Kapitulo 6

Pagkahimo nga Hingpit atubangan sa Ginoo: “Mas Maayo og Gamay Matag Adlaw”

“Ayaw pagdahum nga mahimong hingpit sa usa lamang ka higayon. Kon kamo nagdahum, kamo masagmuyo. Magmahimong mas maayo karon kay sa kagahapon, ug mas maayo ugma kay sa unsa kamo karon.”

Gikan sa Kinabuhi ni Lorenzo Snow

Si Presidente Lorenzo Snow makausa mitambong og usa ka miting sa priesthood diin ang representante sa matag korum sa mga elder mibarug ug mireport kalabut sa buhat nga nahimo sa iyang korum. Samtang naminaw si Presidente Snow niining batan-ong mga lalaki, nahinumduman niya ang iyang kaugalingon kaniadto daghang katuigan na ang milabay. Sa dihang mibarug siya aron mamulong, siya miingon:

“Gusto kong mosulti og usa ka butang, kon mahimo, nga dili gayud ninyo makalimtan, ug ako naghunahuna nga ako tingali makahimo sa ingon.

“Akong nakita, sama sa kanunay nakong nakita nga kon ang batan-ong mga Elder magkatapok, ug gani kon ang medyo edaran na nga mga Elder magkatapok, mora og nagpanagana nga mosulti atubangan sa mga tawo. Nakita ko kini karong buntaga diha sa batan-ong mga lalaki nga mibarug aron ipahayag ang ilang kaugalingon ug mohatag og impormasyon kalabut sa buhat nga ilang nahimo.

“Dili tingali kini sayop, kon mosulti ko kaninyo og gamay mahitungod sa akong kasinatian, sa dihang misugod ko og pagpamulong sa daghang mga tawo, bisan dili pa ko Elder. Akong nahinumduman ang unang higayon nga gitawag ko aron mohatag sa akong pagpamatuod. … Usa kadto ka butang nga gikahadlokan kaayo nako, apan sa samang higayon mibati ako nga kadto akong katungdanan nga mobarug, apan naghulat ko, ug naghulat. Ang usa mihatag og pagpamatuod, ang lain mihatag og pagpamatuod, dayon lain na usab, ug hapit na sila mahuman, apan nahadlok pa gihapon ko nga mobarug. Wala pa gayud ako makapamulong atubangan sa mga tawo. … Sa [katapusan] ako nakahukom nga panahon na alang kanako aron mobarug. Gibuhat ko kini. Sa inyong hunahuna unsa kaha kadugay ang akong pagsulti? Sa akong tan-aw mga tunga sa minuto—wala siguro kadto makalapas og usa ka minuto. Mao kadto ang akong unang paningkamot; ug ang ikaduha, sa akong hunahuna, pareho ra gihapon. Maulawon ako, … apan nakahukom ko sa akong hunahuna, lig-on ug dili matarug, nga kon ako pagatawgon sa paghimo og katungdanan sama niini o sa bisan unsa pa, buhaton ko kini bisan unsa pa man ang mahimong resulta. Kabahin kana sa pundasyon sa akong kalampusan isip usa ka Elder sa Israel.”

Si Presidente Snow misulti sa batan-ong mga lalaki nga wala madugay human niini nga kasinatian, siya mipahigayon sa iyang unang miting isip usa ka full-time nga misyonaryo. “Walay sama ang kahadlok nga akong gibati niadto nga miting,” siya nahinumdom. “Nag-ampo ko tibuok adlaw, milakaw nga ako ra ug nangamuyo sa Ginoo. Wala pa gayud ako sukad makapamulong [sa daghang tawo] kaniadto gawas niadtong mga miting sa pagpamatuod. Ako nahadlok niini. Dili ko motuo nga adunay tawo nga nahadlok sa usa ka sitwasyon nga makalabaw sa akong gibati nianang higayuna. Ang miting gisugdan, ug ang lawak napuno gayud. … Misugod ako sa pagpamulong ug sa akong hunahuna milanat ko og 45 minutos.”¹ Sa laing asoy sa mao nga miting, siya mirekord: “Sa dihang mibarug ako atubangan niana nga kongregasyon, bisan og wala ko masayud unsay akong masulti, sa dihang akong giabli ang akong ba-ba aron mamulong, gibati nako ang Espiritu Santo sa hilabihan gayud, nga mipuno sa akong hunahuna og kahayag ug mihatag og mga ideya ug tukma nga pulong nga angayang ihatag kanila. Ang mga tawo nahingangha ug mihangyo og lain pa nga miting.”²

