‘Goed om in gedachten te houden: het huis van Israël’, Kom dan en volg Mij – voor personen en gezinnen: Oude Testament 2022 (2021)

‘Goed om in gedachten te houden: het huis van Israël’, Kom dan en volg Mij – voor personen en gezinnen: 2022

Afbeelding

gedachten (pictogram)

Goed om in gedachten te houden

Het huis van Israël

Ergens in de woestijn ten oosten van Kanaän wachtte Jakob nerveus op de ontmoeting met zijn tweelingbroer Ezau. De laatste keer dat de twee elkaar hadden gezien, was twintig jaar daarvoor, toen Ezau Jakob met de dood bedreigde. Jakob had de hele nacht in de woestijn met iemand geworsteld, omdat hij een zegen van God wilde. Door Jakobs geloof, volharding en vastberadenheid had God zijn gebeden verhoord. Die nacht werd Jakobs naam in Israël veranderd, een naam die ‘strijder met God’ betekent. (Genesis 32:28, voetnoot, zie ook Genesis 32:24–32.)¹

Bij de Jabbok kreeg Jakob de naam Israël.

Dit is de eerste keer dat de naam Israël in de Bijbel voorkomt. Het is een naam die in de rest van het boek en in de geschiedenis veel voorkomt. De naam ging al snel naar meer dan slechts één man verwijzen. Israël had twaalf zoons, en hun nakomelingen werden het ‘huis van Israël’, de ‘stammen van Israël’, de ‘kinderen van Israël’ of de ‘Israëlieten’ genoemd.

Door de jaren heen hechtten de kinderen van Israël veel waarde aan hun afstamming van een van de twaalf stammen van Israël. Hun afstamming maakte een belangrijk deel uit van hun verbondsidentiteit. De apostel Paulus heeft verklaard dat hij ‘van de stam Benjamin’ (Romeinen 11:1) afkomstig was. Een van de redenen waarom Lehi zijn zoons naar Jeruzalem terugstuurde om de platen van koper op te halen, was dat de platen ‘een geslachtsregister van zijn vaderen’ bevatten (1 Nephi 5:14; zie ook 1 Nephi 3:3). Lehi ontdekte dat hij een afstammeling van Jozef was, en de kennis van hun connectie met het huis van Israël bleek in de jaren daarop belangrijk voor hen te zijn (zie Alma 26:36; 3 Nephi 20:25).

Tegenwoordig horen we in de kerk vaak uitdrukkingen als ‘de vergadering van Israël’. We zingen over de ‘Verlosser van Israël’, de ‘Hoop van Israël’ en ‘Gij ouderlingen Israëls’.² In die gevallen spreken of zingen we niet alleen over het oude koninkrijk van Israël of het hedendaagse land Israël. Maar we hebben het over hen die zich uit vele landen in de wereld in De Kerk van Jezus Christus hebben vergaderd. Dan bedoelen we de mensen die een ‘strijder met God’ zijn, die oprecht zijn zegeningen willen ontvangen en die door de doop zijn verbondsvolk zijn geworden.

In uw patriarchale zegen staat uw afstamming van een van de stammen uit het huis van Israël. Dat is meer dan een interessant gegeven op het gebied van familiegeschiedenis. Onze afstamming van het huis van Israël houdt in dat we een verbondsrelatie met onze hemelse Vader en Jezus Christus hebben. Dat betekent dat u, net als Abraham, ‘een zegen’ voor Gods kinderen moet zijn (Genesis 12:2; Abraham 2:9–11). Dat betekent volgens Petrus: ‘U bent een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilig volk, een volk dat God Zich tot zijn eigendom maakte; opdat u de deugden zou verkondigen van Hem die u uit de duisternis geroepen heeft tot zijn wonderbaar licht’ (1 Petrus 2:9). Dat houdt in dat u een ‘strijder met God’ bent als u zich aan uw verbonden met Hem houdt.