ຢູ່ໃນທາງແຫ່ງໜ້າທີ່ຂອງຕົນ

ໂດຍ ແອວເດີ ເດວິດ ເອ ແບ໊ດນາ

ແຫ່ງກຸ່ມອັກຄະສາວົກສິບສອງ

ທ່ານຜູ້ທີ່ກຳລັງມຸ້ງໜ້າຕໍ່ໄປໃນມື້ນີ້ ຢູ່ໃນເສັ້ນທາງແຫ່ງໜ້າທີ່ຂອງທ່ານ ເປັນຄວາມເຂັ້ມແຂງຂອງສາດສະໜາຈັກທີ່ຖືກຟື້ນຟູຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ.

ຂ້າພະເຈົ້າອະທິຖານຢ່າງຈິງໃຈຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫລືອຈາກພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ ຂະນະທີ່ສະແດງຄວາມຮັກ, ຄວາມຊົມເຊີຍ, ແລະ ຄວາມກະຕັນຍູ ຕໍ່ສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແຫ່ງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ ທັງໝົດຕະຫລອດທົ່ວໂລກ.

ຜູ້ທີ່ຢູ່ໃນຂະບວນກວຽນສຸດທ້າຍ

ປີ 1947 ເປັນວັນຄົບຮອບ 100 ປີ ທີ່ຜູ້ບຸກເບີກໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍກຸ່ມທຳອິດໄດ້ມາເຖິງຮ່ອມພູເຊົາເລັກ. ການສະເຫລີມສະຫລອງຫລາຍຄັ້ງທີ່ໜ້າຊົງຈຳໄດ້ຖືກຈັດຂຶ້ນໃນລະຫວ່າງປີນັ້ນ, ແລະ ມີການສະແດງຄວາມກະຕັນຍູຈົນນັບບໍ່ຖ້ວນ ຕໍ່ສານຸສິດທີ່ອຸທິດຕົນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ ຜູ້ໄດ້ບຸກເບີກເສັ້ນທາງ, ໄດ້ສ້າງບ້ານ, ໄດ້ປູກພືດພັນ ໃນທະເລຊາຍທີ່ແຫ້ງແລ້ງ ແລະ ໄດ້ຕັ້ງຖິ່ນຖານໃນຊຸມຊົນ.

ປະທານເຈ ຣູເບັນ ຄະລາກ, ທີ່ປຶກສາທີໜຶ່ງໃນຝ່າຍປະທານສູງສຸດ, ໄດ້ກ່າວຄຳສັນລະເສີນທີ່ໜ້າຈົດຈຳ ແລະ ຊາບຊຶ້ງທີ່ສຸດເຖິງຜູ້ບຸກເບີກທີ່ຊື່ສັດເຫລົ່ານີ້ ໃນກອງປະຊຸມໃຫຍ່ສາມັນ ເດືອນຕຸລາ ປີ 1947.

ໃນຂ່າວສານຂອງເພິ່ນ, ປະທານຄະລາກໄດ້ກ່າວຮັບຮູ້ບຶດໜຶ່ງເຖິງບັນດາຜູ້ນຳທີ່ມີຊື່ສຽງ ທີ່ໄດ້ນຳພາການອົບພະຍົບມາທາງທິດຕາເວັນຕົກ, ດັ່ງເຊັ່ນ ບຣິກຳ ຢັງ, ຮີເບີ ຊີ ຄິມໂບ, ວິວເຝີດ ວູດຣັບ, ພາລີ ພີ ພະແຣັດ, ແລະ ຫລາຍໆທ່ານ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຈຸດປະສົງຕົ້ນຕໍຂອງເພິ່ນບໍ່ແມ່ນການເລົ່າທົບທວນຜົນສຳເລັດຂອງບຸກຄົນສຳຄັນເຫລົ່ານີ້. ແຕ່, ເພິ່ນໄດ້ເນັ້ນຄຳເວົ້າຂອງເພິ່ນໄປທີ່ຈິດວິນຍານທີ່ເດັດດ່ຽວ ຜູ້ຊຶ່ງບໍ່ມີໃຜຮູ້ຈັກຊື່ ຫລື ຖືກບັນທຶກໄວ້ຢ່າງເປັນທາງການ ໃນປະຫວັດສາດຂອງສາດສະໜາຈັກ. ຫົວຂໍ້ທີ່ເປັນປະໂຫຍດຂອງຂ່າວສານຂອງເພິ່ນແມ່ນ “ຜູ້ທີ່ຢູ່ໃນຂະບວນກວຽນສຸດທ້າຍ.”¹

