เส้นทางในการเผยแผ่ศาสนาของอัครสาวกเปาโล

กาซา ฟีลิปสั่งสอนเรื่องพระคริสต์และให้บัพติศมาขันทีชาวเอธิโอเปียระหว่างทางไปกาซา (กิจการ ๘:๒๖–๓๙).

เยรูซาเล็ม ดู แผนที่ ๑๒ สำหรับเหตุการณ์ต่าง ๆ ในเยรูซาเล็ม.

ยัฟฟา เปโตรได้รับนิมิตว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงมอบของประทานแห่งการกลับใจแก่คนต่างชาติ (กิจการ ๑๐; ๑๑:๕–๑๘). เปโตรทำให้ทาบิธาลุกขึ้นจากความตาย (กิจการ ๙:๓๖–๔๒).

สะมาเรีย ฟีลิปปฏิบัติศาสนกิจในสะมาเรีย (กิจการ ๘:๕–๑๓), และเปโตรกับยอห์นสอนที่นี่ในเวลาต่อมา (กิจการ ๘:๑๔–๒๕). หลังจากพวกเขาประสาทของประทานแห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์, ซีโมน นักวิทยาคม หมายมั่นจะซื้อของประทานนี้จากพวกเขา (กิจการ ๘:๙–๒๔).

ซีซารียา ณ สถานที่แห่งนี้, หลังจากเทพองค์หนึ่งปฏิบัติต่อนายร้อยคนหนึ่งชื่อโครเนลิอัส, เปโตรก็อนุญาตให้เขารับบัพติศมา (กิจการ ๑๐). ที่นี่เปาโลแก้ต่างต่อหน้ากษัตริย์อากริปปา (กิจการ ๒๕–๒๖; ดู จส—ป ๑:๒๔–๒๕ ด้วย).

ดามัสกัส พระเยซูทรงปรากฏต่อเซาโล (กิจการ ๙:๑–๗). หลังจากอานาเนียรักษาดวงตาของเซาโลให้มองเห็นได้อีก, เซาโลก็รับบัพติศมาและเริ่มการปฏิบัติศาสนกิจของเขา (กิจการ ๙:๑๐–๒๗).

อันทิโอก (ในซีเรีย) ที่นี่มีการเรียกบรรดาสานุศิษย์ว่าชาวคริสต์เป็นครั้งแรก (กิจการ ๑๑:๒๖). อากาบัสพยากรณ์ถึงความอดอยาก (กิจการ ๑๑:๒๗–๒๘). ความแตกแยกใหญ่หลวงเกิดขึ้นที่อันทิโอกเรื่องการเข้าสุหนัต (กิจการ ๑๔:๒๖–๒๘; ๑๕:๑–๙). ในอันทิโอกเปาโลเริ่มงานเผยแผ่ครั้งที่สองพร้อมด้วยสิลาส, บารนาบัส, และยูดาส บารซับบาส (กิจการ ๑๕:๒๒, ๓๐, ๓๕).

ทาร์ซัส เมืองที่เปาโลอาศัยอยู่; เจ้าหน้าที่ชั้นผู้ใหญ่ส่งเปาโลมาที่นี่เพื่อปกป้องชีวิตเขาไว้ (กิจการ ๙:๒๙–๓๐).

ไซปรัส หลังจากถูกข่มเหง, วิสุทธิชนบางคนหลบหนีไปยังเกาะนี้ (กิจการ ๑๑:๑๙). เปาโลเดินทางผ่านไซปรัสในการเดินทางไปเผยแผ่ศาสนาครั้งแรก (กิจการ ๑๓:๔–๕), เช่นเดียวกันกับบารนาบัสและมาระโกในเวลาต่อมา (กิจการ ๑๕:๓๙).

ปาโฟส เปาโลสาปแช่งนักวิทยาคมคนหนึ่งที่นี่ (กิจการ ๑๓:๖–๑๑).

เดอร์บี เปาโลกับบารนาบัสสั่งสอนพระกิตติคุณในเมืองนี้ (กิจการ ๑๔:๖–๗, ๒๐–๒๑).

