Proste i cenne prawdy

Jesteśmy błogosławieni, gdyż poza Biblią mamy też pisma święte dni ostatnich, które nauczają nas o Jezusie Chrystusie i składają o Nim świadectwo. Poniżej znajduje się 25 prawd na temat Zbawiciela wraz z odnoszącymi się do nich fragmentami pism świętych i nauk proroków w dniach ostatnich. (Poniższa lista nie jest kompletną listą nauk na podane tematy. Więcej informacji na te tematy znajduje się w deklaracji „Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów”, na 42 stronie tego numeru).

Doktryna	Na podstawie Biblii	Na podstawie pism i nauk proroków dni ostatnich
1 Ojciec, Syn i Duch Święty są trzema oddzielnymi, różnymi istotami.	„Albowiem trzech jest świadków Duch i woda, i krew, A ci trzej są zgodni” (I List Jana 5:7; zob. także Ew. Mateusza 3:16–17; Dzieje Apostolskie 7:55).	„Zawsze głosiłem, że Bóg jest oddzielną istotą, Jezus Chrystus jest oddzielną istotą, różną od Boga Ojca, a Duch Święty jest oddzielną istotą i jest Duchem: Ci trzej to trzy osobne istoty i trzech Bogów” (Józef Smith, Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], 41–42).
2 Ojciec i Syn mają powłoki z ciała i kości, a Duch Święty jest istotą duchową.	„Dotknijcie mnie i popatrzcie: Wszak duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam” (Ew. Łukasza 24:39; zob. także I Ks. Mojżeszowa 5:1; Ew. Jana 14:9; List do Filipian 3:21).	„Ojciec ma powłokę z ciała i kości, namacalną niczym ciało ludzkie; takoż i Syn; lecz Duch Święty nie ma powłoki z ciała i kości, lecz jest istotą Ducha. Gdyby tak nie było, Duch Święty nie mógłby w nas mieszkać” (NiP 130:22; zob. także 3 Nefi 11: 13–15).
3 Trzej członkowie Boskiej Trójcy są doskonale zjednoczeni w celu.	„Ojcze święty, zachowaj w imieniu twoim tych, których mi dałeś, aby byli jedno, jak my” (Ew. Jana 17:11).	„To oddzielne istoty, lecz jednoczy Ich cel i starania. Stanowią jedność, gdy pracują nad wypełnieniem wielkiego, boskiego planu dla zbawienia i wyniesienia dzieci Bożych” (Gordon B. Hinckley, „In These Three I Believe”, Liahona, lipiec 2006, 8; zob. także 3 Nephi 11: 27).
4 Dziełem i chwałą Boga jest przynieść nieśmiertelność i wieczny żywot człowiekowi.	„A teraz objawionej przez przyjście Zbawiciela naszego, Chrystusa Jezusa, który śmierć zniszczył, a żywot i nieśmiertelność na jaśnię wywiódł przez ewangelię” (II List do Tymoteusza 1:10; zob. także Ew. Jana 3:16–17; I List do Koryntian 15:22; List do Hebrajczyków 9:11–12, 28).	„Albowiem to dzieło moje i chwała moja — by przynieść nieśmiertelność i wieczny żywot człowiekowi” (Mojżesz 1:39; zob. także NiP 29:43).
5 Jezus Chrystus był na początku z Ojcem i jest Jego Pierworodnym.	„Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga” (Ew. Jana 1:1–2; zob. także List do Rzymian 8:29; List do Hebrajczyków 1:5–6).	„Powiadam wam, żem był na początku z Ojcem i żem jest Pierworodny” (NiP 93:21; zob. także 3 Nefi 9:15; Mojżesz 2:26).
6 W świecie przed życiem doczesnym Ojciec Niebieski wybrał Jezusa Chrystusa, by był naszym Zbawicielem.	„[Chrystus] był na to przeznaczony już przed założeniem świata, ale objawiony został dopiero w czasach ostatnich ze względu na was” (I List Piotra 1:20; zob. także Objawienie 13:8).	„Mój Ukochany Syn, który od samego początku był moim Ukochanym i Wybranym, rzekł do mnie: Ojcze, niech się stanie według Twej woli i niech chwała będzie Twoja na zawsze” (Mojżesz 4:2; zob. także Eter 3:14).
