ฮีบรู 12
“องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตีสอนผู้ที่พระองค์ทรงรัก”
ครั้งสุดท้ายที่ท่านถูกใครบางคนตีสอนหรือแก้ไขคือเมื่อใด? ท่านตอบสนองอย่างไร? ท่านเคยรู้สึกสำนึกคุณต่อการแก้ไขที่ได้รับหรือไม่? เปาโลเขียนถึงวิสุทธิชนชาวฮีบรูและอธิบายให้พวกเขาฟังว่าพระบิดาบนสวรรค์ของเรามักจะทรงแสดงความรักของพระองค์ผ่านการแก้ไขเรา บทเรียนนี้จะช่วยให้ท่านเรียนรู้ว่าการอ่อนน้อมยอมตามการแก้ไขจากพระบิดาบนสวรรค์สามารถช่วยให้ท่านมีสันติและเป็นเหมือนพระองค์มากขึ้นได้อย่างไร
การแข่งขันของชีวิต
ในสมุดบันทึกการศึกษาของท่าน ให้จดด้านต่างๆ ที่ชีวิตมรรตัยของท่านรู้สึกเหมือนเป็นการแข่งวิ่งระยะไกล ตัวอย่างเช่น ท่านจะตอบคำถามต่อไปนี้:
-
อะไรกำลังทำให้ท่านรู้สึกเหนื่อยหรือหมดแรง?
-
ท่านกำลังทำด้านใดได้ดีบ้างในการแข่งขัน และด้านใดท่านจะทำให้ดีขึ้น?
-
จุดหมายที่ท่านกำลังจะวิ่งไปถึงคืออะไร? เหตุใดท่านจึงปรารถนาจะวิ่งไปให้ถึงจุดหมายนั้น?
-
เหตุใดท่านจึงต้องการความช่วยเหลือเพื่อให้จบการแข่งขันของชีวิต?
“วิ่งด้วยความอดทน”
อัครสาวกเปาโลเปรียบเทียบชีวิตเรากับการแข่งขัน อ่าน ฮีบรู 12:1–2 เพื่อดูสิ่งที่เปาโลสอนเกี่ยวกับวิธีวิ่งแข่งในชีวิตให้สำเร็จ โปรดทราบว่า “พยานมากมาย” ที่กล่าวไว้ใน ข้อ 1 หมายถึงตัวอย่างศรัทธาที่บันทึกไว้ใน ฮีบรู 11
-
ท่านประทับใจอะไรในข้อเหล่านี้?
-
การทำตามคำแนะนำของเปาโลจะช่วยให้เราวิ่งแข่งในชีวิตสำเร็จอย่างไร?
เปาโลกล่าวไว้ใน ข้อ 2 ว่า พระผู้ช่วยให้รอดทรงอดทนต่อความท้าทายของการตรึงกางเขนโดยทรงจดจ่อกับ “ความยินดีที่อยู่ต่อหน้าพระองค์” (ฮีบรู 12:2) ประธานรัสเซลล์ เอ็ม. เนลสันอธิบายว่า:
ปีติที่อยู่ต่อหน้าพระองค์คืออะไร? แน่นอนว่าปีตินั้นรวมถึงปีติของการชำระให้สะอาด การรักษา และเสริมสร้างความเข้มแข็งให้เรา ปีติของการจ่ายค่าบาปของทุกคนที่จะกลับใจ ปีติของการทำให้ท่านและข้าพเจ้าได้กลับบ้าน—สะอาดและมีค่าควร—ไปอยู่กับพระบิดาพระมารดาและครอบครัวบนสวรรค์ของเรา
(รัสเซลล์ เอ็ม. เนลสัน, “ปีติและการอยู่รอดทางวิญญาณ,” เลียโฮนา, พ.ย. 2016, 83)
-
การจดจ่อของพระผู้ช่วยให้รอดในระหว่างการตรึงกางเขนของพระองค์สอนอะไรท่านเกี่ยวกับความรู้สึกของพระองค์ต่อท่าน?
-
การรู้เกี่ยวกับพระเยซูคริสต์เช่นนี้จะช่วยให้ท่านประสบปีติแม้ในช่วงเวลายากๆ ได้อย่างไร?
-
ท่านสามารถจดจ่อกับปีติอะไรได้บ้างในช่วงเวลายากๆ ในชีวิตท่าน?
การอดทนต่อการตีสอนจากพระเจ้า
นึกถึงเวลาที่มีคนแก้ไขท่านและปฏิกิริยาของท่านต่อการแก้ไขนั้น
-
คนแก้ไขท่านด้วยเหตุผลอะไรบ้าง?
