Huwelijk en gezin: onze heilige verantwoordelijkheid
In een samenleving waar het huwelijk vaak uit de weg wordt gegaan, waar het ouderschap wordt vermeden en waar het gezin wordt gekleineerd, hebben wij de verantwoordelijkheid om ons huwelijk te eren, onze kinderen op te voeden en ons gezin te versterken.
Toen ik pasgetrouwd was, zaten mijn drie broers en ik in het kantoor van onze vader voor een zakelijk onderhoud. Aan het eind van de vergadering, toen we op het punt stonden om weg te gaan, draaide mijn vader zich om, keek ons aan en zei: ‘Jongens, jullie behandelen je vrouw niet zoals het hoort, jullie moeten meer vriendelijkheid en respect tonen.’ De woorden van mijn vader drongen diep in mijn ziel door.
Tegenwoordig zien we een onophoudelijke aanval op het huwelijk en het gezin. Wat kleinering en vernietiging betreft lijkt het wel of ze de belangrijkste doelwitten van de tegenstander zijn. In een samenleving waar het huwelijk vaak uit de weg wordt gegaan, waar het ouderschap wordt vermeden en waar het gezin wordt gekleineerd, hebben wij de verantwoordelijkheid om ons huwelijk te eren, onze kinderen op te voeden en ons gezin te versterken.
Als wij ons huwelijk eren, moeten we als huwelijkspartner liefde, respect en toewijding ten opzichte van elkaar hebben. We hebben de heilige opdracht gekregen om ‘uw vrouw met geheel uw hart lief [te] hebben (…) haar aan [te] kleven en geen ander’ (LV 42:22).
De profeet Maleachi heeft gezegd: ‘Omdat de Here getuige geweest is tussen u en de vrouw uwer jeugd, aan wie gij ontrouw geworden zijt, terwijl zij toch uw gezellin en uw wettige vrouw is. (…) Weest dan op uw hoede (…) dat men niet ontrouw worde aan de vrouw zijner jeugd’ (Maleachi 2:14–15). Het is een groot voorrecht om ons leven met de vrouw onzer jeugd door te brengen, onze verbonden na te leven, wijsheid te vergaren en elkaar nu en in de eeuwigheid lief te hebben.
Dat doet me denken aan de uitspraak: ‘Wanneer de voldoening of de veiligheid van een ander net zo belangrijk wordt als de eigen voldoening en veiligheid, dan is er sprake van liefde.’ (Harry Stack Sullivan, Concepts of Modern Psychiatry, [1940], pp. 42–43.)
Het doel van het huwelijk is een liefdevolle, bindende en harmonieuze relatie tussen man en vrouw. Als man en vrouw begrijpen dat het gezin door God is ingesteld en dat het huwelijk vervuld kan zijn met eeuwige beloften en zegeningen, zou echtscheiding zelden een overweging in een gezin binnen de kerk zijn. Echtparen zouden zich realiseren dat de heilige verordeningen en verbonden die in het huis des Heren zijn gesloten, het middel zijn waardoor ze in de tegenwoordigheid van God kunnen terugkeren.
Ouders hebben de heilige taak om hun kinderen op te voeden ‘in de tucht en in de terechtwijzing des Heren’ (Efeziërs 6:4). ‘Het eerste gebod dat God aan Adam en Eva gaf, had betrekking op hun vermogen om als man en vrouw kinderen te krijgen.’ (Het gezin: een proclamatie aan de wereld’, Liahona, oktober 1998, p. 24.) Het is onze taak om niet alleen voor het welzijn van onze huwelijkspartner te zorgen, maar ook waakzaam voor onze kinderen te zorgen, want kinderen ‘zijn een erfdeel des Heren’ (Psalmen 127:3). We kunnen ervoor kiezen om onze kinderen dienovereenkomstig op te voeden en ze ‘leren te bidden en oprecht voor de Here te wandelen’ (LV 68:28). Als ouders moeten we onze kinderen als een gave van God beschouwen, en moeten we van ons thuis een plek maken om onze zoons en dochters lief te hebben, op te voeden en groot te brengen.
President Monson herinnert ons eraan dat ‘de mantel van leiderschap geen comfortabele mantel is, maar een verantwoordelijkheid. (…) “Jongeren hebben minder critici en meer goede voorbeelden nodig.” Over honderd jaar maakt het niet uit wat voor auto we hadden, in wat voor huis we woonden, hoeveel geld we op de bank hadden of wat voor kleren we droegen, maar de wereld kan dan iets beter zijn omdat we een belangrijke rol in het leven van een jongen of meisje hebben gespeeld.’ (Thomas S. Monson, Pathways to Perfection, [1973] p. 131.)
Hoewel we in het leven soms moe en ongeduldig zijn, en geen tijd voor onze kinderen hebben, mogen we nooit de oneindige waarde vergeten van wat we in huis hebben — onze zoons en dochters. De dagelijkse beslommeringen, een zakelijke afspraak of een nieuwe auto, zijn allemaal nuttig, maar vallen in het niet vergeleken met de waarde van een jonge ziel.