Si Presidente Snow mipakigbahin sa leksyon nga gusto niyang makat-unan sa batan-ong mga lalaki gikan sa iyang kasinatian: “Akong batan-ong mga higala, adunay oportunidad alang kaninyo nga mahimong maayo—ingon ka maayo sama sa inyong gipangandoy. Sa pagsugod sa panaw sa kinabuhi tingali nagtinguha kamo nianang mga butang nga lisud kab-oton, apan posible ra nga inyong makab-ot. Sa inyong unang mga paningkamot sa pagtagbaw sa inyong mga tinguha tingali mapakyas kamo, ug ang inyong padayon nga mga pagpaningkamot tingali dili matawag nga kalampusan. Apan kon ang inyong mga paningkamot matinuoron nga mga paningkamot, ug kon ang inyong mga tinguha gipahimutang diha sa katarung, ang kasinatian nga inyong maangkon samtang nagkab-ot sa mga tinguha sa inyong mga kasingkasing makahatag kaninyo og kaayohan, ug bisan ang inyong mga sayop, kon nakahimo kamo og sayop, mahimong alang sa inyong kaayohan .”³

Kini ang paborito nga tema ni Presidente Snow. Kanunay niya nga pahinumduman ang mga Santos kabahin sa sugo sa Ginoo nga magmahingpit, ug siya mipaniguro kanila nga pinaagi sa ilang kakugi ug uban sa tabang sa Ginoo, ilang masunod kana nga sugo. Siya mitudlo, “Kinahanglan nga atong bation sa atong mga kasingkasing nga ang Dios mao ang atong Amahan, ug bisan kon kita masayop man ug mga huyang apan kon kita magpuyo nga duol na sa kahingpit kutob sa atong mahimo maayo ra ang tanan kanato.”⁴

Mga Pagtulun-an ni Lorenzo Snow

Uban sa kakugi, pailub, ug balaanong panabang, makasunod kita sa sugo sa Ginoo nga magmahingpit.

“Ug sa may panuigon na si Abram nga kasiyaman ug siyam ka tuig, mitungha kaniya ang Ginoo ug miingon kaniya, Ako mao ang Dios nga Makagagahum sa tanan; lumakaw ka sa atubangan ko ug magmahingpit ka.” [Genesis 17:1.]

Agig may kalabutan niini ako mokutlo og tinipik sa mga pulong sa Manluluwas sa iyang Wali sa Bukid, nga anaa sa katapusang bersikulo sa ika-5 nga kapitulo sa Mateo.

“Busa kamo kinahanglan nga magmahingpit, ingon nga hingpit ang inyong Amahan nga langitnon.” [Mateo 5:48.] …

Kita nasayud nga ang Ginoo mipakita ni Abraham ug mihimo kaniya og mahinungdanon kaayo nga mga saad, ug nga sa wala pa siya maandam sa pagdawat niini adunay gikinahanglan nga iyang himoon, nga siya [Abraham] kinahanglan nga magmahingpit atubangan sa Ginoo. Ug ang sama nga kinahanglanon gihatag sa Manluluwas ngadto sa iyang mga Disipulo, nga sila kinahanglan nga magmahingpit, ingon nga Siya ug ang Iyang Amahan sa Langit hingpit. Kini sa akong hunahuna usa ka hilisgutan nga gikabalak-an sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw; ug gusto ko nga mohatag og pipila ka mga pamahayag pinaagi sa pagsugyot, aron pamalandongan niadtong hingtungdan niini.

Ang Ginoo nagtanyag nga ihatag ang kinadak-an nga mga panalangin nganha sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw; apan, sama kang Abraham, kinahanglang i-andam ang atong kaugalingon alang niini, ug sa paghimo niini ang sama nga balaod nga gihatag ngadto kaniya sa Ginoo gihatag ngari kanato aron atong pagasundon. Kita gikinahanglan usab nga moabut sa kahimtang sa pagkahingpit atubangan sa Ginoo; ug ang Ginoo niini nga bahin, sama sa lain, wala maghimo og usa ka sugo nga dili mahimo nga tumanon, apan sa laing bahin, Siya mibutang og mga pamaagi aron magamit sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw diin ilang masunod ang Iyang balaan nga mando. Sa dihang gihimo sa Dios kini nga sugo ngadto ni Abraham, Siya mihatag kaniya og mga pamaagi diin siya mahimong sarang sa pagsunod sa balaod ug hingpit nga makatuman sa sugo. Siya adunay pribilehiyo sa Balaang Espiritu, ingon nga kita gisultihan nga ang ebanghelyo gisangyaw ngadto ni Abraham, ug pinaagi niana nga ebanghelyo siya makaangkon nianang balaanong panabang nga nakapahimo kaniya nga makasabut sa mga butang sa Dios, ug kon wala kini walay tawo nga makahimo sa ingon; kon wala kini walay tawo nga makaabut sa kahimtang sa pagkahingpit atubangan sa Ginoo.

