1 Ve şimdi öyle oldu ki Nefi halkından büyük bir kalabalık Bolluk ülkesindeki tapınağın etrafında bir araya geldi; ve herkes meydana gelmiş olan bu büyük ve olağanüstü değişikliği hayret ve şaşkınlıkla birbirlerine gösteriyordu.

2 Ve aynı zamanda, aralarında ölümü ile ilgili olarak işaret verilmiş olan bu İsa Mesih’ten konuşuyorlardı.

3 Ve öyle oldu ki aralarında bu şekilde konuşuyorlarken sanki gökten geliyormuş gibi bir ses duydular ve etraflarına bakındılar, çünkü duydukları sesi anlamadılar; ve bu sert veya yüksek bir ses değildi; buna rağmen, ince bir ses olsa da duyanların yüreklerinin derinliklerine kadar o şekilde delerek girdi ki vücutlarında titremeyen bir yer bırakmadı; evet, ruhlarının derinliklerine girerek yüreklerini yaktı.

4 Ve öyle oldu ki sesi yine duydular, ama anlamadılar.

5 Ve sesi üçüncü kez yine işittiklerinde, dinlemek için kulak verdiler ve gözlerini sesin geldiği yöne çevirdiler; ve kımıldamadan sesin geldiği göğe doğru baktılar.

6 Ve işte, üçüncü kez duydukları sesi anladılar; ve onlara şöyle diyordu:

7 İşte, Sevgili Oğlum, O’ndan hoşnudum, adımı O’nda yücelttim—O’nu dinleyin!

8 Ve öyle oldu ki bu sözleri anladıklarında gözlerini tekrar göğe diktiler ve işte, gökten bir İnsan’ın indiğini gördüler; ve beyaz bir kaftan giyinmişti; ve inip onların ortasında durdu; ve bütün kalabalığın gözleri O’nun üzerindeydi ve birbirleriyle konuşmak için ağızlarını bile açmaya cesaret edemediler; ve bunun ne anlama geldiğini bilemediler, çünkü kendilerine bir meleğin göründüğünü sandılar.

9 Ve öyle oldu ki O elini uzattı ve halka şöyle diyerek konuştu:

10 İşte, ben peygamberlerin dünyaya geleceğine dair tanıklık ettikleri İsa Mesih’im.

11 Ve işte, ben dünyanın ışığı ve hayatıyım; ve Baba’nın bana verdiği o acı kâseden içtim ve dünyanın günahlarını üzerime alarak Baba’yı yücelttim; bunu yaparken başlangıçtan beri Baba’nın her isteğine katlandım.

12 Ve öyle oldu ki İsa bu sözleri söylediğinde, bütün topluluk yere kapandı; çünkü onlar, Mesih’in göğe yükselişinden sonra kendisini onlara göstereceğinin aralarında peygamberlik edilmiş olduğunu hatırladılar.

13 Ve öyle oldu ki Rab onlara şöyle diyerek konuştu:

14 Kalkın, yanıma gelin ve ellerinizi böğrüme koyun; ve ellerimdeki ve ayaklarımdaki çivi izlerini de yoklayın; böylece Benim İsrail’in Tanrısı ve bütün dünyanın Tanrısı olduğumu ve dünyanın günahları için öldürülmüş olduğumu bilin.

15 Ve öyle oldu ki topluluk gidip ellerini O’nun böğrüne koydu ve ellerindeki ve ayaklarındaki çivi izlerine dokundu; ve herkes birer birer ilerleyerek bunu yaptı; ve kendi gözleriyle görüp kendi elleriyle hissederek, O’nun peygamberler tarafından yazılan ve geleceği bildirilen Kişi olduğuna kesinlikle inanıp tanıklık ettiler.

16 Ve herkes gidip de kendi gözleriyle tanık olduktan sonra, hepsi bir ağızdan şöyle diyerek haykırdı:

17 Hozana! Yücelerden yüce Tanrı’nın adı kutlu olsun! Ve İsa’nın ayaklarına kapanarak O’na secde ettiler.

18 Ve öyle oldu ki O, Nefi’ye seslenerek (çünkü Nefi kalabalığın içindeydi) öne doğru gelmesini emretti.

19 Ve Nefi kalkıp öne doğru yürüdü ve Rab’bin önünde eğilerek O’nun ayaklarını öptü.

20 Ve Rab, ayağa kalkmasını emretti. Ve Nefi ayağa kalkarak O’nun önünde durdu.

21 Ve Rab ona şöyle dedi: Ben tekrar göğe yükseleceğim zaman bu halkı vaftiz etmen için sana yetki veriyorum.

22 Ve Rab, diğerlerini de çağırarak onlara da aynı şeyleri söyledi ve onlara da vaftiz etme yetkisini verdi. Ve onlara şöyle dedi: Şu şekilde vaftiz edeceksiniz ve aranızda hiçbir tartışma olmayacak.

