Wiara w Jezusa Chrystusa
Przeszedłem długą drogę, zanim zostałem doktorem medycyny, a był to dopiero początek. Potem przyszły lata pracy w szpitalu, badania naukowe, specjalistyczne szkolenia i egzaminy poświadczające moje umiejętności. Później nastąpiło wiele lat nauczania, służby i wyzwań na nowo odkrytym polu, jakim były operacje na otwartym sercu — a wszystko to skłoniło mnie do głębokiego szacunku dla struktury i funkcjonowania ludzkiego ciała. Byłem przekonany, że to dzieło stworzenia jest boskie.
Pełne niezwykłości ludzkie ciało
Zastanówcie się nad genezą ludzkiego ciała. Ma ono swój początek w połączeniu dwóch komórek rozrodczych — jedna pochodzi od matki, a druga od ojca. Łącznie te komórki zawierają wszystkie informacje dziedziczne nowej osoby, przechowywane na tak małej przestrzeni, że nie można jej dostrzec gołym okiem. Dwadzieścia trzy chromosomy od każdego z rodziców łączą się w jedną nową komórkę. Chromosomy te zawierają tysiące genów, które determinują cechy fizyczne nienarodzonej jeszcze osoby. Około 22 dni po połączeniu tych komórek zaczyna bić maleńkie serce. Po 26 dniach zaczyna krążyć krew. Komórki mnożą się i dzielą. Niektóre tworzą oczy, które widzą, inne tworzą uszy, które słyszą, czy palce, które dotykają cudownych rzeczy, znajdujących się dookoła nas.
Każdy organ jest cudownym dziełem stworzenia. Oko posiada soczewki, które same dostosowują ostrość widzenia. Nerwy i mięśnie pozwalają obojgu oczom wytworzyć jeden trójwymiarowy obraz. Ucho przetwarza fale dźwiękowe na słyszalne tony, które są odbierane przez mózg.
Serce posiada cztery zastawki, które kontrolują kierunek przepływu krwi. Otwierają się i zamykają ponad sto tysięcy raz w ciągu dnia — 36 milionów razy w ciągu roku. Jeśli nie zostaną uszkodzone przez chorobę, mogą wytrzymywać ten wysiłek niemal w nieskończoność. Żaden materiał, będący wytworem człowieka, nie jest w stanie wytrzymać tak częstego napinania, przez tak długi czas, nie ulegając zniszczeniu. Każdego dnia serce dorosłego człowieka pompuje tyle płynu, że zdołano by wypełnić zbiornik o pojemności 2 tysięcy galonów (7 570 litrów). U wierzchołka serca znajduje się źródło elektryczności, które przesyła energię wzdłuż wyznaczonych tras, powodując wspólną pracę miriadów włókien mięśniowych.
Zastanówcie się nad zapasowym systemem wsparcia ciała. Każdy organ parzysty posiada stały system zapasowy dostępny w drugim narządzie. Organy nieparzyste, takie jak mózg, serce i wątroba, są odżywiane dwiema drogami ukrwienia. Chroni to dany organ, w przypadku gdyby strumień krwi napotkał przeszkody, płynąc jedną z tych dróg.
Zastanówcie się nad tym, jak ciało umie obronić samo siebie. Aby chronić się przed uszkodzeniem, ciało odczuwa ból. W odpowiedzi na infekcję wytwarza przeciwciała. Pomagają one nie tylko zwalczyć nagle zaistniały problem, ale cały czas budują odporność na wypadek przyszłych infekcji.
Zastanówcie się, w jaki sposób ciało się regeneruje. Złamane kości zrastają się i znów stają się silne. Rany na skórze same się goją. Uszkodzone naczynia krwionośne mogą uszczelnić się samoistnie. Ciało regeneruje swe stare komórki.
Ciało reguluje poziom własnych składników niezbędnych do życia. Poziom i skład tych niezbędnych elementów jest ciągle dostosowywany do potrzeb. Temperatura ciała, niezależnie od wahań temperatury otoczenia, jest starannie kontrolowana i utrzymywana na stałym poziomie, z niewielkimi odchyleniami.
