Gelin, Beni Takip Edin
C Ek Bölümü: Üç Şahit


“C Ek Bölümü: Üç Şahit” Gelin, Beni Takip Edin—Bireyler ve Aileler İçin: Mormon Kitabı 2020 (2020)

“C Ek Bölümü” Gelin, Beni Takip edin—Bireyler ve Aileler İçin: 2020

C Ek Bölümü

Üç Şahit

Melek Moroni’nin Joseph Smith’i ilk ziyaretinden 1829’a kadar beş yıldan fazla bir sürede, altın levhaları görmeye izni olan tek kişi Joseph’tı. Bu durum, onun insanları aldattığına inananların yoğun eleştirisine ve zulmüne sebep oldu. Bunun üzerine Mormon Kitabı’nı çevirirken Rab’bin başkalarının da altın levhaları görmelerine izin vereceğini ve onların da “kitabın doğruluğuna ve içinde yazılı olanlara tanıklık edeceklerini” öğrendiğinde Joseph’ın duyduğu sevinci hayal edin (2. Nefi 27:12–14; ayrıca bkz. 2. Nefi 11:3; Eter 5:2–4).

Haziran 1829’da Oliver Cowdery, David Whitmer ve Martin Harris, Mormon Kitabı’nın peygamberlikte bulunduğu üç şahit olmak için izin istediler. Rab onların isteklerini onayladı (bkz. Ö&A 17) ve onlara levhaları gösteren bir melek gönderdi. Bu adamlar Üç Şahit olarak tanındılar ve onların yazılı tanıklıkları bütün Mormon Kitabı nüshalarında bulunmaktadır.1

Başkan Dallin H. Oaks bu Üç Şahidin tanıklığının neden çok etkili olduğunu açıklamıştır: “Bu Üç Tanığın Mormon Kitabı’na olan tanıklıkları çok güçlü bir şekilde devam etmektedir. Her üçünün de eğer bu yanlış olsaydı tanıklıklarından vazgeçmek için ya da bunlardan herhangi biri hatalı olsaydı detaylar üzerinde lafı dolandırmak için pek çok sebepleri olurdu. Bilindiği üzere, Kilise’nin diğer liderlerini içeren anlaşmazlıklar ve kıskançlıklardan dolayı bu üç şahidin her biri tanıklıklarının yayınlanmasından yaklaşık sekiz yıl sonra İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi’nin üyeliğinden çıkartıldılar. Ortak bir çabayı desteklemek için müşterek bir ilgi olmaksızın her üçü kendi yollarına gittiler. Hayatlarının sonuna kadar—Kilise üyeliğinden çıkartılmalarının ardından 12 ile 50 yıl arasında değişen yıllarda—bu şahitlerden hiç biri yayınlanmış tanıklıklarından sapmadılar ya da tanıklıklarının doğruluğuna gölge düşürecek herhangi bir şey söylemediler.”2

Hayatlarının sonuna kadar bu Üç Şahit Mormon Kitabı hakkındaki tanıklıklarına olan sadakatlerinde sarsılmaz oldular.

Oliver Cowdery

Kilise’de yeniden vaftiz edildikten sonra ve ölümünden kısa bir süre önce Oliver, bir görevde hizmet etmek için İngiltere’ye giderken yolu Richmond, Missouri’den geçen bir görevli Yaşlı Jacob Gates tarafından ziyaret edildi. Yaşlı Gates, Oliver’a Mormon Kitabı hakkındaki tanıklığını sordu. Yaşlı Gates’in oğlu Oliver’ın tepkisini anlattı:

“Onu tanıklığı ile ilgili sorgulamak Oliver’ı çok derinden etkilemiş gibi görünüyordu. Bir kelime bile etmedi, ama sandalyesinden kalktı, kitaplığa gitti, bir Mormon Kitabı’nın ilk baskısını eline aldı, Üç Şahit tanıklığını çevirdi ve yaklaşık yirmi yıl önce altına ismini yazdığı sözleri çok ciddi bir şekilde okudu. Babama döndü ve dedi ki: ‘Jacob, sana söylediğim şeyleri hatırlamanı istiyorum. Ben ölmekte olan bir adamım ve sana yalan söylemek bana ne fayda sağlar ki? Biliyorum’ dedi, ‘bu Mormon Kitabı Tanrı’nın armağanı ve gücüyle tercüme edilmiştir. Gözlerim gördü, kulaklarım duydu ve kavrayışım etkilendi ve tanıklık ettiğim şeyin doğru olduğunu biliyorum. O bir rüya değildi, boş bir hayal ürünü değildi: o gerçekti.’”3

David Whitmer

İlerleyen yaşlarında David Whitmer, kendisinin Mormon Kitabı’na olan tanıklığını inkar ettiğine dair söylentilerin farkına vardı. Bu ithamlara cevap olarak David tanıklığını Richmond Conservator adındaki yerel bir gazetede yayınlanmış bir mektup ile tekrar doğruladı.

“Şu anda dünyanın gerçeği bilmesini diliyorum, hayatımın son güneş batımındayken ve Tanrı korkusuyla son kez bu basın açıklamasını yapıyorum:

“Bu Kitap’ta çok uzun süredir yayınlanmış olan tanıklığı ya da herhangi bir bölümünü üç şahitten biri olarak hiçbir zaman inkar etmedim. Beni en iyi tanıyanlar bilirler ki bu tanıklığa her zaman sadık kaldım. Ve kimsenin yanıltılmayacağı ve şüphe duymayacağına ilişkin olarak şu anki görüşlerim aynıdır, o zaman ifade ettiğim ve yayınlandığı gibi tüm ifadelerimin doğruluğunu yeniden tasdik ediyorum.