23 Doğrusu size derim ki sözleriniz sayesinde günahlarından tövbe edip benim adımla vaftiz olmak isteyen herkesi şu şekilde vaftiz edeceksiniz: İşte, suya inip ayakta duracaksınız ve benim adımla onları vaftiz edeceksiniz.

24 Ve şimdi işte, söyleyeceğiniz sözler şunlardır, onların adını söyleyip şöyle diyeceksiniz:

25 İsa Mesih’ten yetki almış olarak, seni, Baba’nın ve Oğul’un ve Kutsal Ruh’un adıyla vaftiz ediyorum. Amin.

26 Ve ondan sonra da onları tamamen suya batıracaksınız ve tekrar sudan dışarı çıkaracaksınız.

27 Ve bu şekilde benim adımla vaftiz edeceksiniz; çünkü işte, doğrusu size derim ki Baba ve Oğul ve Kutsal Ruh birdir; ve ben Baba’dayım ve Baba bendedir ve Baba ile ben biriz.

28 Ve size emrettiğim şekilde vaftiz edeceksiniz. Ve bundan önce olduğu gibi artık aranızda hiçbir tartışma olmayacaktır; daha önce olduğu gibi öğretilerim üzerinde aranızda hiçbir tartışma olmayacaktır.

29 Çünkü doğrusu, doğrusu size derim ki içinde çekişme ruhu olan kişi benden değildir, ancak çekişmenin babası olan şeytandandır; ve şeytan insanların yüreklerini birbirlerine karşı öfkeyle çekişmeleri için kışkırtır.

30 İşte insanların yüreklerini birbirlerine karşı öfkelenmeleri için kışkırtmak benim öğretim değildir; benim öğretim bunların bırakılmasıdır.

31 İşte doğrusu, doğrusu, size derim ki ben size öğretimi bildireceğim.

32 Ve bu benim öğretim olup, Baba’nın bana verdiği öğretidir; ve ben Baba’ya tanıklık ederim, Baba da bana tanıklık eder ve Kutsal Ruh da Baba’ya ve bana tanıklık eder; ve ben, Baba’nın her yerde bütün insanlara, tövbe ederek bana inanmalarını emrettiğine tanıklık ederim.

33 Ve bana inanarak vaftiz olan kimse kurtulacaktır; ve Tanrı’nın Krallığı’nı miras alacak olanlar onlardır.

34 Ve bana inanmayıp vaftiz olmayan ise hüküm giyecektir.

35 Doğrusu, doğrusu size derim ki bu benim öğretimdir ve onun Baba’dan olduğuna tanıklık ederim; ve bana inanan, Baba’ya da inanır; ve Baba da ona benim hakkımda tanıklık eder, çünkü Baba onu ateş ve Kutsal Ruh’la ziyaret edecektir.

36 Ve Baba bu şekilde benim hakkımda tanıklık edecektir ve Kutsal Ruh da ona Baba ve benim hakkımda tanıklık edecektir; çünkü Baba ve Ben ve Kutsal Ruh biriz.

37 Ve yine size derim ki tövbe edip küçük bir çocuk gibi olmalı ve benim adımla vaftiz olmalısınız, yoksa hiçbir şekilde bu şeyleri elde edemezsiniz.

38 Ve yine size derim ki tövbe edip benim adımla vaftiz olmalı ve küçük bir çocuk gibi olmalısınız, yoksa hiçbir şekilde Tanrı’nın Krallığı’nı miras alamazsınız.

39 Doğrusu, doğrusu, size derim ki benim öğretim budur ve evini bunun üzerine kuran, benim kayamın üzerine kurmuş olur ve cehennemin kapıları onlara karşı zafer kazanamayacaktır.

40 Ve bundan daha fazlasını ya da daha eksiğini bildiren ve onu benim öğretim diye kuran kişi kötüden gelir ve evini benim kayamın üzerine değil de kumlu bir temele kurmuştur; ve seller gelip rüzgarlar onlara vurduğunda, böylelerini karşılamak için cehennemin kapıları açık duracaktır.

41 Onun için bu halka gidin ve söylediğim sözleri yeryüzünün uçlarına bildirin.