«Είμαι η μόνη Νέα Ενήλικη που αγωνίζομαι να βρω τον σκοπό μου;» Λιαχόνα, Σεπ 2022.
Νέοι Ενήλικοι
Είμαι η μόνη νέα ενήλικη που αγωνίζομαι να βρω τον σκοπό μου;
Ένιωσα σαν να είχα χαλάσει το σχέδιο – το σχέδιό μου για τον εαυτό μου και το σχέδιο του Θεού για μένα.
Στα 25α γενέθλιά μου, τακτοποιούσα το υπνοδωμάτιό μου. Ο χώρος μου δεν ήταν σε τάξη και σκεφτόμουν συνέχεια πώς δεν ήταν ούτε η ζωή μου σε τάξη. Δεν ήμουν εκεί που νόμιζα ότι θα ήμουν στην ηλικία των 25. Δεν ήμουν εκεί όπου έπρεπε να είμαι.
Σκέφθηκα πώς αισθάνθηκα ως έφηβη, όταν έλαβα την πατριαρχική ευλογία μου. Όποτε διάβαζα για το μέλλον μου, φανταζόμουν κάποιον που ήταν σχεδόν τέλειος. Όμως συνειδητοποίησα ότι μεγαλώνοντας δεν ήμουν εκείνο το άτομο που φανταζόμουν. Και αναρωτήθηκα εάν ο νεότερος εαυτός μου μπορούσε να με δει τώρα, θα ήταν απογοητευμένος;
Ξαφνικά τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα. Ένιωσα σαν να είχα χαλάσει το σχέδιο της ζωής μου. Δεν είχα κάνει οποιαδήποτε καταστροφικά λάθη, αλλά ένιωθα επίσης ότι δεν είχα τίποτα να επιδείξω για τη ζωή μου. Δεν είχα κάποιον σκοπό. Όλοι οι άλλοι τα είχαν καταλάβει όλα, και βρισκόμουν κλαίγοντας στο πάτωμα της κρεβατοκάμαράς μου, αισθανόμενη ότι όλη μου η ζωή είχε χαραμισθεί.
Αισθάνθηκα μόνη στη σύγχυση και την απόγνωσή μου. Αλλά ακόμη και τότε, ήξερα ότι δεν θα μπορούσα να είμαι ο μόνη νέα ενήλικη που αγωνίζεται να βρει τον δρόμο της. Μιλώντας με άλλους, ανακάλυψα ότι πολύ λίγες ζωές ανθρώπων καταλήγουν ακριβώς όπως σχεδίασαν. Και αυτό με βοηθά να αισθάνομαι λιγότερο μόνη.
Βοηθά επίσης να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι ο Επουράνιος Πατέρας δεν θέλει να αισθάνομαι σαν αποτυχημένη. Επιθυμεί να «βαδίζ[ω] εμπρός με σταθερότητα στον Χριστό, έχοντας απόλυτη λαμπρότητα ελπίδας» (Νεφί Β΄ ́31:20). Πιστεύει στην ικανότητά μου να αλλάξω και να μεγαλώσω μέσω της δύναμης της Εξιλέωσης του Σωτήρος. Μόνο ο Σατανάς θα ήθελε να πω στον εαυτό μου ότι έχω χάσει την ευκαιρία μου να γίνω το άτομο που ο Επουράνιος Πατέρας ξέρει ότι μπορώ να γίνω.
Κατανοώντας το σχέδιο της ευδαιμονίας
Πολλοί από εμάς νιώθουμε απελπισμένοι για το μέλλον μερικές φορές. Και αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή δεν καταλαβαίνουμε το σχέδιο ευδαιμονίας του Θεού. Ίσως νομίζουμε ότι η ζωή μας είναι σαν ένα βιντεοπαιχνίδι – μία σταθερή ιστορία που πρέπει να ακολουθήσουμε για να κερδίσουμε. Όμως δεν είναι έτσι. Κάθε μέρα κάνουμε επιλογές, αλλάζουμε και αναπτυσσόμαστε. Δεν υπάρχει κάτι στατικό ούτε σταθερό σε αυτό. Οι επιλογές μας δεν θα είναι ποτέ έκπληξη για τον Επουράνιο Πατέρα, αλλά παραμένουν πάντα οι επιλογές μας. Γράφουμε τη δική μας ιστορία, μαζί Του, καθώς προχωρούμε.