Na podstawie wielu lat doświadczeń dowiedziałem się, że uzdrowienie ma miejsce jedynie wtedy, gdy przestrzega się wszystkich praw, które odnoszą się do tego błogosławieństwa1. Strukturą i funkcjonowaniem ciała zarządza prawo. Werset z pisma świętego ujmuje to tak: „A każdemu królestwu dane jest prawo; i każdemu prawu przydano także pewne granice i warunki”2.
Naukowcy z różnych dziedzin wiedzy zauważyli podobne przejawy prawa i porządku, czy to manifestujące się w przewidywalnych pływach, fazach księżyca czy też położeniu gwiazd na niebie. Takie prawo i porządek stanowią podstawę całego stworzenia. Prawa te można odkryć i zdefiniować. Ich konsekwencje można zmierzyć. Taki porządek składa świadectwo o Najwyższym Stworzycielu3.
Z drugiej strony, kwestii wiary nie da się zmierzyć. Jednakże korelacja pomiędzy wiarą w Boga a prawem i porządkiem we wszechświecie objawiona jest w pismach świętych:
„[Bóg] dał prawo wszystkim rzeczom, według którego one się poruszają w swoich czasach i okresach;
I ich trasy są ustalone, nawet trasy niebios i ziemi, co pojmuje ziemia i wszystkie planety. […]
Oto wszystko to są królestwa, i każdy człowiek co widział któreś, lub najmniejsze z nich, widział Boga, poruszającego się w swoim majestacie i mocy”4.
Boskość Stworzenia
Pisma święte oznajmiają, że niebiosa, ziemia i wszystko, co się na niej znajduje, zostało stworzone w boski sposób5. Pomagają nam też dowiedzieć się więcej na temat partnerstwa Boga i Jego Syna, Jezusa Chrystusa, w dziele Stworzenia. Pierwsze słowa w Biblii mówią: „Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię”6 oraz „stworzył Bóg człowieka na obraz swój […] mężczyznę i niewiastę stworzył ich”7. Księga Abrahama uczy, że „zeszli Bogowie, aby zorganizować człowieka na obraz swój, aby uformować go na obraz Bogów, mężczyznę i kobietę”8.
Pisma święte odnotowują uczucia, jakimi Ojciec Niebieski darzył Swojego Umiłowanego Syna i każdą istotę ludzką: „Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny”9.
Ewangelia Jana rozpoczyna się od takiej wypowiedzi:
„Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo.
Ono było na początku u Boga.
Wszystko przez nie powstało, a bez niego nic nie powstało, co powstało”10.
Pisma święte wskazują, że Słowem11 Bożym jest Jezus Chrystus — osobisty minister Boga w rządzie tego wszechświata i Stworzyciel wszelkiego życia.
Fakt ten potwierdził nasz Ojciec Niebieski w słowach skierowanych do Mojżesza, kiedy powiedział:
„I stworzyłem je [ziemię i ludzi na niej] przez słowo mojej mocy czyli Syna Mojego Jednorodzonego, który jest pełen łaski i prawdy.
I stworzyłem niezliczone światy; a stworzyłem je także dla mojego własnego celu; i stworzyłem je przez Syna, który jest moim Jednorodzonym”12.
Wiele innych fragmentów pism świętych potwierdza, że Jezus Chrystus, pod kierownictwem Ojca, jest Stworzycielem13. Jednym z najbardziej przykuwających uwagę świadectw jest Jego własne: „Oto jestem Jezusem Chrystusem, Synem Boga. Stworzyłem niebo i ziemię i wszystko, co zawierają. Byłem z Ojcem od początku”14.
Dynamiczna wiara w Jezusa Chrystusa
Dla kogoś przyjęcie tej koncepcji wymaga dynamicznej wiary. Wiara jest podstawą osobistego świadectwa. Pierwsze zasady ewangelii rozpoczynają się od wiary w Pana Jezusa Chrystusa15. Paweł powiedział, że „wiara jest pewnością tego, czego się spodziewamy, przeświadczeniem o tym, czego nie widzimy”16. Prosił „żeby Chrystus przez wiarę zamieszkał w sercach waszych, a wy, wkorzenieni i ugruntowani w miłości, zdołali pojąć […] i mogli poznać miłość Chrystusową”17. Paweł błagał nas, abyśmy doszli „do jedności wiary i poznania Syna Bożego”18.