ປະທານຄະລາກໄດ້ບັນຍາຍຢ່າງລະອຽດກ່ຽວກັບລັກສະນະ ແລະ ການທ້າທາຍທີ່ປະເຊີນໜ້າໂດຍຜູ້ອົບພະຍົບ ທີ່ເດີນທາງດ້ວຍກວຽນທີ່ມີຜ້າມຸງ ຊຶ່ງເປັນຂະບວນກວຽນຍາວສຸດທ້າຍ ທີ່ຂ້າມທົ່ງພຽງ. ເພິ່ນໄດ້ສັນລະເສີນວິລະຊົນທີ່ບໍ່ເປີດເຜີຍຊື່ ແລະ ບໍ່ໄດ້ສະເຫລີມສະຫລອງເຫລົ່ານີ້, ຊຶ່ງມື້ແລ້ວມື້ເລົ່າ, ອາທິດແລ້ວອາທິດເລົ່າ, ເດືອນແລ້ວເດືອນເລົ່າ, ໄດ້ອົດຫາຍໃຈສືບຂີ້ຝຸ່ນຈາກລໍ້ກວຽນທີ່ໝຸນຢູ່ຂ້າງໜ້າຂອງເຂົາເຈົ້າ—ແລະ ຜູ້ໄດ້ເອົາຊະນະອຸປະສັກທີ່ບໍ່ຢຸດຢ່ອນ ທີ່ເຂົາເຈົ້າພົບໃນເສັ້ນທາງ.

ປະທານຄະລາກໄດ້ປະກາດວ່າ, “ຜູ້ທີ່ຢູ່ໃນຂະບວນກວຽນສຸດທ້າຍ ໄດ້ມຸ້ງໜ້າຕໍ່ໄປ, ອ່ອນແຮງ ແລະ ເມື່ອຍລ້າ, ເຈັບປວດຕີນ, ບາງຄັ້ງເກືອບໝົດກຳລັງໃຈ, ຖືກດົນໃຈໂດຍສັດທາຂອງເຂົາເຈົ້າ ວ່າພຣະເຈົ້າຮັກເຂົາເຈົ້າ, ວ່າພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ຖືກຟື້ນຟູເປັນຄວາມຈິງ, ແລະ ວ່າພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ນຳພາ ແລະ ຊີ້ນຳບັນດາອ້າຍນ້ອງໃນແຖວໜ້າ.”²

ເພິ່ນໄດ້ສະຫລຸບຂ່າວສານຂອງເພິ່ນດ້ວຍຄຳຍົກຍ້ອງທີ່ປະທັບໃຈນີ້: “ສຳລັບຈິດວິນຍານທີ່ຖ່ອມຕົນເຫລົ່ານີ້, ຍິ່ງໃຫຍ່ໃນສັດທາ, ຍິ່ງໃຫຍ່ໃນວຽກງານ, ຍິ່ງໃຫຍ່ໃນຄວາມຊອບທຳ, ຍິ່ງໃຫຍ່ໃນການສ້າງມໍລະດົກອັນລ້ຳຄ່າຂອງເຮົາ, ຂ້າພະເຈົ້າຂໍສະແດງຄວາມຮັກຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ຄວາມເຄົາລົບຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ແລະ ການໃຫ້ກຽດດ້ວຍຄວາມຄາລະວະທີ່ຖ່ອມຕົວຂອງຂ້າພະເຈົ້າ.”³

ປະຕິບັດໜ້າທີ່ໄດ້ດີບໍ່ນ້ອຍ

ໃນປີ 1990, ປະທານຮາວເວີດ ດັບເບິນຢູ ຮັນເທີ, ເວລານັ້ນເປັນປະທານຂອງກຸ່ມອັກຄະສາວົກສິບສອງ, ໄດ້ກ່າວປາໄສກ່ຽວກັບການປະກອບສ່ວນທີ່ຈຳເປັນຂອງສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກ ຈົນນັບບໍ່ຖ້ວນ ຜູ້ຮັບໃຊ້ຢ່າງພາກພຽນ ແລະ ຊື່ສັດ ແລະ ຜູ້ໄດ້ຮັບການຮັບຮູ້ຈາກສາທາລະນະຊົນພຽງເລັກນ້ອຍ ຫລື ບໍ່ມີເລີຍ.