-
เหตุใดบางครั้งท่านไม่อยากให้คนอื่นแก้ไขท่าน?
-
ท่านเคยรู้สึกสำนึกคุณต่อการแก้ไขบางอย่างที่ท่านได้รับเมื่อใด? เพราะเหตุใด?
อ่าน ฮีบรู 12:5–7, 9–11 เพื่อดูสิ่งที่เปาโลสอนเกี่ยวกับการตีสอนหรือการแก้ไข
ฮีบรู 12:9 เป็นข้อผู้เชี่ยวชาญหลักคำสอน ท่านอาจทำเครื่องหมายข้อผู้เชี่ยวชาญหลักคำสอนให้ชัดเจนเพื่อจะหาเจอได้ง่าย ท่านจะเรียนรู้มากขึ้นเกี่ยวกับข้อผู้เชี่ยวชาญหลักคำสอนนี้ในบทเรียนถัดไป
-
ข้อเหล่านี้สอนอะไรเกี่ยวกับจุดประสงค์ของพระบิดาบนสวรรค์ในการตีสอนเรา?
ทบทวน ฮีบรู 12:10–11 อีกครั้ง เพื่อดูว่าท่านจะเติมความจริงต่อไปนี้ให้สมบูรณ์ได้อย่างไร:
-
ถ้าเรายอมให้พระบิดาบนสวรรค์ตีสอน …
นี่คือวิธีหนึ่งที่ท่านสามารถเติมความจริงนี้ให้สมบูรณ์: ถ้าเรายอมให้พระบิดาบนสวรรค์ตีสอน เราจะเป็นเหมือนพระองค์มากขึ้นและมีสันติสุขที่มาจากความชอบธรรม
เอ็ลเดอร์ดี. ทอดด์ คริสทอฟเฟอร์สันแห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองให้ข้อคิดต่อไปนี้เกี่ยวกับการตีสอนที่เราได้รับจากพระเจ้า:
การตีสอนจากพระเจ้ามีจุดประสงค์อย่างน้อยสามประการ คือ (1) ชักชวนให้เรากลับใจ (2) ขัดเกลาและชำระเราให้บริสุทธิ์ และ (3) บางครั้งเพื่อเปลี่ยนวิถีชีวิตเราไปในทางที่พระผู้เป็นเจ้าทรงทราบว่าดีกว่า …
… หากเราเปิดใจยอมรับ การแก้ไขที่จำเป็นจะมาในหลายรูปแบบจากหลายแหล่ง อาจจะมาในวิถีทางของการสวดอ้อนวอนเมื่อพระผู้เป็นเจ้าตรัสกับความคิดและจิตใจเราผ่านพระวิญญาณบริสุทธิ์ [ดู หลักคำสอนและพันธสัญญา 8:2] อาจมาในรูปแบบของการสวดอ้อนวอนที่ได้รับคำตอบว่าไม่หรือแตกต่างจากที่เราคาดหวังไว้ การตีสอนอาจเกิดขึ้นขณะศึกษาพระคัมภีร์และได้รับการเตือนให้รู้ถึงข้อบกพร่อง การไม่เชื่อฟัง หรือเพียงแต่บอกเรื่องที่เราละเลย
(ดี. ทอดด์ คริสทอฟเฟอร์สัน, “เรารักผู้ใดเราก็ตักเตือนและตีสอนผู้นั้น,” เลียโฮนา, พ.ค. 2011, 122–126)
-
จากคำกล่าวของเอ็ลเดอร์คริสทอฟเฟอร์สัน มีวิธีใดบ้างที่พระบิดาบนสวรรค์จะทรงตีสอนหรือแก้ไขเรา?
หากอยู่ในวิสัยที่ทำได้ ให้ดูเรื่อง “The Will of God” (3:01) เพื่อดูว่าประธานฮิวจ์ บี. บราวน์ (1883–1975) แห่งฝ่ายประธานสูงสุดได้รับการตีสอนจากพระผู้เป็นเจ้าอย่างไร วีดิทัศน์เรื่องนี้อยู่ที่ ChurchofJesusChrist.org
-
ท่านมีความคิดหรือความรู้สึกอะไรบ้างขณะดูวีดิทัศน์เรื่องนี้ที่จะช่วยท่านในชีวิตได้?
-
การยอมให้พระบิดาบนสวรรค์ตีสอนจะทำให้เกิดสันติสุขและช่วยให้ท่านเป็นเหมือนพระองค์มากขึ้นได้อย่างไร?
