ការការពារកុំឲ្យមានការធ្វើអត្តឃាត និងការឆ្លើយតបបន្ទាប់ពីការបាត់បង់
អត្រានៃការធ្វើអត្តឃាតនៅក្នុងតំបន់ជាច្រើនក្នុងពិភពលោកគឺជាបញ្ហាមួយដែលគួរឲ្យបារម្ភខ្លាំងណាស់ ។ គោលបំណងនៃឯកសារនេះគឺដើម្បីជួយដល់ឪពុកម្ដាយ ក្រុមគ្រួសារ ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ និងសមាជិកសាសនាចក្រ នៅពេលដែលពួកគេព្យាយាមផ្ដល់ការងារបម្រើដល់អស់អ្នកណាដែលរងឥទ្ធិពលដោយការធ្វើអត្តឃាត ។
សមាជិកអាចប្រើប្រាស់ធនធាននេះដើម្បីរៀនអំពីគោលលទ្ធិរបស់សាសនាចក្រទៅលើការធ្វើអត្តឃាត សញ្ញាព្រមានអំពីការធ្វើអត្តឃាត របៀបដើម្បីជួយនរណាម្នាក់នៅក្នុងវិបត្តិ និងរបៀបដើម្បីឆ្លើយតបបន្ទាប់ពីការបាត់បង់ដោយការធ្វើអត្តឃាត ។ ថ្នាក់ដឹកនាំអាចប្រើប្រាស់ធនធាននេះដើម្បីនាំទៅរកការពិភាក្សាដ៏មានអត្ថន័យជាមួយនឹងសមាជិកនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាស្ដេក និងវួដ ព្រមទាំងនៅក្នុងទីតាំងដទៃៗទៀត ។ គោលបំណងនៃការពិភាក្សាទាំងនេះនឹងជាជំនួយដល់ថ្នាក់ដឹកនាំ និងសមាជិកទាំងឡាយក្នុងការផ្ដល់ការងារបម្រើកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពដល់អស់អ្នកដែលទទួលរងឥទ្ធិពលដោយការធ្វើអត្តឃាត ។
បើការមានការពិភាក្សាមួយអំពីការធ្វើអត្តឃាត នឹងជួយក្នុងការទប់ស្កាត់កុំឲ្យមានការធ្វើអត្តឃាត និងជួយផ្ដល់ការងារបម្រើដល់អស់អ្នកដែលទទួលរងឥទ្ធិពលដោយប្រធានបទនេះ ដូច្នោះការពិភាក្សាមួយ គួរតែធ្វើឡើងដោយមានមជ្ឈិមវ័យពីររូប ។ ថ្នាក់ដឹកនាំអាចនឹងចង់អញ្ជើញអ្នកមានវិជ្ជាជីវៈម្នាក់មកពីសហគមន៍ដែលយល់ និងគោរពដល់គោលលទ្ធិរបស់សាសនាចក្រស្ដីអំពីការធ្វើអត្តឃាត មកចូលរួមនៅក្នុងការពិភាក្សា ។ ការពិភាក្សាជាមួយនឹងកុមារអាយុក្រោម ១២ ឆ្នាំ គួរតែធ្វើឡើងតែបន្ទាប់ពីឪពុកម្ដាយបានប្រឹក្សាជាមួយនឹងកូនៗរបស់ពួកគេរួចហើយប៉ុណ្ណោះ ។
បន្ទាប់ពីក្រុមប្រឹក្សាស្ដេក និងវួដ បានពិនិត្យមើលឯកសារនេះរួចហើយ នោះពួកគាត់គួរតែពិភាក្សាអំពីរបៀបដ៏សមរម្យនានាដើម្បីគាំទ្រដល់ការខិតខំរបស់សហគមន៍ ហើយត្រូវជូនដំណឹងដល់សមាជិកអំពីធនធានទាំងឡាយដែលមាន ។
គោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងឡាយ
