24. I rzekł Józef do braci swoich: Umrę, i pójdę do moich ojców; i zejdę do mego grobu z radością. Bóg mojego ojca Jakuba niech będzie z wami, aby wyratować was z niedoli w dniach waszej niewoli; oto Pan nawiedził mnie, i uzyskałem obietnicę od Pana, że z owocu moich lędźwi, Pan Bóg wzbudzi prawą gałąź z moich lędźwi — i wam, których mój ojciec Jakub nazwał Izraelem — proroka (nie Mesjasza, który jest nazwany Sylo); a prorok ten wyzwoli mój lud z Egiptu w dniach waszej niewoli.

25. I stanie się, że zostaną ponownie rozproszeni; i gałąź zostanie odłamana, i zostanie poniesiona do odległego kraju; jednakże będzie się o nich pamiętać w przymierzach Pana, kiedy przyjdzie Mesjasz; bowiem ukaże się im w dniach ostatnich, w Duchu mocy; i wyprowadzi ich z ciemności na światło; z ukrytej ciemności i niewoli na wolność.

26. Pan mój Bóg wzbudzi widzącego, który będzie znamienitym widzącym dla owocu mych lędźwi.

27. Tak mówi Pan Bóg moich ojców do mnie: Znamienitego widzącego wzbudzę z owocu twoich lędźwi, i będzie on wielce ceniony pośród owocu twoich lędźwi; i dam mu przykazanie, aby dla owocu twoich lędźwi, swych braci, dokonał dzieła.

28. I przywiedzie ich do wiedzy o przymierzach, które zawarłem z twoimi ojcami; i dokona wszelkiego dzieła, jakie mu nakażę.

29. I uczynię go wielkim w moich oczach, gdyż będzie dokonywał mojego dzieła; i będzie wielki, podobnie jak ten, o którym powiedziałem, że wzbudzę tobie, aby wyzwolił mój lud, o domu Izraela, z ziemi egipskiej; bowiem wzbudzę widzącego, aby wyzwolił mój lud z ziemi egipskiej; i będzie nazywał się Mojżesz. I przez to imię będzie wiedział, że jest z twego domu; gdyż zaopiekuje się nim córka króla i będzie nazwany jej synem.

30. I ponownie wzbudzę widzącego z owocu twoich lędźwi i dam mu moc, aby przekazał moje słowo potomkom z lędźwi twoich; i nie tylko, aby przekazał moje słowo — rzecze Pan — lecz aby przekonał ich o moim słowie, które już pojawiło się pomiędzy nimi w ostatnich dniach;

31. Dlatego owoc lędźwi twoich będzie pisać, i owoc lędźwi Judy będzie pisać; i co zostanie zapisane przez owoc twoich lędźwi, a także to, co będzie zapisane przez owoc lędźwi Judy, zrośnie się razem, aż do obalenia fałszywych doktryn i zaprzestania sporów, i ustanowienia pokoju pośród owocu twoich lędźwi oraz zaznajomienia ich w dniach ostatnich z wiedzą o ich ojcach i z wiedzą o moich przymierzach, rzecze Pan.

32. I ze słabości zostanie uczyniony silnym w tym dniu, kiedy rozprzestrzeni się moje dzieło pośród całego mojego ludu, który przywróci tych, którzy są z domu Izraela, w ostatnich dniach.

33. I pobłogosławię tego widzącego, a ci, którzy będą starali się go zniszczyć, zostaną skonfundowani, gdyż daję ci tę obietnicę, albowiem pamiętać będę o tobie z pokolenia na pokolenie; a na imię będzie miał Józef, po swoim ojcu; i będzie podobny do ciebie; albowiem to, czego Pan dokona jego ręką, przywiedzie mój lud do zbawienia.

34. I Pan przysiągł Józefowi, że zachowa jego potomków na wieki, mówiąc: Wzbudzę Mojżesza, i laska będzie w jego ręce, i zgromadzi razem mój lud, i poprowadzi go niczym owczarnię, i porazi wody Morza Czerwonego swoją laską.

35. I będzie sądzić, i zapisze słowo Pana. I nie będzie mówił wielu słów, bowiem napiszę mu moje prawo palcem mojej własnej ręki. I wzbudzę dla niego głosiciela, a na imię będzie miał Aaron.

36. I tak będzie ci to uczynione w ostatnich dniach według tego, co przysiągłem. Rzekł zaś Józef do braci swoich: Bóg z pewnością was nawiedzi i wyprowadzi was z tej ziemi, do ziemi, którą obiecał Abrahamowi i Izaakowi, i Jakubowi.

37. I Józef potwierdził wiele innych spraw swoim braciom i zobowiązał przysięgą dzieci Izraela, mówiąc im: Bóg na pewno was nawiedzi i zabierzecie stąd kości moje.

38. Umarł więc Józef, kiedy miał sto dziesięć lat; i zabalsamowały go i włożyły go one do trumny w Egipcie; i nie pochowały go dzieci Izraela, gdyż poniosły go i złożyły w grobowcu razem z jego ojcem. I tak oto pamiętały przysięgę, jaką mu złożyły.