به چه کسی رو خواهیم آورد؟

توسّط ارشد ام. راسل بلرد

از گروه دوازده رسولان

در پایان، هر یک از ما باید به سؤالِ ناجی جواب دهیم: ”آیا شما هم مرا ترک خواهید کرد؟”

چند سال پیش، من و خانواده ام از سر زمین مقدّس دیدن کردیم. یکی از روشن ترین خاطرات من از مسافرتمان دیدار از اطاق بالا در اورشلیم بود، جای سنّتی شام آخر.

همانطور که در آن محل ایستادیم، من از یوحّنا ١۷خواندم، جائی که مسیح از پدرش برای رسولانش التماس می کند:

”من برای آنها دعا می کنم … که آنها متّحد باشند، همانطور که ما هستیم. …

”من فقط برای آنها دعا نمی کنم، بلکه برای آنهائی هم که مرا باور خواهند کرد از طریق کلام آنها؛

”که همۀ آنها یکی شوند، همانگونه که تو، پدر، در من هستی، و من در تو، تا آنها هم در ما یکی شوند.”¹

من عمیقأ در هنگام خواندن این کلامات تحت تأثیر قرار گرفتم و خودم را یافتم که در آن محل مقدّس دعا می کنم که اگر بتوانم با خانواده ام و با پدر بهشتی و پسرش یکی شوم.

روابط با ارزش ما با خانواده، دوستان، سرور، و کلیسای تجدید شدۀ او از جمله چیزهای مهم در زندگی هستند. چون این روابط چنان مهم هستند، آنها باید گرامی داشته، حفاظت، و پرورش شوند.

یکی از داستان های غم انگیز در کُتب مقدّس اتّفاق افتاد وقتیکه ”بسیاری از پیروان [سرور]” قبول تعلیمات و اصول او را مشکل یافتند، و آنها ”برگشتند، و دیگر با او گام بر نداشتند.”²

وقتیکه این پیروان ترکش کردند، عیسی برگشت به دوازده و پرسید، ” آیا شما هم مرا ترک خواهید کرد؟”³

پطروس جواب داد:

”سرور، به چه کسی خواهیم رفت؟ تو کلمات زندگی جاودان را داری.

”و ما باور داریم و مطمئن هستیم که تو مسیح هستی، پسر خدای زنده.”⁴

در آن لحظه، وقتی دیگران در مورد چیزهائی که نتوانستند قبول کنند تمرکز کردند، رسولان انتخاب کردند که بر آنچه که آنها باور دارند و می دانند تمرکز کنند، و در نتیجه، آنها با مسیح باقی ماندند.

بعداً، در روز عید گلریزان، دوازده رسولان هدیۀ روح القّدُس را دریافت کردند. آنها در گواهی دادن از مسیح جسور شدند و شروع به درک کامل تعلیمات عیسی کردند.

امروز هم فرقی ندارد. برای بعضی، دعوت مسیح به باور کردن و پایدار ماندن سخت—یا قبول کردنش مشکل است. بعضی از پیروان در فهمیدن و درک یک سیاست خاصّ یا تعلیم کلیسا در جدال هستند. کسان دیگر نگران تاریخچۀ ما یا کامل نبودن بعضی از اعضا و رهبران، در گذشته و حال هستند. هنوز کسانی هستند که زندگی را بر طبق مذهبی که از آنها انتظار زیاد دارد مشکل می بینند. در آخر، بعضی ”از انجام کار خوب” فرسوده شده اند.”⁵ برای این و دلایل دیگر، بعضی از اعضای کلیسا در ایمان خود تردید دارند، و حیرانند که آیا آنها هم باید کسانی را که ”بر گشتند، دنبال کنند و دیگر با” مسیح گام بر ندارند

اگر هر یکی از شما در ایمان خود متزلزل هستید، من از شما همان سؤالی را می کنم که پطروس کرد: ”به چه کسی [شما] رو خواهید آورد؟” اگر شما انتخاب کنید که خود را کنار بکشید یا کلیسای تجدید شدۀ عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان را ترک کنید، کجا خواهید رفت؟ چکار خواهید کرد؟ تصمیم ”بیشتر قدم بر نداشتن” با اعضای کلیسا و رهبران انتخاب شدۀ سرور اثری عمیق دراز مدّت خواهد داشت که همیشه نمی توان آنرا الان دید. ممکن است برخی از اصول، سیاست، یا قسمتی از تاریخچۀ کلیسا با ایمانتان در تضادّ باشد، و شاید احساس کنید که تنها راه برای حلّ و فصل این آشفتگی درونی در حال حاضر ”گام بر نداشتن” با مقدّسین است. اگر شما به اندازۀ من عمر کنید، شما به این آگاهی خواهید رسید که مسائل راهی برای حلّ شدن خود دارند. یک بینش الهام گرفته یا وحی ممکن است نوری بر یک موضوع بتابد. بخاطر بسپارید، تجدید کلیسا یک حادثه نیست، بلکه کشفیّات آن ادامه دارد.