ព្រះអម្ចាស់បានអញ្ជើញយើងឲ្យប្រព្រឹត្តទៅនឹងមនុស្សគ្រប់រូបដោយការយោគយល់ និងសេចក្ដីមេត្តាករុណា នៅពេលទ្រង់បានបង្រៀនថា « ចូរឲ្យអ្នកស្រឡាញ់អ្នកជិតខាង ដូចជាខ្លួនឯង » ( ម៉ាថាយ ២២:៣៩ ) ។ ការខិតខំរបស់យើងដើម្បីផ្ដល់ការងារបម្រើដល់អស់អ្នកដែលត្រូវរងឥទ្ធិពលដោយការធ្វើអត្តឃាត នឹងមានប្រសិទ្ធភាពជាងនៅពេលយើងកាន់តែយល់ដឹងអំពី គោលលទ្ធិ និងការបង្រៀនបានកាន់តែពេញលេញ ដូចដែលមានខាងក្រោមនេះ ៖
-
តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវ គ្រីស្ទ បានឆ្លងកាត់ឧបសគ្គក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់គ្រប់គ្រាន់ ដូច្នេះទ្រង់អាចដឹងថា « ថា តើត្រូវជួយរាស្ត្រទ្រង់បែបណាតាមជំងឺរបស់គេ » ( អាលម៉ា ៧:១១-១៣ ) ។ លោក ជេម អ៊ី ហ្វោស្ដ បានបង្រៀនថា ៖ « ពីព្រោះតែព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរងទុក្ខរឿងគ្រប់យ៉ាង និងសព្វយ៉ាង តាមដែលយើងអាចដឹង ឬជួបប្រទះ នោះទ្រង់អាចជួយដល់មនុស្សទន់ខ្សោយឲ្យបានកាន់តែរឹងមាំ » (« The Atonement: Our Greatest Hope », Ensign, ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០១, ទំព័រ ២២ ) ។
-
ជីវិតរមែងស្លាប់ គឺជាអំណោយទានដ៏មានតម្លៃមួយមកពីព្រះ— ជាអំណោយទានមួយដែលគួរតែផ្ដល់តម្លៃ និងការពារ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៨:១០; អិម រ័សុល បាឡឺដ, « Suicide: Some Things We Know, and Some We Do Not, » Ensign, ខែតុលា ឆ្នាំ ១៩៨៧ ទំព័រ ៦–៩ ) ។
-
នៅពេលនរណាម្នាក់ផ្ដាច់ជីវិតខ្លួនឯង មានតែព្រះប៉ុណ្ណោះដែលអាចជំនុំជម្រះលើគំនិត សកម្មភាព និងកម្រិតនៃការទទួលខុសត្រូវរបស់ពួកគេនោះ ។ ការធ្វើអត្តឃាត ពុំចាំបាច់ជាការកំណត់អំពីចរិតលក្ខណៈនៃជីវិតអស់កល្បជានិច្ចរបស់បុគ្គលនោះទេ ( សូមមើល សាំយ៉ូអែលទី ១ ១៦:៧; គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣៧:៩; ឌែល ជី រិនឡាន់, « Grieving after a Suicide Loss, » វីដេអូនៅ suicide.lds.org) ។
ធនធានបន្ថែម ៖
-
ប្រធានបទដំណឹងល្អនៅក្នុង topics.lds.org និងនៅ ក្នុងកម្មវិធី បណ្ណាល័យដំណឹងល្អ
សញ្ញាព្រមានអំពីការធ្វើអត្តឃាតខ្លួន