Busa kalabut sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw; dili nila makab-ot ang moral ug espirituhanon nga sumbanan gawas kon pinaagi sa balaanon [langitnon] nga tabang. Ni kita magdahum nga ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, sa usa lamang ka higayon motuman o makatuman niini nga balaod ubos sa tanang mga kahimtang. Nagkinahanglan kini og panahon; nagkinahanglan kini og dakong pailub ug disiplina sa hunahuna ug kasingkasing aron makasunod niini nga sugo. Ug bisan kon sa sinugdanan kita tingali napakyas sa atong mga paningkamot, apan kinahanglan nga dili kini makapawala sa paglaum sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa pagpaningkamot nga panghingusgan ang determinasyon sa pagtuman sa mahinungdanong sugo. Si Abraham, bisan og siya adunay hugot nga pagtuo sa paglakaw atubangan sa Ginoo sumala niining balaanong balaod, apan adunay mga higayon nga ang iyang hugot nga pagtuo hilabihan nga gisulayan, apan wala siya nawad-i sa paglaum tungod kay iyang gipanghingusgan ang determinasyon sa pagtuman sa kabubut-on sa Dios.

Tingali maghunahuna kita nga dili kita makatuman sa hingpit nga balaod, nga ang buhat sa paghingpit sa atong kaugalingon lisud kaayo. Tingali tinuod kini og gamay, apan ang kamatuoran nagpabilin nga kini usa ka sugo sa Labawng Makagagahum ngari kanato ug dili kita mahimong mobaliwala niini. Kon kita makasinati og lisud nga mga panahon, nan kini ang panahon alang kanato nga gamiton kanang dakong pribilehiyo sa pagpangamuyo sa Ginoo alang sa paglig-on ug pagsabut, salabutan ug grasya diin atong mabuntog ang kahuyang sa unod nga padayon nato nga gipanlimbasugan.⁵ [Tan-awa sa mga sugyot 1 ug 2 sa pahina 122.]

Kon kita makatuman og usa ka sugo sa Ginoo, kita hingpit na nianang dapita.

Si Abraham gimandoan sa pagbiya sa iyang katawhan ug nasud [tan-awa sa Abraham 2:1–6]. Kon wala pa siya motuman niini nga sugo, wala unta siya dawata sa Ginoo. Apan siya mituman; ug sa iyang pagbiya sa iyang panimalay walay pagduhaduha nga siya nagpakabuhi nga masulundon niining balaanong balaod sa paghingpit. Kon napakyas pa siya niini sigurado gayud nga dili niya masunod ang mga sugo sa Labawng Makagagahum. Ug sa iyang pagbiya sa balay sa iyang amahan, sa iyang pagpaubos sa iyang kaugalingon niini nga pagsulay mihimo siya niana diin ang iyang kaugalingong konsensya ug ang Espiritu sa Dios miuyon kaniya sa paghimo niini, ug walay usa nga makahimo og mas maayo pa, basta dili lang siya masayop sa dihang iyang gihimo kini nga paningkamot.

Sa dihang ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw midawat sa ebanghelyo sa mga kanasuran libut sa kalibutan, ug sa dihang ang tingog sa Labawng Makagagahum ngadto kanila miingon, nga mobiya sa kayutaan sa ilang mga amahan, nga mobiya sa ilang mga kaliwatan sama sa gihimo ni Abraham, kon sila mituman niini nga sugo, nan sila naglakaw diha sa pagkamasulundon niini nga balaod, ug sila ingon kahingpit sama nga ang tawo maingon ubos niana nga mga kahimtang ug diha sa dapit nga ilang gilihokan, dili ingon nga sila hingpit diha sa kahibalo o gahum, ubp.; apan diha sa ilang mga pagbati, sa ilang kaligdong, mga motibo ug determinasyon. Ug samtang milabang sila sa dakong dagat, basta dili lang sila magbagulbol ni moreklamo, apan misunod sa mga tambag nga gihatag kanila ug sa tanang paagi milihok diha sa sakto nga pamatasan, sila sama ka hingpit sa gisugo sa Dios nga sila mahimo.