ປະທານຮັນເທີໄດ້ອະທິບາຍວ່າ:

“ມີຄົນກ່າວ [ກ່ຽວກັບນາຍທັບໂມໂຣໄນທີ່ໜຸ່ມນ້ອຍ ແລະ ກ້າຫານ] ວ່າ:

“‘ຖ້າຫາກຄົນທັງປວງໄດ້ເປັນມາແລ້ວ ແລະ ເປັນຢູ່, ແລະ ຈະເປັນຢູ່, ຄືກັນກັບໂມໂຣໄນ, ຈົ່ງເບິ່ງ, ອຳນາດຂອງນະລົກນັ້ນຈະສັ່ນສະເທືອນຕະຫລອດການ; ແທ້ຈິງແລ້ວ, ມານຈະບໍ່ມີອຳນາດເໜືອໃຈຂອງລູກຫລານມະນຸດເລີຍ’ (ແອວມາ 48:17).

“ຖືວ່າເປັນຄຳຍ້ອງຍໍຊາຍຜູ້ມີຊື່ສຽງ ແລະ ມີພະລັງແທ້ໆ. … ສອງຂໍ້ຕໍ່ຈາກນັ້ນໄດ້ກ່າວກ່ຽວກັບຮີລາມັນ ແລະ ອ້າຍນ້ອງຂອງລາວ, ຜູ້ມີບົດບາດຊັດເຈນນ້ອຍກວ່າບົດບາດຂອງໂມໂຣໄນ, ທີ່ອ່ານວ່າ:

“‘ບັດນີ້ຈົ່ງເບິ່ງ, ຮີລາມັນ ແລະ ພີ່ນ້ອງຂອງເພິ່ນກໍບໍ່ໄດ້ຮັບໃຊ້ຜູ້ຄົນໜ້ອຍໄປກວ່າໂມໂຣໄນເລີຍ’ (ແອວມາ 48:19).”

ປະທານຮັນເທີໄດ້ກ່າວຕື່ມວ່າ, “ໃນອີກຄຳໜຶ່ງ, ເຖິງແມ່ນຮີລາມັນບໍ່ເປັນທີ່ໜ້າສັງເກດ ຫລື ເຫັນໄດ້ຊັດເຈນຄືກັນກັບໂມໂຣໄນ, ແຕ່ລາວກໍປະຕິບັດໜ້າທີ່ໄດ້ດີບໍ່ນ້ອຍ; ນັ້ນຄື, ລາວຊ່ວຍໄດ້ຫລາຍ ແລະ ເປັນປະໂຫຍດຄືກັນກັບໂມໂຣໄນ.”⁴

ແລ້ວປະທານຮັນເທີໄດ້ແນະນຳເຮົາທຸກຄົນໃຫ້ປະຕິບັດໜ້າທີ່ໄດ້ດີບໍ່ນ້ອຍ. ເພິ່ນໄດ້ກ່າວວ່າ: “ຖ້າຫາກທ່ານຮູ້ສຶກວ່າ ສິ່ງທີ່ທ່ານເຮັດໃນປີນີ້ ຫລື ໃນຫລາຍປີຈາກນີ້ ບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ທ່ານມີຊື່ສຽງ, ຈົ່ງໝັ້ນໃຈ. ຄົນດີເລີດສ່ວນໃຫຍ່ທີ່ເຄີຍມີຊີວິດຢູ່ ກໍບໍ່ໄດ້ມີຊື່ສຽງຫລາຍເຊັ່ນກັນ. ຮັບໃຊ້ ແລະ ເຕີບໂຕ, ຢ່າງຊື່ສັດ ແລະ ຢ່າງງຽບໆ.”⁵

