Uzależnienie
Krok 12: Służba


“Krok 12: Służba,” Program wychodzenia z uzależnień: Przewodnik wychodzenia z uzależnień oraz ich leczenia (2005), 71–76

“Krok 12,” Program wychodzenia z uzależnień, 71–76

Krok 12.

Służba

Kluczowa Zasada: Przebudzony duchowo w wyniku Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa, nieś to postanie innym osobom i stosuj te zasady we wszystkich swoich poczynaniach.

Służba pomoże ci wzrastać w świetle Ducha przez resztę twojego życia. Podczas kroku 10. nauczyłeś się oceniać swoje życie każdego dnia i być odpowiedzialnym za swe uczynki. Podczas kroku 11. nauczyłeś się pamiętać o Zbawicielu z chwili na chwilę, abyś mógł mieć przewodnictwo Ducha Świętego bez przerwy, na ile to możliwe. Krok 12. obejmuje trzecią kotwicę — służbę innym — która zapewnia trwałe wyleczenie i odpuszczenie grzechu.

Aby pozostać wolnym od uzależnienia, musisz wyjść poza siebie i służyć. Pragnienie pomagania innym jest naturalnym wynikiem duchowego przebudzenia.

Masz przesłanie nadziei dla innych uzależnionych, dla wszystkich tym dotkniętych i zmartwionych ludzi, którzy są gotowi zastanowić się nad duchowym podejściem do zmiany w swoim życiu, oraz dla wszystkich, którzy szukają prawdy i prawości. Przesłaniem tym jest to, że Bóg jest Bogiem cudów, tak jak był Nim zawsze (zob. Moroni 7:29). Dowodzi tego twoje życie. Dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa stajesz się nową osobą. Najlepiej podzielisz się tym przesłaniem poprzez swoją służbę innym ludziom. Kiedy będziesz służyć, wzmocni się i pogłębi twoje zrozumienie i wiedza na temat tego procesu.

Dzielenie się swoim przesłaniem o Jego miłosierdziu i Jego łasce jest jednym z najważniejszych przejawów służby, jaką możesz zaoferować. Noszenie brzemion innych ludzi poprzez akty dobroci i bezinteresownej służby jest częścią twojego nowego życia, jakie wiedziesz jako naśladowca Chrystusa (zob. Mosjasz 18:8).

Prezydent Ezra Taft Benson nauczał: „Mężczyźni i kobiety, którzy zwracają się do Boga, odkryją, że może On uczynić więcej z ich życiem niż oni sami. On pogłębi ich radość, poszerzy wizję, przyspieszy pracę umysłu, wzmocni mięśnie, podniesie ich duchy, pomnoży błogosławieństwa, zwiększy możliwości, pocieszy dusze, wzbudzi przyjaciół i wyleje na nich pokój. Każdy, kto straci swe życie podczas służby Bogu, zyska życie wieczne” („Jesus Christ — Gifts and Expectations”, Ensign, grudz. 1988, 4).

W duchu modlitwy zastanów się, w jaki sposób możesz służyć, zawsze prosząc o to, by prowadził cię Duch Święty. Jeśli będziesz gotów służyć, znajdziesz wiele sposobności na dzielenie się duchowymi zasadami, które poznałeś. Znajdziesz sposób na dzielenie się z innymi swoim świadectwem oraz będziesz miał możliwość służyć im na wiele innych sposobów. Podczas służby dla innych zachowasz pokorę poprzez koncentrowanie się na zasadach ewangelii i praktykach, które poznałeś. Jedynie wtedy możesz być pewien, że twoje motywacje i inspiracje są dobre. Upewnij się, że służysz hojnie, nie oczekując konkretnych wyników. Szanuj wolną wolę innych. Pamiętaj, że większość z nas musiała „sięgnąć dna”, zanim byliśmy gotowi na studiowanie i stosowanie tych zasad. Tak samo będzie z większością tych, którym pragniesz pomóc.

Kiedy dowiesz się, że ktoś zmaga się z uzależnieniem w swoim życiu lub w życiu kogoś bliskiego, możesz poinformować te osoby o tym przewodniku oraz o Programie wychodzenia z uzależnień przygotowanym przez Służby rodzinne ŚwDO. Jeśli będą mieli ochotę mówić, pozwól im na to. Opowiedz im trochę o swojej historii, aby wiedzieli, że ich rozumiesz. Nie dawaj im rad ani nie próbuj ich poprawiać w jakikolwiek sposób. Po prostu poinformuj ich o programie oraz duchowych zasadach, które błogosławią twoje życie.

