24. Kafarnaum
Kafarnaum znajduje się na północnym brzegu Morza Galilejskiego; było ono centrum posługi Jezusa w Galilei (Mat. 9:1–2; Mar. 2:1–5). Było to ważne i dobrze prosperujące centrum rybackie i handlowe; było domem Innych narodów, a także Żydów. Populacja w pierwszym wieku prawdopodobnie nigdy nie przekroczyła 1000 ludzi. Kafarnaum znajdowało się na rozdrożu ważnych tras handlowych, a otaczały go żyzne ziemie. W tym miejscu rzymscy żołnierze skonstruowali łaźnie i spichlerze. Pomimo dokonania tutaj licznych cudów, ludzie raczej odrzucili posługę Zbawiciela. Zatem Jezus przeklął to miasto (Mat. 11:20, 23–24). Z czasem Kafarnaum popadło w ruinę i nadal pozostaje niezamieszkane.
Ważne wydarzenia: Kafarnaum było znane jako „[własne] miasto” Zbawiciela (Mat. 9:1–2; Mar. 2:1–5). Dokonał On w tym miejscu wielu cudów. Na przykład, uzdrowił wielu ludzi (Mar. 1:32–34), łącznie ze sługą setnika (Łuk. 7:1–10), teściową Piotra (Mar. 1:21, 29–31), sparaliżowanego, którego łóżko opuszczono przez dach (Mar. 2:1–12), człowieka z uschłą ręką (Mat. 12:9–13). Tutaj Jezus wypędził także wiele złych duchów (Mar. 1:21–28, 32–34), wskrzesił córkę Jaira (Mat. 9:18–19, 23–26; Mar. 5:22–24, 35–43) i wygłosił kazanie o chlebie żywota w synagodze w Kafarnaum (Jan 6:24–59). Zbawiciel polecił Piotrowi złapać rybę w Morzu Galilejskim, otworzyć jej pyszczek i znalezioną monetą zapłacić podatek (Mat. 17:24–27).