Sa Mahilom nga Gabii, Nagpangga sa Lunsay’ng Kahayag
Gusto kong mosugilon og duha ka istorya nga nahitabo kanako nga nagpabilin sa akong panumduman sa daghang katuigan ug bisan karon nagtudlo nako’g leksyon nga akong gikinahanglan.
Ang una nahitabo niadtong 6 anyos pa ko. Ang among chorister sa Hunter 5th Ward mao si Sister Beverly Whitley. Akong naamguhan karon nga wala pa siya mag-40 anyos, apan may tin-edyer na siyang mga anak ug para namo daw hingkod na kaayo og maalamon sa junior Primary. Makalingaw siya ug mitratar siya kanamo nga sama og kami gagmayng mga hingkod, ug ganahan mi niadto. Gidayeg namo siya ug gusto namong lipayon siya. Sultihan mi niya nga mokanta kuno kami og kusog aron mabatian kami sa among mga ginikanan sa pikas kwarto. Dili isinggit—apan kanta gyud! Ug nanganta kami sa tibuok namong kasingkasing. Gitudloan pud kami niya og kanta gikan sa pang-dagko nga hymnbook, nag-ingon nga nasayud siya nga hingkod na kaming mga musikero nga makamemorya sa lisud nga mga pulong. Ug dayon iyang gipasabut unsay kahulugan sa tanang pulong aron makasabut kami. Gitudloan mi niya nga ang matag kanta dunay espesyal nga mensahe para lang gyud namo ug, kon hunahunaon namo ang mga pulong, makit-an namo ang mensahe nga para gayud sa among kaugalingong kinabuhi.
Niana nga Pasko, gisulayan nako og gamit ang gitudlo ni Sister Whitley kanamo, ug akong nakat-unan ang tanang bersikulo sa “Mahilom nga Gabii.” Karon, mangayo ko’g dispensa sa mga tighubad kay lisud kini. Isip 6 anyos, gihunahuna nako’g maayo ang mga pulong sa ikatulong bersikulo, apan wa ko kasabut sa panulbok [punctuation]. Imbis mokanta og “Anak sa Dios, nagpangga sa lunsay’ng kahayag,” diin si Jesus mao ang ekspresyon sa kahayag nga mitubod gikan sa lunsay nga gugma, akong nasabut nga nag-ingon kini nga ang Anak sa Dios nagmahal sa lunsay nga kahayag—gipangga niya ang tanan nga gikan sa lunsay’ng kahayag. Naghunahuna sama ni Sister Whitley, gisulayan nako sa paghanduraw kon unsaon nako nga “mopangga sa lunsay’ng kahayag sama sa gihimo ni Jesus.
Ang ikaduhang istorya nahitabo sa 9 anyos pa ko. Sama sa daghang mga bata, nag-piano lesson ko. Dili gyud ko ingon niana ka maayo, ug, tingali aron madasig ko, mihangyo ang akong bishop nga motukar ko og musika sa Pasko sa sakrament miting sa Gabii sa Pasko. Mihukom ko nga akong tukaron ang “Mahilom nga Gabii.” Gitabangan ko sa akong piano teacher sa pag-andam. Ang akong mga ginikanan naminaw gayud dihang gibalik-balik nako kini og tukar sa mga 100 ka higayon sa among itom nga piano sa among silong. Dunay miingon nga daw mamemorya nako ang kanta og dili na mogamit og kopya sa musika, apan ginerbyos kaayo ko bahin sa pagtukar atubangan sa akong ward nga wala na nako mamemorya ang musika. Hinoon, duna koy naplanohan. Dad-on nako ang kopya sa musika, apan imbis ibutang kini ibabaw sa piano, iplastar nako kini sa akong mga paa. Makatan-aw ra ko sa akong mga kamot ug makakita sa kopya sa musika, ug makita nga daw memoryado nako ang musika. Kini nga plano nagsilbi gayud kaayo sa kanindot sulod sa 20 segundos. Gipatong nako ang kopya sa musika sa akong Pangpasko nga sayal ug mipatukar, ug dihang nagsugod ko sa pagtukar, ang akong sayal dangog diay kaayo ug dapit sa tunga-tunga sa unang bersikulo nidailos ang kopya ug napasok kini ilawom sa piano. Naungot gyud ko. Dili na gyud nako makuha og balik ang kopya, ug nablanko ang akong hunahuna. Nanglimbasog ko ug naningkamot kutob sa akong mahimo. Kadto ang kinangil-aran.
