1. Na początku była ewangelia głoszona przez Syna. I ewangelia była słowem, i słowo było z Synem, a Syn był z Bogiem, i Syn był z Boga.

2. Tak samo było na początku z Bogiem.

3. Wszystko uczynione było przez Niego; a bez Niego nic nie uczyniono, co uczyniono.

4. W Nim była ewangelia i ewangelia była życiem, a życie było światłością ludzi;

5. I światłość świeci na świecie, a świat jej nie dostrzega.

6. I był człowiek posłany od Boga, któremu na imię było Jan.

7. Ten sam przyszedł na świat na świadectwo, aby składać świadectwo o świetle, aby wszystkim składać świadectwo o ewangelii przez Syna, aby przezeń ludzie mogli uwierzyć.

8. Nie był on tym światłem, ale przyszedł, aby składać świadectwo o tym świetle,

9. Które jest prawdziwym światłem, które oświeca każdego człowieka, który przychodzi na świat;

10. Sam Syn Boży. Ten, który był na świecie, i świat został przezeń uczyniony, a świat Go nie poznał.

11. On przyszedł do Swoich, a Swoi Go nie przyjęli.

12. Zaś tylu, ilu Go przyjęło, tym dał moc, by stali się synami Bożymi; jedynie tym, którzy wierzą w Jego imię.

13. On się narodził, nie z krwi ani z cielesnej woli, ani z woli człowieka, lecz z Boga.

14. I to samo słowo zostało uczynione ciałem, i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma Jednorodzony Ojca, pełen łaski i prawdy.

15. Jan złożył świadectwo o Nim, i wołał tymi słowy: To jest ten, o którym mówiłem; Ten, który przyjdzie po mnie, a jest przede mną; bowiem był On przede mną.

16. Albowiem na początku było Słowo, sam Syn, który został uczyniony ciałem, i był posłany do nas wolą Ojca. I tylu, ilu uwierzy w Jego imię, otrzyma z Jego pełni. I z Jego pełni myśmy wszyscy otrzymali, nawet nieśmiertelność i życie wieczne poprzez Jego łaskę.

17. Prawo bowiem zostało dane przez Mojżesza, ale życie i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa.

18. Prawo bowiem było według przykazania dotyczącego cielesności dla udzielania śmierci; lecz ewangelia była według mocy niekończącego się życia poprzez Jezusa Chrytusa, Jednorodzonego Syna, który jest na łonie Ojca.

19. I żaden człowiek nigdy nie widział Boga, chyba że ten składał świadectwo o Synu; gdyż jeśli nie nastąpi to przez Niego, żaden człowiek nie może być zbawiony.

20. I to jest zapis Jana, gdy Żydzi wysłali kapłanów i Lewitów z Jerozolimy, aby go zapytali: Kim ty jesteś?

21. I wyznał, i nie zaprzeczył, że jest Eliasem; ale wyznał: Nie jestem Chrystusem.

22. A oni zapytali go: Jakże to więc jesteś Eliasem? A on odrzekł: Nie jestem tym Eliasem, który miał przywrócić wszystkie rzeczy. A oni zapytali go: Czy jesteś tym prorokiem? I odpowiedział: Nie.

23. Wtedy rzekli mu: Kim jesteś? Abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas posłali. Cóż powiadasz sam o sobie?

24. On rzekł: Ja jestem głosem wołającego na pustkowiu, prostujcie drogę Pańską, jak powiedział prorok Ezajasz.

25. I ci, którzy byli wysłańcami, byli z faryzeuszów.

26. I pytając go, rzekli mu: Czemu więc chrzcisz, jeśli nie jesteś Chrystusem ani Eliasem, który miał przywrócić wszystkie rzeczy, ani tym prorokiem?

27. Odpowiedział im Jan tymi słowy: Ja chrzczę wodą, ale pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie;

28. To o Nim składam świadectwo. On jest tym prorokiem, samym Eliasem, który przyjdzie po mnie, a jest przede mną, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka obuwia Jego, to znaczy którego miejsca nie mogę wypełnić; albowiem On będzie chrzcił nie tylko wodą, ale ogniem, i Duchem Świętym.

29. Nazajutrz Jan ujrzał Jezusa, idącego do niego, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata!

30. I Jan złożył ludziom świadectwo o Nim: To jest Ten, o którym powiedziałem: Za mną idzie mąż, który jest przede mną, bo pierwej był niż ja, i ja Go znałem, i objawi się Izraelowi; dlatego ja przyszedłem, chrzcząc wodą.

31. I Jan złożył świadectwo tymi słowy: Kiedy został On przeze mnie ochrzczony, ujrzałem Ducha zstępującego z nieba niczym gołębica; i spoczął na Nim.

32. I ja Go znałem; albowiem Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, Ten sam rzekł do mnie: Zobaczysz, na kogo Duch zstępuje i pozostaje w Nim, Ten sam jest Tym, który chrzci Duchem Świętym.

33. I ja widziałem, i złożyłem świadectwo, że ten jest Synem Bożym.

34. Te rzeczy działy się w Betabarze, za Jordanem, gdzie chrzcił Jan.

42. I przyprowadził go do Jezusa. I kiedy Jezus ujrzał go, rzekł: Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazwany Kefas, co w tłumaczeniu znaczy: widzący lub kamień. I byli oni rybakami. I od razu zostawili wszystko, i podążyli za Jezusem.