Możesz odkryć, że nawet jeśli osoba uzależniona nie jest gotowa na przyjęcie tych zasad duchowych, być może członek rodziny lub przyjaciel uzależnionego będzie gotowy na ich przyjęcie. Praktycznie każdy, kto żyje w tych trudnych czasach, może odnieść korzyść, ucząc się zasad ewangelii i stosując je. Czasami możesz odczuwać natchnienie, by podarować komuś egzemplarz tego przewodnika wraz z Księgą Mormona. Czyniąc to, tak naprawdę dzielisz się narzędziami, które pomogły ci odbudować swoje życie poprzez przyjście do Chrystusa.

Kiedy robisz coś dla kogoś innego lub dzielisz się przesłaniem nadziei i wyzdrowienia, nie możesz pozwolić na to, by druga osoba stała się zbyt zależna od ciebie. Twoim obowiązkiem jest zachęcać innych, którzy podejmują walkę o zdrowie, aby zwrócili się do Ojca Niebieskiego i Zbawiciela po przewodnictwo i siłę. Poza tym, nie powinieneś również się wahać, czy możesz zachęcać ich do zwrócenia się do mających upoważnienie sług Pana. Od Pana mogą przyjść wspaniałe błogosławieństwa poprzez tych, którzy dzierżą klucze kapłańskie.

Kiedy próbujesz pomóc innym, musisz zrozumieć, że trudno im będzie pozostać na drodze ku wyjściu z uzależnienia, jeśli członkowie rodziny nie wspierają ich w tym lub jeśli nie zrozumieją, że leczenie wymaga czasu. Jednakże każdy może wyjść z uzależnienia, bez względu na to, jak zareagują na to inni — nawet ci najbliżsi.

Kiedy niesiesz innym przesłanie wychodzenia z uzależnień poprzez zasady ewangelii, musisz być cierpliwy i łagodny. W twoim nowym życiu nie ma miejsca na ego czy jakiekolwiek poczucie wyższości. Nigdy nie zapominaj, skąd przyszedłeś i w jaki sposób zostałeś wyratowany dzięki łasce Boga. Jezus Chrystus uczyni to samo „we wszystkim” dla tych, którzy odpokutują i zwrócą się do Niego (Mosjasz 29:20).

Odczuwając entuzjazm związany z pomaganiem innym, upewnij się, że zachowujesz równowagę pomiędzy dzieleniem się przesłaniem a pracą nad własnym programem. Rzeczą, nad którą musisz się koncentrować przede wszystkim, jest stosowanie tych zasad. Twoje wysiłki związane z dzieleniem się tymi pomysłami z innymi ludźmi będą na tyle skuteczne, na ile skuteczne jest twoje leczenie.

Zasady, których się uczysz i które stosujesz celem przezwyciężenia swojego uzależnienia, są tymi samymi zasadami, które poprowadzą cię we wszystkich aspektach życia, aby działać zgodnie z planem Pana. Korzystając z tych zasad ewangelii, możesz wytrwać do końca, jak nakazał to Pan, i możesz to czynić z radością.

Kroki działania

Publicznie składaj świadectwo; rozwijaj powołania i talenty, służąc innym; odbywaj domowe wieczory rodzinne i bierz udział w modlitwie rodzinnej; przygotuj się do pójścia do świątyni i oddawania tam czci Bogu

Twoje świadectwo o miłości i miłosierdziu Ojca Niebieskiego i Jego Umiłowanego Syna, Jezusa Chrystusa, już nie jest tylko teorią. Staje się żywą realnością. Sam tego doświadczyłeś. Kiedy stajesz się świadomy Jego miłości do ciebie, stajesz się też świadomy Jego miłości dla innych ludzi.

Prezydent Howard W Hunter nauczał: „Ci z nas, którzy czerpią z Zadośćuczynienia, mają obowiązek składać wierne świadectwo o naszym Panu i Zbawicielu” („The Atonement and Missionary Work”, seminarium dla nowych prezydentów misji, 21 czerwca 1994, 2).

Składaj świadectwo swojej rodzinie słowem i uczynkami w zaciszu własnego domu. Składaj świadectwo podczas regularnych domowych wieczorów rodzinnych, rodzinnej modlitwy oraz rodzinnego studiowania pism świętych. Składaj świadectwo, kiedy wraz z rodziną angażujesz się w projekty służby i kiedy wiedziesz swoje życie na sposób Chrystusowy. Możesz też składać świadectwo podczas spotkań kościelnych, takich jak spotkania postne, lekcje czy kościelne projekty służby.

