« ថ្ងៃទី ២៩ ខែ កក្កដា–ថ្ងៃទី ៤ ខែ សីហា ។ កិច្ចការ ២២–២៨ ៖ ‹ អ្នកបម្រើ និងសាក្សីម្នាក់ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០១៩ ( ឆ្នាំ ២០១៩ )
« ថ្ងៃទី ២៩ ខែ កក្កដា–ថ្ងៃទី ៤ ខែ សីហា ។ កិច្ចការ ២២–២៨ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០១៩
ថ្ងៃទី ២៩ ខែ កក្កដា–ថ្ងៃទី ៤ ខែ សីហា
កិច្ចការ ២២–២៨
« អ្នកបម្រើ និងសាក្សីម្នាក់ »
ចំណាប់អារម្មណ៍មកពីព្រះវិញ្ញាណជាញឹកញាប់កើតមានដោយស្ងប់ស្ងាត់ ហើយពេលខ្លះមានក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី ។ ការកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់ បងប្អូនអនុញ្ញាតឲ្យបងប្អូននឹកគិតអំពីវាកាន់តែស៊ីជម្រៅ ។ នៅពេលអ្នកអាន កិច្ចការ ២២–២៨ សូមកត់ត្រាគំនិត និងអារម្មណ៍ដែលកើតមានចំពោះបងប្អូនទុក ហើយចំណាយពេលពិចារណាអំពីវា ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន
« នៅពេលយើងស្ថិតនៅក្នុងកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ » ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន បានសន្យាថា « នោះយើងនឹងទទួលបានជំនួយពីព្រះអម្ចាស់ » ( « To Learn, to Do, to Be » Ensign ឬ លីអាហូណា ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ៦២ ) ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងពុំទទួលបានផ្លូវរលោងស្អាត និងលំហូរនៃភាពជោគជ័យឥតមានទីបញ្ចប់នោះទេ ។ ជាភស្ដុតាងនៃរឿងនេះ យើងពុំចាំបាច់រកមើលអ្វីច្រើនបន្ថែមជាងសាវកប៉ុលនោះទេ ។ កិច្ចការរបស់គាត់មកពីព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺ « ប្រកាសឈ្មោះខ្ញុំ ដល់ពួកសាសន៍ដទៃ និងពួកស្តេច ហើយនិងពួកកូនចៅសាសន៍អ៊ីស្រាអែលផង » ( កិច្ចការ ៩:១៥ ) ។ នៅក្នុង ជំពូក ២២–២៨ នៃកិច្ចការ យើងមើលឃើញប៉ុលបំពេញកិច្ចការរបស់គាត់ ហើយប្រឈមមុខនឹងការផ្ទុយដ៏ធំ—ការចាប់ដាក់ខ្នោះ ការដាក់គុក ការវាយដំខាងរាងកាយ ការលិចទូក ព្រមទាំងត្រូវពស់ចឹកទៀត ។ ប៉ុន្តែយើងក៏មើលឃើញថា ព្រះយេស៊ូវ « គង់ជិតគាត់ មានព្រះបន្ទូលថា ចូរសង្ឃឹមឡើងប៉ុលអើយ » ( កិច្ចការ ២៣:១១ ) ។ បទពិសោធន៍របស់ប៉ុល គឺជាការរំឭកដ៏បំផុសគំនិតមួយថា នៅពេលអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ទទួលយកការហៅរបស់ទ្រង់ឲ្យ « ទៅ…បញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យមានសិស្សនៅគ្រប់ទាំងសាសន៍ » នោះទ្រង់នឹងបំពេញការសន្យារបស់ទ្រង់ចំពោះពួកគេថា « មើល ខ្ញុំក៏នៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាជារាល់ថ្ងៃដែរ ដរាបដល់បំផុតកល្ប » ( ម៉ាថាយ ២៨:១៩–២០ ) ។
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន
ពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទចែកចាយទីបន្ទាល់របស់ពួកគេយ៉ាងមោះមុត ។
នៅពេលប៉ុលបានថ្លែងទីបន្ទាល់ប្រកបដោយអនុភាពដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង កិច្ចការ ២២ និង ២៦ គាត់ត្រូវបានពួកទាហានរ៉ូមចាប់ជាអ្នកជាប់ទោស ។ មនុស្សដែលគាត់បានថ្លែងទៅកាន់នោះ មានអំណាចដើម្បីផ្ដន្ទាទោសគាត់ដល់ស្លាប់ ។ ប៉ុន្តែគាត់ជ្រើសរើសថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនិង « ការជាក់ស្ដែងពីស្ថានសួគ៌ » ( កិច្ចការ ២៦:១៩ ) ដែលគាត់បានទទួលដោយមោះមុត ។ តើមានអ្វីខ្លះបានបំផុសគំនិតដល់បងប្អូនអំពីពាក្យសម្ដីរបស់គាត់ ? ចូរពិចារណាអំពីឱកាសដែលបងប្អូនត្រូវចែកចាយទីបន្ទាល់របស់បងប្អូន ។ ឧទាហរណ៍ តើពេលណាជាពេលចុងក្រោយដែលបងប្អូនបានប្រាប់ដល់គ្រួសារបងប្អូន ឬអ្នកដទៃអំពីរបៀបដែលបងប្អូនទទួលបានទីបន្ទាល់អំពីដំណឹងល្អ ?