មនុស្សភាគច្រើនដែលប៉ុនប៉ងធ្វើអត្តឃាតខ្លួនពុំចង់ស្លាប់នោះទេ ពួកគេគ្រាន់តែចង់បានការធូរស្បើយពីការឈឺចាប់ផ្នែករូបកាយ ផ្នែកខួរក្បាល ផ្នែកសតិអារម្មណ៍ ឬផ្នែកវិញ្ញាណ ដែលពួកគេកំពុងឆ្លងកាត់ប៉ុណ្ណោះ ។ មនុស្សជាច្រើនដែលស្ថិតនៅក្នុងវិបត្តិ បង្ហាញអំពីសញ្ញាព្រមានជាច្រើនពីមុនពួកគេប៉ុនប៉ងធ្វើអត្តឃាត ។ បើបងប្អូនរៀនស្គាល់សញ្ញាព្រមានទាំងឡាយ នោះបងប្អូននឹងត្រៀមខ្លួនបានកាន់តែល្អប្រសើរដើម្បីផ្ដល់ការងារបម្រើដល់អ្នកដែលត្រូវការជំនួយ ។ សូមស្ដាប់មើលពាក្យថា « ខ្ញុំមិនខ្វល់ទេទោះខ្ញុំស្លាប់ក្ដី » ឬ « មនុស្សគ្រប់រូបនឹងបានល្អប្រសើរ បើគ្មានខ្ញុំ » ។ សញ្ញាព្រមានរួមមាននូវឥរិយាបទដូចខាងក្រោម ៖
-
រកមើលវិធីមួយដើម្បីសម្លាប់ខ្លួន
-
ការនិយាយអំពីអារម្មណ៍អស់សង្ឃឹម ឬគ្មានហេតុផលដើម្បីរស់នៅតទៅទៀត
-
ការនិយាយអំពីអារម្មណ៍ជាប់ផុង ឬនៅក្នុងការឈឺចាប់ដែលពុំអាចរែកបាន
-
ការនិយាយអំពីការធ្វើជាបន្ទុកទៅដល់អ្នកដទៃ
-
ការបង្កើនការប្រើគ្រឿងស្រវឹង ឬថ្នាំញៀន
-
ការឲ្យសម្ភារផ្ទាល់ខ្លួនដល់អ្នកដទៃដោយគ្មានហេតុផល
-
ការមានសកម្មភាពថប់បារម្ភ ឬមួរម៉ៅ ឬមានឥរិយាបទពុំកោតក្រែង
-
ការដកខ្លួន ឬនៅដាច់ដោយឡែកពីអ្នកដទៃ
-
ការបង្ហាញពីភាពឆេវឆាវ ឬការនិយាយអំពីការសងសឹក
-
បង្ហាញពីអារម្មណ៍រវើរវាយយ៉ាងខ្លាំង ( សូមមើល National Suicide Prevention Lifeline )
សញ្ញាព្រមានតែមួយ អាចនឹងពុំមានវិបត្តិមួយនោះទេ ។ ប៉ុន្តែបើបុគ្គលនោះមានប្រវត្តិប៉ុនប៉ងធ្វើអត្តឃាត ឬបើបងប្អូនកត់សម្គាល់ឃើញការផ្លាស់ប្ដូរមួយភ្លាមៗនៅលើបុគ្គលនោះ ឬចាប់ផ្ដើមមើលឃើញសញ្ញាជាច្រើន សូមចាត់វិធានការណ៍ភ្លាម ។ ជំនួយ និងព័ត៌មានបន្ថែមអំពីវិបត្តិមាននៅ suicide.lds.orgដោយឥតគិតថ្លៃ ។ ( សូមមើល « How to Help Someone in Crisis » នៅក្នុងសៀវភៅណែនាំនេះសម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម ) ។
ទោះជាយើងខិតខំយ៉ាងខ្លាំងបំផុតក្ដី ក៏គ្រប់ការធ្វើអត្តឃាតពុំអាចត្រូវបានទប់ស្កាត់ទាំងអស់នោះទេ ។ ការធ្វើអត្តឃាតមួយចំនួនកើតឡើងដោយពុំឃើញមានសញ្ញាអ្វីមួយជាក់លាក់ទេ ។ បងប្អូនពុំមែនជាអ្នកទទួលខុសត្រូវចំពោះការសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសផ្ដាច់ជីវិតរបស់បុគ្គលណាម្នាក់ឡើយ ។
ធនធានបន្ថែម ៖
-
« I’m Worried about Someone » នៅ suicide.lds.org
-
« Preventing Suicide » Carol F. McConkie, វីដេអូនៅ suicide.lds.org
-
« Understanding Suicide: Warning Signs and Prevention » Kenichi Shimokawa, Ensign, ខែតុលា ឆ្នាំ ២០១៦, ទំព័រ ៣៥–៣៩
-
« How do I know when to take a suicide threat seriously? » នៅ suicide.lds.org
