1 Ve öyle oldu ki hakimler yönetiminin yirmi dokuzuncu yılının başlarında Ammoron Moroni’ye bir haber yollayarak esirlerin değiştirilmesini istedi.

2 Ve öyle oldu ki Moroni bu isteği büyük bir sevinçle karşıladı; çünkü Lamanlı tutsaklara verdikleri yiyecekle kendi halkını beslemek istiyordu; ve ayrıca ordusunu kuvvetlendirmek için kendi halkını istiyordu.

3 Şimdi Lamanlılar birçok kadın ve çocuğu esir almışlardı ve Moroni’nin esirleri ya da Moroni’nin almış olduğu esirler arasında tek bir kadın ve çocuk bulunmuyordu; bu nedenle Moroni Lamanlılar’dan mümkün olduğu kadar çok Nefili esiri geri alabilmek için bir savaş hilesi düşündü.

4 Bu nedenle Moroni bir mektup yazarak bunu kendisine mektup getiren Ammoron’un hizmetkârı aynı adamla gönderdi. Şimdi Ammoron’a yazıp söylediği sözler şunlardır:

5 İşte, Ammoron, halkıma karşı açtığın, daha doğrusu kardeşinin onlara karşı açmış olduğu ve onun ölümünden sonra senin hâlâ sürdürmeye kararlı olduğun bu savaş hakkında sana birkaç şey yazıyorum.

6 İşte, size Tanrı’nın adaleti hakkında ve tövbe edip ordularınızı kendi topraklarınıza ya da Nefi ülkesi olan sahip olduğunuz topraklara geri çekmediğiniz sürece, başınızın üzerinde asılı duran Tanrı’nın her şeye gücü yeten öfkesinin kılıcı hakkında birkaç şey anlatmak istiyorum.

7 Evet, eğer bu sözleri dinleyecek kadar gücün olsaydı, bunları sana anlatırdım; evet, tövbe edip kanlı amaçlarınızdan vazgeçmezseniz ve ordularınızla kendi topraklarınıza geri dönmezseniz, senin ve kardeşin gibi cana kıymış katilleri yutmaya hazır bekleyen o korkunç cehennemden sana söz etmek isterim.

8 Fakat sen bu şeyleri daha önce reddedip Rab’bin halkına karşı savaştığın için, yine aynı şeyleri yapacağını tahmin edebiliyorum.

9 Ve şimdi işte, biz sizleri karşılamaya hazırız; evet ve amaçlarınızdan vazgeçmezseniz, işte, reddettiğiniz o Tanrı’nın gazabını tamamen yok oluncaya kadar üzerinize çekeceksiniz

10 Fakat geri çekilmeyecek olursanız, Rab’bin yaşadığı nasıl gerçekse, ordularımız üzerinize gelecek ve çok yakında ölümle ziyaret edileceksiniz; çünkü şehirlerimizi ve topraklarımızı size bırakmayacağız; evet ve dinimizi ve Tanrı’mızın davasını savunacağız.

11 Fakat işte, bana öyle geliyor ki bunlardan sana boşuna söz ediyorum; başka bir deyişle, senin bir cehennem çocuğu olduğunu varsayıyorum; bu yüzden mektubuma son verirken bir esir karşılığında bir adamı, karısını ve çocuklarını bırakma şartını kabul etmezsen, esir değiştirmeyeceğimi sana bildirmek istiyorum; eğer bu durumu kabul edersen, esir değiştiririm.

12 Ve işte, eğer bunu yapmazsan, ordularımla üzerinize yürüyeceğim; evet, hatta kadınlarımı ve çocuklarımı bile silahlandıracağım ve üzerinize geleceğim; ve sizin peşinizden ta ülkenize kadar, bizim ilk mirasımız olan ülkeye kadar geleceğim; evet ve kana karşı kan dökülecek, evet, cana karşı can alınacak; ve yeryüzünden silinip kökünüz kuruyuncaya kadar sizinle savaşacağım.

13 İşte, benim ve halkımın öfkesi burnumuzda! Siz bizi öldürmeye çalıştınız ve biz ise sadece kendimizi savunmaya çalıştık. Fakat işte, bizi tekrar öldürmeye kalkışırsanız, biz de sizi öldürmeye çalışacağız; evet ve ülkemizi, ilk mirasımız olan ülkeyi geri alacağız.

14 Şimdi mektubumu burada bitiriyorum. Ben Moroni’yim; Nefili halkının bir lideriyim.

15 Şimdi öyle oldu ki Ammoron bu mektubu alınca öfkelenip Moroni’ye başka bir mektup yazdı; ve onun yazıp söylediği sözler şunlardır:

16 Ben Lamanlılar’ın kralı Ammoron’um; öldürdüğünüz Amalikiya’nın kardeşiyim. İşte onun kanının intikamını sizden alacağım; evet ve ordularımla üzerinize geleceğim, çünkü sizin tehditlerinizden korkmuyorum.

17 Çünkü işte, atalarınız kardeşlerine karşı öyle büyük bir haksızlık ettiler ki onların hakkı olmasına rağmen, yönetici olma haklarını onlardan çaldılar.

18 Ve şimdi işte, silahlarınızı bırakıp, yönetmeye hakkı olanların yönetimi altına girerseniz, o zaman ben de halkıma silahlarını bırakmalarını emredeceğim ve bir daha sizinle savaşmayacaklar.

19 İşte bana ve halkıma karşı bir sürü tehdit solumuşsun; ama bak, tehditlerinizden korkmuyoruz.

20 Yine de elimdeki yiyeceği savaşçılarıma saklayabilmek için karşılıklı esir değiştirme isteğini memnuniyetle kabul edeceğim; ve biz sonsuza dek sürecek bir savaşa devam edeceğiz; ya Nefililer’i yetkimiz altına sokacağız ya da onları sonsuza dek yok edeceğiz.

21 Ve şu reddettiğimizi söylediğin Tanrı’ya gelince, işte, biz böyle bir varlığı tanımıyoruz; siz de tanımıyorsunuz; fakat olur da böyle bir varlık varsa, bildiğimiz tek şey O’nun sizi yarattığı gibi bizi de yarattığıdır.

22 Ve eğer öyle olur da bir şeytan ve cehennem varsa, işte Tanrı, öldürdüğünüz ve böyle bir yere gittiğini üstü kapalı olarak söylediğin kardeşimle birlikte yaşamak üzere seni de oraya göndermeyecek midir? Ama işte, bunların sözünü bile etmeye değmez.

23 Ben Ammoron’um ve atalarınızın zorla Yeruşalem’den çıkardıkları Zoram’ın soyundan geliyorum.

24 Ve işte şimdi, ben cesur bir Lamanlı’yım; işte, bu savaş onların uğradığı haksızlıkların öcünü almak ve onların yönetim haklarını ele geçirip korumak üzere başlamıştır; ve Moroni’ye yazdığım mektubuma burada son veriyorum.