ឱ ចូរចងចាំ ចូរចងចាំ
ព្យាការីព្រះគម្ពីរមរមនបានទទូចជារឿយៗថា « ឱ ចូរចងចាំ ចូរចងចាំ » ។១ ខ្ញុំសូមបញ្ចុះបញ្ចូលបងប្អូនឲ្យស្វែងរករបៀបដើម្បីស្គាល់ និងចងចាំដល់សេចក្ដីល្អរបស់ព្រះ ។
ខ្ញុំមានអំណរគុណដល់ក្រុមតន្ដ្រីនៅក្នុងការចាក់ផ្សាយរបស់ពួកគេនាព្រឹកនេះ ដែលស្ដីពីអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយមានអំណរដែលឮពាក្យមួយក្នុងចម្រៀងដែលពួកគេច្រៀង « នេះគឺព្រះគ្រីស្ទ » ដែលបានសរសេរដោយប្រធាន ចេមស៍ អ៊ី ហ្វោស្ដ ។ កាលខ្ញុំអង្គុយនៅក្បែរបងប្រុស ញូវេល ខ្ញុំបានងាកទៅគាត់ ហើយសួរថា « តើកូនចៅបងសុខសប្បាយជាទេ ? » គាត់បានឆ្លើយថា « នៅពេលប្រធានហ្វោស្ត បានអង្គុយនៅកៅអីនោះ គាត់តែងតែសួរសំណួរនោះ » ។ ខ្ញុំមិនភ្ញាក់ផ្អើលទេ ដោយសារប្រធានហ្វោស្តតែងធ្វើជាសិស្សដ៏គំរូឥតខ្ចោះម្នាក់ ដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុង តន្ដ្រី និងពាក្យពេចន៍ នៅថ្ងៃនេះ ។ ខ្ញុំតែងមានអារម្មណ៍ថា នៅពេលខ្ញុំធំឡើង ខ្ញុំចង់ក្លាយដូចជាប្រធាន ហ្វោស្ដ ។ វាអាចនៅតែមានពេល ។
នៅពេលកូនៗយើងនៅតូចៗនៅឡើយ ខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមសរសេររឿងមួយចំនួនអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងរាល់ថ្ងៃ ។ ខ្ញុំសូមប្រាប់បងប្អូនថាតើ វាបានចាប់ផ្ដើមដោយរបៀបណា ។ ខ្ញុំបានបំពេញកិច្ចចាត់តាំងមួយរបស់ព្រះវិហារ ហើយមកដល់ផ្ទះយប់ជ្រៅ ។ មេឃងងឹតខ្លាំងណាស់ ។ ឪពុកក្មេករបស់ខ្ញុំ ដែលបានរស់នៅក្បែរយើង បានធ្វើឲ្យខ្ញុំភ្ញាក់នៅពេលខ្ញុំបានដើរឆ្ពោះទៅទ្វារមុខផ្ទះខ្ញុំ ។ គាត់កំពុងលីបំពង់មួយបាច់ធំលើស្មារបស់គាត់ ដោយដើរយ៉ាងលឿនជាមួយសម្លៀកបំពាក់ធ្វើការរបស់គាត់ ។ ខ្ញុំបានដឹងថា គាត់កំពុងសង់ប្រព័ន្ធបូមទឹកពីស្ទឹងមួយមកដល់ដីរបស់យើង ។
គាត់បានញញឹម ហើយនិយាយដោយស្រទន់ រួចប្រញាប់ដើរទៅក្នុងទីងងឹតដើម្បីបន្ដកិច្ចការរបស់គាត់ ។ ខ្ញុំបានដើរពីរបីជំហានទៅផ្ទះ ដោយគិតអំពីអ្វីដែលគាត់បានកំពុងធ្វើសម្រាប់យើង ហើយនៅពេលខ្ញុំបានដើរទៅដល់មាត់ទ្វារ ខ្ញុំបានឮនៅក្នុងគំនិតរបស់ខ្ញុំ —មិនមែនជាសំឡេងរបស់ខ្ញុំឡើយ— នូវពាក្យទាំងនេះថា ៖ « យើងមិនបានប្រទានដល់អ្នកនូវបទពិសោធន៍ទាំងនេះសម្រាប់ខ្លួនអ្នកនោះទេ ។ សូមកត់ត្រាវាទុក » ។
ខ្ញុំបានចូលក្នុងផ្ទះ ។ ខ្ញុំមិនបានចូលដេកនោះទេ ។ ទោះបីជាខ្ញុំនឿយហត់ក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំយកក្រដាសមក ហើយក៏ចាប់ផ្តើមសរសេរ ។ ហើយនៅពេលដែលខ្ញុំបានធ្វើដូច្នោះ ខ្ញុំបានយល់ពីសារលិខិតដែលខ្ញុំបានឮនៅក្នុងគំនិតរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំត្រូវកត់ត្រាសម្រាប់ឲ្យកូនៗរបស់ខ្ញុំអាន នៅថ្ងៃណាមួយនាពេលអនាគត ពីរបៀបដែលខ្ញុំឃើញព្រះហស្ដរបស់ព្រះប្រទានពរជ័យដល់គ្រួសាររបស់យើង ។ លោកតាមិនចាំបាច់ធ្វើអ្វីដែលលោកកំពុងធ្វើសម្រាប់យើងឡើយ ។ គាត់អាចឲ្យនរណាម្នាក់ធ្វើវាក៏បាន ឬមិនបាច់ធ្វើវាក៏បាន ។ ប៉ុន្ដែដោយសារគាត់បានបម្រើយើង នោះគ្រួសាររបស់គាត់តែងតែធ្វើវាតាមរបៀបរបស់សិស្សក្នុងសេចក្ដីសញ្ញានៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ខ្ញុំបានដឹងថា វាពិត ។ ដូច្នេះហើយខ្ញុំបានសរសេរវាទុក ដើម្បីឲ្យកូនៗរបស់ខ្ញុំអាចចងចាំនៅថ្ងៃណាមួយ នៅពេលពួកគេត្រូវការវា ។
ខ្ញុំបានសរសេររឿងពីរបីបន្ទាត់ជារៀងរាល់ថ្ងៃអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ។ ខ្ញុំមិនដែលខកខានមួយថ្ងៃណាឡើយ មិនថាខ្ញុំនឿយហត់ប៉ុណ្ណា ឬមិនថាខ្ញុំត្រូវក្រោកពីព្រលឹមយ៉ាងណានោះទេ ។ មុនពេលខ្ញុំចាប់ផ្តើមសរសេរ ខ្ញុំបានសញ្ជឹងគិតពីសំណួរនេះ ៖ « តើខ្ញុំបានឃើញព្រះហស្ដរបស់ព្រះឈោងមកពាល់យើង ឬកូនចៅយើង ឬគ្រួសារយើងនាថ្ងៃនេះទេ ? » នៅពេលខ្ញុំរក្សាទម្លាប់នេះបាន អ្វីមួយបានចាប់ផ្ដើមកើតឡើង ។ កាលដែលខ្ញុំគិតពីថ្ងៃនោះ ខ្ញុំនឹងឃើញនូវភស្ដុតាងពីអ្វីដែលព្រះបានធ្វើសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកយើង ដែលខ្ញុំពុំបានដឹងនៅក្នុងពេលដ៏រវល់នៅថ្ងៃនោះឡើយ ។ កាលដែលវាបានកើតឡើង ហើយវាកើតឡើងញឹកញាប់ ខ្ញុំបានដឹងថា ការព្យាយាមដើម្បីចងចាំ បានអនុញ្ញាតឲ្យព្រះបង្ហាញខ្ញុំពីអ្វីដែលទ្រង់បានធ្វើ ។
វាលើសពីអំណរគុណទៅទៀត ដែលវាបានចាប់ផ្ដើមដុះដាលឡើងនៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំ ។ ទីបន្ទាល់បានរីកចម្រើនឡើង ។ ខ្ញុំកាន់តែមានការជឿជាក់ថា ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងឮ ហើយឆ្លើយតបនូវការអធិស្ឋានរបស់យើង ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ដឹងគុណបន្ថែមទៀតចំពោះការបន្ទន់ចិត្ត និងការបន្សុទ្ធដែលកើតមាន ដោយសារតែដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ហើយខ្ញុំបានពង្រឹងទំនុកចិត្តកាន់តែខ្លាំងថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចនាំមកនូវការណ៍ទាំងអស់ដល់ការចងចាំរបស់យើង—សូម្បីតែរឿងដែលយើងមិនបានកត់សម្គាល់ ឬយកចិត្តទុកដាក់ពីពេលដែលវាបានកើតឡើងផងនោះ ។
ច្រើនឆ្នាំកន្លងផុតទៅ ។ កូនប្រុសៗខ្ញុំបានធំឡើងអស់ ។ ហើយម្ដងម្កាល ពួកគេម្នាក់នឹងធ្វើឲ្យខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលដោយនិយាយថា « ប៉ា ខ្ញុំបានអានសៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់ខ្ញុំមួយនិយាយពី … » រួចហើយគាត់នឹងប្រាប់ខ្ញុំអំពីរបៀបដែលការអានអ្វីដែលបានកើតឡើងជាយូរមកហើយ បានជួយគាត់ឲ្យកត់សម្គាល់អ្វីមួយដែលព្រះបានធ្វើសម្រាប់ជីវិតគាត់ ។