របៀបជួយដល់នរណាម្នាក់កំពុងមានវិបត្តិ
សូមយកចិត្តទុកដាក់ជានិច្ចចំពោះសញ្ញាព្រមានអំពីការធ្វើអត្តឃាត និងការគម្រាមគំហែងណាមួយក្នុងការប៉ុនប៉ងធ្វើអត្តឃាត ទោះជាបងប្អូនគិតថាបុគ្គលម្នាក់ៗនោះ ពុំបានកំពុងតែគិតពីការធ្វើអត្តឃាត ឬគ្រាន់តែស្វែងរកការចាប់អារម្មណ៍ក្ដី ។ សូមធ្វើតាមជំហានទាំងបីក្នុងការផ្ដល់ជំនួយ— សួរ យកចិត្តទុកដាក់ ប្រាប់ ។
ជំហានទី ១ ៖ សួរ សួរបុគ្គលនោះដោយផ្ទាល់ បើគាត់ ឬនាងកំពុងគិតចង់ធ្វើអត្តឃាត ។ បងប្អូនអាចសួរថា « តើអ្នកកំពុងគិតចង់បញ្ចប់ជីវិតខ្លួនឯងឬ ? » បើសិនជាពួកគេថា ពួកគេកំពុងគិតពីការធ្វើអត្តឃាត សូមសួរពួកគេ តើពួកគេមានគម្រោងឬទេ ។ បងប្អូនអាចសួរថា « តើអ្នកមានគម្រោងបំផ្លាញខ្លួនឯងឬ ? » បើពួកគេមានគម្រោង សូមជួយពួកគេទៅរកមន្ទីរពេទ្យ ឬគ្លីនីកថែទាំសុខភាពជាបន្ទាន់ ឬទូរសព្ទទៅកាន់សេវាសង្គ្រោះបន្ទាន់ ឬសេវាផ្ដល់ជំនួយអ្នកមានវិបត្តិនៅក្នុងតំបន់របស់បងប្អូន ។ ( សូមចូលទៅកាន់ suicide.lds.org/crisis សម្រាប់សេវាផ្ដល់ជំនួយនៅជុំវិញពិភពលោក ) ។ បើពួកគេពុំមានគម្រោងទេ សូមចូលទៅកាន់ជំហានទី ២ ។
ជំហានទី ២ ៖ យកចិត្តទុកដាក់ ។ បង្ហាញថាបងប្អូនយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់អ្វីដែលពួកគេនិយាយ ។ ទុកពេលឲ្យពួកគេពន្យល់អំពីអារម្មណ៍របស់ពួកគេមាន ។ គោរពដល់អារម្មណ៍ពួកគេ ដោយនិយាយអ្វីមួយដូចជា « ខ្ញុំសោកស្ដាយដែលអ្នកមានការឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំងដូច្នេះ » ឬ « ខ្ញុំពុំបានដឹងសោះថារឿងទាំងឡាយលំបាកខ្លាំងចំពោះអ្នក » ។ បងប្អូនអាចសុំជួយដល់ពួកគេបង្កើតជាផែនការសុវត្ថិភាពទប់ស្កាត់ការធ្វើអត្តឃាត ( How to Create a Suicide-Prevention Safety Plan, » Doug Thomas, Ensign, ខែកញ្ញា ឆ្នាំ ២០១៦, ៦៣ ) ។ ផែនការសុវត្ថិភាពមួយ អាចជួយមនុស្សឲ្យស្គាល់ពីភាពខ្លាំងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ ទំនាក់ទំនងវិជ្ជមាន និងជំនាញគ្រប់គ្រងសុខភាព ។ វាក៏អាចមានដូចជាកុំឲ្យមានអាវុធ ឬថ្នាំលេបនៅជិតពួកគេ ដែល អាចឲ្យពួកគេបំផ្លាញខ្លួនឯងបាន ។ បើពួកគេសុំកុំឲ្យបងប្អូនប្រាប់នរណាម្នាក់អំពីអារម្មណ៍របស់ពួកគេ សូមពន្យល់ថា បងប្អូននឹងគោរពនូវភាពឯកជនរបស់ពួកគេតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ប៉ុន្តែពួកគេត្រូវការជំនួយច្រើនជាងដែលបងប្អូនអាចផ្ដល់ឲ្យទៅពួកគេទៀត ។កុំសន្យាថាមិននិយាយអំពីគំនិតធ្វើអត្តឃាតរបស់ពួកគេជាសម្ងាត់ឡើយ ។
