Ks. Helamana 13–16

Zrozumieć proroków Pana

Lamanita Samuel na murach miasta

Co czułeś, kiedy słyszałeś, jak ludzie wyrażają swoje wątpliwości lub krytykę wobec proroków? Gdy Lamanita Samuel stał na murze i wzywał ludzi do pokuty, ich reakcje na jego słowa były zróżnicowane. Ludzie reagują podobnie na słowa proroków także i w naszych czasach. Ta lekcja może pomóc ci zrozumieć rolę proroków oraz to, w jaki sposób mogą oni nam pomagać.

Pokładanie ufności w prorokach Pana

Narysuj w dzienniku, następującą tabelkę:

grafika przedstawiająca osobę pod nagłówkiem „ci, którzy wierzą i podążają za prorokami” oraz inną osobę pod nagłówkiem „ci, którzy prorokom nie wierzą, a nawet ich krytykują”

Dookoła postaci przedstawiającej każdą z grup wymień powody, dla których ludzie albo wierzą prorokom, albo im nie wierzą, a nawet ich krytykują.

Poświęć chwilę na zastanowienie się nad tym, czego już się nauczyłeś i nad tym, co takiego wiesz o prorokach, co może pomóc tobie i innym osobom uwierzyć w to, że są powołani przez Boga. Być może sporządziłeś listę prawd na temat proroków podczas studiowania informacji o Nefim w rozdziałach Ks. Helamana 7–10.

W rozdziale Ks. Helamana 13 Pan wysłał dodatkowego proroka, Lamanitę Samuela. Ta lekcja zawiera zarys jego nauk (zob. Ks. Helamana 13–16). Podczas studiowania możesz do swojej listy prawd na temat proroków dopisywać dalsze informacje. Poszukaj argumentów, które mogłyby pomóc osobie mającej trudności z wiarą.

Samuel naucza Nefitów

Przeczytaj wersety Ks. Helamana 13:1–7; 14:9 i zastanów się nad tym, co w Samuelu robi na tobie wrażenie.

• Czego przykład Samuela uczy cię o prorokach? (Znalezione prawdy możesz dopisywać do swojej listy).

Jedną z prawd, którą być może rozpoznałeś, jest to, że przesłanie proroka nie pochodzi od niego samego, lecz od Pana. W wersetach Ks. Helamana 13:5, 7; 14:9 możesz zaznaczyć sformułowania, które tę prawdę potwierdzają. Możesz także przeczytać fragmenty Ks. Helamana 7:29 i Doktryna i Przymierza 1:38; 21:4–5 jako powiązane odsyłacze i połączyć je je z wersetami w Ks. Helamana 13.

• W jaki sposób zrozumienie tej prawdy może wpłynąć na to, jak słuchamy proroków?

• Jak może nam ona pomóc, gdy czujemy pokusę, aby w nich wątpić lub ich krytykować?

ikona, zapisywanie

1. Wykonaj następujące ćwiczenie:

   Poświęć kilka minut na przejrzenie fragmentu przemówienia proroka z ostatniej konferencji generalnej. Pomyśl o Panu i Jego trosce o ciebie. Staraj się czytać to przemówienie tak, jakby było to przesłanie od samego Pana. Przygotuj jedną z następujących wypowiedzi:

   • Znajdź konkretne sformułowanie lub naukę, które powstały według ciebie pod wpływem natchnienia od Pana. Opowiedz, dlaczego tak myślisz.

   • Opisz, co takiego mógłbyś zrobić, aby otrzymać osobiste świadectwo, że dane przesłanie proroka pochodzi od Pana.

Nefici odpowiadają prorokom

Przeczytaj fragment Ks. Helamana 13:24–29; 14:10 i znajdź informacje o postawie Nefitów wobec proroków.

• Jakie prawdy dotyczące proroków możemy rozpoznać w tych wersetach?

Być może rozpoznałeś następującą prawdę: prorocy Pana nie są popularni wśród niegodziwych. Prawdę tę możesz zapisać obok tych wersetów.

• Jakie potwierdzenie tej prawdy dostrzegasz w naszych czasach?

• W jaki sposób osoby, które krytykują proroków i opierają się im, mogą „pozwala[ć] się wodzić głupcom i ślepcom”? (Ks. Helamana 13:29).

• W czym będzie się przejawiało „wybieranie raczej ciemności niż światła”, jeśli nie przyjdziemy do Zbawiciela, aby odpokutować i dokonać poprawy? (Ks. Helamana 13:29).

Prezydent Spencer W. Kimball (1895–1985) nauczał:

Prezydent Spencer W. Kimball

Prorocy […] nie mogą modyfikować przesłania Pana jedynie po to, aby ludzie czuli się komfortowo. Są zbyt dobrzy, aby być tak okrutni. Jestem prorokom bardzo wdzięczny za to, że nie pragną popularności (Spencer W. Kimball, „Listen to the Prophets” [Słuchajcie proroków] Ensign, maj 1978, str. 77).

ikona, zapisywanie

2. Zapisz w co najmniej trzech zdaniach odpowiedź do poniższej sytuacji:

   Wyobraź sobie, że ktoś wierzy, iż powinien „[postępować] według wszelkich pragnień [swojego serca]” (Ks. Helamana 13:27). W wyniku tego, gdy prorocy zapraszają go do pokuty, denerwuje się. Przygotuj odpowiedź na tę obawę lub krytykę w oparciu o to, czego się dowiedziałeś.

