Podręczniki Organizacji Podstawowej i Wspólna nauka
Marzec: Jezus Chrystus jest naszym Zbawicielem


Marzec

Jezus Chrystus jest naszym Zbawicielem

„Zważajcie na te słowa. Otom jest Jezus Chrystus, Zbawiciel świata” (NiP 43:34).

Uzupełnij znajdujące się tutaj pomysły własnymi propozycjami. Każdego tygodnia planuj, w jaki sposób (1) przedstawisz doktrynę dzieciom, (2) pomożesz im ją zrozumieć i (3) zastosować w ich życiu. Zadaj sobie pytanie: „Jakie zajęcia pomogą dzieciom się uczyć i jak mogę pomóc im odczuwać Ducha?”.

Tydzień 1.: Jezus Chrystus nauczał ewangelii i dał nam przykład.

Przedstaw doktrynę (śpiewanie pieśni): Zaśpiewajcie razem kilka razy „Do As I’m Doing” (Rób to, co ja robię) (CS, str. 276), prosząc różne dzieci o wybranie gestów do wykonania. Wyjaśnij, że kiedy naśladujemy czyjeś działania, wówczas naśladujemy przykład tej osoby. Zapytaj, kto dał nam doskonały przykład do naśladowania (Jezus Chrystus). Poproś dzieci, aby razem powiedziały: „Jezus Chrystus dał nam przykład”.

Pogłęb zrozumienie (czytanie fragmentów z pism świętych): Na tablicy umieść ilustracje przedstawiające następujące wydarzenia: chrzest Chrystusa, Chrystus z dziećmi, modlący się Chrystus i Chrystus nauczający. Przeczytajcie wspólnie jeden z następujących fragmentów i poproś dzieci, aby wyjaśniły, czego w tym fragmencie naucza Chrystus: Ew. Marka 16:15; Ew. Jana 13:34–35; 3 Nefi 11:37; 3 Nefi 18:19. Powoli wskazuj na każdą ilustrację i poproś dzieci, aby wstały, kiedy wskażesz na tę, która najlepiej przedstawia to, czego Chrystus naucza nas w przeczytanym fragmencie. Powtórz zabawę z pozostałymi fragmentami z pism świętych.

Obraz
nauczycielka wskazuje na ilustracje

Jest bardziej prawdopodobne, że dzieci będą zachowywały się w sposób pełen szacunku i czci, kiedy będą zaangażowane w proces uczenia się. Niech dzieci w tej zabawie wstają i siadają z zachowaniem atmosfery czci, co pomoże w utrzymaniu ich uwagi.

Zachęcaj do stosowania (rysowanie): Daj każdemu dziecku kartkę i poproś, aby narysowały obrazek przedstawiający je, jak naśladują wzór Chrystusa. Na przykład: dziecko może narysować siebie, gdy jest chrzczone, gdy naucza przyjaciela ewangelii lub komuś pomaga. Poproś kilkoro dzieci, aby pokazały swoje obrazki innym dzieciom i zachęć je, aby pokazały je później swoim rodzinom.

Tydzień 2.: Dzięki Zadośćuczynieniu Chrystusa mogę odpokutować i znowu żyć z Bogiem.

Przedstaw doktrynę (uzupełnianie pustych miejsc): Przed zajęciami Organizacji Podstawowej napisz na tablicy „Dzięki ___________ Chrystusa mogę ___________ i znowu żyć z ____________”. Na oddzielnych paskach papieru zapisz słowa: Zadośćuczynieniu, odpokutować oraz Bogiem i przyklej je do trzech krzeseł w pokoju. Poproś dzieci, aby odnalazły karteczki i umieściły je na tablicy we właściwych miejscach. Przeczytajcie to zdanie razem.

Pogłęb zrozumienie (czytanie fragmentów z pism świętych i odpowiadanie na pytania): Umieść na tablicy ilustracje przedstawiające Chrystusa w Getsemane i Ukrzyżowanie. Przykryj ilustracje kilkoma mniejszymi kartkami. Na każdej kartce napisz pytanie dotyczące wydarzenia z ilustracji oraz odsyłacze do pisma świętego: Ew. Mateusza 26–27 lub Ew. Łukasza 22–23, gdzie można znaleźć odpowiedź. (Na przykład: Jak się nazywa miejsce, do którego udał się Jezus, aby się modlić? Ew. Mateusza 26:36). Podziel dzieci na grupy i poproś każdą z nich, aby spojrzała do pism świętych i znalazła odpowiedź na pytanie. Niech grupy podzielą się odpowiedziami na swoje pytania i usuną odpowiednie kartki, aby ukazać ilustracje.

