Musicie się na nowo narodzić
Dzięki wierze w Chrystusa możemy być duchowo przygotowani i oczyszczeni z grzechu, zanurzeni i nasyceni Jego ewangelią oraz oczyszczeni i zapieczętowani przez Świętego Ducha Obietnicy.
Dom w Kalifornii z moich chłopięcych lat znajdował się dosyć blisko dużego sadu, gdzie rosły morele, wiśnie, brzoskwinie, grusze i inne pyszne owoce. W pobliżu były też pola ogórków, pomidorów i różnych warzyw.
Jako chłopiec zawsze wyglądałem pory wekowania. Nie lubiłem szorowania słoików czy pracy w gorącej kuchni. Ale lubiłem pracować z mamą i tatą. I uwielbiałem spożywać owoce mojej pracy! Jestem pewien, że zjadłem więcej owoców, niż udało mi się zamknąć w słoikach.
Wspomnienia czasu spędzonego w kuchni z mamą i tatą budzą się za każdym razem, kiedy widzę przetwory z wiśni czy brzoskwiń domowej roboty. Podstawowe lekcje, jakie pobrałem na temat samowystarczalności i przezornego życia podczas zbierania i wekowania produktów, błogosławiły mnie przez całe życie. Co ciekawe, proste i zwyczajne doświadczenia często przynoszą najważniejsze lekcje, jakie kiedykolwiek uda nam się pobrać.
Jako osoba dorosła zastanawiałem się nad rzeczami, które zauważyłem w naszej kuchni w porze wekowania. Dzisiejszego ranka chcę omówić kilka duchowych lekcji, jakie możemy wynieść z procesu, w którym ogórki stają się piklami. Proszę, aby był z nami Duch Święty, kiedy będziemy rozważać znaczenie tych lekcji w naszym życiu, gdy przystępujemy do Chrystusa i stajemy się duchowo odrodzeni.
Ogórki i pikle
Pikle to ogórki, które zostały przetworzone wedle specjalnego przepisu i, podzielonego na etapy, procesu. Pierwszym etapem w procesie przemiany ogórków w pikle jest przygotowanie i oczyszczanie. Pamiętam godziny, jakie spędziłem na werandzie za domem, odcinając ogonki i oczyszczając z ziemi ogórki, które zebraliśmy. Moja mama była bardzo wymagająca, jeśli chodzi o przygotowanie i czyszczenie ogórków. Miała wysokie normy czystości i zawsze sprawdzała moją pracę, by upewnić się, że to ważne zadanie zostało właściwie wykonane.
Następnym etapem tego procesu przemiany jest zanurzanie i nasycanie ogórków w zalewie solnej przez określoną ilość czasu. Aby przygotować zalewę, moja mama zawsze używała przepisu swojej matki — przepisu, który zawierał specjalne ingrediencje i dokładne procedury. Ogórki mogą zamienić się w pikle jedynie wtedy, gdy będą całkowicie zanurzone w zalewie przez określony czas. Proces konserwowania stopniowo zmienia skład ogórków oraz nadaje przezroczysty wygląd i wyjątkowy smak pikli. Doraźne pokropienie ogórków zalewą lub chwilowe zamoczenie ich w zalewie nie doprowadzi do koniecznej przemiany. Do upragnionej przemiany potrzebne jest raczej stałe, nieprzerwane i całkowite zanurzenie.
Ostatni etap procesu wymaga zapieczętowania konserwowanych pikli w słoikach, które zostały wyjałowione i oczyszczone. Pikle zostają umieszczone w słoikach, następnie zalane wrzącą zalewą i poddane procesowi gotowania w kąpieli wodnej. Zarówno z ogórków, jak i ze słoików muszą być usunięte wszelkie nieczystości, aby produkt finalny mógł być zabezpieczony i zakonserwowany. Kiedy postąpi się zgodnie z tą procedurą, pikle można przechowywać i cieszyć się nimi przed długi czas.
Aby podsumować — ogórki stają się piklami, kiedy zostaną przygotowane i oczyszczone, następnie zanurzone i nasycone zalewą solną oraz zapieczętowane w wyjałowionym pojemniku. Procedura ta wymaga czasu, nie można jej przyspieszyć i nie można zignorować lub ominąć żadnego z koniecznych etapów.
Wielka przemiana
Upoważnieni słudzy Pana nieustannie nauczają, że jednym z zasadniczych celów naszej ziemskiej egzystencji jest doświadczenie duchowej metamorfozy i przemiany dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa. Alma oświadczył:
„Nie dziw się, że wszyscy ludzie: mężczyźni i kobiety wszystkich narodów, plemion, języków i ludów, potrzebują się ponownie narodzić, to jest narodzić się z Boga przechodząc z przyziemnego i upadłego stanu w stan prawości, dostępując odkupienia przez Boga i stając się Jego synami i córkami.
I tak zaczynają oni nowe życie, a jeśli tego nie uczynią, w żaden sposób nie odziedziczą królestwa Bożego” (Mosjasz 27:25–26).