Rozwijaj powołania kościelne, które otrzymujesz. Jeśli nie masz obowiązków w swoim okręgu lub paliku, powiedz biskupowi, że jesteś gotowy do służby. Możesz też błogosławić innych, biorąc udział w pracy nad historią rodziny i przygotowując się do oddawania czci i służenia w świątyni oraz do zawarcia przymierzy z Panem. Prezydent Gordon B. Hinckley nauczał: „Służba w świątyni jest końcowym efektem całego naszego nauczania i aktywności” (w: Conference Report, paźdz. 2005, 3 lub Ensign, list. 2005, 4). Zasady nauczane w tym przewodniku poprowadzą cię do świątyni. Zwiększą twoje pragnienie służenia tam.

Choć wcześniej nawet o tym nie mogłeś myśleć, teraz możesz wyobrazić sobie, że przechodzisz przez drzwi świętej świątyni, obficie czerpiesz spokój, jaki tam panuje, oraz czujesz się blisko Pana w Jego domu. W świątyni znajdziesz duchową moc do kontynuowania swojego leczenia. Starszy Joseph B. Wirthlin z Kworum Dwunastu świadczył: „Regularna praca świątynna może zapewnić duchową siłę. Może być kotwicą w życiu codziennym, źródłem przewodnictwa, ochrony, bezpieczeństwa, pokoju i objawienia” (w: Conference Report, kwiec. 1992, 123 lub Ensign, maj 1992, 88).

Służ innym, którzy zmagają się z uzależnieniem, dzieląc się z nimi zasadami wychodzenia z uzależnienia; stosuj te zasady we wszystkich aspektach życia

Program wychodzenia z uzależnień przygotowany przez Służby rodzinne ŚwDO oferuje wspaniałe możliwości służenia. Możesz służyć innym poprzez uczestnictwo w spotkaniach oraz dzielenie się swoim doświadczeniem, wiarą i nadzieją. Możesz wspierać innych i wzmacniać ich.

Kiedy praktykujesz zasady ewangelii, uczysz się, że Zadośćuczynienie ma zastosowanie w każdym aspekcie życia. Prezydent Boyd K. Packer z Kworum Dwunastu Apostołów świadczył: „Czasami myślimy, że Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa na zastosowanie jedynie na koniec doczesnego życia, odkupując nas od Upadku i duchowej śmierci. Znaczenie jego jest o wiele głębsze. Jest stale obecną mocą do przywoływania w codziennym życiu. Kiedy jesteśmy nękani czy wstrząsani lub dręczeni poczuciem winy czy żalem, On może nas uleczyć” (w: Conference Report, kwiec. 2001, 28 lub Ensign, maj 2001, 23).

Możesz dzielić się tym przesłaniem z innymi poprzez dawanie przykładu oraz słowa zachęty Kiedy spotykasz ludzi w ciągu dnia, witaj ich z uśmiechem. Okaż wdzięczność za to, co robią. Kiedy pojawiają się ku temu okoliczności, składaj świadectwo o nadziei, która pojawia się dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa.

Studiuj i zrozum

Studiowanie pism świętych i nauk przywódców Kościoła pomoże ci kontynuować proces leczenia. Przestudiuj poniższe fragmenty z pism świętych i wypowiedzi. Korzystaj z nich podczas pełnych modlitwy medytacji, osobistego studiowania oraz dyskusji w grupie.

Nawrócenie i zdrowienie

„Nawrócenie oznacza odwrócenie się od pewnych wierzeń czy pewnego kursu działania na korzyść innego. Nawrócenie jest duchowg i moralng przemianą. Nawrócenie implikuje zaakceptowanie Jezusa i Jego nauk nie tylko przez umysł, ale także motywuje wiarę w Niego i Jego ewangelię — wiarę, która powoduje transformację, prawdziwą przemianę zrozumienia sensu życia oraz lojalność wobec Boga przejawiającą się w zainteresowaniach, w myślach i w zachowaniu” (Marion G. Romney, w: Conference Report, Konferencja Obszaru Gwatemali 1977, 8).

  • Zbawiciel radził Piotrowi, aby wzmacniał swoich braci po tym, jak się nawrócił (zob. Ew. Łukasza 22:32). Napisz o definicji nawrócenia podanej przez Prezydenta Romneya oraz o tym, w jaki sposób odnosi się ona do twojego doświadczenia wychodzenia z uzależnień.

  • Co myślisz o wzmacnianiu innych, kiedy wychodzą oni z zachowań uzależniających?