Ang Ginoo nagplano sa pagdala kanato ngadto sa celestial nga gingharian. Siya mipahibalo pinaagi sa direkta nga pagpadayag nga kita Iyang mga anak, gipanganak diha sa mahangturon nga mga kalibutan, nga kita mianhi dinhi sa yuta alang sa espesyal nga katuyoan sa pag-andam sa atong kaugalingon nga madawat ang kahingpitan sa himaya sa atong Amahan kon kita mobalik ngadto sa Iyang presensya. Busa, atong tinguhaon ang abilidad sa pagsunod niini nga balaod aron sa paglimpyo sa atong mga motibo, mga tinguha, mga pagbati ug mga gusto nga kini unta mahimong putli ug balaan ug ang atong kabubut-on sa tanang mga butang mahisubay sa kabubut-on sa Dios, ug dili magbuot sa atong kaugalingon gawas sa pagbuhat sa kabubut-on sa atong Amahan. Ang mao nga tawo diha sa iyang kahimtang hingpit, ug makamando sa mga panalangin sa Dios diha sa tanan nga iyang gihimo ug bisan asa siya moadto.

Apan makahimo kita og kabuang, sa kahuyang sa unod ug kita morag walay alamag, sa ingon posibleng masayop. Oo, apan dili kana rason kon nganong dili kita mobati nga magmatinguhaon sa pagtuman niini nga sugo sa Dios, ilabi na nga makita nga siya mibutang duol kanato og mga paagi sa pagtuman niini nga buhat. Kini sa akong pagsabut mao ang kahulugan sa pulong nga kahingpitan, sama sa gipahayag sa atong Manluluwas ug Ginoo ngadto ni Abraham.

Ang usa ka tawo mahimong hingpit sa pipila ka mga butang ug dili sa uban. Ang tawo nga matinud-anong nagsunod sa pulong sa kaalam hingpit kon kana nga balaod ang hisgutan. Kon kita naghinulsol sa atong mga sala ug nabunyagan alang sa kapasayloan niini, kita hingpit kon kana nga butang ang hisgutan.⁶ [Tan-awa sa sugyot 3 sa pahina 122.]

Imbis mawad-an og paglaum kon kita mapakyas, kita makahinulsol ug makapangayo sa Dios og kalig-on sa pagbuhat sa mas maayo.

Karon kita gisultihan ni Apostol Juan, nga “kita mga anak sa Dios, kon maunsa unya kita, kini wala pa ipakita: apan kita nasayud nga sa igapadayag na Siya, kita mahisama Kaniya; kay kita magasud-ong man unya Kaniya sa Iyang pagkamao. Ug ang tanan nga nagabaton sa maong paglaum kaniya nagaputli sa ilang kaugalingon, maingon nga kadto Siya putli man.” [Tan-awa sa 1 Juan 3:2–3.] Ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw naglaum nga moabut niini nga kahimtang sa kahingpitan; kita naglaum nga mahimong sama sa atong Amahan ug Dios, angay ug takus nga mga anak nga mopuyo diha sa iyang presensya; kita naglaum nga kon ang Anak sa Dios mopakita, atong madawat ang atong mga lawas nga gibag-o ug gihimaya, ug nga “kining timawa nga lawas mausab aron kini mahisama sa iyang mahimayaong lawas.” [Tan-awa sa Mga Taga-Filipos 3:21.]

Kini ang atong mga gilauman. Karon ang tanang ania dinhi mangutana sa ilang kaugalingon: Maayo ba ang gibasehan sa atong mga gilauman? Sa laing pagkasulti, naningkamot ba kita sa pagputli sa atong kaugalingon? Sa unsang paagi nga ang Santos sa Ulahing mga Adlaw makapangatarungan sa iyang kaugalingon gawas kon siya naningkamot sa pagputli sa iyang kaugalingon ingon nga ang Dios putli, gawas kon naningkamot siya sa pagpabiling limpyo sa iyang konsensya atubangan sa Dios ug sa tawo matag adlaw sa iyang kinabuhi? Kita sa walay pagduhaduha, daghan kanato, naglakaw matag adlaw ug matag semana, ug matag bulan, atubangan sa Dios, nga mibati nga wala gipanghimaraut, molihok sa tukmang paagi ug maningkamot og maayo ug diha sa tanang kaaghup alang sa Espiritu sa Dios aron mogiya sa atong matag adlaw nga agianan; ug sa gihapon adunay panahon o mga panahon sa atong kinabuhi, nga kita hilabihan nga pagasulayan ug tingali mabuntog; bisan kon ingon man niini, dili kana rason nganong dili kita mosulay og usab, ug kana usab uban sa gidoble nga kusog ug determinasyon aron makab-ot ang atong tumong.⁷