هرگز حقایق فوق العاده ای را که از طریق پیامبر جوزف اسمیت آشکار گردید ترک نکنید. هرگز از خواندن، و تعمّق کردن، و بکار بردن اصول مسیح که در کتاب مورمون است باز نایستید.

هرگز در دادن وقت مساوی به سرور با کوشش های راستین برای دانستن آنچه که سرور آشکار کرده قصور نکنید. همانطور که دوست عزیز و همکار قبلی من ارشد نیل آ. مکسول یکبار گفت، ”ما نباید فرض کنیم … که فقط بخاطر اینکه چیزی توسّط ما قابل توضیح نیست آن غیر قابل توضیح است.”⁶

بنابراین قبل از اینکه انتخاب خطرناک روحانی خود را کرده و ترک کنید، من شما را تشویق می کنم توقّف کرده و با احتیاط فکر کنید قبل از دادن هر آنچه که در اوّل باعث ایجاد گواهی شما از کلیسای تجدید شدۀ عیسی مسیح شد. توقّّف و فکر کنید در مورد احساسی که اینجا داشتید و چرا شما آنرا حس کردید. در مواردی فکر کنید وقتیکه روح القدُس از حقیقت جاودانی به شما گواهی داده است.

کجا خواهی رفت که افرادی پیدا کنید که اعتقاد شخصی خود را با شما در مورد عشق والدین بهشتی، که بما یاد می دهند چگونه به حضور ابدی آنها برگردیم در میان بگذارند؟

کجا خواهی رفت که در مورد یک ناجی که بهترین دوست شماا ست تعلیم داده شود، کسی که نه تنها برای گناه هان شما زجر کشید بلکه او همچنان ”از درد و مصیبت و هر نوع وسوسه هائی زجر کشید” تا ”اندرونش پُراز رحمت شود، بر حسب جسم، که او بداند بر حسب جسم چگونه مردم خود را در ناتوانی هایشان یاری دهد.”⁷ از جمله، من باوردارم، ناتوانی حاصل از ایمان برباد رفته؟

کجا خواهید رفت که بیشتر در مورد طرح پدر بهشتی یاد بگیرید برای شادی جاودانه و صلح، یک طرح که پر از امکانات شگفت انگیز، تعلیمات، و راهنمائی برای زندگی فانی و جاودانۀ ما می باشد؟ بیاد داشته باشید، که طرح رستگاری به زندگی فانی معنی، مقصود، و جهت می دهد.

کجا خواهید رفت برای پیدا کردن یک کلیسای مفصّل و با سازمان الهام شده که از طریقش شما توسّط مردان و زنانی که عمیقأ متعّهد به خدمت سرور با خدمت کردن به شما و خانوادۀ شما هستند تعلیم و حمایت شوید؟

کجا خواهید رفت که پیامبر و رسولان زنده پیدا کنید، که بوسیلۀ خدا فرا خوانده شده اند که برای شما منبع دیگری برای مشورت، درک کردن، آرامش، و الهام برای چالش های روزانۀ ما باشند؟

کجا خواهید رفت که مردمی را پیدا کنید که براساس یک نسخۀ نوشته شده از معیار ها و استاندارد هائی زندگی می کنند که شما در آن سهیم هستید و می خواهید به فرزندان و نوه های خود انتقال دهید؟

و کجا خواهید رفت که لذّتی را که از طریق آئین های نجات و تعهّدات در معبد میایند تجربه کنید؟

برادران و خواهران، قبول کردن و انجام دادن مژدۀ مسیح می تواند پُراز چالش باشد. آن همیشه چنین بوده است، و برای ابد خواهد بود. زندگی می تواند مانند کوه پیمایانی باشد که از یک مسیر با شیب تند و سخت صعود می کنند. آن یک چیز طبیعی و معمولی است که هر گاهی در راه ایستاده تا نفسی بکشیم، دوباره قدرت خود را محاسبه کنیم، و گام های خود را در نظر بگیریم. هر کسی نیاز به مکث کردن در مسیر را ندارد، امّا کردن آن اشتباه نیست وقتی شرایط شما ایجاب می کنند. در واقع، آن می تواند یک چیز مثبتی باشد برای آنهائی که از تمام مزایای آن فرصت استفاده می کنند تا نفس خود را با آب حیات مژدۀ مسیح تازه کنند.