ลิสตรา เมื่อเปาโลรักษาคนง่อย, เขากับบารนาบัสได้รับยกย่องเป็นเทพเจ้า. เปาโลถูกขว้างด้วยก้อนหินและผู้คนคิดว่าเขาสิ้นชีวิตแล้ว แต่เขาฟื้นขึ้นมาใหม่และสั่งสอนต่อไป (กิจการ ๑๔:๖–๒๑). บ้านของทิโมธี (กิจการ ๑๖:๑–๓).

อิโคนียูม ในงานเผยแผ่ครั้งแรกของพวกเขา, เปาโลกับบารนาบัสสั่งสอนที่นี่และถูกชาวเมืองข่มขู่ว่าจะขว้างด้วยก้อนหิน (กิจการ ๑๓:๕๑–๑๔:๗).

เลาดีเซียและโคโลสี เลาดีเซียเป็นหนึ่งในสาขาต่าง ๆ ของศาสนจักรที่เปาโลไปเยือนและได้รับจดหมายจากสาขานี้ (คส. ๔:๑๖). นอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในเจ็ดเมืองที่บันทึกไว้ในหนังสือวิวรณ์ (เมืองอื่น ๆ คือ เอเฟซัส, สเมอร์นา, เปอร์กามัม, ธิยาทิรา, ซาร์ดิส, และฟีลาเดลเฟีย; ดู วว. ๑:๑๑). โคโลสีอยู่ห่างไปทางตะวันออกของเลาดีเซีย ๑๘ กิโลเมตร. เปาโลเขียนถึงวิสุทธิชนซึ่งอาศัยอยู่ที่นี่.

อันทิโอก (ในปิสิเดีย) ในงานเผยแผ่ครั้งแรกของเปาโลกับบารนาบัส, พวกเขาสอนชาวยิวว่าพระคริสต์มาจากพงศ์พันธุ์ของดาวิด. เปาโลเสนอพระกิตติคุณต่ออิสราเอล, จากนั้นต่อคนต่างชาติ. เปาโลกับบารนาบัสถูกชาวเมืองข่มเหงและขับไล่ (กิจการ ๑๓:๑๔–๕๐).

มิเลทัส ขณะอยู่ที่นี่ในงานเผยแผ่ครั้งที่สามของเขา, เปาโลเตือนบรรดาเอ็ลเดอร์ของศาสนจักรว่า “สุนัขป่าอันร้าย” จะเข้ามาในฝูงแกะ (กิจการ ๒๐:๒๙–๓๑).

ปัทมอส ยอห์นเป็นนักโทษบนเกาะนี้เมื่อเขาได้รับนิมิตต่าง ๆ ซึ่งขณะนี้อยู่ในหนังสือวิวรณ์ (วว. ๑:๙).

เอเฟซัส อปอลโลสั่งสอนที่นี่ด้วยพลัง (กิจการ ๑๘:๒๔–๒๘). เปาโล, ในงานเผยแผ่ครั้งที่สามของเขา, สอนในเอเฟซัสเป็นเวลาสองปี, โดยทำให้ผู้คนมากมายเปลี่ยนใจเลื่อมใส (กิจการ ๑๙:๑๐, ๑๘). ที่นี่เขาประสาทของประทานแห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์โดยการวางมือ (กิจการ ๑๙:๑–๗) และแสดงปาฏิหาริย์หลายอย่าง, รวมทั้งการขับเหล่าวิญญาณชั่วร้ายออกไป (กิจการ ๑๙:๘–๒๑). ที่นี่ผู้คนซึ่งนมัสการพระอารเทมิสก่อจลาจลต่อต้านเปาโล (กิจการ ๑๙:๒๒–๔๑). ส่วนหนึ่งจากหนังสือวิวรณ์เขียนถึงศาสนจักรที่เอเฟซัส (วว. ๑:๑๑).

โตรอัส ขณะเปาโลอยู่ที่นี่ในการเดินทางเผยแผ่ศาสนาครั้งที่สองของเขา, เขาเห็นในนิมิตว่ามีชายคนหนึ่งในมาซิโดเนียกำลังขอความช่วยเหลือ (กิจการ ๑๖:๙–๑๒). ขณะอยู่ที่นี่ในงานเผยแผ่ครั้งที่สามของเขา, เปาโลทำให้ยุทิกัสลุกขึ้นจากความตาย (กิจการ ๒๐:๖–๑๒).