Ang Ginoo gusto nga mopakita og kalooy sa iyang mga anak dinhi sa yuta, apan Siya nagkinahanglan kanila og tinuod nga paghinulsol kon sila makalapas o mapakyas sa pagbuhat sa bisan unsa nga katungdanan. Siya naglaum sa ilang pagkamasulundon ug nga sila maningkamot sa pagsalikway sa tanang sala, moputli sa ilang kaugalingon ug mahimo gayud nga Iyang katawhan, Iyang mga Santos, aron unta sila maandam sa pag-adto sa Iyang presensya, mahimong sama Kaniya diha sa tanan nga mga butang ug maghari uban Kaniya diha sa Iyang himaya. Sa pagtuman niini kinahanglan sila nga molakaw diha sa higpit ug pig-ot nga agianan, himoon ang ilang kinabuhi nga mas masanag ug mas maayo, nga puno sa hugot nga pagtuo ug gugmang putli, nga mao ang tiunay nga gugma ni Kristo, ug matinud-anong mobuhat sa matag katungdanan diha sa Ebanghelyo.⁸

Kon kita detalyadong makabasa sa kinabuhi ni Abraham o kinabuhi sa ubang bantugan ug balaan nga mga tawo sa walay pagduhaduha masayran unta nato nga ang ilang mga paningkamot nga magmatarung wala sa kanunay pagakoronahi og kalampusan. Mao nga dili kita mawad-an og paglaum kon kita mabuntog diha sa usa ka huyang nga higayon; apan, hinoon, maghinulsol dayon sa kalapasan ug sayop nga atong nahimo, ug kutob sa mahimo tarungon kini, ug dayon mangayo sa Dios og bag-ong kalig-on aron sa pagpadayon ug paghimo og mas maayo.

Si Abraham naglakaw sa hingpit nga paagi atubangan sa Dios matag adlaw sa dihang mibiya siya sa balay sa iyang amahan, ug nagpakita siya og mga timailhan sa usa ka hataas ug maayong pagkadisiplina nga hunahuna diha sa dalan nga iyang gisugyot sa dihang ang iyang magbalantay sa kahayupan nagkabingkil sa magbalantay sa kahayupan sa iyang pag-umangkong lalaki nga si Lot [tan-awa sa Genesis 13:1–9]. Apan adunay panahon nga miabut sa kinabuhi ni Abraham, nga hilabihan ka dako nga pagsulay; gani ang bisan unsa nga mas grabe pa lisud kaayong hunahunaon; kadto mao ang higayon nga ang Ginoo mimando kaniya sa paghalad isip sakripisyo sa iyang pinalangga ug bugtong nga anak nga lalaki, gani siya nga iyang gilauman nga maoy katumanan sa mahinungdanon nga saad nga gihimo sa Ginoo ngadto kaniya; apan tungod sa pagpakita og saktong pamatasan nabuntog niya ang pagsulay, ug napakita ang iyang hugot nga pagtuo ug kamaunungon ngadto sa Dios [tan-awa sa Genesis 22:1–14]. Lisud kaayong hunahunaon nga si Abraham nakapanunod nianang matang sa panghunahuna gikan sa iyang mga ginikanan nga nagsimba og dios-dios; apan angay kini nga tuohan nga ubos sa panalangin sa Dios siya nakaangkon niini, human nakasinati og susama nga pakigbatok sa unod sama sa atong gihimo, ug sa walay pagduhaduha mabuntog usahay ug dayon makabuntog hangtud makabarug siya sa grabe kaayo nga pagsulay.

“Batoni diha kaninyo kining hunahunaa,” miingon si Apostol Pablo, “nga mabatonan ninyo diha kang Kristo Jesus: nga, bisan tuod siya naglungtad diha sa kinaiya sa Dios, siya wala mag-isip sa iyang pagkasama sa Dios ingon nga usa ka butang nga pagailogan.” [Tan-awa sa Mga Taga-Filipos 2:5–6.] Karon matag tawo nga aduna niini nga tumong sa iyang kaugalingon magaputli sa iyang kaugalingon ingon nga ang Dios putli, ug maningkamot sa pagpuyo sa hingpit nga paagi sa iyang atubangan. Kita adunay atong ginagmay nga mga kabuang ug atong mga kahuyang; kinahanglang maningkamot kita sa pagbuntog niini sa pinakadali nga panahon, ug kinahanglang ikulit kini nga pagbati diha sa kasingkasing sa atong mga anak, aron ang kahadlok sa Dios mapalambo diha kanila sugod gayud sa ilang kabatan-on, ug aron makat-on sila sa paglihok sa saktong paagi sa Iyang atubangan sa tanang kahimtang.