ខ្ញុំសូមបញ្ចុះបញ្ចូលបងប្អូនឲ្យស្វែងរករបៀបដើម្បីស្គាល់ និងចងចាំដល់សេចក្ដីល្អរបស់ព្រះ ។ វានឹងស្អាងលើទីបន្ទាល់របស់យើង ។ អ្នកអាចមិនរក្សាសៀវភៅកំណត់ហេតុ ។ អ្នកអាចមិនចែកចាយអ្វីដែលអ្នកបានកត់ត្រាទុក ជាមួយមនុស្សដែលអ្នកស្រឡាញ់ និងបម្រើ ។ ប៉ុន្ដែអ្នក និងពួកគេនឹងទទួលពរជ័យ នៅពេលអ្នកចងចាំពីអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើ ។ អ្នកនឹងចងចាំថា ចម្រៀងដែលយើងច្រៀងពេលខ្លះ ៖ « ចូររាប់ព្រះពរ ដោយរ៉ាយរាប់មួយម្ដង ចូររាប់ព្រះពរក្រាស់ក្រែលជាគុណនៃព្រះអង្គ » ។២
វានឹងមិនងាយស្រួលទេក្នុងការចងចាំនោះ ។ នៅពេលយើងរស់នៅដោយមានរនាំងបាំងភ្នែករបស់យើង នោះយើងពុំអាចចងចាំអំពីស្ថានភាពដែលយើងបានរស់នៅជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ និង បុត្រាដ៏ជាទីស្រលាញ់ទ្រង់គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងពិភពមុនឆាកជីវិតនេះបានទេ ហើយយើងក៏មិនអាចមើលឃើញព្រះហស្ដព្រះក្នុងជីវិតយើងតាមរយៈភ្នែកខាងសាច់ឈាម ឬដោយមូលហេតុតែម៉្យាងនោះដែរ ។ ការមើលឃើញអ្វីដូចនេះតម្រូវឲ្យមានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ហើយវាពុំងាយស្រួលទេដើម្បីសក្ដិសមនឹងមានដៃគូជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅក្នុងពិភពលោកដ៏ទុច្ចរិតនេះ ។
នោះហើយជាមូលហេតុដែលការភ្លេចព្រះបានក្លាយទៅជាបញ្ហាមួយមិនចេះចប់មិនចេះហើយ ក្នុងចំណោមបុត្រាបុត្រីទ្រង់ចាប់តាំងពីពិភពលោកបានចាប់ផ្ដើម ។ សូមគិតអំពីជំនាន់របស់ម៉ូសេ ជាពេលដែលព្រះបានប្រទាននំម៉ាន៉ា ហើយបានដឹកនាំ និងការពារបុត្រាបុត្រីទ្រង់តាមរបៀបដ៏មានអព្ភូតហេតុ និងមើលឃើញនឹងភ្នែក ។ ប៉ុន្ដែព្យាការីបានព្រមានប្រជាជនដែលទទួលពរជ័យដ៏ច្រើន ដោយសារព្យាការីបានតែងតែ ហើយនឹងតែងតែព្រមានជានិច្ច ៖ « ប៉ុន្តែត្រូវឲ្យឯងរាល់គ្នាប្រយ័ត្នខ្លួន ហើយរក្សាចិត្តឲ្យមែនទែន ក្រែងភ្លេចអស់ទាំងការដែលភ្នែកឯងបានឃើញ ហើយក្រែងនៅក្នុងជីវិតឯងការទាំងនោះបានឃ្លាតចេញពីចិត្តឯងទៅ » ។៣
ហើយឧបសគ្គក្នុងការចងចាំនោះតែងតែពិបាកខ្លាំងសម្រាប់អស់អ្នកដែលទទួលបានពរជ័យដ៏ក្រាស់ក្រែល ។ អ្នកដែលស្មោះត្រង់នឹងព្រះត្រូវបានការពារ ហើយរីកចម្រើនឡើង ។ វាកើតឡើង ដោយសារការបម្រើដល់ព្រះ និងកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ។ ប៉ុន្ដែដោយមានពរជ័យទាំងនោះ វាក៏មានការល្បួងឲ្យភ្លេចប្រភពរបស់វាដែរ ។ វាងាយនឹងចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ថា ពរជ័យដែលបានប្រទានមកនោះគឺផ្អែកទៅលើកម្លាំងផ្ទាល់របស់យើង ហើយមិនមែនដោយសារព្រះជាទីស្រឡាញ់នោះឡើយ ។ ព្យាការីបានថ្លែងពីការសោកសៅនេះម្ដងហើយម្ដងទៀត ៖