ជំហានទី ៣ ៖ ប្រាប់ ។ លើកទឹកចិត្តដល់បុគ្គលនោះឲ្យប្រាប់នរណាម្នាក់ដែលអាចផ្ដល់ជំនួយច្រើនបន្ថែមទៀត ។ ចែកចាយព័ត៌មានទំនាក់ទំនងសម្រាប់ធនធានជំនួយផ្សេងៗនៅក្នុងតំបន់របស់បងប្អូន ។ ធនធានទាំងឡាយអាចរួមមាន មន្ទីរពេទ្យសហគមន៍ គ្លីនីកថែទាំបន្ទាន់ ឬសេវាផ្ដល់ជំនួយអ្នកមានវិបត្តិដោយឥតគិតថ្លៃ ។. បើពួកគេពុំព្រមស្វែងរកជំនួយ បងប្អូនចាំបាច់ត្រូវប្រាប់នរណាម្នាក់ជំនួសពួកគេ ។ បងប្អូនអាចនឹងចង់និយាយអ្វីមួយដូចជា « ខ្ញុំបារម្ភអំពីអ្នក ហើយចង់ឲ្យអ្នកមានសុវត្ថិភាព ។ ខ្ញុំនឹងប្រាប់នរណាម្នាក់ដែល អាចផ្ដល់ជំនួយដែលអ្នកត្រូវការ » ។ សូមគោរពដល់ឯកជនភាពរបស់ពួកគេ ដោយប្រាប់តែនរណាម្នាក់ដែលអ្នកគិតថាអាចជួយបានប៉ុណ្ណោះ ដូចជា សមាជិកគ្រួសារសាច់ញាតិ ប៊ីស្សពរបស់បុគ្គលនោះ ទីប្រឹក្សាសាលា វេជ្ជបណ្ឌិត ឬវិជ្ជាជីវៈថែទាំសុខភាពដទៃទៀត ។ បើបងប្អូនមិនច្បាស់ថាត្រូវនិយាយទៅកាន់នរណា សូមនិយាយទៅកាន់ប៊ីស្សពរបស់បងប្អូន ឬទូរសព្ទទៅកាន់សេវាផ្ដល់ជំនួយដល់អ្នកមានវិបត្តិដោយឥតគិតថ្លៃនៅក្នុងតំបន់របស់បងប្អូន ។ សូមចងចាំថា បងប្អូនពុំត្រូវបានរំពឹងឲ្យទៅជួយដល់បុគ្គលនោះដោយផ្ទាល់នោះទេ ។
កំណត់ចំណាំ ៖ បើបងប្អូនកំពុងដឹកនាំការពិភាក្សា សូមពិចារណាការសុំឲ្យអ្នកចូលរួមអនុវត្តជំហានទាំងនេះ ។ សូមផ្ដល់ជាស្ថានភាពមួយដល់ពួកគេ ដែលមាននរណាម្នាក់មករកពួកគេ ហើយប្រាប់អំពីគំនិតចង់ធ្វើអត្តឃាត រួចហើយសុំឲ្យពួកគេហាត់រៀនថាត្រូវឆ្លើយតបដោយរបៀបណា ។
ធនធានបន្ថែម ៖
-
សេវាផ្ដល់ជំនួយសុខុមាលភាព ( សម្រាប់ប្រធានស្ដេក ប៊ីស្សព និងប្រធានសាខា )
-
« Taking Time to Talk and Listen, » រ៉ូសម៉ារី អិម វិកស្សុម, Ensign, ខែមេសា ឆ្នាំ ២០១២, ទំព័រ ១០–១៣
-
« Preventing Suicide » Carol F. McConkie, វីដេអូនៅ suicide.lds.org
-
« I’m Worried about Someone » suicide.lds.org
-
« Suicide, » Counseling Resources, LDS.org ( សម្រាប់សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាវួដ និង ស្ដេក )
របៀបដើម្បីឆ្លើយតបបន្ទាប់ពីការធ្វើអត្តឃាត