ហេតុអ្វីមានភាពផ្សេងគ្នារវាងដំណើររឿងទាំងបីនៃការនិមិត្តរបស់ប៉ុលអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
ព្រះគម្ពីរកិច្ចការ មានដំណើររឿងទាំងបីនៃការនិមិត្តដ៏ប្រកបដោយអព្ភូតហេតុរបស់ប៉ុលនៅតាមផ្លូវទៅក្រុងដាម៉ាស ( សូមមើល កិច្ចការ ៩:៣–២០, ២២:១–២១, ២៦:៩–២០ ) ។ ដំណើររឿងនីមួយៗគឺមានភាពខុសគ្នាខ្លះៗ ហើយរឿងខ្លះផ្ដល់ព័ត៌មានលម្អិតជាងរឿងខ្លះទៀត ។ ដោយសារតែដំណើររឿងទាំងឡាយត្រូវបានប្រាប់ទៅដល់អ្នកស្ដាប់ផ្សេងៗគ្នាសម្រាប់គោលបំណងផ្សេងៗ ដូច្នេះវាសមហេតុផលដែលប៉ុលបានជ្រើសរើសគូសបញ្ជាក់នូវផ្នែកផ្សេងៗគ្នានៃបទពិសោធន៍នោះសម្រាប់អ្នកស្ដាប់នីមួយៗ ។
ស្រដៀងគ្នានេះដែរ យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានកត់ត្រាដំណើររឿងមួយចំនួនអំពីការនិមិត្តដំបូងរបស់គាត់ ( សូមមើល « First Vision Accounts » ប្រធានបទដំណឹងល្អ នៅគេហទំព័រtopics.lds.org ) ។ ដំណើររឿងផ្សេងៗគ្នាត្រូវបានផ្ដល់ទៅឲ្យអ្នកស្ដាប់ខុសគ្នាៗសម្រាប់គោលបំណងផ្សេងៗគ្នា ហើយវាផ្ដល់នូវគំនិតយល់ជាច្រើន ដែលគំនិតយោបល់ទាំងនោះនឹងពុំកើតមានទេ បើមានដំណើររឿងតែមួយគត់នោះ ។
កិច្ចការ ២៣:១០–១១; ២៧:១៣–២៥, ៤០–៤៤
ព្រះអម្ចាស់គង់នៅជិតអស់អ្នកដែលព្យាយាមបម្រើទ្រង់ ។
ដូចជាការបម្រើរបស់ប៉ុលបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ ការលំបាកនានានៅក្នុងជីវិតរបស់យើងគឺពុំមែនជាទីសម្គាល់ថា ព្រះពុំអនុមតិចំពោះកិច្ចការដែលយើងកំពុងធ្វើនោះទេ ។ តាមពិត ពេលខ្លះនៅក្នុងពេលលំបាកទាំងនោះ យើងបានទទួលអារម្មណ៍គាំទ្រមកពីព្រះអង្គខ្លាំងបំផុត ។ វាអាចនឹងជារឿងគួរចាប់អារម្មណ៍ដើម្បីរំឭកពីអ្វីដែលអ្នកកំពុងអានថ្មីៗនេះអំពីការបម្រើរបស់ប៉ុល ហើយសរសេររឿងមួយចំនួនដែលគាត់បានស៊ូទ្រាំ ( សូមមើល ឧទាហរណ៍ កិច្ចការ ១៤:១៩–២០, ១៦:១៩–២៧, ២១:៣១–៣៤, ២៣:១០–១១, ២៧:១៣–២៥, ៤០–៤៤ ) ។ តើព្រះអម្ចាស់គង់នៅជិតនឹងគាត់យ៉ាងដូចម្ដេច ហើយតើរឿងនេះបង្រៀនបងប្អូនអ្វីខ្លះ អំពីការខិតខំរបស់បងប្អូនផ្ទាល់នៅក្នុងការបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ ?