Pan chroni Samuela

Przyjrzyj się uważnie ilustracji z początku lekcji. Ukazuje ona to, co stało się na zakończenie kazania Samuela.

Przeczytaj Ks. Helamana 16:1–8 i znajdź, a następnie zaznacz dowód na to, że moc Boga spoczywa na Jego prorokach. (Prawdę tę możesz dodać do swojej listy).

• Jakie dostrzegłeś dowody na to, że Bóg był przy Samuelu?

Chociaż nie wszyscy prorocy są chronieni w ten sposób, Bóg chroni Swoich proroków, dopóki nie ukończą swego dzieła (zob. Ks. Mosjasza 13:1–4; Doktryna i Przymierza 122:9).

3. Wykonaj poniższe dwa ćwiczenia i odpowiedz na podane pytanie:

   Wybierz jednego proroka z pism świętych lub historii Kościoła. Wymień dowody na to, że Bóg był przy tym proroku. Możesz odnieść się do podanych przykładów Noego, Mojżesza, Piotra i Józefa Smitha.

   Noe i arka ze zwierzętami

   (zob. I Ks. Mojżeszowa 7:7, 10–13, 17, 23)

   Mojżesz rozdzielający Morze Czerwone

   (zob. II Ks. Mojżeszowa 14:21–30)

   Anioł uwalnia Piotra z więzienia

   (zob. Dzieje Apostolskie 12:4–11)

   Eliasz przywraca klucze kapłaństwa

   (zob. Józef Smith — Historia 1:15–25)

   Teraz wymień dowody na to, że Bóg jest również ze Swoimi współczesnymi prorokami. Przykłady mogą obejmować to, w jaki sposób nauki i zaproszenia współczesnych proroków pomogły nam przejść przez trudności, z jakimi mierzyliśmy się w naszych czasach.

   • Dlaczego zapamiętanie tych dowodów może być pomocne?

Podobnie, jak lud Nefiego, jesteśmy władni dokonać wyboru, czy przyjmiemy nauki proroka, czy też zareagujemy na nie krytyką i złością. W dzienniku do studiowania zapisz, czego dowiedziałeś się o prorokach i co względem nich czujesz. Gdy będziesz studiować w tym tygodniu nauki Lamanity Samuela, w duchu modlitwy staraj się poznawać i stosować jego natchnione nauki.

Opcjonalnie: Chcesz dowiedzieć się więcej?

W jaki sposób Pan przemawia w dzisiejszych czasach za pośrednictwem Swoich proroków i innych ludzi?

Starszy Neil L. Andersen z Kworum Dwunastu Apostołów złożył następujące świadectwo:

Starszy Neil L. Andersen

Daję wam świadectwo, że Jezus jest Chrystusem, że zajmuje się sprawami tego świętego dzieła i że konferencja generalna jest jednym z tych ważnych wydarzeń, kiedy daje On wskazówki Swemu Kościołowi i nam osobiście […].

Oczekujemy, że usłyszymy to, co jest „wolą Pana […], zamysłem Pana […], słowem Pana, i mocą boską do zbawienia” (Doktryna i Przymierza 68:4). Pokładamy ufność w obietnicę, którą Pan złożył, mówiąc: „Co rzekłem moim własnym głosem lub głosem moich sług, bowiem jest to jedno” (Doktryna i Przymierza 1:38) […].

Obiecuję wam, że kiedy przygotujecie swojego ducha i przyjdziecie, oczekując, że usłyszycie głos Pana, to myśli i uczucia, które będą odpowiednio dla was dobrane, wypełnią wasz umysł (Neil L. Andersen „Hearing the Voice of the Lord at General Conference” [Słuchanie głosu Pana podczas konferencji generalnej; artykuł dostępny jedynie w wersji elektronicznej], Liahona, marzec 2019, strona internetowa ChurchofJesusChrist.org).

Starszy Robert D. Hales (1932–2017) z Kworum Dwunastu Apostołów mówił o słowach Samuela i porównał je ze słowami żyjących proroków.

Dlaczego odrzucanie słów proroków jest niebezpieczne?

Prezydent Henry B. Eyring z Pierwszego Prezydium nauczał:

Prezydent Henry B. Eyring

Gdy odrzucamy wskazówkę pochodzącą od Boga, nie wybieramy niezależności od wpływów z zewnątrz. Wybieramy inny wpływ. Odrzucamy ochronę doskonale kochającego, wszechmocnego, wszechwiedzącego Ojca w Niebie, którego jedynym celem, podobnie jak Jego Umiłowanego Syna, jest danie nam życia wiecznego; danie nam wszystkiego, co posiada i przywiedzenie nas z rodzinami z powrotem do domu, w ramiona Jego miłości. Odrzucając Jego rady, wybieramy wpływ innej mocy, która kieruje się nienawiścią i której celem jest sprawić, abyśmy cierpieli (Henry B. Eyring, „Finding Safety in Counsel” [Znajdowanie bezpieczeństwa w radach], Ensign, maj 1997, str. 25).