Obraz
dzieci czytające pisma święte

Aby dostosować zajęcia z czytaniem pism świętych do poziomu młodszych dzieci, poproś je, aby słuchały, jak ty im czytasz, a następnie niech wstaną, gdy usłyszą konkretne słowo lub wyrażenie.

Zachęcaj do stosowania (lekcja poglądowa): Przedyskutuj z dziećmi znaczenie słów Zadośćuczynienie i pokuta oraz wyjaśnij im, w jaki sposób Zadośćuczynienie może nas błogosławić (zob. Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004 r.], str. 182–188, 107–111). Pokaż dzieciom prezent. Poproś jedno dziecko, aby wręczyło prezent następnemu dziecku i poproś to drugie, aby odmówiło przyjęcia go. Wyjaśnij, że kiedy nie przyjmujemy wręczanego nam prezentu, nie możemy cieszyć się błogosławieństwami płynącymi z posiadania go. Kiedy będziecie wspólnie czytać Nauki i Przymierza 19:16, niech dzieci nasłuchują, co muszą zrobić, aby przyjąć dar Zadośćuczynienia.

Tydzień 3.: Ponieważ Jezus zmartwychwstał, ja też zmartwychwstanę.

Przedstaw doktrynę (słuchanie historii): Skorzystaj z ilustracji ze strony 123 z podręcznika dla żłobka (zob. wskazówki na str. 121), aby opowiedzieć historię Zmartwychwstania (zob. Ew. Jana 19:41–42; 20:1, 11–18). Wyjaśnij, że kiedy Jezus Chrystus zmartwychwstał, Jego ciało i duch ponownie połączyły się; tym samym stało się możliwe zmartwychwstanie każdej osoby. Niech dzieci powiedzą: „Ponieważ Jezus zmartwychwstał, ja też zmartwychwstanę”.

Pogłęb zrozumienie (rozmawianie o uczuciach): Wypisz na tablicy słowa, które opisują, jakie uczucia mogli mieć uczniowie Jezusa w dniu, w którym umarł (takie jak: żal, przygnębienie, smutek i rozpacz). Niech dzieci zaproponują słowa przeciwne (takie jak: szczęście, radość, nadzieja i wiara) i zapiszcie je na tablicy. Wyjaśnij, że te uczucia towarzyszyły uczniom, kiedy Jezus zmartwychwstał. Omówcie kilka błogosławieństw, które wypływają z wiedzy, że zmartwychwstaniemy (zob. Ks. Izajasza 25:8; Alma 22:14).

Zachęcaj do stosowania (dzielenie się odczuciami): Zapisz na tablicy: „Jestem wdzięczny, że Jezus zmartwychwstał, ponieważ …”. Poproś członka palika, któremu zmarł ktoś bliski, aby przyszedł na zajęcia Organizacji Podstawowej i pokrótce powiedział o swej wdzięczności za Zmartwychwstanie. Zapytaj dzieci, czy znają kogoś, kto zmarł, i poproś je, aby zamknęły oczy i pomyślały o tej osobie. Poproś kilkoro dzieci, aby wstały i uzupełniły zdanie na tablicy oraz podzieliły się tym, co znaczy dla nich Zmartwychwstanie.

Tydzień 4.: Jezus Chrystus jest naszym Zbawicielem.

Przedstaw doktrynę (omówienie znaczenia słowa „Zbawiciel”): Pokaż kilka przedmiotów lub ilustracji przedstawiających ludzi, którzy mogą ratować nasze życie (jak np.: lekarz, policjant lub ratownik) i omówcie, w jaki sposób mogą nas uratować. Pokaż ilustrację przedstawiającą Jezusa i wyjaśnij, że jest On jedyną osobą, która ma moc, aby uratować nas od wiecznych konsekwencji śmierci i grzechu. Napisz na tablicy: „Jezus Chrystus jest naszym Zbawicielem” i przeczytaj to zdanie razem z dziećmi, kładąc nacisk na słowo „Zbawiciel”.

Pogłęb zrozumienie i zachęć do zastosowania (słuchanie historii z pism świętych): Opowiedz dzieciom kilka historii z pism świętych o ludziach, którzy zostali uratowani od grzechu przez Zbawiciela (na przykład: Alma Młodszy [zob. Alma 36:6–24], Enos [zob. Enos 1:1–8], Zeezrom [zob. Alma 15:3–12], ojciec Lamoniego [zob. Alma 22:1–26] lub człowiek, którego przyniesiono do Jezusa [zob. Ew. Łukasza 5:17–26]). Wyjaśnij, że dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa wszyscy możemy być zbawieni, czyli uratowani od grzechu. Złóż świadectwo, że Jezus Chrystus jest naszym Zbawicielem i poproś kilkoro dzieci, aby złożyły o Nim swoje świadectwa.