1. I teraz ja, Moroni, przytoczę w skrócie słowa mego ojca Mormona, które powiedział na temat wiary, nadziei i prawdziwej miłości; albowiem mówił w ten sposób do ludu, nauczając ich w synagodze, którą wybudowali jako miejsce oddawania czci.

2. I teraz ja, Mormon, mówię do was, moi umiłowani bracia; a jest to dzięki łasce Boga Ojca i naszego Pana, Jezusa Chrystusa, i zgodnie z Jego świętą wolą, dzięki darowi mego powołania od Niego, że pozwolono mi w tej chwili do was mówić.

3. Przeto zwracam się do was, którzy należycie do Kościoła, którzy jesteście miłującymi pokój naśladowcami Chrystusa, i którzy macie dostateczną nadzieję, przez którą możecie wejść do odpoczynku Pana, odtąd aż do czasu, gdy spoczniecie z Nim w niebie.

4. I teraz, moi bracia, oceniam was tak, bowiem chodzicie w pokoju z dziećmi ludzkimi.

5. Albowiem pamiętam słowo Boże, które mówi, że po ich uczynkach poznacie ich; albowiem, jeśli ich uczynki są dobre, oni także są dobrzy.

6. Oto Bóg powiedział, że zły człowiek nie może czynić tego, co dobre; gdyż jeśli daje dar lub modli się do Boga, a nie jest to jego szczerą intencją, nie zda mu się to na nic.

7. Oto nie jest to mu uznane za prawość.

8. Oto jeżeli zły człowiek daje dar, czyni to niechętnie; przeto liczy się to, jakby zatrzymał ten dar; przeto jest on zaliczany do złych przed Bogiem.

9. I podobnie też liczy się to człowiekowi za zło, jeśli nie modli się ze szczerą intencją w sercu; zaiste, na nic się to nie zdaje, albowiem Bóg takich nie przyjmuje.

10. Przeto człowiek, który jest zły, nie może czynić tego, co dobre, ani dać dobrego daru.

11. Albowiem gorzkie źródło nie może dać dobrej wody; ani też dobre źródło nie może dać gorzkiej wody; przeto gdy człowiek jest sługą diabła, nie może naśladować Chrystusa; a jeśli naśladuje Chrystusa, nie może być sługą diabła.

12. Przeto wszystko, co dobre, pochodzi od Boga; a to, co złe, pochodzi od diabła; bowiem diabeł jest wrogiem Boga i bezustannie z Nim walczy, i bezustannie skłania i przekonuje do grzechu i do czynienia zła.

13. Lecz to, co pochodzi od Boga, skłania i przekonuje do bezustannego czynienia dobra; przeto wszystko, co skłania i przekonuje do czynienia dobra i do miłowania Boga, i służenia Mu, jest przez Boga natchnione.

14. Przeto baczcie, moi umiłowani bracia, abyście nie uznali tego, co jest złe, za pochodzące od Boga, czy też tego, co jest dobre i od Boga, za pochodzące od diabła.

15. Oto bowiem moi bracia, dane jest wam sądzić, abyście mogli rozeznać między dobrem a złem; a sposób rozstrzygnięcia jest na tyle prosty, że możecie poznać, mając doskonałą wiedzę, jak światło dnia różni się od ciemnej nocy.

16. Oto Duch Chrystusa jest dany każdemu człowiekowi, aby mógł rozeznać między dobrem a złem; przeto pokażę wam, jak macie sądzić; albowiem wszystko, co skłania do czynienia dobra i przekonuje do wiary w Chrystusa, jest dane mocą i darem Chrystusa; przeto możecie poznać, mając doskonałą wiedzę, że jest od Boga.

17. Lecz to, co skłania ludzi, aby czynili zło, i nie wierzyli w Chrystusa, i wyparli się Go, i nie służyli Bogu, możecie poznać, mając doskonałą wiedzę, że jest od diabła; albowiem w ten sposób działa diabeł; bowiem żadnego człowieka nie nakłania do czynienia dobra, nie, ani jednego; ani też jego aniołowie; ani też ci, którzy mu się poddają.

