.
Ang kahigawad nakita diha sa mga nawong sa among gagmay nga mga anak. Akong gipangutana si Mr. Darroze kon siya aduna bay kwarto sa balay abutanan alang sa among pamilya ug sa upat ka mga misyonaryo sa pagpalabay sa gabii. Bisan og dili kami makapauli, maayo na lamang kini usa ka panalangin nga nakakita sa maong maayo nga kaistaran.
Si Mr. Darroze mitan-aw sa mga bata. Nakaila lamang siya kanamo sa pipila ka mga minuto, apan ang iyang kasingkasing natandog sa pagkainigsoonay nga mitadlas sa dakong kadagatan ug mihimo kanamo nga usa ka pamilya. Ang espiritu sa paghinatagay sa Pasko mipuno sa iyang pagkatawo. “G. Andersen,” miingon siya, “sa tinuod ako adunay mga kwarto dinhi nga inyong kaabangan. Apan dili kamo gusto nga mopalabay sa Bisperas sa Pasko dinhi sa balay abutanan. Ang mga bata kinahanglang makapauli samtang sila maghulat sa kadasig sa kabuntagon sa Pasko. Akong ipahulam kaninyo ang akong sakyanan, ug makaadto kamo sa Bordeaux karong gabhiona.
Nahibulong ako sa iyang pagkamanggihunahunaon. Kasagaran ang mga tawo motagad sa mga estranghero, ilabi na sa mga langyaw sama kanamo, uban sa pagpanagana. Nagpasalamat ako kaniya apan mipasabut nga 10 kami kabuok ug ang usa ka gamay nga sakyanan sa Pranses dili gayud pa igo.
Nagduhaduha siya sa makadiyot, apan ang iyang pagduhaduha dili ang pagpakunhod sa regalo apan sa pagpadako niini.
“Didto sa akong uma mga 10 ka mga milya gikan dinhi ako adunay daan nga van. Gigamit kini alang sa pagpang-uma ug adunay duha lamang ka lingkuranan sa atubangan. Makabiyahe lamang kini og mga 45 ka mga milya matag takna (70 kilometro matag oras), ug wala ako makasiguro kon moandar pa ba ang heater. Apan kon gusto kamo niini, imaneho ko kamo sa 10 ka mga milya ngadto sa akong umahan aron sa pagkuha niini.”
Ang mga bata milukso sa kalipay. Mikuot ako sa akong bulsa aron pagkuha og kwarta o mga credit card. Siya dali nga milingo-lingo sa iyang ulo ug sa iyang tudlo nga nagdumili.
“Dili,” miingon siya, “Ako dili magpabayad. Mahimong dad-on ninyo pagbalik ang akong van kon makalugar na kamo human sa Pasko. Bisperas karon sa Pasko. Dad-a ang imong pamilya sa inyo.”
Sa wala madugay paglabay sa tungang gabii ang mga suga sa Bordeaux makita na. Ang mga bata ug ang mga misyonaryo nakatulog luyo sa van sa tag-iya sa balay abutanan. Samtang kami nagdagan sa pamilyar nga mga dalan paingon ngadto sa among balay, si Kathy ug ako nagpasalamat sa atong mabination nga Langitnong Amahan alang sa among kaugalingong milagro sa Pasko. Sa usa ka panahon nga Siya lamang ang makadala kanamo pauli, Siya mitubag sa among mga pag-ampo.
Nakapauli kami sa Bisperas sa Pasko, bisan og didto sa Villeneuve-de-Marsan dihay lawak sa balay abutanan.
Mga paghulagway ni Richard Bird
Si Mr. Darroze dali nga milingo-lingo sa iyang ulo ug sa iyang tudlo nga nagdumili. Ang espiritu sa paghinatagay sa Pasko mipuno sa iyang pagkatawo. “Dili,’ miingon siya. “Ako walay dawaton.”