Και αν «[αφήσουμε] [τον] Χριστό να είναι ο αρχηγός και τελειωτής της ιστορίας [μας]»,1 μπορούμε πάντα να κοιτάζουμε με αυτοπεποίθηση προς ένα αιώνιο ευτυχισμένο τέλος.
Μερικές φορές κάνουμε λάθη ή χάνουμε την κατεύθυνσή μας, αφήνοντας τον εαυτό μας να περιπλανιέται άσκοπα για πάντα.
Όμως αυτό είναι ένα Ευαγγέλιο ελπίδας. Για τα χαμένα πράγματα που βρέθηκαν. Είναι ένα Ευαγγέλιο μάθησης. Συγχώρησης. Εκ νέου προσπάθειας. Όπως δίδαξε ο Πρεσβύτερος Νιλ Άντερσεν της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων: «Η μετάνοια δεν είναι το εφεδρικό σχέδιο. Είναι το σχέδιο»2.
Η αγάπη του Επουράνιου Πατέρα για εμάς είναι τέλεια και το σχέδιό Του για εμάς είναι επίσης τέλειο. Είναι ένα τέλειο σχέδιο για ατελείς ανθρώπους, σχεδιασμένο με φροντίδα και κατανόηση των αναγκών και των δυνατοτήτων μας. Υπάρχει χώρος στο σχέδιό Του για τις αποτυχίες μας – τα ειλικρινή λάθη μας και τις επίμονες αμαρτίες μας και τις περιπλανήσεις μας στην έρημο. Και υπάρχει χώρος στο σχέδιό Του για τις νίκες μας, τον οποίο εξασφαλίζουμε κάθε φορά που στρέφουμε το βλέμμα μας προς Εκείνον και προσπαθούμε ξανά.
Βρίσκοντας τον σκοπό σας
Έχω περάσει πολύ χρόνο από εκείνα τα γενέθλια σκεπτόμενη τον σκοπό μου. Ακόμη δεν τα έχω καταλάβει όλα. Όμως δεν αισθάνομαι πια τόσο ανήσυχη. Ξέρω ότι ο Θεός με γνωρίζει και ότι αν στραφώ σε Εκείνον, θα με βοηθήσει να δημιουργήσω νόημα στον χώρο που είμαι τώρα.
Ίσως κάποιος κάποια μέρα να βρει θεραπεία για τον καρκίνο ή να τερματίσει την παγκόσμια πείνα ή να επιτύχει παγκόσμια ειρήνη. Όμως κάποιος σήμερα θα παρηγορήσει έναν φίλο που θρηνεί ή θα βοηθήσει έναν ξένο που αγωνίζεται ή θα προσευχηθεί για πρώτη φορά μετά από χρόνια. Και νομίζω ότι όλα αυτά σημαίνουν κάτι – ίσως και τα πάντα.
Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς δεν θα κάνουμε ένδοξα, συγκλονιστικά πράγματα σε αυτήν τη ζωή. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε σκοπό. Ο υπέρτατος σκοπός μας ως τέκνων του Θεού είναι να γίνουμε σαν Εκείνον. Και εξελισσόμαστε σε αυτόν τον σκοπό καθώς κάνουμε μικρά πράγματα κάθε μέρα για να ακολουθούμε τον Ιησού Χριστό.
Έχω αγαπήσει τη διδασκαλία του Ευαγγελίου ότι «με μικρά και απλά πράγματα πραγματοποιούνται σπουδαία πράγματα» (Άλμα 37:6). Όταν αναπολώ τη ζωή μου, δεν βλέπω τίποτα σπουδαίο. Όμως βλέπω πολλά «μικρά και απλά πράγματα» που έχουν κάνει μεγάλη διαφορά. Και ξέρω ότι μέσω της χάρης του Σωτήρος, οι μικρές, καλής πίστης προσπάθειές μου ανοίγουν το μονοπάτι μου για να γίνω σαν Εκείνον.
Το μονοπάτι κανενός δεν θα μοιάζει ακριβώς με το δικό σας. Όμως αν κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε για να κάνετε βήματα προς τον Χριστό, ο δρόμος σας είναι καλός. Ο Παντοδύναμος Δημιουργός πιστεύει σε εσάς, επομένως σταθείτε ψηλά και πιστέψτε στον εαυτό σας. Ο Θεός έχει καταπληκτικά πράγματα φυλαγμένα για εσάς και ακόμη και όταν αισθάνεστε μικροί και απλοί, Εκείνος «θα σας βοηθήσει να γίνετε κάτι μεγαλύτερο απ’ ό,τι σκεφθήκατε ποτέ ότι είναι δυνατόν»3.