“‘Duymak için kulağı olan duysun,’ bu bir hayal değildi! Yazılan yazılmıştır ve bırakın okuyanlar anlasınlar.”4

Martin Harris

Aynen Oliver Cowdery gibi Martin Harris de Kilise’den bir süre için ayrılmıştır ama nihayetinde yeniden vaftiz olmuştur. İlerleyen yaşlarında Mormon Kitabı’nın bir nüshasını kolunun altında taşıdığı ve dinleyen herkese onun doğruluğuna tanıklık ettiği biliniyordu: “Mormon Kitabı’nın tamamıyla doğru olduğunu biliyorum. Ve her ne kadar bütün insanlar bu kitabın doğruluğunu inkar etse de ben bunu yapmaya cesaret edemem. Kararlıyım. Ey Tanrı, kararlıyım! Bildiğimden daha tam ve kesin bilemezdim.”5

Martin’in bir tanıdığı George Godfrey şöyle yazmıştır: “Onun ölümünden bir kaç saat önce … [Martin]’e, Mormon Kitabı’nın ortaya çıkışı ile ilgili yazılanlar ve söylenenler içinde bir parça bile hilekarlık ve aldatmaca olduğunu hissedip hissetmediğini sordum ve o her zamanki yanıtını verdi … ve dedi ki: ‘Mormon Kitabı sahte değil. Ne bildiğimi biliyorum. Gördüklerimi gördüm ve duyduklarımı duydum. Mormon Kitabı’nın yazıldığı altın levhaları gördüm. Bana ve diğerlerine bir melek göründü ve bu kaydın doğruluğuna tanıklık etti ve eğer şu anda sahip olduğum tanıklığa karşı yalan söylemeye ve yanlış yere yemin etmeye istekli olsaydım zengin bir adam olurdum fakat başka bir şekilde tanıklık edemezdim ve şimdi de bu şeylerin doğru olduğuna tanıklık ederim.’”6

“Gözünde Yeterli Sayıda Gördüğü Tanıklar”

Üç Şahit’in tanıklıkları, onların Kilise içindeki ve dışındaki deneyimleri göz önünde bulundurulduğunda özellikle etkileyicidir.7 Bütün bunlardan dolayı, Oliver, David ve Martin yaşadıkları şeye tanıklık etmekten ve Mormon Kitabı’nın Tanrı’nın gücü ve armağanı ile tercüme edildiğine şahitlik etmekten asla vazgeçmediler. Ve bunu yapan sadece onlar değildi.

Eski zamanlarda Nefi bildirdi ki, “Rab Tanrı, kitaptaki sözleri gün ışığına çıkarmaya başlayacak ve sözünü gözünde yeterli sayıda gördüğü tanıkların ağzından doğrulayacak” (2. Nefi 27:14). Peygamber Joseph Smith ve Üç Şahit’e ek olarak, Rab levhaları görmeleri için ayrıca sekiz başka şahit seçti. Aynı zamanda onların tanıklıkları da Mormon Kitabı’nın her nüshasında bulunmaktadır. Aynen Oliver, David ve Martin gibi Sekiz Şahit de Mormon Kitabı’na olan tanıklıklarına ve altın levhalara şahit oluşlarına sadık kaldılar.

William E. McLellin, Mormon Kitabı’nın şahitlerinin pek çoğunu şahsen tanıyan Kilise’de ilk Rab’be dönenlerdendi. William sonuçta Kilise’den ayrıldı ama şahitlerden duyduğu güçlü tanıklıklarından derinden etkilenmeye devam etti.

“Şimdi sorarım,” diye yazdı McLellin hayatının sonuna doğru, “bu kadar mantıklı ve hatta ciddi tanıklığa sahip olan böyle bir sadık şahit grubundan nasıl şüphe edebilirim? Bu adamlar hayatlarının en güzel zamanlarında melek görümünü gördüler ve tanıklıklarını bütün insanlara bildirdiler. Ve sekiz adam levhaları gördüler ve onlara dokundular. Bu nedenle bu adamlar kesin olarak doğru olduğunu beyan ettikleri şeyi biliyorlardı. Ve onlar bunu gençken de yapmışlardı ve şimdi yaşlıyken aynı şeyi beyan ediyorlardı.”8

Üç Şahit gibi altın levhaları görmemiş olsak da, onların tanıklığından güç alabiliriz. Tanıklıklarından dolayı itibarları hiçe sayıldığında ve güvenlikleri ve hayatları tehdit edildiğinde bile bu dürüst adamlar tanıklıklarına sonuna kadar cesaretle sadık kaldılar.

  1. Onların deneyimlerini şu kaynaklarda okuyabilirsiniz Saints: The Story of the Church of Jesus Christ in the Latter Days, vol. 1, The Standard of Truth, 1815–1846 (2018), 73–75.

  2. Dallin H. Oaks, “The Witness: Martin Harris,” Ensign, Mayıs 1999, 36.

  3. Jacob F. Gates, “Testimony of Jacob Gates,” Improvement Era, Mart 1912, 418–19.

  4. Lyndon W. Cook, David Whitmer Interviews: A Restoration Witness (1991), 79.

  5. Mitchell K. Schaefer, “The Testimony of Men: William E. McLellin and the Book of Mormon Witnesses,” BYU Studies, cilt 50, no. 1 (2011), 108; büyük harfler sonradan yapılmıştır.

  6. George Godfrey, “Testimony of Martin Harris” (yayınlanmamış metin), Eldin Ricks, The Case of the Book of Mormon Witnesses (1961), 65–66.

  7. Örneğin bkz. Saints, 1:182–83.

  8. Schaefer, “Testimony of Men,” 110.