« ម៉្លោះហើយ យើងអាចឃើញថា ចិត្តនៃកូនចៅមនុស្សខុសឆ្គង ហើយគ្មានភាពនឹងនយ៉ាងណា មែនហើយ យើងអាចឃើញថា ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងសេចក្ដីល្អមហិមាដ៏និរន្តរ៍របស់ទ្រង់ ប្រទានពរ ហើយធ្វើឲ្យចម្រើនឡើងដល់អស់អ្នកណា ដែលដាក់ទីទុកចិត្តរបស់គេទៅលើទ្រង់ ។
មែនហើយ ហើយយើងអាចឃើញថា នៅពេលដែលទ្រង់ធ្វើឲ្យរាស្ត្រទ្រង់បានចម្រើនឡើង មែនហើយ គឺក្នុងការបង្កើនស្រែចម្ការរបស់គេ ហ្វូងចៀមរបស់គេ និងហ្វូងសត្វរបស់គេ ហើយមាស និងប្រាក់ និងវត្ថុមានតម្លៃសព្វសារពើ និងវត្ថុសិល្បៈ លើកលែងជីវិតឲ្យគេ ហើយដោះលែងពួកគេឲ្យរួចផុតពីកណ្ដាប់ដៃនៃពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់គេ បន្ទន់ចិត្តនៃពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់គេដើម្បីកុំឲ្យពួកវាធ្វើសង្គ្រាមនឹងពួកគេ មែនហើយ ហើយសរុបសេចក្ដីមក ធ្វើនូវគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ ដើម្បីសុខុមាលភាព និងសុភមង្គលរបស់រាស្ត្រទ្រង់ មែនហើយ នៅពេលនោះហើយដែលពួកគេធ្វើចិត្តរឹងរូស ហើយបំភ្លេចព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់គេ ហើយជាន់ឈ្លីនៅក្រោមជើងរបស់គេនូវព្រះដ៏បរិសុទ្ធ — មែនហើយ ហើយនេះគឺមកពីការងាយស្រួល និងការចម្រើនឡើងដ៏ធំហួសប្រមាណរបស់គេ » ។
ហើយព្យាការីបន្ដថ្លែងទៀតថា « មែនហើយ គឺឆាប់លើកខ្លួនឡើង ក្នុងការឆ្មើងឆ្មៃ មែនហើយ គឺឆាប់អួតអាង ហើយធ្វើនូវអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងនៃអំពើដែលទុច្ចរិត តែពួកគេកម្រនឹកឃើញដល់ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់គេ ឬយកត្រចៀកស្ដាប់តាមដំបូន្មានរបស់ទ្រង់ មែនហើយ គឺកម្រដើរតាមផ្លូវទាំងឡាយខាងប្រាជ្ញាទៅវិញ » ។៤
ជាអកុសល ការរីកចម្រើនមិនមែនជាហេតុផលមួយដែលមនុស្សភ្លេចព្រះនោះទេ ។ វាក៏អាចជាការពិបាកដែរ ដើម្បីចងចាំដល់ទ្រង់ នៅពេលជីវិតយើងពិបាកខ្លាំងពេក ។ នៅពេលយើង ក៏ដូចជាមនុស្សជាច្រើនទៀតមានការពិបាក នៅក្នុងភាពក្រីក្រដ៏ជូរចត់ ឬពេលសត្រូវយើងយកឈ្នះលើយើងបាន ឬពេលព្យាបាលជំងឺមិនជា នោះសត្រូវនៃដួងព្រលឹងយើងអាចបញ្ជូនសារអាក្រក់វាមកថា គ្មានព្រះទេ ឬថាប្រសិនបើទ្រង់មានមែន នោះទ្រង់ក៏មិនយកព្រះទ័យទុកដាក់លើយើងដែរ ។ រួចហើយ វាអាចពិបាកសម្រាប់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដើម្បីនាំការចងចាំដល់ពរជ័យពេញមួយជីវិតរបស់យើង ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់យើងតាំងពីកំណើតយើងមក និងក្នុងពេលដ៏លំបាករបស់យើង ។
នេះគឺជាការព្យាបាលដ៏សាមញ្ញមួយដល់វិបត្តិផ្លូវចិត្តដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយក្នុងការភ្លេចដល់ព្រះ ពរជ័យរបស់ទ្រង់ និងសាររបស់ទ្រង់ដល់យើង ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានសន្យាការនេះដល់ពួកសាវករបស់ទ្រង់ នៅពេលទ្រង់ហៀបនឹងត្រូវគេឆ្កាង រស់ឡើងវិញ រួចហើយចេញពីពួកគេទៅក្នុងសិរីល្អដល់ព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់ ។ ពួកគេចង់ដឹងពីរបៀបដែលពួកគេនឹងអាចស៊ូទ្រាំ នៅពេលទ្រង់លែងគង់នៅជាមួយគេ ។