កិច្ចការ ២៤:២៤–២៧, ២៦:១–៣, ២៤–២៩, ២៧
ខ្ញុំអាចជ្រើសរើសទទួលយក ឬបដិសេធពាក្យសម្ដីរបស់ពួកអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ ។
នៅក្នុងការបម្រើរបស់គាត់ ប៉ុលបានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ដ៏មានអនុភាព ។ មនុស្សជាច្រើនបានទទួលយកទីបន្ទាល់របស់គាត់ ប៉ុន្តែពុំមែនមនុស្សទាំងអស់ទទួលយកនោះទេ ។ នៅពេលបងប្អូនអាន កិច្ចការ ២៤:២៤–២៧ និង កិច្ចការ ២៦:១–៣, ២៤–២៩ សូមសរសេរពាក្យ និងឃ្លាទាំងឡាយដែលបង្ហាញអំពីប្រតិកម្មដែលពួកអ្នកគ្រប់គ្រងជនជាតិរ៉ូមនៅស្រុកយូដាបានមានចំពោះការបង្រៀនរបស់ប៉ុល ៖
ភេលីច
ភេស្ទុស
ស្ដេចអ័គ្រីប៉ា
ខណៈកំពុងធ្វើដំណើរតាមសំពៅទៅទីក្រុងរ៉ូមដើម្បីទទួលការកាត់ទោសពីសេសា នោះប៉ុលបានព្យាករថា « នឹងមានអន្តរាយ និងការខូចខាតជាច្រើន » នឹងកើតមានចំពោះសំពៅ និងអ្នកធ្វើដំណើរ ( កិច្ចការ ២៧:១០ ) ។ សូមអាន ជំពូកទី ២៧ ដើម្បីស្វែងរកមើលថាតើអ្នកនៅលើសំពៅរបស់ប៉ុលមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាចំពោះការព្រមានរបស់គាត់ ។ តើបងប្អូនរកឃើញមេរៀនអ្វីខ្លះសម្រាប់ខ្លួនបងប្អូនចេញមកពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេនោះ ?
តើបងប្អូនធ្លាប់មានប្រតិកម្មដូចជាមនុស្សទាំងនេះឬទេ នៅពេលបងប្អូនស្ដាប់ឮការបង្រៀនរបស់អ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រ ? តើមានផលវិបាកមួយចំនួនអ្វីខ្លះដែលអាចកើតឡើង មកពីការមានប្រតិកម្មតាមរបៀបនេះនោះ ? តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះមកពីដំណើររឿងទាំងនេះអំពីការស្ដាប់តាមដំបូន្មានរបស់ព្រះអម្ចាស់តាមរយៈពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ ?
សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី ២ ៣៣:១–២; យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៤–២៥; ឌី. ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន « The Voice of Warning » Ensign ឬ លីអាហូណា ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ១០៨–១១ ។
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ
នៅពេលបងប្អូនអានគម្ពីរជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់បងប្អូន នោះព្រះវិញ្ញាណអាចជួយបងប្អូនឲ្យស្គាល់ថាគោលការណ៍អ្វីដែលត្រូវគូសបញ្ជាក់ និងពិភាក្សាដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការរបស់គ្រួសារបងប្អូន ។ នេះគឺជាការផ្ដល់យោបល់មួយចំនួន ៖
ពីមុនការផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿរបស់គាត់ ប៉ុលមានប្រវត្តិយ៉ាងច្រើនអំពីចិត្តសៅហ្មងនៅចំពោះព្រះ ។ ប៉ុន្តែដោយសារគាត់មានឆន្ទៈប្រែចិត្ត គាត់អាចមកនិយាយថា « ដូច្នេះខ្ញុំអនុវត្តក្នុងខ្លួនឲ្យមានមនសិការជាប់ជានិច្ចដើម្បីកុំឲ្យសតិទាស់ចំពោះព្រះ និងចំពោះមនុស្សគ្រប់រូបឡើយ » ( សូមមើលផងដែរ គ. និង ស. ១៣៥:៤ ) ។ តើយើងអាចដកយកចិត្តសៅហ្មងចំពោះព្រះ និងអ្នកដទៃចេញពីមនសិការរបស់យើងបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ តើព្រះអម្ចាស់បានហៅឲ្យប៉ុលទៅធ្វើអ្វីខ្លះ ? តើមានឱកាសអ្វីខ្លះ ដែលយើងត្រូវធ្វើរឿងស្រដៀងគ្នានេះ ?