خطر زمانی پیش میاید که شخصی انتخاب می کند که از مسیری که او را بسوی درخت زندگی هدایت می کند خارج و سرگردان میشود.⁸ بعضی وقتها می توانیم یاد بگیریم، مطالعه کنیم، و بدانیم، و بعضی وقتها باید باور نموده، اعتماد کنیم، و امید داشته باشیم.

در نهایت، هر یک از ما باید به سؤال ناجی جواب بدهیم: ”آیا شما هم مرا ترک خواهید کرد؟”⁹ ما همه باید برای جواب خود به آن سؤال جستجو کنیم. برای بعضی، جواب آسان است؛ برای دیگران، سخت است. من تظاهر به دانستن آن نمی کنم که چرا ایمان به باور داشتن برای بعضی آسانتر از دیگران میاید. من واقعأ سپاسگزارم که میدانم جوابها همیشه آنجا هستند، و اگر ما جستجو کنیم—واقعاً با نیّت واقعی و با هدفی کامل با یک قلب سرشار از دعا—سرانجام جواب سؤالات را پیدا می کنیم همچنان که در مسیر مژده ادامه می دهیم. در دورۀ خدمتم، من کسانی را می شناسم که از مسیر خارج شدند و بعد از امتحان ایمانشان برگشتند.

امید صمیمانۀ من این است که ما تعداد زیادی از فرزندان خدا را دعوت خواهیم کرد که مسیرمژده را پیدا کرده و در آن بمانند تا اینکه آنها هم بتوانند ”از میوۀ آن، که از تمام میوه های دیگر مطلوب تر [است] بهرمند شوند.”¹⁰

تقاضای قلبی من است که ما تشویق، قبول، درک، و محبّت خواهیم کرد به کسانی که با ایمانشان در جنگ و جدال هستند. ما هرگز نباید هیچ کدام از برادران و خواهران خود را غفلت کنیم. ما همه در نقاط مختلف از مسیر قرار داریم، و باید بر این اساس به یکدیگر خدمت کنیم.

همچنان که باید آغوش خود را با یک روح خوشامد گوئی به اعضای جدید باز کنیم، همانطور هم باید کسانی را که سؤالات و تردید در ایمان خود دارند درآغوش گرفته و حمایت کنیم.

با استفاده از یک استعارۀ آشنای دیگر، من دعا میکنم که هر کسی که بفکر ترک کردن ”کشتی پیر صهیون،” جائی که خدا و مسیح در سکاّنش هستند است، قبل از ترک با احتیاط فکر خواهد کرد.

لطفأ بدانید که اگر چه طوفان باد ها و موج ها بر تنۀ کشتی پیر فرود میایند، ناجی در کشتی است و قادر است با فرمان خود طوفان را توبیخ کند ”صلح، آرام باش.” تا آن وقت، ما نباید به ترسیم، و باید ایمان تزلزل ناپذیر داشته و بدانیم که ”حتّی باد و دریا از او اطاعت می کنند.”¹¹

برادران و خواهران، من بنام سرور به شما قول میدهم که او هرگز کلیسایش را ترک نخواهد کرد و او هرگز هیچکدام از ما را ترک نخواهد کرد. جواب پطروس به سؤال ناجی و کلماتش را بیاد آورید:

”به چه کسی رو خواهیم آورد؟ تو کلمات زندگی ابدی را داری.

”و ما باور داریم و مطمئن هستیم که تو آن مسیح هستی، پسر خدای زنده.”¹²

من گواهی میدهم که ”هیچ نامی داده نشده و هیچ راه و وسیله ای که رستگاری را به فرزندان آدم بدهد وجود ندارد، فقط در او و از طریق نام مسیح.”¹³

من همچنین گواهی میدهم که عیسی مسیح رسولان و پیامبران را در زمان ما فرا خوانده و کلیسای خود را با تعلیمات و فرامینش بنا نموده است مانند ”یک پناهگاهی از طوفان و خشم” که مطمئنأ خواهد آمد مگر آنکه مردم دنیا توبه کنند و بسوی او برگردند.”¹⁴

من بیشتر گواهی میدهم که سرور ”از همۀ آنها دعوت کرده که بسوی او بیایند و از خوبی او بهرمند شوند؛ و او هیچ کسی را که بسوی او بیاید انکار نمی کند، سیاه یا سفید، اسیر یا آزاد، مرد یا زن؛ … و همه در پیش خدا یکسان هستند.”¹⁵

عیسی ناجی و باز خریدار ما است، و مژدۀ تجدید شدۀ او ما را با امنیّت هدایت خواهد کرد تا به حضور والدین بهشتی برگردیم اگر ما در مسیر مژده باقی بمانیم و جای پای او را دنبال کنیم. که من به آن گواهی می دهم بنام عیسی مسیح، آمین.