Wielki postęp zaczyna się od małych kroków

„Przeto nie bądźcie znużeni czynieniem dobra, bowiem kładziecie podwaliny wielkiego dzieła. I z małych rzeczy wynika to, co jest wielkie” (NiP 64:33).

  • Napisz o uczuciach, jakie masz, kiedy myślisz o życiu według tych zasad we wszystkich aspektach swojego życia. Jak to pomaga zdać sobie sprawę z tego, że wielkie dzieła zaczynają się od małych kroków?

Wzmacnianie innych

„Moją chwałą jest, że może stanę się narzędziem w rękach Boga, doprowadzając jakąś duszę do nawrócenia się, i to jest moją radością.

I gdy widzę tak wielu moich braci szczerze żałujących za swe grzechy i przystępujących do Pana, swego Boga, moja dusza przepełnia się radością i pamiętam, co mi Pan uczynił, gdy wysłuchał mej modlitwy, pamiętam, że wyciągnął do mnie swe miłosierne ramię” (Alma 29:9–10).

  • Nauczyliśmy się, że niezwykle ważne dla zdrowienia jest to, aby byę gotowym do dzielenia się świadectwem o tych zasadach. W jaki sposób dzielenie się swoim doświadczeniem pomoże ci pozostać silnym na drodze zdrowienia?

„Jeśli pragniecie płakać z tymi, którzy płaczą, pocieszać tych, którzy potrzebują pocieszenia, i zawsze dawać świadectwo o Bogu we wszystkim, co czynicie i gdziekolwiek się znajdujecie, aż do śmierci, abyście mogli zostać odkupieni przez Boga i zaliczeni do tych, którzy powstaną w pierwszym zmartwychwstaniu, abyście mogli mieć życie wieczne —

Pytam was, jeśli jest to pragnieniem waszych serc, cóż powstrzymuje was od chrztu w imię Pana, jako świadectwa przed Nim, że przystąpiliście do przymierza z Nim, że będziecie Mu służyć i przestrzegać Jego przykazań, aby mógł bardziej obficie przelać na was swego Ducha?” (Mosjasz 18:9–10).

  • Twoje doświadczenie związane z uzależnieniem pomaga ci identyfikować się z tymi, którzy walczą z uzależnieniem. Twoje doświadczenie związane z wychodzeniem z uzależnienia pomaga ci pocieszać ich. Napisz o tym, jak wzrastało w tobie pragnienie i zdolnośę, aby byę świadkiem Boga, odkąd zrealizowałeś kroki wychodzenia z uzależnienia.

Służba z pomocą Pana

„Odkupiciel wybrał niedoskonałych ludzi, by nauczali drogi do doskonałości. Robił tak kiedyś i tak samo czyni teraz” (Thomas S. Monson, w: Conference Report, kwiec. 2004, 19 lub Ensign, maj 2004, 20).

  • Czasami zastanawiamy się, czy jesteśmy gotowi, by dzielię się z innymi doświadczeniem wychodzenia z uzależnienia, ponieważ jeszcze nie praktykujemy tych zasad w sposób doskonały. W jaki sposób ucisza twoje obawy zdanie sobie sprawy z tego, że Zbawiciel działa poprzez niedoskonałych ludzi?

Moc Boża ku zbawieniu

„Albowiem nie wstydzę się ewangelii Chrystusowej, jest ona bowiem mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy” (List do Rzymian 1:16).

  • Opisz swoje myśli i uczucia, kiedy spoglądasz wstecz i dostrzegasz, że to właśnie duchowe doświadczenie pomogło ci przezwyciężyć uzależnienie. Napisz o uczuciach niechęci, które możesz mieć na myśl o powiedzeniu innym o tym, że zostałeś uleczony przez stosowanie zasad ewangelii Chrystusa.

„Idź, dokądkolwiek ci nakażę, i dane ci będzie przez Pocieszyciela co masz czynię i dokąd iść.

Módl się zawsze, abyś nie popadł w pokusę i nie utracił nagrody.

Bądź wierny do końca, i oto ja jestem z tobą. Słowa te nie pochodzą od człowieka czy ludzi, lecz ode mnie, samego Jezusa Chrystusa, twojego Odkupiciela, z woli Ojca” (NiP 31:11–13).

  • Pisma święte wypełnione są wskazówkami dla tych, którzy chcą pozostać na duchowej drodze życia, która poprowadzi ich z powrotem do Boga. Jaką konkretną wskazówkę znalazłeś dla siebie w tych wersetach?