-
ท่านเคยมีประสบการณ์ใดซึ่งการตีสอนของพระบิดาบนสวรรค์ช่วยให้ท่านพบสันติสุขและเป็นเหมือนพระองค์มากขึ้น?
-
ประสบการณ์นี้มีผลต่อความรู้สึกของท่านต่อพระองค์อย่างไร?
1. เขียนดังต่อไปนี้สามถึงห้าประโยคลงในสมุดบันทึกการศึกษาของท่าน:
ใคร่ครวญสิ่งที่ท่านเรียนรู้และรู้สึกวันนี้ที่สามารถช่วยท่านได้ในชีวิต บันทึกความคิดและความประทับใจของท่าน รวมถึงสิ่งที่ท่านวางแผนจะทำตามที่ท่านเรียนรู้และรู้สึก
เลือกได้: ต้องการเรียนรู้เพิ่มเติมหรือไม่?
จะทำอย่างไรถ้าฉันรู้สึกว่าฉันตามหลังผู้อื่นในการแข่งขันของชีวิต?
เอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์ แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองอธิบายว่า:
เราไม่ได้แข่งกันเพื่อดูว่าใครร่ำรวยที่สุด หรือมีพรสวรรค์มากที่สุด หรือสวยที่สุด หรือแม้กระทั่งได้รับพรมากที่สุด การแข่งขัน จริงๆ ของเราคือแข่งกับบาป
(ดู เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์, “คนงานในสวนองุ่น,” เลียโฮนา, พ.ค. 2012, 31)
การตีสอนของพระบิดาบนสวรรค์แสดงให้เห็นความรักของพระองค์ต่อเราอย่างไร?
เอ็ลเดอร์ทาเนียลา บี. วาโคโลแห่งสาวกเจ็ดสิบอธิบายตัวอย่างจากชีวิตท่านเองและชีวิตของโจเซฟ สมิธที่แสดงให้เห็นความรักของพระผู้เป็นเจ้าในการตีสอน
ดูตัวอย่างเหล่านี้จาก “God Loves His Children” ตั้งแต่รหัสเวลา 5:23 ถึง 8:04
พระคัมภีร์ยืนยันจุดประสงค์มากมายสำหรับการตีสอนของพระเจ้า ใน ฮีบรู 12:10 เปาโลสอนว่าพระเจ้าทรงแก้ไขเรา “เพื่อประโยชน์ของเรา เพื่อเราจะมีส่วนในความบริสุทธิ์ของพระองค์” การแก้ไขของพระองค์ “ก่อให้เกิดผลคือสันติสุขและความชอบธรรม แก่บรรดาคนที่ถูกฝึกฝนโดยการตีสอนนั้น” (ฮีบรู 12:11) การแก้ไขของพระเจ้าอาจมีหลายรูปแบบ และจะช่วยสอนแต่ละคนรวมทั้งให้การแก้ไขที่จำเป็นด้วย การตีสอนช่วยให้ผู้คนระลึกถึงพระเจ้า กลับใจ ได้รับการให้อภัยและการปลดปล่อย เรียนรู้การเชื่อฟัง และได้รับการขัดเกลาดั่งทองคำ (ดู ฮีลามัน 12:3; หลักคำสอนและพันธสัญญา 1:27; 95:1; 105:6; โยบ 23:10)
เอ็ลเดอร์ดี. ทอดด์ คริสทอฟเฟอร์สันแห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองกล่าวถึงการตีสอนของพระเจ้าดังนี้:
การแก้ไขสำคัญอย่างยิ่งหากเราจะปรับชีวิตให้สอดคล้องกับการ “บรรลุถึงความเป็นผู้ใหญ่ [นั่นคือ] โตเต็มถึงขนาดความบริบูรณ์ของพระคริสต์” (เอเฟซัส 4:13) เปาโลพูดถึงการแก้ไขหรือการตีสอนจากเบื้องบนว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตีสอนผู้ที่พระองค์ทรงรัก” (ฮีบรู 12:6) แม้บ่อยครั้งเราจะอดทนต่อการตีสอนได้ยาก แต่เราควรชื่นชมยินดีอย่างยิ่งที่พระผู้เป็นเจ้าทรงถือว่าเรามีค่าคุ้มกับเวลาและความยุ่งยากที่พระองค์จะทรงแก้ไขเรา
(ดู ดี. ทอดด์ คริสทอฟเฟอร์สัน, “เรารักผู้ใดเราก็ตักเตือนและตีสอนผู้นั้น,” เลียโฮนา, พ.ค. 2011, 122–126)