ទោះជាយើងខិតខំយ៉ាងខ្លាំងបំផុតក្ដី ក៏គ្រប់ការធ្វើអត្តឃាតពុំអាចត្រូវបានទប់ស្កាត់ទាំងអស់នោះទេ ។ វាជារឿងធម្មតាចំពោះអ្នកដែលនៅពីខាងក្រោយបន្ទាប់ពីមានការធ្វើអត្តឃាតមួយ មាននូវអារម្មណ៍ត្រូវគេបដិសេធ រន្ធត់ កំហុស ខឹង និងច្របូកច្របល់ ។ ប្រធាន អិម. រ័សុល បាឡឺត បានមានប្រសាសន៍ថា « ទង្វើនៃការផ្ដាច់ជីវិតរបស់មនុស្សម្នាក់ គឺជាសោនាដកម្មមួយយ៉ាងពិតប្រាកដ ដោយសារទង្វើតែមួយនោះ នាំមកនូវជនរងគ្រោះជាច្រើន ៖ ទីមួយ គឺអ្នកស្លាប់ បន្ទាប់មកមានមនុស្សបួនដប់នាក់ផ្សេងទៀត—ដូចជាគ្រួសារ និងមិត្តភក្ដិ— ដែលបន្សល់ទុក្ខនៅខាងក្រោយ ដែលអ្នកខ្លះត្រូវប្រឈមមុខនឹងការឈឺចាប់ដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ និងភាពប្របូកច្របល់អស់រាប់ឆ្នាំ » ( «Suicide: Some Things We Know, and Some We Do Not » Ensign ខែតុលា ឆ្នាំ ១៩៨៧ ទំព័រ ៧ ) ។ សម្រាប់បុគ្គលទាំងនេះ ការព្យាបាលកើតមានតាមរយៈព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែល « បានយាងចុះក្រោមគ្រប់ទាំងអស់ » ដើម្បីទ្រង់អាចដឹង « ស្របតាមសាច់ឈាមថា តើត្រូវជួយរាស្ត្រទ្រង់បែបណាតាមជំងឺរបស់គេ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៨:៦, អាលម៉ា ៧:១២ ) ។ ធនធាន និងការប្រឹក្សាផ្សេងៗដែលប្រកបដោយវិជ្ជាជីវៈក៏អាចជាជំនួយផងដែរ ។
ក្រុមប្រឹក្សាវួដ និងស្ដេក អាចនឹងចង់ពិភាក្សាអំពីរបៀបដែលពួកគេអាចជួយដល់បុគ្គល ឬគ្រួសារ បន្ទាប់ពីមានការធ្វើអត្តឃាតមួយកើតឡើង ។ សំណួរដើម្បីពិភាក្សាអាចរួមមានដូចខាងក្រោម ៖
-
តើការបង្រៀន និងដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាចនាំមកនូវការព្យាបាលដល់បុគ្គល ឬគ្រួសារយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើមានតម្រូវការអ្វីខ្លះ ដែលបងប្អូនប្រុសស្រីផ្ដល់ការងារបម្រើបានសង្កេតឃើញមានចំពោះបុគ្គល ឬគ្រួសារនោះ ? តើពួកគេអាចផ្ដល់ការបម្រើអ្វីខ្លះ ?
-
តើការផ្ដល់ជំនួយផ្នែកសតិអារម្មណ៍ និងខាងវិញ្ញាណជាបន្ដបន្ទាប់ នឹងជួយដល់សេចក្ដីត្រូវការរបស់បុគ្គល ឬគ្រួសារយ៉ាងណាខ្លះ ? តើនរណាអាចផ្ដល់ជំនួយនេះ ?
-
តើបុគ្គល ឬគ្រួសារមានតម្រូវការខាងសាច់ឈាម ដូចជាមធ្យោបាយធ្វើដំណើរ ឬអាហារដែរឬទេ ?
-
តើថ្នាក់ដឹកនាំអង្គការជំនួយវួដ អាចជួយដល់កុមារ និងយុវវ័យដែលបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់យ៉ាងដូចម្ដេច ?