ຢູ່ໃນທາງແຫ່ງໜ້າທີ່ຂອງຕົນ

ຂ້າພະເຈົ້າກະຕັນຍູສຳລັບສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຫລາຍລ້ານຄົນ ທີ່ທຸກວັນນີ້ກຳລັງມາຫາພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ⁶ ແລະ ມຸ້ງໜ້າຕໍ່ໄປໃນເສັ້ນທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍາ ໃນເຫລັ້ມກວຽນສຸດທ້າຍ ໃນຂະບວນກວຽນຍາວປະຈຸບັນຂອງເຮົາ—ແລະ ເປັນຜູ້ປະຕິບັດໜ້າທີ່ໄດ້ດີບໍ່ນ້ອຍ. ສັດທາອັນແຮງກ້າຂອງທ່ານໃນພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ແລະ ອົງພຣະເຢຊູຄຣິດເຈົ້າ ແລະ ຊີວິດທີ່ບໍ່ໂອ້ອວດ ແລະ ອຸທິດຕົນຂອງທ່ານ ເປັນແຮງບັນດານໃຈຂ້າພະເຈົ້າໃຫ້ເປັນຄົນດີກວ່າເກົ່າ ແລະ ເປັນສານຸສິດທີ່ດີກວ່າເກົ່າ.

ຂ້າພະເຈົ້າຮັກທ່ານ. ຂ້າພະເຈົ້າຊົມເຊີຍທ່ານ. ຂ້າພະເຈົ້າຂອບໃຈທ່ານ. ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າຍົກຍ້ອງທ່ານ.

ຂໍ້ຄວາມໃນພຣະຄຳພີມໍມອນຂອງຊາມູເອນຊາວເລມັນ ສະຫລຸບຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ຂ້າພະເຈົ້າມີຕໍ່ທ່ານໄດ້ດີທີ່ສຸດ.

“ເຫັນວ່າພວກເຂົາສ່ວນຫລາຍ ຢູ່ໃນທາງແຫ່ງໜ້າທີ່ຂອງຕົນ, ແລະ ພວກເຂົາເດີນໄປຢ່າງຮອບຄອບຕໍ່ພຣະພັກຂອງພຣະເຈົ້າ, ແລະ ພວກເຂົາຍຶດຖືທີ່ຈະຮັກສາພຣະບັນຍັດ ແລະ ຮັກສາຂໍ້ກຳນົດ … ຂອງພຣະອົງ.

“ແທ້ຈິງແລ້ວ, ຂ້າພະເຈົ້າກ່າວກັບພວກທ່ານວ່າ ພວກເຂົາສ່ວນຫລາຍກຳລັງກະທຳຢ່າງນີ້, ແລະ ພວກເຂົາກຳລັງພະຍາຍາມດ້ວຍຄວາມພາກພຽນອັນບໍ່ຮູ້ອິດເມື່ອຍທີ່ຈະນຳພາພີ່ນ້ອງທີ່ເຫລືອຢູ່ຂອງພວກເຂົາມາສູ່ຄວາມຮູ້ເລື່ອງຄວາມຈິງ.”⁷

ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອວະລີທີ່ວ່າ “ຢູ່ໃນທາງແຫ່ງໜ້າທີ່ຂອງຕົນ” ບັນຍາຍເຖິງອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທີ່ສາມາດຫລິງເຫັນ ຜູ້ຫລຽວຫາ ແລະ ນັ່ງຢູ່ທາງຂ້າງຂອງຄົນທີ່ນັ່ງຢູ່ຄົນດຽວ ໃນການປະຊຸມຂອງສາດສະໜາຈັກ ແລະ ໃນສະພາບແວດລ້ອມອື່ນໆທີ່ຫລາກຫລາຍ. ເຂົາເຈົ້າພະຍາຍາມຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງເພື່ອ “ປອບໂຍນຜູ້ທີ່ຕ້ອງການຄວາມປອບໂຍນ,”⁸ ໂດຍບໍ່ຫວັງການຮັບຮູ້ ຫລື ຄຳຊົມ.