7 Jezus był Stworzycielem ziemi pod kierownictwem Swojego Ojca.	„Wszystko przez [Niego] powstało, a bez niego nic nie powstało, co powstało” (Ew. Jana 1:3; zob. także Ks. Izajasza 40:28; List do Kolosan 1:16).	„Oto jestem Jezusem Chrystusem, Synem Boga. Stworzyłem niebo i ziemię i wszystko, co zawierają” (3 Nefi 9: 15; zob. także Mosjasz 3: 8; Mojżesz 1: 33).
8 Jezus Chrystus jest Jehową Starego Testamentu.	„Odpowiedział im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, pierwej niż Abraham był, Jam jest” (Ew. Jana 8:58; zob. także I Ks. Mojżeszowa 22:14; I List do Koryntian 10:1–4).	„Nosimy w sercach pewne i niezachwiane przekonanie o boskiej misji Pana Jezusa Chrystusa. On był wielkim Jehową Starego Testamentu, Stworzycielem, który pod kierownictwem Swego Ojca, uczynił wszystkie rzeczy” (Gordon B. Hinckley, „A Season for Gratitude”. Liahona, grudz. 1997, 4; zob. także Abraham 2: 8).
9 Jezus Chrystus jest Jednorodzonym Ojca w ciele.	„A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy” (Ew. Jana 1:14; zob. także Ew. Jana 3:16).	„Wiem, że Jezus Chrystus nadejdzie, Jednorodzony Syn Ojca, pełen łaski, miłosierdzia i prawdy. I przyjdzie On, aby zgładzić grzechy świata, grzechy każdego człowieka, który wytrwale wierzy w Jego imię” (Alma 5: 48; zob. także Alma 9: 26; NiP 93: 11).
10 Jezus jest doskonałym przykładem dla ludzkości.	„Albowiem dałem wam przykład, abyście i wy czynili, jak Ja wam uczyniłem” (Ew. Jana 13:15; zob. także I List Piotra 2:21).	„Jednym z głównych celów naszego istnienia jest to, abyśmy mogli upodobnić się do tego, który w ciele przeszedł przez życie bez skazy — niepokalany, nieskazitelny i czysty! Chrystus przyszedł nie tylko po to, by zadośćuczynić za grzechy świata, lecz również, aby dać wszystkim ludziom przykład i ustanowić normy boskiej doskonałości, boskiego prawa i posłuszeństwa Ojcu” (Joseph F. Smith, Teachings of Presidents of the Church: Joseph F. Smith [1998], 151; zob. także 2 Nefi 31:16; 3 Nefi 18:16).
11 Kiedy Pan rozpoczął Swą ziemską służbę, ustanowił Swój Kościół.	„I On ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a innych pasterzami i nauczycielami, aby przygotować świętych do dzieła posługiwania, do budowania ciała Chrystusowego” (List do Efezjan 4:11–12; zob. także Ew. Mateusza 16:18; Ew. Łukasza 6:13).	„Wierzymy w poprawność organizacji, jaka istniała we wczesnym Kościele Jezusa Chrystusa, tj. organizacji z apostołami, prorokami, pastorami, nauczycielami, ewangelistami itd.” (Zasady Wiary 1:6; zob. także 3 Nefi 12:1).
12 Zbawiciel oddał Swoje życie, aby zadośćuczynić za grzechy całej ludzkości.	„To jest krew moja nowego przymierza, która się za wielu wylewa na odpuszczenie grzechów” (Ew. Mateusza 26:28).	„Bowiem ja, Bóg, cierpiałem je za wszystkich, aby nie cierpieli, jeżeli odpokutują; […] A cierpienia te sprawiły, że nawet ja sam, będąc Bogiem, ponad wszystko, drżałem z bólu, i krwawiłem ze wszystkich porów, i cierpiałem w ciele i duchu — i pragnąłem, abym nie musiał wypić tej czary goryczy, i cofnąć się — Jednak chwała niech będzie Ojcu, i skosztowałem, i ukończyłem przygotowania dla dzieci ludzkich” (NiP 19:16, 18–19; zob. także 1 Nefi 11:32–33).