Jesteśmy uczeni, abyśmy „[przystąpili] do Chrystusa i [stawali] się w Nim doskonali, [wyzbyli] się wszelkiej bezbożności” (Moroni 10:32), abyśmy stali się „nowym stworzeniem” w Chrystusie (zob. II List do Koryntian 5:17), abyśmy wyzbyli się „naturalnego człowieka” (Mosjasz 3:19) i doświadczyli „w naszych sercach [wielkiej przemiany], że nie mamy więcej pragnienia czynienia zła, lecz pragnienie czynienia zawsze dobra” (Mosjasz 5:2). Proszę zauważyć, że nawrócenie opisane w tych wersetach jest wielkie, nie małe — są to ponowne duchowe narodziny i fundamentalna przemiana tego, co czujemy i czego pragniemy, co myślimy i czynimy oraz kim jesteśmy. Zaprawdę, istota ewangelii Jezusa Chrystusa pociąga za sobą fundamentalną i trwałą przemianę samej naszej natury, co jest możliwe dzięki temu, że będziemy polegać na „[zasługach], miłosierdziu i łasce Świętego Mesjasza” (2 Nefi 2:8). Kiedy decydujemy, że będziemy naśladować Mistrza, wybieramy przemianę — ponowne duchowe narodziny.
Przygotowanie i oczyszczanie
Tak, jak ogórki muszą być przygotowane i oczyszczone przed przemianą w pikle, tak wy i ja możemy być przygotowani przez „[słowa] wiary i dobrej nauki” (I List do Tymoteusza 4:6), a także wstępnie oczyszczeni poprzez obrzędy i przymierza, udzielane przez upoważnienie Kapłaństwa Aarona.
„A mniejsze kapłaństwo trwało, które to kapłaństwo dzierży klucz służby aniołów i ewangelii przygotowawczej;
Która ewangelia jest ewangelią pokuty i chrztu, i odpuszczenia grzechów” (NiP 84:26–27).
A Pan ustanowił wysokie normy czystości.
„Dlatego nauczaj swoje dzieci, że wszyscy ludzie, wszędzie, muszą odpokutować, bo inaczej nie mogą odziedziczyć królestwa Boga, albowiem żadna nieczysta rzecz nie może tam zamieszkać ani przebywać w Jego obecności” (Mojżesz 6:57).
Właściwe przygotowanie i oczyszczenie to pierwsze podstawowe etapy w procesie ponownych narodzin.
Zanurzenie i nasycenie
Tak, jak ogórki przemieniają się w pikle, kiedy zostają zanurzone i nasycone zalewą solną, tak wy i ja rodzimy się na nowo, kiedy pochłania nas ewangelia Jezusa Chrystusa. Kiedy szanujemy i „[przestrzegamy] przymierzy” (NiP 42:13), które zawarliśmy, kiedy „[napawamy] się słowami Chrystusa” (2 Nefi 32:3), kiedy „[modlimy] się do Ojca z całego serca” (Moroni 7:48) i kiedy „[służymy] mu […] całym sercem, mocą, umysłem i siłą” (NiP 4:2), wówczas:
„Ze względu na przymierze, które zawarliście, będziecie nazwani dziećmi Chrystusa, Jego synami i Jego córkami, albowiem tego dnia zrodził On was duchowo. Oto mówicie, że serca wasze uległy przemianie poprzez wiarę w Jego imię, zrodziliście się więc z Niego i staliście się Jego synami i Jego córkami” (Mosjasz 5:7).
Ponowne narodziny duchowe, opisane w tym wersecie, zwykle nie następują szybko lub w jednej chwili; jest to toczący się proces — nie pojedyncze wydarzenie. Wiersz za wierszem, przykazanie po przykazaniu, stopniowo i niemal niezauważalnie nasze motywy, nasze myśli, nasze słowa i uczynki stają się zgodne z wolą Boga. Ta faza procesu przemiany wymaga czasu, wytrwałości i cierpliwości.
Ogórki stają się piklami jedynie poprzez stałe, nieprzerwane i całkowite zanurzenie w zalewie solnej. Co znamienne, sól jest kluczowym składnikiem receptury. W pismach świętych sól jest często symbolem zarówno przymierza, jak i ludu przymierza. I tak, jak sól jest niezbędna w procesie przemiany ogórków w pikle, tak przymierza pełnią najważniejszą rolę w naszych ponownych duchowych narodzinach.
Rozpoczynamy proces ponownych narodzin poprzez wykazywanie się wiarą w Chrystusa, odpokutowanie za nasze grzechy i przyjęcie chrztu przez zanurzenie na odpuszczenie grzechów z rąk tego, który ma upoważnienie kapłańskie.
„Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie prowadzili” (List do Rzymian 6:4).
A kiedy wychodzimy z wód chrztu, nasze dusze potrzebują ciągłego zanurzenia oraz nasycania się prawdą i światłem ewangelii Zbawiciela. Doraźne i płytkie zamoczenie w doktrynie Chrystusa oraz częściowe uczestniczenie w Jego przywróconym Kościele nie może wytworzyć duchowej przemiany, która umożliwia nam wkroczenie w nowe życie. Potrzebna jest raczej wierność przymierzom, trwałość zaangażowania oraz ofiarowanie Bogu całej duszy, jeśli mamy otrzymać błogosławieństwa wieczności.