Z Księgi Mormona dowiadujemy się, że „ożyjemy w Chrystusie dzięki naszej wierze […]. I mówimy o Chrystusie, znajdujemy radość w Chrystusie, nauczamy o Chrystusie, prorokujemy o Chrystusie i zapisujemy nasze proroctwa, aby nasze dzieci wiedziały, skąd mogą oczekiwać odpuszczenia grzechów”19.
Błogosławieństwa, jakie wypływają z wiary w Niego, są również objawione w Księdze Mormona. Czytamy tam: „Potrzebujecie więc dążyć naprzód mając nieugiętą wiarę w Chrystusa, pełną światła nadzieję i miłość do Boga oraz do wszystkich ludzi. Jeśli więc będziecie dążyć naprzód, napawając się słowem Chrystusa i wytrwacie do końca, tak mówi Ojciec: Będziecie mieli życie wieczne”20. Jest to „największym darem Boga”21.
Dynamiczna wiara w Pana prowadzi do całkowitego nawrócenia i zupełnego oddania się Jego świętej pracy. Stajemy się dziećmi przymierza, stajemy się Jego dziećmi. Pisma święte potwierdzają tę prawdę: „A teraz, ze względu na przymierze, które zawarliście, będziecie nazwani dziećmi Chrystusa, Jego synami i Jego córkami, albowiem tego dnia zrodził On was duchowo. Oto mówicie, że serca wasze uległy przemianie poprzez wiarę w Jego imię, zrodziliście się więc z Niego i staliście się Jego synami i Jego córkami”22.
Dynamiczna wiara w Pana przynosi nawrócenie, wielką przemianę serca23, zmianę myślenia ze sposobu myślenia świata na sposób Boski. Powoduje pokutę „z całego serca”24. Alma dodał: „Nawołuj ich do nawrócenia i wiary w Pana Jezusa Chrystusa, nauczaj ich, aby ukorzyli się, byli łagodni i pokornego serca i aby wierząc w Pana Jezusa Chrystusa opierali się wszelkiej pokusie diabła”25.
Księga Mormona istnieje po części po to, aby przekonać Żydów i ludzi innych narodów, że Jezus jest Chrystusem, wiecznym Bogiem26. Ci, którzy czytają Księgę Mormona i pytają z wiarą, czy jest ona prawdziwa, zdobywają świadectwo o jej prawdziwości. Są też „przeświadczeni […], że Jezus Chrystus jest Zbawicielem świata, Joseph Smith — Jego objawicielem i prorokiem w ostatnich dniach”27.
Wiara w Jezusa Chrystusa: niezbędna do zbawienia i wyniesienia
Wiara w Jezusa Chrystusa nie tylko wnosi błogosławieństwa w to życie, ale jest niezbędna dla naszego wiecznego zbawienia i wyniesienia. Pisma święte mówią: „Wszyscy ludzie muszą odpokutować i uwierzyć w imię Jezusa Chrystusa, i czcić Ojca w Jego imię, i wytrwać w wierze w Jego imię do końca, bo inaczej nie mogą być zbawieni w królestwie Boga”28. Pan powierzył również rodzicom odpowiedzialność za nauczanie ich dzieci „wiary w Chrystusa Syna Boga żywego”29.
Świadczę, że Jezus jest Chrystusem, Synem Żyjącego Boga. Jest naszym Stworzycielem, Zbawicielem i Odkupicielem30, Orędownikiem u Ojca31, Wybawicielem32 i Jehową Starego Testamentu33. Jest obiecanym Immanuelem34, namaszczonym Mesjaszem35 i naszym wspaniałym Przykładem36. Pewnego dnia powróci, aby rządzić i panować jako Król królów i Pan panów37. Ostatecznie, każdy z nas stanie przed Nim w dniu sądu38. Modlę się, aby indywidualna wiara w Niego każdego z nas została przyjęta.