13 Jedynie Jezus mógł spłacić karę za nasze grzechy.	„I nie ma w nikim innym zbawienia; albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni” (Dzieje Apostolskie 4: 12).	„On był w stanie wypełnić tę misję, ponieważ był Synem Boga i posiadał boską moc. […] Żadna inna śmiertelna istota nie miała mocy ani zdolności, by wykupić wszystkich innych śmiertelników z ich straconego i upadłego stanu, nie mógł też nikt inny dobrowolnie poświęcić swego życia i w ten sposób przynieść wszystkim istotom śmiertelnym powszechne zmartwychwstanie. Tylko Jezus mógł i chciał dokonać tego przynoszącego odkupienie aktu miłości” (Ezra Taft Benson, „Jesus Christ — Our Savior and Redeemer”, Tambuli, grudz. 1990, 5; zob. także Alma 34:8–10).
14 Jezus Chrystus zerwał więzy śmierci.	„A jednak Chrystus został wzbudzony z martwych i jest pierwiastkiem tych, którzy zasnęli” (I List do Koryntian 15:20; zob. także Ew. Jana 14:19; I List do Koryntian 15:54).	„Oto istnieje śmierć zwana śmiercią ciała, i śmierć Chrystusa uwolni ludzi z więzów tej śmierci, że wszyscy zmartwychwstaną doświadczywszy tej śmierci” (Alma 11:42; zob. także Mosjasz 16:7–8; Alma 22:14).
15 Jezus jest Zbawicielem i Odkupicielem świata.	„A my widzieliśmy i świadczymy, iż Ojciec posłał Syna jako Zbawiciela świata” (I List Jana 4:14; zob. także Ew. Łukasza 2:11).	„Przyjdzie On na świat, aby zbawić wszystkich ludzi, jeśli będą posłuszni Jego głosowi, bowiem doświadczy On cierpień wszystkich ludzi, cierpień każdej żyjącej istoty z rodziny Adama, zarówno mężczyzn, kobiet jak i dzieci” (2 Nefi 9:21; zob. także NiP 66:1; Mojżesz 1:6).
16 Jezus jest Mesjaszem Nowego Testamentu.	„Rzekła mu niewiasta: Wiem, że przyjdzie Mesjasz (to znaczy Chrystus); Gdy On przyjdzie, wszystko nam oznajmi. Rzekł jej Jezus: Ja, który mówię z tobą, jestem nim” (Ew. Jana 4:25–26; zob. także Ew. Łukasza 4:16–21).	„I w sześćset lat po opuszczeniu przez mego ojca Jerozolimy Pan Bóg uczyni, że nastanie pośród Żydów prorok, a nawet Mesjasz, innymi słowy, Zbawiciel świata” (1 Nefi 10:4; zob. także 2 Nefi 2:26; Mojżesz 7:53).
17 Pan służył pośród swoich „innych owiec” w starożytnych Amerykach.	„Mam i inne owce, które nie są z tej owczarni; również i te muszę przyprowadzić, i głosu mojego słuchać będą, i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz” (Ew. Jana 10:16).	„Zaprawdę powiadam wam, że jesteście tymi, o których powiedziałem: Mam jeszcze inne owce, które nie są w tym stadzie i te muszę przywieść i usłyszą one Mój głos, i będzie jedno stado i jeden pasterz” (3 Nefi 15:21; zob. także 3 Nefi 19:2–3; 26:13, 15).
18 Jezus jest naszym Pośrednikiem i Orędownikiem u Ojca.	„Albowiem jeden jest Bóg i jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus” (I List do Tymoteusza 2:5; zob. także I List Jana 2:1).	„Wznieście swe serca i radujcie się, bowiem jestem wśród was i jestem waszym orędownikiem u Ojca” (NiP 29:5; zob. także 2 Nefi 2:27–28; NiP 45:3–5).