18. I teraz, moi bracia, ze względu na to, że wiecie, jakim światłem macie rozsądzać, które to światło jest światłością Chrystusa, uważajcie, abyście nie rozsądzili źle; albowiem takim sądem, jakim sądzicie, sami będziecie osądzeni.

19. Dlatego błagam was, bracia, abyście wszystko pilnie badali w światłości Chrystusa, abyście mogli rozeznać między dobrem a złem; a jeśli będziecie trzymać się wszystkiego, co dobre, i nie potępicie tego, na pewno będziecie dziećmi Chrystusa.

20. A teraz, moi bracia, jak to jest możliwe, że możecie trzymać się wszystkiego, co dobre?

21. A teraz przejdę do omówienia wiary, jak wam to zapowiedziałem; i powiem wam, jak możecie trzymać się wszystkiego, co dobre.

22. Oto Bóg, wiedząc wszystko, będąc od wieków na wieki, oto posłał aniołów, aby czynili posługę dzieciom ludzkim i objawiali im, że przyjdzie Chrystus; i przez Chrystusa przychodzi każda dobra rzecz.

23. Bóg sam też oznajmiał prorokom, Swymi własnymi ustami, że Chrystus przyjdzie.

24. I oto, w różny sposób objawia dzieciom ludzkim wszystko, co było dobre; i wszystko, co jest dobre, pochodzi od Chrystusa; inaczej ludzie byliby upadli i nic dobrego nie mogłoby przyjść do nich.

25. Przeto przez posługę aniołów, a także przez każde słowo pochodzące z ust Boga, ludzie zaczęli wypróbowywać wiarę w Chrystusa; i tak przez wiarę trzymali się wszystkiego, co dobre; i tak było aż do przyjścia Chrystusa.

26. A potem, jak przyszedł, ludzie także byli zbawiani przez wiarę w Jego imię; i przez wiarę stają się synami Bożymi. I tak, jak pewne jest, że Chrystus żyje, powiedział On naszym ojcom: O cokolwiek poprosicie Ojca w imię moje, co jest dobre, z wiarą, ufając, że będzie wam to dane, oto tak wam się stanie.

27. Przeto moi umiłowani bracia, czyż cuda ustały dlatego, że Chrystus wstąpił do nieba i zasiadł po prawicy Boga, aby domagać się od Ojca swego prawa do miłosierdzia wobec dzieci ludzkich?

28. Albowiem zaspokoił On wymagania całego prawa i będzie domagał się wszystkich, którzy mają wiarę w Niego; a ci, którzy mają wiarę w Niego, trzymają się wszystkiego, co dobre; przeto jest On orędownikiem sprawy dzieci ludzkich; i przebywa On wiecznie w niebiosach.

29. I ponieważ to zrobił, moi umiłowani bracia, czy cuda ustały? Oto mówię wam: Nie; ani też aniołowie nie zaniechali czynienia posługi dzieciom ludzkim.

30. Albowiem oto są oni Jemu poddani, aby czynić posługę według słowa Jego rozkazu, ukazując się tym, którzy mają silną wiarę i niewzruszony umysł we wszelkiej pobożności.

31. A zadaniem ich posługi jest nawoływanie ludzi do pokuty oraz wypełnianie i wykonanie pracy związanej z przymierzami Ojca, które zawarł z dziećmi ludzkimi dla przygotowania drogi pośród dzieci ludzkich przez głoszenie słowa Chrystusa Jego sługom, wybranym naczyniom Pana, aby składali świadectwo o Nim.

32. I tak postępując, Pan Bóg przygotowuje drogę, aby reszta ludzi mogła mieć wiarę w Chrystusa i aby Duch Święty znalazł miejsce w ich sercach z całą mocą; i w ten sposób Ojciec doprowadza do wypełnienia przymierzy, które zawarł z dziećmi ludzkimi.

33. I Chrystus powiedział: Jeśli będziecie mieli wiarę we mnie, będziecie mieli moc, aby dokonać wszystkiego, co uznam za wskazane.

34. I powiedział: Odpokutujcie wszyscy aż po krańce świata, i pójdźcie do mnie, i zostańcie ochrzczeni w imię moje, i wierzcie we mnie, abyście mogli być zbawieni.