John Gunther, een vader die zijn jonge zoon aan hersenkanker verloor, heeft gezegd: ‘Als u uw zoons en dochters nog hebt, (…) omhels ze dan met wat extra blijdschap en een beter bewustzijn van vreugde.’ (Death Be Not Proud, [1949], p. 259.)
President Harold B. Lee heeft ooit over een groot leerkracht, Horace Mann, verteld, de spreker tijdens de inwijding van een (…) jongensschool. (…) In zijn toespraak zei hij: ‘Deze school heeft honderdduizenden dollars gekost, maar als deze school in staat is om een enkele jongen te redden, is het al dat geld zeker waard.’ Een van zijn vrienden kwam aan het eind van de bijeenkomst naar [de heer Mann] toe en zei: ‘U hebt zich in uw enthousiasme een beetje laten gaan, vindt u niet? U zei dat als deze school, die honderdduizenden dollars heeft gekost, slechts een enkele jongen zou redden, het al dat geld wel waard is. Dat meent u toch zeker niet?’
Horace Mann keek hem aan en zei: ‘Jazeker, mijn vriend. Dat zou het zeker waard zijn als die jongen mijn zoon was, dat zou het zeker waard zijn.’ (‘Today’s Young People’, Ensign, juni 1971, p. 61.)
Onze kinderen liefhebben, beschermen en opvoeden, is een van de belangrijkste dingen die we in de eeuwigheid kunnen doen. Wereldse bezittingen zullen vergaan, de meest bekeken film of het meest beluisterde lied zal morgen niet belangrijk meer zijn, maar een zoon of dochter is eeuwig.
‘Het gezin staat centraal in Gods plan voor de eeuwige bestemming van zijn kinderen.’ (‘Het gezin: een proclamatie aan de wereld’.) Daarom moeten ouders en kinderen eensgezind samenwerken om de gezinsbanden te versterken, en ze iedere dag te koesteren.
Ik heb een broer die aan een grote universiteit was verbonden. Hij heeft me over een atleet verteld die een uitstekend hordeloper was. De jongeman was blind. Rex vroeg hem: ‘Val je nooit?’ ‘Ik moet nauwgezet zijn’, zei de atleet. ‘Ik tel mijn passen voordat ik spring. Toen ik dat een keer niet deed, betekende dat bijna mijn dood.’ De jongeman vertelde toen over de ontelbare uren die zijn vader in de loop van de jaren had besteed om hem te leren hordelopen, totdat hij een van de beste was.
Hoe kon deze jongeman met zo’n team falen? — vader en zoon.
Jongemannen en jongevrouwen, jullie kunnen thuis een goede invloed zijn als je bijdraagt aan de goede doelen van het gezin. Ik zal nooit de gezinsavond vergeten, jaren geleden, dat de naam van ieder gezinslid in een hoed werd gedaan. De naam die je uit die hoed trok, was die week je ‘geheime vriend’. Je kunt je voorstellen dat mijn hart met liefde werd vervuld toen ik die dinsdag uit mijn werk kwam, naar de garage liep om die aan te vegen, zoals ik beloofd had, en zag dat iemand dat al netjes had gedaan. Er hing een briefje aan de deur met daarop: ‘Ik hoop dat u een goede dag hebt gehad — uw geheime vriend.’ En op vrijdagavond toen ik naar bed ging, zag ik een reep chocola liggen, van mijn lievelingsmerk, netjes in wit papier ingepakt, met daarop: ‘Pa, ik hou van je! — bedankt, je geheime vriend.’ En als hoogtepunt, toen ik op een zondagavond laat van een vergadering thuiskwam, zag ik dat de tafel netjes was gedekt. Op een servetje naast mijn bord stond in vette hoofdletters geschreven: ‘SUPERVADER’, en tussen haakjes: ‘uw geheime vriend’. Houd gezinsavond, want daar wordt het evangelie behandeld, daar wordt een getuigenis verkregen en daar wordt het gezin versterkt.
Hoewel de tegenstander de belangrijkste factoren voor een gelukkig huwelijk en een rechtschapen gezin probeert te vernietigen, wil ik u verzekeren dat het evangelie van Jezus Christus de hulpmiddelen en het onderwijs levert om de tegenstander in deze oorlog te bestrijden en te overwinnen. Als wij ons huwelijk eren door onze huwelijkspartner onzelfzuchtig meer liefde te geven, als wij onze kinderen door zachtmoedige overreding en ons goede voorbeeld opvoeden, en het geestelijk niveau in ons gezin verbeteren door gezinsavond te houden, te bidden en de Schriften te bestuderen, getuig ik dat de levende Heiland, Jezus Christus, ons zal leiden en ons de overwinning zal toekennen in onze pogingen om een eeuwige gezinseenheid te vormen. Daarvan getuig ik in de naam van Jezus Christus. Amen.