19 Pan jest światłością i życiem świata.	„A Jezus znowu przemówił do nich tymi słowy: Ja jestem światłością świata; kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota” (Ew. Jana 8: 12; zob. także Psalm 27:1; Ew. Jana 1:9).	„Bowiem zaprawdę powiadam wam, żem jest Alfa i Omega, początek i koniec, światło i życie świata — światło, co świeci w ciemności, a ciemność go nie pojmuje” (NiP 45:7; zob. także Mosjasz 16:9; NiP 12:9).
20 Jezus może pomagać ludziom w ich słabościach.	„A że sam przeszedł przez cierpienie i próby, może dopomóc tym, którzy przez próby przechodzą” (List do Hebrajczyków 2:18; zob. także Ks. Izajasza 53:5).	„I przyjmie śmierć, aby mógł zerwać jej więzy trzymające w niewoli Jego lud i weźmie na siebie ich słabości, aby Jego serce przepełniło się miłosierdziem przez doświadczenia w ciele, aby przez doświadczenia w ciele poznał, jak może pomagać swoim w ich słabościach” (Alma 7:12; zob. także NiP 62:1).
21 Zbawiciel może odmienić naturę ludzką.	„Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe” (II List do Koryntian 5: 17; zob. także I List Jana 5: 4).	„Nie dziw się, że wszyscy ludzie: mężczyźni i kobiety wszystkich narodów, plemion, języków i ludów, potrzebują się ponownie narodzić, to jest narodzić się z Boga przechodząc z przyziemnego i upadłego stanu w stan prawości, dostępując odkupienia przez Boga i stając się Jego synami i córkami. I tak zaczynają oni nowe życie, a jeśli tego nie uczynią, w żaden sposób nie odziedziczą królestwa Bożego” (Mosjasz 27:25–26; zob. także Mosjasz 5:2, 7; Alma 5:14).
22 Pan przywrócił Swój pierwotny Kościół w dniach ostatnich.	„Aby posłał przeznaczonego dla was Chrystusa Jezusa, którego musi przyjąć niebo aż do czasu odnowienia wszechrzeczy, o czym od wieków mówił Bóg przez usta świętych proroków swoich” (Dzieje Apostolskie 3:20–21; zob. także Ew. Mateusza 17:11).	„A także, by ci, którym dano te przykazania, mieli moc położenia fundamentów tego kościoła i wydobycia go z zapomnienia i ciemności, jedynego prawdziwego i żywego kościoła na powierzchni całej Ziemi, który mnie, Pana, bardzo zadowala” (NiP 1:30; zob. także NiP 20).
23 Jezus prowadzi Swój Kościół poprzez Swoich wybranych proroków.	„[Jesteście] zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus” (List do Efezjan 2:20).	„Głową Kościoła jest Pan Jezus Chrystus. To Jego Kościół. Zaś głową Kościoła na Ziemi jest nasz prorok” (Gordon B. Hinckley, „The Church Is on Course”, Ensign, list. 1992, 53; zob. także NiP 21:1–5).
24 Pewnego dnia Jezus powróci na ziemię.	„Ten Jezus, który od was został wzięty w górę do nieba, tak przyjdzie, jak go widzieliście idącego do nieba” (Dzieje Apostolskie 1:11; zob. także I List do Tesaloniczan 4:16; Objawienie 1:7).	„Albowiem ukażę się z nieba w mocy i wielkiej chwale, ze wszystkimi jego zastępami i zamieszkam wraz z ludźmi w prawości na ziemi przez tysiąc lat, a niegodziwi nie wytrwają” (NiP 29:11; zob. także NiP 34:6; Mojżesz 7:62–64).
25 Pan sprawiedliwie osądzi świat.	„Wyznaczył dzień, w którym będzie sądził świat sprawiedliwie” (Dzieje Apostolskie 17:31; zob. także Psalm 9:8; Ks. Izajasza 11:3–4).	„I stanie się, że kto się nawróci i zostanie ochrzczony w imię Moje, będzie napełniony Duchem Świętym; i jeśli wytrwa do końca, uznam, że jest bez winy przed Ojcem, gdy powstanę, by sądzić świat” (3 Nefi 27:16; zob. także NiP 19:1–3).