Droga do Emaus — J. Kirk Richards

6

Ukończenie misji

6.0

Wstęp

Przygotuj się teraz, aby kontynuować swoje życie jako uczeń Jezusa Chrystusa i wierny członek Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich po tym, jak zostaniesz odwołany. Chociaż twoja misja w służbie Kościoła dobiegła końca, nadal będziesz wypełniać misję swego życia.

6.1

Pozostawanie w kontakcie

Nadal komunikuj się z osobami, z którymi służyłeś i z którymi pracowałeś na misji, łącznie z przywódcami misji w służbie Kościoła. Wspieraj ich i wzmacniaj poprzez swoje słowa i przykład. Świętuj ważne wydarzenia w ich życiu.

6.2

Zakończenie misji

Ponieważ nadal jesteś misjonarzem, to dopóki nie zostaniesz odwołany przez prezydenta palika, oczekuje się od ciebie, że ciągle będziesz przestrzegać wszystkich norm misjonarskich.

6.3

Służba i wzrost po misji

Kiedy zakończysz swoją misję, nadal żyj zgodnie z normami ewangelii. Pamiętaj, żeby:

• Codziennie modlić się i studiować ewangelię.

• Uczęszczać na spotkania w swoim lokalnym okręgu lub okręgu dla młodych dorosłych stanu wolnego i udzielać się w nim.

• Szukać okazji do służby w świątyni.

• W dalszym ciągu szukać możliwości służenia bliźnim.

• Uczęszczać na instytut lub inne religijne zajęcia edukacyjne.

• Zdobyć wykształcenie, szkolić się i znaleźć zatrudnienie.

Żyj tak, abyś doświadczał tego rodzaju radości, jaka została opisana w Księdze Mormona, kiedy Alma młodszy spotkał się ze swoimi towarzyszami z misji na późniejszym etapie życia:

„I teraz stało się, że Alma, wędrując na południe, z ziemi gedeońskiej do ziemi mantijskiej, oto ku swemu zdziwieniu napotkał synów Mosjasza wędrujących w kierunku ziemi zarahemlskiej.

A ci synowie Mosjasza byli z Almą, gdy po raz pierwszy ukazał mu się anioł; przeto Alma radował się niezmiernie, widząc swych braci; i co dodawało mu więcej radości, byli oni nadal jego braćmi w Panu; zaiste, i umocnili się w wiedzy o prawdzie; albowiem byli trzeźwo myślącymi ludźmi i pilnie badali pisma święte, aby mogli poznać słowo Boże.

Lecz to nie wszystko, gdyż oddawali się częstej modlitwie i często pościli; przeto mieli ducha proroctwa i ducha objawienia, a gdy nauczali, nauczali z mocą i upoważnieniem od Boga” (Ks. Almy 17:1–3).