Kon ang bana makapuyo uban sa iyang asawa og usa ka adlaw nga walay panagbingkil o dili motratar ni bisan kinsa sa dili mabinationg paagi o dili makapasakit sa Espiritu sa Dios sa bisan unsang paagi, maayo kana; hingpit pa gihapon siya. Dayon pasulaya nga mahimong sama niana pagkasunod adlaw. Apan pananglit kon mapakyas siya sa sunod adlaw nga pagsulay, dili kana rason nga dili siya molampos sa paghimo niana sa ikatulong adlaw. …

Ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw kinahanglan nga kanunay nga mougmad niini nga pangandoy nga klaro kaayong gipahayag sa mga apostoles sa karaang mga panahon. Kita kinahanglang maningkamot nga maglakaw matag adlaw nga ang atong konsensya magpabiling limpyo sa atubangan sa tanan. Ug ang Dios nagbutang diha sa Simbahan og mga paagi aron kita matabangan, nga mao ang, mga Apostoles ug mga Propeta ug mga Ebanghelista, ubp., “alang sa paghingpit sa mga Santos,” ubp. [Tan-awa sa Mga Taga-Efeso 4:11–12.] Ug siya mihatag usab kanato sa iyang Balaang Espiritu nga usa ka dili masayop nga tiggiya, nagbarug, sama sa usa ka anghel sa Dios, sa atong kiliran, nagsulti kanato unsay angayang buhaton ug naghatag kanato og kalig-on ug nagtabang kanato kon ang grabe nga kalisud moabut kanato. Dili nato tugutan ang atong kaugalingon nga mawad-an og paglaum sa higayon nga atong madiskubre ang atong kahuyang. Maglisud kita pagpangita og higayon diha sa tanang mahimayaon nga mga ehemplo nga gipakita kanato sa mga propeta, karaan o moderno, diin ilang gitugutan ang Usa ka Dautan sa pagwagtang sa ilang paglaum; apan sa laing bahin sila kanunay nga naningkamot aron sa pagbuntog, sa pagdaug ug sa ingon maandam ang ilang kaugalingon alang sa kahingpitan sa himaya.⁹ [Tan-awa sa sugyot 4 sa pahina 122.]

Uban sa balaanong tabang, makapuyo kita nga layo sa mga kabuang ug mga garbo sa kalibutan.

Sa higayon nga atong masilsil sa atong hunahuna nga kita aduna gayuy gahum sulod kanato tungod sa ebanghelyo nga atong nadawat, sa pagbuntog sa atong mga pagbati, atong mga gana ug diha sa tanang mga butang atong itugyan ang atong kabubut-on ngadto sa kabubut-on sa atong Langitnong Amahan, ug, imbis maoy hinungdan sa pagsugod og dili maayong pagbati sa atong pamilya, ug niadtong atong mga ikauban, motabang hinoon og maayo aron makamugna og usa ka gamayng langit dinhi sa yuta, dayon ang pakigbatok mahimong maingon nga hapit na madaug. Usa sa dakong mga kalisdanan nga giantus sa kadaghanan mao, nga kita dali kaayong makalimot sa mahinungdanong tumong sa kinabuhi, sa katuyoan sa atong Langitnong Amahan sa pagpadala kanato dinhi aron mahimong mortal, ingon man usab sa balaang tawag diin kita gitawag; ug busa, imbis mopatigbabaw nianang gagmay nga lumalabay nga mga butang sa panahon, kita kasagaran motugot sa atong kaugalingon nga madala sa kalibutan nga dili mogamit alang sa atong kaugalingon nianang balaanong tabang nga gihatag sa Dios, nga mao lamang ang makabuntog niini. Wala kitay kalainan sa uban sa kalibutan kon kita dili mougmad og pagbati nga magmahingpit, ingon nga ang atong Amahan sa langit hingpit.

