« គំនិតដើម្បីពិចារណា ៖ វង្សអ៊ីស្រាអែល » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ឆ្នាំ ២០២២ ( ឆ្នាំ ២០២១ )
« គំនិតដើម្បីពិចារណា ៖ វង្សអ៊ីស្រាអែល » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២២
គំនិតដើម្បីពិចារណា
វង្សអ៊ីស្រាអែល
នៅទីកន្លែងក្នុងទីរហោស្ថានភាគខាងកើតនៃស្រុកកាណាន យ៉ាកុបបានរង់ចាំជួបបងប្រុសភ្លោះរបស់គាត់ អេសាវ ដោយភ័យខ្លាច ។ ពេលចុងក្រោយដែលយ៉ាកុបបានឃើញអេសាវ ប្រមាណជា ២០ ឆ្នាំមុន អេសាវបានគម្រាមកំហែងចង់សម្លាប់គាត់ ។ យ៉ាកុបបានចំណាយពេលពេញមួយយប់ទូលសុំពរជ័យពីព្រះនៅក្នុងទីរហោស្ថាន ។ ដោយសារតែសេចក្ដីជំនឿ ការតស៊ូ និងការតាំងចិត្តរបស់យ៉ាកុប ព្រះបានឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់គាត់ ។ នៅយប់នោះឈ្មោះរបស់យ៉ាកុបត្រូវបានប្ដូរទៅជាអ៊ីស្រាអែល ជាឈ្មោះមួយដែលមានន័យថា « គាត់គង់វង្សនៅជាមួយនឹងព្រះ » ( លោកុប្បត្តិ ៣២:២៨ សូមមើលផងដែរលោកុប្បត្តិ ៣២:២៤–៣២ ) ។១
នៅក្បែរស្ទឹងយ៉ាបុក យ៉ាកុបបានទទួលឈ្មោះអ៊ីស្រាអែល ។
នេះគឺជាគ្រាដំបូងដែលឈ្មោះអ៊ីស្រាអែលលេចឡើងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីប ហើយវាគឺជាឈ្មោះមួយដែលរក្សាទុកនៅក្នុងព្រះគម្ពីរនោះ និងនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ ។ មិនយូរប៉ុន្មានឈ្មោះនោះត្រូវប្រើសំដៅទៅលើមនុស្សជាច្រើន ។ អ៊ីស្រាអែលមានកូនប្រុស ១២នាក់ ហើយពូជពង្សរបស់ពួកគេត្រូវបានគេស្គាល់ជា « វង្សអ៊ីស្រាអែល » ឬ « ពូជអំបូរអ៊ីស្រាអែល » « កូនចៅអ៊ីស្រាអែល » ឬ « សាសន៍អ៊ីស្រាអែល » ។
នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ កូនចៅអ៊ីស្រាអែលបានភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាពិសេសទៅនឹងដើមកំណើតរបស់ពួកគេចេញពីពូជអំបូរមួយក្នុងចំណោមពូជអំបូរទាំងដប់ពីរ ។ ត្រកូលរបស់ពួកគេគឺជាផ្នែកដ៏សំខាន់មួយនៃអត្តសញ្ញាណនៃសេចក្ដីសញ្ញារបស់ពួកគេ ។ សាវកប៉ុលបានប្រកាសថា លោកគឺជា « ពូជអំបូរបេនយ៉ាមីន » ( រ៉ូម ១១:១ ) ។ ពេលលីហៃបានចាត់ពួកកូនប្រុសរបស់លោកទៅកាន់ទីក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីទៅយកផ្ទាំងលង្ហិន ហេតុផលមួយគឺដោយសារផ្ទាំងទាំងនោះមាននូវ « ពង្សាវតាររបស់ពួកអយ្យកោលោក » ( នីហ្វៃទី១ ៥:១៤ សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី១ ៣:៣ ) ។ លីហៃបានរកឃើញថា លោកគឺជាពូជពង្សរបស់យ៉ូសែប ហើយការយល់ដឹងរបស់ពូជពង្សលោកស្ដីពីទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេទៅនឹងវង្សអ៊ីស្រាអែលបានបង្ហាញពីសារៈសំខាន់ទៅកាន់ពួកគេនៅឆ្នាំខាងមុខ ( សូមមើល អាលម៉ា ២៦:៣៦; នីហ្វៃទី៣ ២០:២៥ ) ។