តើមាននរណាម្នាក់នៅក្នុងគ្រួសាររបស់អ្នកដូចជាសត្វពស់ឬទេ ? បងប្អូនអាចនឹងចង់សុំបុគ្គល ឬសមាជិកគ្រួសារដទៃទៀតឲ្យប្រាប់រឿងដែលមាននៅក្នុង កិច្ចការ ២៨:១–៩ ។ កូនៗរបស់អ្នកអាចនឹងចូលចិត្តគូររូបមួយចេញមកពីរឿងទាំងនោះ ឬសម្ដែងរឿង ។ តើមានមេរៀនអ្វីខ្លះដែលយើងអាចរៀនពីដំណើររឿងទាំងនេះ ? រឿងមួយអាចជា ព្រះអម្ចាស់បានបំពេញតាមការសន្យារបស់ទ្រង់ចំពោះពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ ។ ឧទាហរណ៍ បងប្អូនអាចប្រៀបធៀបការសន្យាដែលបានធ្វើឡើងនៅក្នុង ម៉ាកុស ១៦:១៨ នឹងការបំពេញតាមនៅក្នុងបទពិសោធន៍របស់ប៉ុល ។ បងប្អូនក៏អាចរកមើលការសន្យាមួយដែលបានធ្វើឡើងដោយអ្នកបម្រើម្នាក់របស់ព្រះអម្ចាស់ចេញមកពីសុន្ទរកថាសន្និសីទទូទៅថ្មីៗមួយ—ប្រហែលជាការសន្យាមួយដែលមានអត្ថន័យចំពោះគ្រួសារបងប្អូន—ហើយដាក់តាំងវានៅក្នុងគេហដ្ឋានរបស់បងប្អូន ។ តើយើងអាចបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងថា ការសន្យានេះនឹងត្រូវបានបំពេញដោយរបៀបណា ?
ព្រះបានការពារប៉ុលនៅពេលពស់ពិសចឹកគាត់ ។
ដូចជាព្រះវិហារនៅជំនាន់របស់ប៉ុល ( ដែលហៅថា « ពួកអ្នកកាន់សាសនានេះ » នៅក្នុង ខទី ២២ ) សាសនាចក្របច្ចុប្បន្នក៏ត្រូវគេ « និយាយអាក្រក់អំពី » ជាញឹកញាប់ផងដែរ ។ នៅពេលមនុស្សនិយាយជំទាស់នឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ តើប៉ុលបានឆ្លើយតបយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះពីបទពិសោធន៍របស់ប៉ុល ?
សម្រាប់គំនិតបន្ថែមដើម្បីបង្រៀនកុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សា ។
ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង
សូមផ្ដោតទៅលើគោលការណ៍ទាំងឡាយដែលនឹងប្រទានពរដល់គ្រួសាររបស់បងប្អូន ។ នៅពេលបងប្អូនសិក្សាព្រះគម្ពីរ ចូរសួរខ្លួនឯងថា « តើអ្វីដែលខ្ញុំរកឃើញនៅត្រង់នេះនឹងមានអត្ថន័យជាពិសេសចំពោះគ្រួសារខ្ញុំយ៉ាងណា ? ( សូមមើល ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ២៩ ) ។
ភាពក្លាហាននៅក្នុងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវ ដោយ ដានីយ៉ែល អេ លូវីស ។ ប៉ុលនៅចំពោះព្រះភក្ត្រស្ដេចអ័គ្រីប៉ា