ວະລີທີ່ວ່າ “ຢູ່ໃນທາງແຫ່ງໜ້າທີ່ຂອງຕົນ” ບັນຍາຍເຖິງຄູ່ຄອງ ແລະ ລູກໆທີ່ສະໜັບສະໜູນຄູ່ຂອງຕົນ, ພໍ່ແມ່, ຫລື ລູກທີ່ຮັບໃຊ້ໃນຕຳແໜ່ງຜູ້ນຳໃນສາດສະໜາຈັກທີ່ຖືກຟື້ນຟູຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ອິດທິພົນຄ້ຳຈູນທີ່ຍືນຍົງ, ງຽບສະຫງົບ, ແລະ ໂດຍທົ່ວໄປ ທີ່ບໍ່ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກຂອງເຂົາເຈົ້າ ເຮັດໃຫ້ເປັນໄປໄດ້ສຳລັບພອນທີ່ຈະມາເຖິງຫລາຍຄົນ ແລະ ຫລາຍຄອບຄົວ ໃນທາງທີ່ຈະຮູ້ໄດ້ໂດຍສົມບູນພຽງແຕ່ໃນນິລັນດອນເທົ່ານັ້ນ.

ວະລີທີ່ວ່າ “ຢູ່ໃນທາງແຫ່ງໜ້າທີ່ຂອງຕົນ” ບັນຍາຍເຖິງບຸກຄົນທີ່, ຫັນໜີຈາກພຣະເຈົ້າ, ແລ້ວໄດ້ກັບມາຫາພຣະອົງ ອີກຄັ້ງ ດ້ວຍຄວາມຖ່ອມຕົວ,⁹ ໄດ້ກັບໃຈຈາກບາບຂອງຕົນ, ແລະ ສະແຫວງຫາການຊຳລະໃຫ້ສະອາດ ແລະ ອຳນາດປິ່ນປົວຂອງການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ. ການມາຫາພຣະຄຣິດ¹⁰ ໂດຍການກັບຄືນມາຫາເສັ້ນທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍາ ຈາກທາງອ້ອມທີ່ເປັນບາບ ທີ່ນຳໄປສູ່ “ເສັ້ນທາງຕ້ອງຫ້າມ”¹¹ ເປັນສິ່ງຈຳເປັນທາງວິນຍານ ແລະ ເຂັ້ມງວດໂດຍຄວາມຊອບທຳ. ຂະນະທີ່ເຂົາເຈົ້າມຸ້ງໜ້າຕໍ່ໄປດ້ວຍສັດທາ ແລະ ບໍ່ອິດເມື່ອຍໃນການເຮັດຄວາມດີ, ເຂົາເຈົ້າກໍກຳລັງວາງຮາກຖານຂອງວຽກງານອັນຍິ່ງໃຫຍ່ໃນຊີວິດສ່ວນຕົວຂອງເຂົາເຈົ້າ,¹² “ທຸກຊົ່ວລຸ້ນຄົນ ແລະ ຊົ່ວນິລັນດອນ.”¹³

ວະລີທີ່ວ່າ “ຢູ່ໃນທາງແຫ່ງໜ້າທີ່ຂອງຕົນ” ບັນຍາຍເຖິງບຸກຄົນທີ່ຊອບທຳ ຜູ້ປາດຖະໜາທີ່ຈະທຽມແອກກັບພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ຜ່ານທາງພັນທະສັນຍາ ແລະ ພິທີການຂອງພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດຂອງພຣະອົງ—ແຕ່ອາດຖືກຫ້າມບໍ່ໃຫ້ເຮັດເຊັ່ນນັ້ນໂດຍປັດໃຈ ເໜືອການຄວບຄຸມຂອງຕົນ. ຂ້າພະເຈົ້າສັນຍາວ່າ ຄວາມເຈັບປວດສ່ວນຕົວຂອງທ່ານ ຈະໄດ້ຮັບການບັນເທົາລົງ ແລະ ການເຊື່ອຟັງ ແລະ ຄວາມຊື່ສັດຂອງທ່ານ ໃນການຍອມເຮັດຕາມພຣະປະສົງຂອງພຣະເຈົ້າດ້ວຍຄວາມອົດທົນ ຈະໄດ້ຮັບລາງວັນໃນ “ເວລາອັນເໝາະສົມຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.”¹⁴ “ນ້ຳຕາອາດໄຫລຫລັ່ງໃນເວລາກາງຄືນ, ແຕ່ຄວາມຊົມຊື່ນຍິນດີກໍມີມາໃນຕອນເຊົ້າ.”¹⁵