Mao kini ang giawhag sa Manluluwas ngadto sa karaan nga mga santos, kinsa mga tawo nga adunay sama nga mga tinguha ug kinsa ubos sa ingon nga mga pagtintal sama sa atong kaugalingon, ug Siya nasayud kon ang mga tawo makasunod ba niini o dili; ang Ginoo wala gayud sukad, ni dili gayud mosugo og mga butang sa Iyang mga anak nga imposible nilang mabuhat. Ang mga Elder sa Israel kinsa naglaum nga moadto sa kalibutan aron isangyaw ang ebanghelyo sa kaluwasan taliwala sa hiwi ug masinupakon nga kaliwatan, diha sa mga tawo nga puno sa kadautan ug kurapsyon kinahanglang mougmad gayud niini nga tinguha. Ug dili lamang sila, apan ang tanan, matag batan-on nga lalaki ug babaye nga sakop niining Simbahan kinsa takus nga pagatawgon nga santos kinahanglang mougmad niini nga tinguha sa pagsunod niini nga sugo aron ang ilang mga konsensya limpyo atubangan sa Dios. Nindot alang sa batan-on o sa tigulang nga magbaton niini nga panglantaw; nindot kaayong tan-awon nga makita ang atong mga batan-on nga nagsubay sa dalan nga ang kahayag ug salabutan sa Dios makasanag diha sa ilang mga panagway, nga sila unta adunay saktong panabut sa kinabuhi ug makapuyo nga layo sa mga kabuang ug mga garbo sa kalibutan ug sa mga kasaypanan ug kadautan sa tawo.¹⁰

Dili kinahanglan nga ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mabalaka sa mga butang sa kalibutan. Kining tanan lumalabay ra. Kinahanglan nga kita nagtinguha sa mga butang sa itaas; sa pagsunod nianang kahingpitan nga anaa ni Kristo Jesus, kinsa hingpit nga nagmasulundon diha sa tanang mga butang ngadto sa Amahan, ug sa ingon naangkon ang Iyang talagsaong kahimayaan ug nahimong sumbanan sa Iyang mga kaigsoonan. Nganong maguol ug mabalaka man kita niining temporal nga mga butang nga ang atong padulngan nindot man kaayo ug mahimayaon? Kon kita mosalig sa Ginoo, mosunod sa Iyang mga sugo, mosunod sa Iyang mga kahingpitan ug maningkamot nga makab-ot ang mahangturong mga butang sa Iyang langitnong gingharian, ang tanan mahimong maayo ra kanato ug kita magmalampuson ug makaangkon og kadaugan sa katapusan.¹¹

Sa tanan ninyong mga lihok ug buhat hunahunaa gayud kanunay nga nag-andam kamo karon ug naghimo sa inyong kaugalingon og usa ka kinabuhi nga pagapadayunon ngadto sa kahangturan; ayaw og buhata ang butang nga imong ikaulaw o dili gustong buhaton didto sa langit, ayaw gamita ang mga paagi sa pagkab-ot sa butang nga wala itugot sa konsensya nga gilamdagan sa kahitas-an. Kon ang mga pagbati ug mga tinguha modasig kanimo ngadto sa paglihok, himoa nga ang mga baruganan nga putli, talahuron, balaan, ug hiyasnon, ang kanunay nga mopatigbabaw ug modumala.¹²

Dili kita mahimong hingpit sa usa lamang ka higayon, apan kita mahimong mas maayo og gamay matag adlaw.

Ang gamayng bata motubo gikan sa pagkabata ngadto sa pagkabatan-on, ug gikan sa pagkabatan-on ngadto sa pagkahingkod, nga adunay makanunayon ug padayon nga pagtubo; apan dili siya makasulti kon giunsa ug kanus-a nahitabo ang pagtubo. Wala siya nakamatikod nga nagtubo siya; apan pinaagi sa pagsunod sa mga balaod sa kahimsog ug pagkamaalamon diha sa iyang pagtubo sa katapusan miabut siya sa pagkahingkod. Busa ingon usab kita niana isip mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Kita mitubo ug miuswag. Wala kita nakamatikod niini sa pagkakaron; apan human sa usa o kapin sa tuig atong madiskubrihan nga kita, sama sa giingon, padulong na sa ibabaw sa bungtod, duol na sa kinatumyan sa bukid. Mobati kita nga kita adunay hugot nga pagtuo sa Ginoo; nga ang Iyang mga tabang nakahimo og kaayohan sa kanunay; nga kita konektado Kaniya; nga Siya mao gayud ang atong Amahan, ug nga Siya naggiya sa atong kinabuhi.¹³