ដំណើរនៃភាពសោកសៅបន្ទាប់ពីមានការធ្វើអត្តឃាតមួយ អាចនឹងមានរយៈពេលយូរអង្វែង ។ បើនរណាម្នាក់បន្ដមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់ ឬសោកស្តាយខ្លាំង សូមប្រឹក្សាជាមួយអ្នកដទៃដែលខ្វល់ខ្វាយអំពីបុគ្គលនេះ ។ សូមពិចារណាប្រកបដោយការអធិស្ឋានអំពីរបៀបដែលបងប្អូនអាចផ្ដល់ជំនួយបានល្អបំផុត ។ បងប្អូនអាចនឹងចង់ជួយដល់បុគ្គលនោះទទួលបានការប្រសិទ្ធពរពីបព្វជិតភាព ឬទំនាក់ទំនងទៅកាន់ធនធាននានាក្នុងតំបន់របស់បងប្អូន ។ ក្រុមផ្ដល់ជំនួយដល់អ្នកសោកសៅ ក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិត ឬអ្នកជំនាញខាងថែទាំសុខភាពដទៃទៀតអាចនឹងជាជំនួយ ។
កំណត់ចំណាំ ៖ បើបងប្អូនកំពុងដឹកនាំការពិភាក្សា ចូរកុំពិភាក្សាអំពី របៀបដែលបុគ្គលម្នាក់នោះផ្ដាច់ជីវិតរបស់ពួកគេ ។ រឿងនេះអាចនឹងលើកទឹកចិត្តដោយអចេតនាដល់នរណាម្នាក់ទៀតនៅក្នុងក្រុមនោះចម្លងយកឥរិយាបទដែលបានពិពណ៌នានោះ ។ បើមាននរណាម្នាក់ហៀបនឹងចែកចាយព័ត៌មានលម្អិតទាំងនេះនៅក្នុងក្រុម សូមបង្វែរការសន្ទនាចេញតាមរបៀបដែលល្អមួយ ។
ធនធានបន្ថែម ៖
-
« Grieving after a Suicide, » ឌែល ជី រិនឡាន់, វីដេអូនៅ suicide.lds.org
-
« To Parents Who Have Lost a Child by Suicide, » ឌែល ជី រិនឡាន់, វីដេអូនៅ suicide.lds.org
-
« Comfort after a Suicide » Carol F. McConkie, វីដេអូនៅ suicide.lds.org
-
« I Have Lost Someone by Suicide, » suicide.lds.org
-
« How Survivors Heal, » LDS Family Services, Ensign, ខែកញ្ញា ឆ្នាំ ២០១៧, ៦៩
ធនធនផ្សេងទៀត
ការប្រឹក្សាមកពីថ្នាក់ដឹកនាំនៃសាសនាចក្រ
-
« Understanding Suicide, » ឌែល ជី រិនឡាន់, វីដេអូនៅ suicide.lds.org
-
« The Merciful Obtain Mercy, » ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ, Ensign ឬ Liahona, ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១២, ៧០–៧៦
-
« Songs Sung and Unsung, » ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន, Ensign ឬ Liahona, ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១៧, ៤៩–៥១
-
« To Heal the Shattering Consequences of Abuse, » រីឆាដ ជី ស្កត, Ensign ឬ Liahona, ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០០៨, ៤០–៤៣
-
« First Observe, Then Serve, » លីនដា ខេ ប៊ើតុន, Ensign ឬ Liahona, ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១២, ៧៨–៨០
បទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនមកពីសមាជិក
-
« Rodolfo’s Story: Father, Leader, and Suicide Loss Survivor, » វីដេអូនៅ suicide.lds.org
-
« Princess’s Story: After a Suicide Attempt, » វីដេអូ នៅ suicide.lds.org
-
« Melinda’s Story: Finding Joy after My Husband’s Suicide, » LDS.org
-
« Sitting on the Bench: Thoughts on Suicide Prevention, » LDS.org
ធនធានដទៃទៀតរបស់សាសនាចក្រ
-
« Ambassadors of Hope: Working Together to Prevent Suicide, » ម៉ារីសា ឌែននីស, Ensign, ខែវិច្ឆិកា. ឆ្នាំ ២០១៨
-
« LDS Family Services Offices » នៅ LDS.org ( សម្រាប់ការប្រឹក្សា ឬការពិគ្រោះយោបល់ )
-
« Lead Inspired Discussions, » ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ( ឆ្នាំ ២០១៥ ), ៣៣–៣៤
សូមមើល suicide.lds.org សម្រាប់ធនធានបន្ថែម