ວະລີທີ່ວ່າ “ຢູ່ໃນທາງແຫ່ງໜ້າທີ່ຂອງຕົນ” ບັນຍາຍເຖິງຜູ້ແປພາສາ ແລະ ນາຍພາສາທີ່ໄດ້ຮັບການດົນໃຈຕະຫລອດທົ່ວໂລກ ຜູ້ຮັບໃຊ້ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໂດຍການຊ່ວຍໝູ່ເພື່ອນ ແລະ ສະມາຊິກ ໃຫ້ “ໄດ້ຍິນຄວາມສົມບູນຂອງພຣະກິດຕິຄຸນໃນຄຳວາຈາ [ຂອງເຂົາເຈົ້າ] ເອງ, ໃນພາສາຂອງ [ຂອງເຂົາເຈົ້າ] ເອງ.”¹⁶ ສຽງຂອງເຂົາເຈົ້າ, ການບອກໃບ້, ເອກະສານການແປ ຖ່າຍທອດຄວາມຈິງນິລັນດອນ, ແຕ່ພວກເຮົາໜ້ອຍຄົນຮູ້ຈັກຊື່ຂອງເຂົາເຈົ້າ ຫລື ແມ່ນແຕ່ສະແດງຄວາມຂອບໃຈ. ຜ່ານທາງຂອງປະທານແຫ່ງການເວົ້າພາສາ ຊຶ່ງເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບພອນ, ຜູ້ແປພາສາ ແລະ ນາຍພາສາ ໄດ້ຮັບໃຊ້ຢ່າງພາກພຽນ, ຢ່າງບໍ່ເຫັນແກ່ຕົວ, ແລະ, ສ່ວນຫລາຍ, ບໍ່ເປີດເຜີຍຕົວຕົນ ເພື່ອຊ່ວຍຜູ້ຄົນໃຫ້ໄດ້ຮັບຂອງປະທານຝ່າຍວິນຍານແຫ່ງສັດທາ ຜ່ານທາງການອ່ານ ແລະ ການໄດ້ຍິນພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າ.¹⁷

ວະລີທີ່ວ່າ “ຢູ່ໃນທາງແຫ່ງໜ້າທີ່ຂອງຕົນ” ບັນຍາຍເຖິງຊາຍ ແລະ ຍິງຜູ້ແຕ່ງງານທີ່ຊື່ສັດ ທີ່ໃຫ້ກຽດແກ່ຄວາມຮັບຜິດຊອບ ຕາມພັນທະສັນຍາຂອງເຂົາເຈົ້າ ທີ່ຈະເພີ່ມທະວີຄູນ ແລະ ຂະຫຍາຍເຜົ່າພັນໃຫ້ເຕັມແຜ່ນດິນໂລກ ແລະ ຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມເຂັ້ມແຂງ ແລະ ຄວາມທົນທານທີ່ຈະຕໍ່ສູ້ກັບລູກໆຂອງເຂົາເຈົ້າຢູ່ໃນກອງປະຊຸມສິນລະລຶກ. ໃນໂລກທີ່ສັບສົນວຸ້ນວາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆດ້ວຍໄພພິບັດ ແລະ ການຈັດອັນດັບຄວາມສຳຄັນຜິດ, ຈິດວິນຍານທີ່ກ້າຫານເຫລົ່ານີ້ບໍ່ສົນໃຈກັບສຽງທາງໂລກ ທີ່ຍົກຍ້ອງການເອົາແຕ່ໃຈຕົນເອງ; ເຂົາເຈົ້າເຄົາລົບຄວາມສັກສິດ ແລະ ຄວາມສຳຄັນຂອງຊີວິດ ໃນແຜນແຫ່ງຄວາມສຸກຂອງພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ສຳລັບລູກໆຂອງພຣະອົງ.