35. A teraz, moi umiłowani bracia, jeśli tak jest, że to, co wam powiedziałem, jest prawdą, i Bóg wam pokaże z mocą i wielką chwałą ostatecznego dnia, że jest to prawdą, i jeśli jest to prawdą, czyż dzień cudów przeminął?

36. Albo czy aniołowie przestali ukazywać się dzieciom ludzkim? Albo czy wstrzymał przed nimi Ducha Świętego? Albo czy będzie On tak czynić, dokąd czas będzie trwać, albo ziemia będzie istnieć, albo choć jeden człowiek będzie na powierzchni ziemi, aby był zbawiony?

37. Oto mówię wam: Nie; bowiem cuda dokonywane są przez wiarę; i przez wiarę aniołowie ukazują się i czynią posługę ludziom; przeto, jeśli wszystko to ustało, biada dzieciom ludzkim, bowiem stało się to z powodu niewiary, i wszystko jest na próżno.

38. Albowiem wedle słów Chrystusa nikt nie może być zbawiony, jeśli nie ma wiary w Jego imię; przeto jeśli wszystko to ustało, wtedy wiara również ustała, i straszliwy jest stan ludzi, gdyż jest tak, jak gdyby nie dokonano odkupienia.

39. Lecz oto, moi umiłowani bracia, osądzam was lepiej, gdyż sądzę, że macie wiarę w Chrystusa z powodu waszej łagodności; bowiem jeśli nie macie wiary w Niego, nie nadajecie się, aby być zaliczeni do ludu Jego Kościoła.

40. I powtarzam, moi umiłowani bracia, pragnę mówić do was o nadziei. Jak możecie uzyskać wiarę, jeśli nie macie nadziei?

41. I na co powinniście mieć nadzieję? Oto powiadam wam, powinniście mieć nadzieję, że dzięki zadośćuczynieniu Chrystusa i mocy Jego zmartwychwstania zostaniecie podniesieni ku życiu wiecznemu, a to ze względu na waszą wiarę w Niego, zgodnie z obietnicą.

42. Przeto, jeśli człowiek ma wiarę, musi mieć nadzieję; albowiem bez wiary nie ma żadnej nadziei.

43. I znowu oto mówię wam, że nie może mieć on wiary i nadziei, nie będąc łagodnym i pokornego serca.

44. Jeśli tak jest, to jego wiara jest na próżno, albowiem nikt taki nie może być przyjęty przez Boga, a jedynie ci, którzy są łagodni i pokornego serca; a jeżeli człowiek jest łagodny i pokornego serca, i wyznaje mocą Ducha Świętego, że Jezus jest Chrystusem, powinien mieć prawdziwą miłość; albowiem jeśli nie ma prawdziwej miłości, jest on niczym; przeto powinien mieć prawdziwą miłość.

45. Prawdziwa miłość jest cierpliwa i jest dobrotliwa, i nie zazdrości, i nie nadyma się, nie szuka swego, nie daje się łatwo sprowokować, nie myśli nic złego, i nie raduje się z niegodziwości, ale raduje się z prawdy, wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim ma nadzieję, wytrwa we wszystkim.

46. Przeto, moi umiłowani bracia, jeśli nie macie prawdziwej miłości, jesteście niczym, gdyż prawdziwa miłość nigdy nie zawodzi. Przeto trwajcie w prawdziwej miłości, która jest największa ze wszystkich, gdyż wszystko inne zawiedzie —

47. Lecz prawdziwa miłość jest nieskalaną miłością Chrystusa i trwa na wieki; a kto ją będzie posiadał ostatniego dnia, dobrze mu będzie.

48. Przeto, moi umiłowani bracia, módlcie się do Ojca z całym zapałem serca, aby przepełniała was ta miłość, którą zsyła On na wszystkich prawdziwie naśladujących Jego Syna, Jezusa Chrystusa, abyście stali się synami Bożymi; a gdy ukaże się, abyśmy byli jak On, gdyż zobaczymy Go, jakim jest, abyśmy mogli mieć tę nadzieję; abyśmy zostali oczyszczeni, tak jak On jest czysty. Amen.