ฟีลิปปี เปาโล, สิลาส, และทิโมธีทำให้หญิงคนหนึ่งนามว่าลิเดียเปลี่ยนใจเลื่อมใส, ขับวิญญาณชั่วร้ายออก, และถูกโบยตี (กิจการ ๑๖:๑๑–๒๓). พวกเขาได้รับความช่วยเหลือจากสวรรค์เพื่อหนีออกจากเรือนจำ (กิจการ ๑๖:๒๓–๒๖).

เอเธนส์ ขณะเปาโลอยู่ในงานเผยแผ่ครั้งที่สองของเขาที่เอเธนส์, เขาสั่งสอนที่เนินเขามาร์ส (อาเรโอปากัส) เกี่ยวกับ “พระเจ้าที่ไม่รู้จัก” (กิจการ ๑๗:๒๒–๓๔).

โครินธ์ เปาโลไปโครินธ์ในงานเผยแผ่ครั้งที่สองของเขา, ซึ่งที่นั่นเขาอยู่กับอาควิลลาและปริสสิลลา. เขาสั่งสอนที่นี่และให้บัพติศมาผู้คนมากมาย (กิจการ ๑๘:๑–๑๘). จากโครินธ์, เปาโลเขียนสาส์นถึงชาวโรมัน.

เธสะโลนิกา เปาโลสั่งสอนที่นี่ระหว่างเดินทางไปเผยแผ่ศาสนาครั้งที่สอง. กลุ่มผู้สอนศาสนาของเขาไปยังเบโรอาหลังจากชาวยิวคุกคามความปลอดภัยของพวกเขา (กิจการ ๑๗:๑–๑๐).

เบโรอา เปาโล, สิลาส, และทิโมธีพบบรรดาจิตวิญญาณสูงส่งที่จะสอนระหว่างการเดินทางไปเผยแผ่ศาสนาครั้งที่สองของเปาโล. ชาวยิวจากเธสะโลนิกาตามไปข่มเหงพวกเขา (กิจการ ๑๗:๑๐–๑๓).

มาซิโดเนีย เปาโลสอนที่นี่ในการเดินทางครั้งที่สองและครั้งที่สามของเขา (กิจการ ๑๖:๙–๔๐; ๑๙:๒๑). เปาโลสรรเสริญความโอบอ้อมอารีของวิสุทธิชนชาวมาซิโดเนีย, ผู้เกื้อกูลเขาและวิสุทธิชนยากจนที่เยรูซาเล็ม (รม. ๑๕:๒๖; ๒ คร. ๘:๑–๕; ๑๑:๙).

เมลีตา เปาโลประสบเหตุเรืออับปางที่เกาะนี้ระหว่างทางไปโรม (กิจการ ๒๖:๓๒; ๒๗:๑, ๔๑–๔๔). เขาไม่ได้รับอันตรายใด ๆ จากการถูกงูพิษกัดและรักษาหลายคนที่เจ็บป่วยบนเมลีตา (กิจการ ๒๘:๑–๙).

โรม เปาโลสั่งสอนที่นี่เป็นเวลาสองปีโดยถูกกักบริเวณให้อยู่แต่ภายในบ้าน (กิจการ ๒๘:๑๖–๓๑). เขาเขียนสาส์น, หรือจดหมาย, ถึงชาวเอเฟซัส, ชาวฟีลิปปี, และชาวโคโลสีและถึงทิโมธีกับฟีเลโมนด้วยขณะถูกคุมขังในโรม. เปโตรเขียนสาส์นฉบับแรกของเขาจาก “บาบิโลน,” ซึ่งน่าจะหมายถึงโรม, ไม่นานหลังจากนีโรข่มเหงชาวคริสต์เมื่อปี ค.ศ. ๖๔. เชื่อกันทั่วไปว่าเปโตรกับเปาโลถูกสังหารเป็นมรณสักขีที่นี่.