Sa kataranta natulpokan nako ang mga sayop nga nota, ug akong nakita ang nabalaka nga mga tigpaminaw. Nagkasayop-sayop gyud nakong gihuman ang ikaduhang bersikulo. Abtik nakong gilaktawan ang ikatulong bersikulo ug misutoy sa agianan nga namula ang nawong nga nagpugong sa paghilak. Mihunghong ang akong mga ginikahan “Unsay nahitabo? Hanas na kaayo ka adto.” Gusto na gyud kong mogawas sa simbahan. Dili ko gustong motan-aw o makigsulti ni bisan kinsa; ulaw kaayo ko ug nasagmuyo. Pagkahuman sa miting, ang gulangon nakong magtutudlo sa Sunday School, si Sister Alma Heaton, miduol nako. Misulay ko’g likay niya, apan iyang gikuha ang akong kamot. Imbis ingnon ko niya unsa to kanindot, nga klarong pamakak, misulti siya kanako og butang nga mahinumduman nako sa tibuok nakong kinabuhi. Miingon siya “Sharon, dili igsapayan unsay resulta niadto. Nakita sa tanan ang dako nimong paningkamot niini, ug pinangga ka namo natukar man nimo ang piano o wala.”
Mao kadto ang pinakatinuod. Dili na kaayo kini ingon niadto kangil-ad sama sa akong gipaabut. Ang tinuod mao nga naningkamot ko maayo, ug gipangga ko nila bisan og wala ko makatukar sa piano. Mipahiyom ko og gamay ug gigakos ko niya sa tiniguwang nga gakos, ug sa kalit ang tanan nahapsay ra.
Si Beverly Whitley ug si Alma Heaton walay gibuhat nga talagsaon. Wala silay gisulat sa ilang mga journal. Walay usa sa ilang mga pamilya ang nahibalo niini nga sugilanon. Nagtudlo lang gayud sila sa gagmayng mga bata unsaon sa pagkanta ug pagsabut sa ebanghelyo. Unsa pa ang mas yano? Kon ugaling dili man. Kon mangutana mo nako unsay hitsura sa tawo nga “nagpangga sa lunsay’ng kahayag,” sama siya ni Beverly Whitley. Sama siya ni Alma Heaton. Ang matag usa kanila makaila sa “lunsay nga kahayag” sa usa ka gamayng bata nga naningkamot kutob sa iyang mahimo ug panggaon siya tungod niini, bisan sa dili hingpit nga pagkahimo.
Sama gayud niana ang atong Langitnong Amahan. Nakakita Siya kanato, Iyang gagmayng mga anak, nga naningkamot. Ang atong mga paningkamot dili kanunay nga molampos, apan nasayud Siya sa atong paningkamot—usahay manglimbasog kita sa pagpadayon ug mag-antus sa pinakaulaw—ug gipangga Niya kita tungod niana. Sa tanan nga pagkabulag nato sa tuno, pagkawala sa tuno, dili masabtang musika, gipadala Niya ang Iyang matahum nga Bugtong Anak, nga nagpangga sa lunsay’ng kahayag. Ituno ni Jesukristo ang dili haum nga mga nota ug tubson ang matag taas ra nga nota kon mobalik kita Kaniya ug mangayo sa Iyang tabang. Tungod sa pagkatawo, sa Pag-ula, ug sa Pagkabanhaw ni Jesukristo, tanan kita “mahikatulog sa langitnong kalinaw.”1
Malipayon kaayo ko niini nga Kapaskohan nga mokanta sa kantang may espesyal nga mensahe gikan sa Manluluwas sa kalibutan alang niadtong mga kasingkasing nga nagsubo. Isaad ko kaninyo ang samang butang nga gisaad ni Sister Whitley sa Primary. Kon hunahunaon ninyo ang mga pulong nga inyong kantahon niining kapaskohan, makita ninyo ang balaang mensahe nga alang gyud kaninyo nga mobayaw ug mohupay kaninyo. Aniay usa nga akong nakita niini nga Kapaskohan. Nagsubo ako mahitungod sa tanang tawo nga dili maabut sa atong tawhanon nga tabang ug sa mga paagi diin lisud kanato ang pagtabang sa atong mga kaigsoonan nga nag-antus. Ug dayon kaganinang buntag lang sa Relief Society, gihatagan nako’g dako kaayong pagtagad ang kanta nga among gikanta:
Panalangini ang tanang bata diha sa imong malumo nga pagpangga,
Ug ipahaom kami sa langit aron makapuyo uban kanimo didto.2
Mopamatuod ko nga ang Anak sa Dios nagpangga sa lunsay’ng kahayag. Sa ngalan ni Jesukristo, amen.