Tłum. J.S., Ⅰ Ks. Mojżeszowa 9:4–6. Porównaj z Ⅰ Ks. Mojżeszową 8:20–22
Po Potopie Noe prosi Pana, aby ponownie nie przeklinał ziemi.
4. I Noe zbudował ołtarz Panu i wziął z każdego bydła czystego i z każdego ptactwa czystego, i złożył je na ofiarę całopalną na ołtarzu; i złożył podziękowania Panu, i radował się w swym sercu.
5. I Pan przemówił do Noego, i błogosławił mu. I Noe poczuł słodką woń, i powiedział on w swym sercu;
6. Będę wzywał imienia Pana, aby nie zesłał On ponownie przekleństwa na ziemię z powodu człowieka, gdyż wyobrażenia serca człowieka są złe od młodości jego; i aby nie zniszczył ponownie wszystkiego, co żyje, jak to On uczynił, póki istnieje ziemia;
Tłum. J.S., Ⅰ Ks. Mojżeszowa 9:10–15. Porównaj z Ⅰ Ks. Mojżeszową 9:4–9
Człowiek jest odpowiedzialny za przelanie krwi zwierząt i ludzi. Bóg zawiera z Noem i jego synami takie samo przymierze, jakie zawarł z Enochem.
10. Ale krew wszelkiego ciała, które dałem wam za pożywienie, zostanie wylana na ziemię, która weźmie to życie, a krwi nie będziecie spożywać.
11. I z pewnością krew nie będzie przelana, tylko na pożywienie, aby ocalić wasze życie; i krwi każdego zwierzęcia będę wymagał z rąk waszych.
12. A kto przelewa krew człowieka, przez człowieka jego krew będzie przelana; gdyż człowiek nie będzie przelewał krwi człowieka.
13. Oto daję przykazanie, aby brat każdego człowieka zachował życie człowieka, gdyż na mój własny obraz uczyniłem człowieka.
14. I przykazanie daję wam: Bądźcie płodni i rozmnażajcie się; wydajcie obficie na ziemi i rozmnażajcie się na niej.
15. I Bóg przemówił do Noego, i do jego synów razem z nim tymi słowy: I ja, oto ja ustanowię moje przymierze z wami, które zawarłem z waszym ojcem Enochem, odnośnie do waszych potomków po was.
Tłum. J.S., Ⅰ Ks. Mojżeszowa 9:21–25. Porównaj z Ⅰ Ks. Mojżeszową 9:16–17
Bóg wyznacza tęczę na niebie jako przypomnienie o Swym przymierzu z Enochem i Noem. W ostatnich dniach generalne zgromadzenie Kościoła Pierworodnego przyłączy się do prawych na ziemi.
21. I łuk będzie w obłoku; i spojrzę nań, aby wspomnieć wieczne przymierze, które zawarłem z twoim ojcem Enochem; aby, kiedy ludzie będą przestrzegać wszystkich moich przykazań, Syjon ponownie nastał na ziemi, miasto Enocha, które zabrałem do siebie.
22. I to jest moje wieczne przymierze, że kiedy twoi potomkowie przyjmą prawdę i będą patrzeć ku górze, wtedy Syjon będzie patrzył w dół, i wszystkie niebiosa zatrzęsą się z zadowolenia, a ziemia zadrży z radości;
23. I generalne zgromadzenie Kościoła Pierworodnego zstąpi z nieba, i posiądzie ziemię, i będzie miało miejsce aż do nastania końca. I to jest moje wieczne przymierze, które zawarłem z twoim ojcem, Enochem.
24. I łuk będzie w obłoku, a ja ustanowię moje przymierze z tobą, które zawarłem pomiędzy mną a tobą, bowiem każda żyjąca istota wszelkiego ciała będzie na ziemi.
25. I Bóg rzekł do Noego: To jest symbol przymierza, które ustanowiłem między mną a tobą; bowiem wszelkie ciało będzie na ziemi.