แขกคนสำคัญ
นักเขียนอาศัยอยู่ในดาร์เอสซาลาม แทนซาเนีย และยูทาห์ สหรัฐอเมริกา
แอมมอนสามารถช่วยครอบครัวของเขาต้อนรับแขกคนสำคัญของพวกเขาได้อย่างไร
“สถาปนาบ้านแห่งระเบียบ, บ้านแห่งพระผู้เป็นเจ้า” (หลักคำสอนและพันธสัญญา 88:119)
บ่ายวันเสาร์ แอมมอนต้องการความสนุกสนาน
“มามา” เขาพูด “ผมขอออกไปเล่นข้างนอกได้ไหมครับ”
“อันดับแรก ลูกต้องจัดห้องให้เป็นระเบียบก่อน” แม่พูด
“แต่มามา” แอมมอนพูด “ห้องของผมรอไม่ได้หรือ”
“เราต้องการเชิญบุคคลที่มีความสำคัญให้มาเป็นแขกของเรา ดังนั้นเราจึงต้องการให้บ้านของเราสะอาดและเรียบร้อย”
“แขกคนสำคัญ?” แอมมอนกล่าว “ในบ้านของเราหรือครับ?”
“ใช่แล้ว และลูกสามารถช่วยเชื้อเชิญเขาได้” แม่กล่าว “ดังนั้น เข้าไปทำความสะอาดห้องให้เรียบร้อย”
แอมมอนตื่นเต้น เขาชอบให้มีแขก เขาสงสัยว่าแขกคนนั้นจะเป็นใคร นายกเทศมนตรี? ครูใหญ่จากโรงเรียน? บางทีอาจจะเป็นอธิการ!
แอมมอนเข้าไปในห้องของเขา เขาพบถุงเท้าสกปรกบนพื้นเป็นอย่างแรก เขาหยิบถุงเท้าใส่ลงไปในตะกร้าผ้า จากนั้นเขาก็เอาสมุดนักเรียนของเขาวางไว้บนโต๊ะ เขาต้องการให้แขกรู้ว่าเขาชอบเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ
แองเจล พี่สาวของแอมมอน เข้ามาในห้องของเขา “เธอกำลังทำอะไร?” เธอถาม
“มามาบอกว่าเรากำลังจะมีแขกคนสำคัญ” แอมมอนกล่าว “มามาขอให้ผมช่วยเตรียมตัวให้พร้อม”
ทั้งคู่ต่างก็มองไปที่มามาตรงประตู
“เราจะเตรียมความพร้อมอย่างไรได้อีกบ้าง?” แอมมอนกล่าว “เราต้องการให้แขกคนสำคัญของเรารู้สึกเป็นที่ต้อนรับ”
“ลูกมีความคิดอะไรบ้าง?” แม่ถาม
“เราจะพูดคำว่า คาริบุ” แอมมอนกล่าว “ในภาษาสวาฮีลีแปลว่า “ยินดีต้อนรับคุณเข้าสู่บ้านของเรา คุณพูดได้”
“เราฟังได้” แองเจลกล่าว “การฟังเป็นสิ่งสำคัญ”
“สิ่งเหล่านั้นคือความคิดที่ดี” แม่กล่าว “ดูว่า บาบา (พ่อ) จะพูดอะไรเมื่อกลับถึงบ้าน”
อีกประมาณหนึ่งชั่วโมง พ่อก็มาถึง
แอมมอนกำลังรออยู่ “มามาบอกว่าเรากำลังเชิญแขกคนสำคัญมาที่บ้านของเรา เราพร้อมแล้ว”
พ่อยิ้ม “พ่อดีใจ มานี่ นั่งสิ มาคุยกันเถอะ แองเจลก็มาด้วย”
เมื่อทุกคนอยู่พร้อมหน้ากัน พ่อพูดว่า “พ่อกับมามาพูดคุยเกี่ยวกับแขกคนสำคัญของเราและสิ่งที่เราทำได้เพื่อทำให้เขารู้สึกว่าได้รับการต้อนรับ ขั้นแรก พ่อจะบอกให้ลูกรู้ว่าแขกของเราคือใคร เขาคือพระวิญญาณบริสุทธิ์ พระองค์ทรงเป็นแขกคนสำคัญที่สุดคนหนึ่ง”
แอมมอนและแองเจลมองหน้ากัน นั่นไม่ใช่คนที่แอมมอนนึกถึง!
“และพระองค์ทรงเป็นแขกที่เราสามารถเชื้อเชิญมาอยู่กับเราได้ตลอดเวลา” แม่กล่าว “แองเจล หลังจากที่ลูกรับบัพติศมาแล้ว ลูกได้รับการยืนยัน และลูกได้รับของขวัญ จำสิ่งที่บาบาพูดในพรได้หรือไม่?”
“บาบาบอกให้หนูรับพระวิญญาณบริสุทธิ์”
“ใช่จ้ะ” แม่ตอบ “ลูกได้รับเชิญให้รับพระวิญญาณบริสุทธิ์ ดังนั้น แอมมอน ตอนที่แม่บอกว่าลูกจะช่วยเชิญพระองค์ได้ แม่หมายความว่าอย่างไร?”
แอมมอนคิด ตอนแรกเขาวางแผนที่จะทำบัตรเชิญแขกของพวกเขา แต่เขาจะเชิญพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้อย่างไร “ผมคิดว่าการทำสิ่งต่างๆ เพื่อทำให้พระองค์รู้สึกได้รับการต้อนรับเป็นการเชิญพระองค์” แอมมอนกล่าว
“ถูกต้อง!” พ่อพูด “วิธีหนึ่งที่เราสามารถเชิญพระองค์เข้ามาในบ้านของเราคือการทำให้บ้านของเราสะอาดเรียบร้อย”
“นั่นคือเหตุผลที่มามาต้องการให้พวกเราทำความสะอาดห้องของเราใช่ไหมครับ?” แอมมอนถาม
“ใช่จ้ะ!” แม่ตอบ “แล้วเราจะทำอะไรได้อีกบ้างเพื่อเชิญให้พระองค์ทรงอยู่กับเรา”
“เราสวดอ้อนวอนได้” แอมมอนตอบ “และอ่านพระคัมภีร์”
“เราฟังเพลงดีๆ ได้” แองเจลกล่าว “เราร้องเพลงสวดด้วยกันได้”
“เราสามารถเป็นคนใจดีแและไม่ต่อสู้” แอมมอนกล่าว
“ใช่จ้ะ” พ่อตอบ “เมื่อเราพยายามทำสิ่งที่พระเยซูคริสต์ทรงสอน เท่ากับเราเชิญพระวิญญาณบริสุทธิ์มาอยู่กับเรา และพระองค์จะทรงช่วยให้บ้านของเราเป็นที่ซึ่งเรารู้สึกได้ถึงความรักและความสงบสุข”
แอมมอนคิดครู่หนึ่ง “บาบาพูดถูก พระวิญญาณบริสุทธิ์ คือ หนึ่งในแขกคนสำคัญที่สุด!”
ภาพประกอบโดย มาร์ค จาร์แมน