នៅក្នុងសាសនាចក្រសព្វថ្ងៃនេះ អ្នកប្រហែលជាឮអំពីអ៊ីស្រាអែលនៅក្នុងឃ្លាដូចជា« ការប្រមូលផ្តុំពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែល » ។ យើងច្រៀងអំពី « ព្រះនៃអ៊ីស្រាអែល » « សង្ឃឹមអ៊ីស្រាអែល » និង « ពួកអែលឌើរនៃអ៊ីស្រាអែល » ។២ នៅក្នុងករណីទាំងនេះ យើងពុំមែនកំពុងនិយាយ ឬកំពុងច្រៀងអំពីនគរអ៊ីស្រាអែលពីបុរាណ ឬប្រជាជាតិសម័យទំនើបដែលហៅថាអ៊ីស្រាអែលតែប៉ុណ្ណោះនោះទេ ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងកំពុងសំដៅទៅលើមនុស្សដែលត្រូវបានប្រមូលផ្ដុំមកពីប្រជាជាតិនានាជុំវិញពិភពលោកចូលមកក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ យើងកំពុងសំដៅទៅលើមនុស្សដែលគង់វង្សនៅជាមួយនឹងព្រះ ដែលខិតខំស្វែងរកព្រះពររបស់ទ្រង់ដោយស្មោះសរ និងអ្នកដែលបានក្លាយជារាស្ត្រនៃសេចក្ដីសញ្ញារបស់ទ្រង់តាមរយៈពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។
ពរលោកអយ្យកោរបស់អ្នកប្រកាសពីទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកទៅនឹងពូជអំបូរមួយនៃវង្សអ៊ីស្រាអែល ។ ការណ៍នោះគឺលើសពីផ្នែកមួយដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍នៃព័ត៌មានពង្សប្រវត្តិទៅទៀត ។ ការធ្វើជាផ្នែកមួយនៃវង្សនៃអ៊ីស្រាអែលមានន័យថា អ្នកមានទំនាក់ទំនងនៃសេចក្ដីសញ្ញាមួយជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ វាមានន័យថា អ្នកដូចគ្នានឹងអ័ប្រាហាំដែរ គឺជាមធ្យោបាយដើម្បី « ធ្វើជាទីបញ្ចេញពរ » ដល់កូនចៅរបស់ព្រះ ( លោកុប្បត្តិ ១២:២; អ័ប្រាហាំ ២:៩–១១ ) ។ តាមពាក្យពេចន៍របស់ពេត្រុស វាមានន័យថា « អ្នករាល់គ្នាជាពូជជ្រើសរើស ជាពួកសង្ឃហ្លួង ជាសាសន៍បរិសុទ្ធ ជារាស្ត្រដ៏ជាកេរ្តិ៍អាករនៃព្រះ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានសំដែងចេញ ឲ្យឃើញអស់ទាំងលក្ខណៈរបស់ព្រះ ដែលទ្រង់បានហៅអ្នករាល់គ្នាចេញពីសេចក្តីងងឹត មកក្នុងពន្លឺអស្ចារ្យរបស់ទ្រង់ » ( ពេត្រុសទី១ ២:៩ ) ។ វាមានន័យថាអ្នកគឺជាបុគ្គលម្នាក់ដែល « គង់វង្សជាមួយនឹងព្រះ » ពេលអ្នកគោរពសេចក្ដីសញ្ញារបស់អ្នកជាមួយនឹងទ្រង់ ។
រូបភាពស្ដីពីមែកធាងគ្រួសាររបស់យ៉ាកុប ដោយ ខេធ អិល ប៊ីវើស