នេះគឺជាការសន្យា ។ រួចវាបានបំពេញសម្រាប់ពួកគេ ។ វាអាចបានបំពេញសម្រាប់ពួកយើងទាំងអស់គ្នានាពេលនេះ ៖
« ខ្ញុំប្រាប់សេចក្តីទាំងនេះដល់អ្នករាល់គ្នាកំពុងដែលនៅជាមួយគ្នានៅឡើយ ។
តែព្រះដ៏ជាជំនួយគឺជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលព្រះវរបិតានឹងចាត់មកដោយនូវឈ្មោះខ្ញុំ ទ្រង់នឹងបង្រៀនអ្នករាល់គ្នាពីគ្រប់សេចក្តីទាំងអស់ក៏នឹងរំឭកពីគ្រប់ទាំងសេចក្តីដែលខ្ញុំបានប្រាប់ដល់អ្នករាល់គ្នាដែរ » ។៥
គន្លឹះក្នុងការចងចាំដល់ការណ៍ដែលនាំ និងរក្សាទីបន្ទាល់នោះគឺជាការទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជាដៃគូមួយ ។ គឺជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលជួយយើងឲ្យឃើញពីអ្វីដែលព្រះបានធ្វើសម្រាប់យើង ។ គឺព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចជួយអ្នកដែលយើងបម្រើឲ្យឃើញពីអ្វីដែលព្រះបានធ្វើសម្រាប់ពួកគេ ។
ព្រះវរបិតាសួគ៌បានប្រទានមាគ៌ាដ៏សាមញ្ញមួយឲ្យយើងដើម្បីទទួលបានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ មិនមែនតែម្ដងទេ ប៉ុន្ដែដ៏ជាប់លាប់កណ្ដាលភាពច្របូកច្របល់នៃជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង ។ មាគ៌ានេះត្រូវធ្វើម្ដងហើយម្ដងទៀតនៅក្នុងការអធិស្ឋានសាក្រាម៉ង់ ៖ យើងសន្យាថា យើងនឹងចងចាំដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះជានិច្ច ។ យើងសន្យានឹងលើកដាក់ព្រះនាមរបស់ទ្រង់មកលើយើង ។ យើងសន្យារក្សាបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ។ ហើយយើងទទួលបានសន្យាថា ប្រសិនបើយើងធ្វើការណ៍នោះ យើងនឹងមានព្រះវិញ្ញាណទ្រង់គង់នៅជាមួយនឹងយើង ។៦ ការសន្យាទាំងនោះធ្វើការរួមគ្នាតាមរបៀបដ៏អស្ចារ្យមួយ ដើម្បីពង្រឹងដល់ទីបន្ទាល់របស់យើង ហើយយូរទៅតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ វានឹងផ្លាស់ប្ដូរនិស្ស័យរបស់យើង កាលយើងរក្សាផ្នែកនៃការសន្យារបស់យើង ។
គឺព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះរាជបុត្រាបង្កើតរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ដែលស្រឡាញ់យើង និងសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងមានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចជាមួយទ្រង់ជាមហាគ្រួសារ ។ ដោយទីបន្ទាល់ដែលទើបចាប់ផ្ដើមនោះ យើងនឹងមានបំណងចង់បម្រើទ្រង់ ហើយកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ។ នៅពេលយើងបន្តធ្វើដូច្នោះ យើងនឹងទទួលបានអំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដើម្បីប្រទានកម្លាំងដល់យើងក្នុងការងារបម្រើរបស់យើង ។ នៅពេលយើងឃើញព្រះហស្ដរបស់ព្រះកាន់តែច្បាស់ ហើយវាច្បាស់ខ្លាំងនៅពេលនោះរហូតដល់យើងមិនអាចត្រឹមតែចងចាំដល់ទ្រង់ទេ គឺយើងថែមទាំងស្រឡាញ់ទ្រង់ ហើយចង់ក្លាយដូចជាទ្រង់ តាមរយៈអំណាចនៃដង្វាយធួន ។
