Η μαρτυρία του Ήθαν
Ο συγγραφέας ζει στη Γιούτα των Η.Π.Α.
Φαίνεται ότι όλοι εκτός από τον Ήθαν είχαν μαρτυρία.
«Άκου, άκου το Άγιο Πνεύμα θα ψιθυρίζει. Άκου, άκου τη μικρή σιγαλή σαν αύρα φωνή» (Children’s Songbook, 106).
Ο Ήθαν κάθισε στην ώρα ανταλλαγής και κοίταξε τον καλύτερό του φίλο, Σαμ, να καταθέτει τη μαρτυρία του. Η φίλη του Σάρα καθόταν στο βήμα περιμένοντας τη σειρά της. Ο Σαμ μιλούσε για ένα σχέδιο υπηρέτησης που έκανε. Είπε ότι είχε μία μαρτυρία για την υπηρέτηση. Η Σάρα κατέθεσε τη μαρτυρία της για τις οικογένειες. Ο δάσκαλος του Ήθαν κατέθεσε επίσης τη μαρτυρία του. Μίλησε για το έργο ναού. Όλοι τους κατέθεσαν μαρτυρία ότι η Εκκλησία είναι αληθινή. Φαίνεται ότι όλοι εκτός από τον Ήθαν είχαν μαρτυρία.
«Για ποιο πράγμα έχω μαρτυρία;» Αναρωτήθηκε ο Ήθαν.
Θυμήθηκε μερικά χρόνια πριν, όταν εκείνος και οι φίλοι του βαπτίσθηκαν. Η δασκάλα του της Προκαταρκτικής, αδελφή Κάλντερ, είχε δώσει μία ομιλία για το Άγιο Πνεύμα.
«Το Άγιο Πνεύμα μπορεί να σας δώσει ένα φλογερό αίσθημα στην καρδιά σας. Μπορεί να σας βοηθήσει να γνωρίζετε τι είναι αληθινό» είχε πει. «Και έτσι θα έχετε μία μαρτυρία για το τι πιστεύετε».
Ο Ήθαν προσπάθησε να κάνει αυτό που ήταν σωστό, έτσι ώστε να μπορέσει να αισθανθεί το Άγιο Πνεύμα. Διάβασε τις γραφές και προσευχήθηκε. Όμως δεν είχε ποτέ αυτό το φλογερό αίσθημα για το οποίο μιλούν οι άνθρωποι. Αυτό σήμαινε ότι δεν είχε μία μαρτυρία;
Αυτή η ερώτηση κόλλησε στο κεφάλι του Ήθαν όλη την επόμενη ημέρα. Ακόμη την σκεπτόταν, όταν εκείνος και ο Σαμ έκαναν σκέιτμπορντ μετά το σχολείο. Αναρωτήθηκε πώς θα μπορούσε να ρωτήσει τον Σαμ για αυτό.
«Γεια Σαμ» ρώτησε τελικά ο Ήθαν «φοβήθηκες, όταν κατέθεσες τη μαρτυρία σου χθες;»
Ο Σαμ κατέβηκε από τη σανίδα του και περπάτησε στο χορτάρι. «Όχι στα αλήθεια!» είπε και κάθισε. «Είχα μοιραστεί τη μαρτυρία μου στην οικογενειακή βραδιά πριν».
Ο Ήθαν πήγε μαζί του και πήρε τη σανίδα στην αγκαλιά του. «Όμως πώς ήξερες ότι είχες μία μαρτυρία;»«
Λοιπόν, προσευχήθηκα και αισθάνθηκα καλά για αυτό».
Ο Ήθαν αργά έγνευσε καταφατικά και στριφογύρισε έναν τροχό με το χέρι του. Ήθελε κάπως να αισθανθεί επίσης με τον ίδιο τρόπο.
Εκείνη τη νύκτα, όταν το σπίτι ήταν σκοτεινό και ήσυχο, ο Ήθαν γονάτισε δίπλα στο κρεβάτι του για να προσευχηθεί.
«Επουράνιε Πατέρα» είπε «παρακαλώ βοήθησε με να έχω μία μαρτυρία. Βοήθησέ με να γνωρίζω ότι αυτή η Εκκλησία είναι αληθινή. Ότι ο Τζόζεφ Σμιθ ήταν προφήτης. Και ότι το Βιβλίο του Μόρμον είναι αληθινό».
Στη μέση της προσευχής του, ο Ήθαν σταμάτησε. Σκέφτηκε για ένα λεπτό. Μετά αναρωτήθηκε: «Λοιπόν δεν γνωρίζω ακόμη τίποτα;»
Και μετά ένα ήρεμο, ειρηνικό συναίσθημα τον κυρίευσε. Δεν ήταν ένα δυνατό φλογερό αίσθημα. Όμως ο Ήθαν γνώριζε, ότι ήταν το Άγιο Πνεύμα.
Μία σκέψη ήλθε στο μυαλό του Ήθαν: «Ξέρω ότι ξέρω». Και καθώς το σκεφτόταν, κατάλαβε ότι είχε αισθανθεί αυτό το ειρηνικό συναίσθημα από πριν.
Οποτεδήποτε διάβαζε το Βιβλίο του Μόρμον, το αισθανόταν καλό και σωστό. Τώρα γνώριζε ότι αυτό το αίσθημα ήταν το Άγιο Πνεύμα που κατέθετε μαρτυρία σε αυτόν. Όταν πήγε στην εκκλησία και το αισθανόταν καλό και σωστό να είναι εκεί, αυτό ήταν το Άγιο Πνεύμα επίσης. Είχε ήδη αποκτήσει μία μαρτυρία!
Δεν χρειαζόταν να γνωρίζει τα πάντα τώρα. Όμως ήξερε ότι το Άγιο Πνεύμα ήταν αληθινό και θα μπορούσε να τον βοηθήσει να εξακολουθεί να οικοδομεί τη μαρτυρία του.
Ο Ήθαν άρχισε να προσεύχεται πάλι. Όμως αυτή τη φορά ήταν για να πει ευχαριστώ.