ຄູ່ແຕ່ງງານຫລາຍຄູ່ກໍຍັງໄວ້ວາງໃຈໃນພຣະເຈົ້າ ເມື່ອຄວາມປາດຖະໜາອັນຊອບທຳແຫ່ງໃຈຂອງເຂົາເຈົ້າບໍ່ເກີດເປັນຈິງ ທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຫວັງ ແລະ ຝັນແນວໃດ ແລະ ເມື່ອໃດ. ເຂົາເຈົ້າ “ລໍຄອຍພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ”¹⁸ ແລະ ບໍ່ໄດ້ສັ່ງໃຫ້ພຣະອົງສະໜອງຕາມການກຳນົດໃນຊ່ວງມະຕະຂອງເຂົາເຈົ້າ. “ເພາະວ່ານັບແຕ່ການເລີ່ມຕົ້ນຂອງໂລກເປັນຕົ້ນມາ ບໍ່ມີມະນຸດຄົນໃດໄດ້ຍິນ ຫລື ໄດ້ຮູ້ຈັກດ້ວຍຫູ, ທັງບໍ່ເຄີຍໄດ້ເຫັນດ້ວຍຕາ, ໂອ້ ພຣະອົງເຈົ້າ, ນອກຈາກພຣະອົງແລ້ວ, ພຣະອົງໄດ້ຕຽມສິ່ງຍິ່ງໃຫຍ່ພຽງໃດສຳລັບ [ພວກເຂົາ] ທີ່ລໍຖ້າພຣະອົງ.”¹⁹

ວະລີທີ່ວ່າ “ຢູ່ໃນທາງແຫ່ງໜ້າທີ່ຂອງຕົນ” ບັນຍາຍເຖິງຜູ້ນຳຫ້ອງອະນຸບານ ແລະ ຄູສອນປະຖົມໄວຫລາຍພັນຄົນ ທີ່ຮັກ ແລະ ໃຫ້ຄຳແນະນຳແກ່ເດັກນ້ອຍຂອງສາດສະໜາຈັກ ທຸກວັນຊະບາໂຕ.

ໃຫ້ພິຈາລະນາຜົນກະທົບນິລັນດອນຂອງການຮັບໃຊ້ທີ່ປະຕິບັດໂດຍສານຸສິດທີ່ອຸທິຕົນເຫລົ່ານີ້—ແລະ ພອນແຫ່ງຄຳສັນຍາທີ່ມະຫັດສະຈັນ ຕໍ່ຜູ້ທີ່ປະຕິບັດສາດສະໜາກິດແກ່ເດັກນ້ອຍ.

“ແລ້ວ [ພຣະເຢຊູ] ກໍເອົາເດັກນ້ອຍຜູ້ໜຶ່ງມາ ຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າພວກເພິ່ນ: ແລ້ວກໍອູ້ມເອົາເດັກນ້ອຍນັ້ນ, ແລະ ກ່າວແກ່ພວກສາວົກວ່າ,

“ຖ້າຜູ້ໃດກໍຕາມທີ່ຕ້ອນຮັບເດັກນ້ອຍຄົນໜຶ່ງຢ່າງນີ້ ໄວ້ໃນນາມຂອງເຮົາ, ຜູ້ນັ້ນກໍຕ້ອນຮັບເຮົາ: ແລະ ຜູ້ໃດທີ່ຕ້ອນຮັບເຮົາ, ຜູ້ນັ້ນກໍບໍ່ໄດ້ຕ້ອນຮັບເຮົາເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງຕ້ອນຮັບພຣະອົງ ຜູ້ທີ່ໄດ້ໃຊ້ເຮົາມາເໝືອນກັນ.”²⁰

ວະລີທີ່ວ່າ “ຢູ່ໃນທາງແຫ່ງໜ້າທີ່ຂອງຕົນ” ບັນຍາຍເຖິງລູກໆທີ່ອຸທິດຕົນ ທີ່ດູແລພໍ່ແມ່ສູງອາຍຸຢ່າງອ່ອນໂຍນ, ແມ່ທີ່ອົດຫລັບອົດນອນເພື່ອປອບໃຈລູກທີ່ຢ້ານກົວ ຂະນະທີ່ຢືນເຝົ້າຄືກັບ “ໂຕສິງຢູ່ທີ່ປະຕູ” ບ້ານຂອງນາງ,²¹ ສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກທີ່ມາເຖິງໄວ ແລະ ກັບຊ້າ ເພື່ອຈັດໂຕະຕັ່ງ, ແລະ ບຸກຄົນທີ່ຖືກດົນໃຈໃຫ້ເຊື້ອເຊີນຄອບຄົວ, ໝູ່ເພື່ອນ ແລະ ເພື່ອນຮ່ວມງານ ໃຫ້ມາ ແລະ ເບິ່ງ, ມາ ແລະ ຊ່ວຍເຫລືອ, ແລະ ມາ ແລະ ເຂົ້າຮ່ວມ.²²

ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ບັນຍາຍພຽງແຕ່ບາງຕົວຢ່າງທີ່ເລືອກມາ ກ່ຽວກັບການຮັກສາພັນທະສັນຍາ ແລະ ສານຸສິດທີ່ອຸທິດຕົນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດຄືກັບທ່ານ ຜູ້ມຸ້ງໜ້າຕໍ່ໄປ “ຢູ່ໃນທາງແຫ່ງໜ້າທີ່ [ຂອງທ່ານ].” ຕົວຢ່າງເພີ່ມເຕີມອີກນັບລ້ານໆຂອງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ ຜູ້ມອບ “ທັງຈິດວິນຍານ” ຂອງເຂົາເຈົ້າ²³ ແດ່ພຣະເຈົ້າ ສາມາດພົບເຫັນໄດ້ຢູ່ໃນບ້ານທີ່ເປັນສູນກາງ ແລະ ໃນໜ່ວຍສາດສະໜາຈັກຕະຫລອດທົ່ວໂລກ.

ທ່ານຮັກ ແລະ ຮັບໃຊ້, ຟັງ ແລະ ຮຽນຮູ້, ຫ່ວງໃຍ ແລະ ປອບໂຍນ, ແລະ ສິດສອນ ແລະ ເປັນພະຍານ ໂດຍອຳນາດຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ. ທ່ານຖືສິນອົດເຂົ້າ ແລະ ອະທິຖານຢູ່ເລື້ອຍໆ ແລະ ໄດ້ເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນໄປເລື້ອຍໆໃນຄວາມຖ່ອມຕົວ, ແລະ ໝັ້ນຄົງຂຶ້ນໄປເລື້ອຍໆນຳສັດທາໃນພຣະຄຣິດ, ຈົນເຮັດໃຫ້ຈິດວິນຍານ [ຂອງທ່ານ] ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມສຸກ ແລະ ຄວາມປອບໃຈ, ແທ້ຈິງແລ້ວ, ຈົນຊຳລະໃຈ [ຂອງທ່ານ] ໃຫ້ບໍລິສຸດ ແລະ ສັກສິດ ຊຶ່ງການຊຳລະໃຫ້ບໍລິສຸດນັ້ນມີມາຍ້ອນ … ການຍອມຖວາຍໃຈ [ຂອງທ່ານ] ແດ່ພຣະເຈົ້າ.”²⁴

ຄຳສັນຍາ ແລະ ປະຈັກພະຍານ

ຜູ້ທີ່ຢູ່ໃນຂະບວນກວຽນສຸດທ້າຍ, ທຸກຄົນທີ່ປະຕິບັດໜ້າທີ່ໄດ້ດີບໍ່ນ້ອຍ, ແລະ ທ່ານຜູ້ທີ່ກຳລັງມຸ້ງໜ້າຕໍ່ໄປໃນມື້ນີ້ ຢູ່ໃນເສັ້ນທາງແຫ່ງໜ້າທີ່ຂອງທ່ານ ເປັນຄວາມເຂັ້ມແຂງຂອງສາດສະໜາຈັກທີ່ຖືກຟື້ນຟູຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ. ແລະ ດັ່ງທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ສັນຍາ, “ພຣະບັນລັງ ແລະ ການຄອບຄອງ, ເຂດປົກຄອງ ແລະ ອຳນາດທັງໝົດ, ຈະຖືກເປີດເຜີຍ ແລະ ຖືກມອບໃຫ້ແກ່ທຸກຄົນທີ່ອົດທົນຢ່າງກ້າຫານເພື່ອພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ.”²⁵

ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານຢ່າງຊື່ນຊົມວ່າ ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ແລະ ພຣະບຸດທີ່ຮັກຂອງພຣະອົງຊົງພຣະຊົນຢູ່ ແລະ ຄຳສັນຍາຂອງພວກພຣະອົງນັ້ນແມ່ນແນ່ນອນ, ໃນພຣະນາມອັນສັກສິດຂອງອົງພຣະເຢຊູຄຣິດເຈົ້າ, ອາແມນ.