Ayaw pagdahum nga mahimong hingpit sa usa lamang ka higayon. Kon kamo nagdahum, kamo masagmuyo. Magmahimong mas maayo karon kay sa kagahapon, ug mas maayo ugma kay sa unsa kamo karon. Ang mga tintasyon nga medyo mibuntog kanato karon, ayaw tuguti nga mobuntog usab kaninyo ugma. Apan padayon nga mahimong mas maayo og gamay matag adlaw; ug ayaw tuguti nga ang inyong kinabuhi matapos nga walay nahimong maayo ngadto sa uban ingon man usab sa atong kaugalingon.¹⁴

Matag pinakaulahing adlaw o matag pinakaulahing semana kinahanglan nga mao ang labing nindot nga atong nasinati, buot ipasabut, kinahanglan natong palamboon og gamay ang atong kaugalingon matag adlaw, diha sa kahibalo ug kaalam, ug sa abilidad sa paghimo og maayo. Samtang kita nagkatigulang kita kinahanglan nga magpuyo nga mas duol sa Ginoo matag mosunod nga adlaw.¹⁵ [Tan-awa sa sugyot 5 sa ubos.]

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Hunahunaa kini nga mga ideya samtang ikaw nagtuon sa kapitulo o samtang ikaw nangandam sa pagtudlo. Alang sa dugang nga tabang, tan-awa sa mga pahina v–viii.

Si Presidente Snow miila nga ang sugo nga maghingpit mao ang problema sa pipila ka mga Santos sa Ulahing mga Adlaw (mga pahina 111–14). Samtang ikaw nagtuon niini nga kapitulo, pangitaa ang tambag nga mahimong makahupay niadtong naglisud sa sugo nga magmahimong hingpit.
Diha sa seksyon sa sinugdanan sa pahina , ang hugpong sa mga pulong nga “balaanon nga tabang” nagpasabut sa tabang gikan sa Ginoo. Sa unsang mga paagi nga ang Ginoo nagtabang kanato nga mahimong hingpit?
Sa pahina 114, susiha ang mga komentaryo ni Presidente Snow kabahin ni Abraham ug sa nag-una nga mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nga mga pioneer. Unsa sa imong hunahuna ang ipasabut sa magmahimong hingpit “diha sa dapit nga [atong] gilihokan”? Pamalandong kon unsa ang imong mahimo aron mahimong mas hingpit diha sa imong “mga pagbati, … kaligdong, mga motibo ug determinasyon.”
Si Presidente Snow miingon, “Dili nato tugutan ang atong kaugalingon nga mawad-an og paglaum sa higayon nga atong madiskubre ang atong kahuyang” (pahina 119). Sa unsang paagi nga kita makabarug ibabaw sa mga pagbati og kawalay-paglaum? (Alang sa pipila ka mga ehemplo, tan-awa sa mga pahina 115–19.)
Sa unsang paagi nga kini nakatabang kanimo nga masayud nga ikaw kinahanglang dili “mahimong hingpit sa usa lamang ka higayon”? (Tan-awa sa pahina 121.) Paghunahuna og piho nga mga paagi nga imong masunod ang tambag ni Presidente Snow nga “mahimong mas maayo og gamay matag adlaw.”
Pangita og usa o duha ka mga pamahayag dinhi niini nga kapitulo nga labing nakapadasig kanimo. Unsay imong nagustuhan niini nga mga pamahayag?

May Kalabutan nga mga Kasulatan: 1 Nephi 3:7; 3 Nephi 12:48; Ether 12:27; Moroni 10:32–33; D&P 64:32–34; 67:13; 76:69–70

Tabang sa Pagtudlo: “Ang mga indibidwal malipay kon ang ilang mga gihimo gihatagan og bili. Kinahanglang maningkamot ka nga matagad ang mga komentaryo sa matag tawo ug, kon mahimo, himoa ang mga komentaryo nga kabahin sa mga panaghisgutan sa klase” (Pagtudlo, Walay Labaw ka Mahinungdanon nga Tawag, 35–36).

Sa Wali sa Bukid, ang Manluluwas miingon, “Busa kamo kinahanglan nga magmahingpit, ingon nga hingpit ang inyong Amahan nga langitnon” (Mateo 5:48).

Ang Ginoo mimando ni Abraham, “Lumakaw ka sa atubangan ko ug magmahingpit ka” (Genesis 17:1).

Kita kinahanglan nga maningkamot matag adlaw sa pagpalambo sa atong relasyon uban sa mga sakop sa atong pamilya.