„Moi ukochani bracia, pragnę, abyście przystąpili do Chrystusa, który jest Świętym Bogiem Izraela, i uczestniczyli w Jego zbawieniu i mocy Jego odkupienia. Przystąpcie do Niego, złóżcie Mu w ofierze całą swoją duszę, módlcie się, pośćcie i wytrwajcie do końca, a jak Pan żyje, zostaniecie zbawieni” (Omni 1:26).
Całkowite zanurzenie i nasycenie ewangelią Zbawiciela to konieczne etapy w procesie ponownych narodzin.
Oczyszczenie i zapieczętowanie
Zakonserwowane ogórki wkłada się do wyjałowionych słoików i gotuje, celem usunięcia nieczystości i zapieczętowania pojemników przed zewnętrznymi zanieczyszczeniami. Proces gotowania zapewnia piklom zarówno ochronę, jak i możliwość przechowywania ich przez długi czas. W podobny sposób stopniowo stajemy się oczyszczeni i uświęceni, kiedy wy i ja obmywamy się we krwi Baranka, rodzimy się na nowo oraz przyjmujemy obrzędy i szanujemy przymierza, które są udzielane na mocy upoważnienia Kapłaństwa Melchizedeka.
„Jednak pomimo swych cierpień pościli i modlili się często, i tak stawali się bardziej wytrwali w pokorze i wzrastała ich wiara w Chrystusa, aż dusze ich przepełniła radość i ukojenie, a serca stały się czyste i uświęcone, co następuje, gdy człowiek całym sercem poddaje się woli Boga” (Helaman 3:35).
Słowo zapieczętowanie w moim dzisiejszym przesłaniu nie odnosi się wyłącznie do obrzędu małżeństwa na wieczność, dokonywanego w domu Pana. Używam tego konkretnego słowa raczej w takim znaczeniu, w jakim użyto go w 76 rozdziale Nauk i Przymierzy:
„I znowu dajemy świadectwo — bowiem widzieliśmy i słyszeliśmy, i to jest świadectwo ewangelii Chrystusa o tych, co wyjdą w zmartwychwstaniu sprawiedliwych —
Są to ci, co przyjęli świadectwo Jezusa, i uwierzyli w Jego imię i zostali ochrzczeni na wzór Jego pochówku, pogrzebani w wodzie w Jego imię, a to podług przykazania, które On dał —
Aby, zachowując przykazania mogli zostać obmyci i oczyszczeni ze wszystkich ich grzechów, i otrzymać Ducha Świętego przez nałożenie rąk przez tego, kogo wyświęcono i przyłączono do tej władzy;
I którzy przemagają przez wiarę i zostają [zapieczętowani] przez Świętego Ducha obietnicy, którego Ojciec przelewa na tych wszystkich, co są sprawiedliwi i uczciwi” (w. 50–53).
Święty Duch Obietnicy jest ratyfikującą mocą Ducha Świętego. Kiedy obrzęd, przyrzeczenie lub przymierze jest zapieczętowane przez Świętego Ducha Obietnicy, ma moc wiążącą na ziemi i w niebie. (Zob. NiP 132:7). Otrzymanie „pieczęci zgody” od Ducha Świętego następuje w wyniku wierności, uczciwości i stałości w szanowaniu „z [biegiem czasu]” przymierzy ewangelii (Mojżesz 7:21). Jednakże można utracić owo zapieczętowanie poprzez nieprawość i grzech.
Oczyszczenie i zapieczętowanie przez Świętego Ducha Obietnicy stanowią kulminacyjne etapy w procesie ponownych narodzin.
„Z mocą, która przepełnia mą duszę”
Moi umiłowani bracia i siostry, modlę się, aby ta przypowieść o piklach pomogła nam ocenić nasze życie i lepiej zrozumieć wieczną ważność ponownych duchowych narodzin. Razem z Almą „[mówię] wam z mocą, która przepełnia moją duszę” (Alma 5:43).
„A teraz mówię wam, że moim powołaniem kapłańskim jest głoszenie moim umiłowanym braciom, wszystkim żyjącym w tym kraju, starym czy młodym, wolnym czy w niewoli, ludziom w podeszłym czy też średnim wieku, i młodemu pokoleniu, głoszenie wszystkim, że potrzebują się nawrócić i ponownie narodzić” (Alma 5:49).
Świadczę o realności i boskości żyjącego Zbawiciela, który zaprasza nas, abyśmy przystąpili do Niego i doświadczyli przemiany. Świadczę, że Jego Kościół i upoważnienie kapłańskie zostały przywrócone poprzez Proroka Józefa Smitha. Dzięki wierze w Chrystusa możemy być duchowo przygotowani i oczyszczeni z grzechu, zanurzeni i nasyceni Jego ewangelią oraz oczyszczeni i zapieczętowani przez Świętego Ducha Obietnicy — a nawet możemy narodzić się na nowo. W święte imię Jezusa Chrystusa, amen.