អ្នកអាចសួរថា « ប៉ុន្ដែតើដំណើរការនេះអាចចាប់ផ្ដើមជាមួយនរណាម្នាក់ដែលមិនដឹងអ្វីសោះអំពីព្រះ ហើយមិនមានបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណអ្វីសោះនោះយ៉ាងដូចម្តេចទៅ ? » គ្រប់គ្នាបានមានបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណ ដែលពួកគេអាចមិនចងចាំបាន ។ មនុស្សគ្រប់រូបពេលចូលដល់ពិភពលោកនេះ ទទួលបានព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគ្រីស្ទ ។ របៀបដែលវិញ្ញាណនោះធ្វើការ គឺត្រូវបានពិពណ៌នានៅក្នុងគម្ពីរមរ៉ូណៃ ៖
« ដ្បិតមើលចុះ ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគ្រីស្ទត្រូវបានប្រទានដល់មនុស្សគ្រប់រូប ដើម្បីឲ្យគេអាចដឹងខុស និងត្រូវ ហេតុដូច្នោះហើយ ខ្ញុំបង្ហាញដល់អ្នកនូវវិធីវិនិច្ឆ័យ ដ្បិតគ្រប់ទាំងអ្វីៗដែលអញ្ជើញឲ្យធ្វើល្អ ហើយដែលបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យជឿដល់ព្រះគ្រីស្ទ នោះគឺបានចាត់មកពីព្រះចេស្តា និងអំណោយទាននៃព្រះគ្រីស្ទ ហេតុដូច្នេះហើយអ្នករាល់គ្នាអាចដឹងដោយតម្រិះដ៏ឥតខ្ចោះថាមកពីព្រះ ។
ប៉ុន្តែអ្វីៗដែលបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យមនុស្សធ្វើអាក្រក់ ហើយមិនឲ្យជឿដល់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយបដិសេធទ្រង់ ហើយមិនបម្រើព្រះទេ នោះអ្នករាល់គ្នាអាចដឹងដោយតំរិះដ៏ឥតខ្ចោះថា មកពីអារក្ស ដ្បិតតាមរបៀបនេះហើយដែលអារក្សប្រព្រឹត្ត ដ្បិតវាមិនដែលបញ្ចុះបញ្ចូលមនុស្សឲ្យធ្វើល្អឡើយ ។…
ត្រូវព្យាយាមស្វែងរកនៅក្នុងពន្លឺនៃព្រះគ្រីស្ទ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាអាចដឹងខុស និងត្រូវ ហើយបើសិនជាអ្នករាល់គ្នាក្ដាប់ជាប់នូវគ្រប់ទាំងអ្វីៗដែលល្អ ហើយមិនកាត់ទោសរបស់ទាំងនោះទេ នោះអ្នកប្រាកដជាកូននៃព្រះគ្រីស្ទមែន » ។៧
ដូច្នេះពីមុនមនុស្សទទួលបានសិទ្ធិដើម្បីមានអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នៅពេលពួកគេត្រូវបានបញ្ជាក់ជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រ និងពីមុនព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបញ្ជាក់សេចក្ដីពិតដល់ពួកគេមុនពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក នោះពួកគេមានបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណ ។ ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគ្រីស្ទមានរួចទៅហើយ ដែលចេញពីកុមារភាពរបស់ពួកគេ បានអញ្ជើញគេឲ្យធ្វើល្អ ហើយព្រមានគេកុំឲ្យធ្វើអាក្រក់ ។ ពួកគេមានការចងចាំដល់បទពិសោធន៍ទាំងនោះ ទោះបីជាគេមិនដឹងពីប្រភពរបស់វាក្ដី ។ ការចងចាំនោះនឹងត្រឡប់មកពួកគេវិញ នៅពេលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ឬយើងបង្រៀនពួកគេនូវពាក្យពេចន៍របស់ព្រះ ហើយពួកគេស្ដាប់ឮវា ។ ពួកគេនឹងចងចាំពីអារម្មណ៍នៃអំណរ ឬសោកស្ដាយពេលពួកគេរៀនពីសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ ។ ហើយការចងចាំដល់ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគ្រីស្ទនោះនឹងបន្ទន់ដួងចិត្តរបស់ពួកគេ ដើម្បីអនុញ្ញាតឲ្យព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធថ្លែងទីបន្ទាល់ដល់ពួកគេ ។ ការណ៍នោះនឹងដឹកនាំពួកគេឲ្យរក្សាព្រះបញ្ញត្តិ ហើយចង់លើកព្រះនាមព្រះអង្គសង្គ្រោះមកលើខ្លួនពួកគេ ។ ហើយនៅពេលពួកគេធ្វើដូច្នោះ នៅក្នុងទឹកនៃពិធីបុណ្យជ្រមុជ ហើយកាលពួកគេឮពាក្យពេចន៍ក្នុងពិធីបញ្ជាក់ថា « ចូរទទួលយកព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធចុះ » ដែលថ្លែងដោយអ្នកបម្រើដ៏មានសិទ្ធិអំណាចមកពីព្រះ នោះអំណាចដើម្បីចងចាំដល់ព្រះជានិច្ចនឹងកើនឡើង ។
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា អារម្មណ៍ដ៏កក់ក្ដៅដែលអ្នកបានទទួល នៅពេលអ្នកបានស្ដាប់ឮសេចក្ដីពិតដែលបានថ្លែងនៅក្នុងសន្និសីទនេះគឺមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលបានសន្យាថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងយាងមក ទ្រង់គឺជាព្រះរាជបុត្រាសំណព្វដ៏រុងរឿងរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
យប់នេះ និងយប់ស្អែក អ្នកអាចអធិស្ឋាន និងសញ្ជឹងគិតដោយសួរសំណួរ ៖ តើព្រះបានបញ្ជូនសារលិខិតមួយសម្រាប់តែខ្ញុំដែរឬទេ ? តើខ្ញុំបានឃើញព្រះហស្ដរបស់ទ្រង់នៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ឬជីវិតរបស់កូនៗខ្ញុំដែរឬទេ ? ខ្ញុំនឹងធ្វើការនោះ ។ រួចហើយខ្ញុំនឹងស្វែងរករបៀបមួយដើម្បីរក្សាទុកការចងចាំនោះសម្រាប់ថ្ងៃដែលខ្ញុំ និងអ្នកដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ ត្រូវចងចាំពីទំហំនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលព្រះមានសម្រាប់យើង និងទំហំដែលយើងត្រូវការទ្រង់ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ទ្រង់ស្រឡាញ់យើង ហើយប្រទានពរដល់យើង គឺច្រើនជាងអ្វីដែលពួកយើងភាគច្រើនបានដឹងទៅទៀត ។ ខ្ញុំដឹងថា វាជាការពិត ហើយការចងចាំទ្រង់នាំមកនូវក្តីអំណរដល់ខ្ញុំ ។ នៅក្នុងព្រះនាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។