Okrzyk Hosanna
Teraz, moi drodzy bracia i siostry, w ramach obchodów rocznicy Pierwszej Wizji Józefa Smitha, w której ujrzał on Ojca i Syna, uważamy za stosowne wspólne wyrażenie radości, wznosząc Okrzyk Hosanna.
Ten święty okrzyk został po raz pierwszy wzniesiony w tej dyspensacji 27 marca 1836 roku podczas poświęcenia Świątyni Kirtland. Jest on wznoszony podczas poświęcenia każdej świątyni. Stanowi złożenie świętego hołdu Ojcu i Synowi, co z kolei symbolizuje reakcję tłumu na triumfalny wjazd Zbawiciela do Jerozolimy. Jest także potwierdzeniem tego, co młody Józef doświadczył w Świętym Gaju — a mianowicie, że Ojciec i Syn to dwie pełne chwały Istoty, którym oddajemy cześć i które wychwalamy.
Teraz zademonstruję, jak należy wznieść Okrzyk Hosanna. Kiedy będę to czynił, proszę naszych współpracowników w mediach, aby potraktowali ten święty rytuał z godnością i szacunkiem.
Każda osoba uczestnicząca weźmie do ręki czystą białą chusteczkę, złapie ją za jeden róg i będzie nią machała, powtarzając jednogłośnie słowa: „Hosanna, hosanna, hosanna Bogu i Barankowi” trzykrotnie, a następnie powie: „Amen, amen i amen”. Jeśli nie macie białej chusteczki, możecie po prostu machać ręką.
Bracia i siostry, proszę was teraz o powstanie i uczestnictwo w Okrzyku Hosanna, po czym odśpiewamy hymny „Hosanna Anthem” oraz „Duch Boży”1.
Na znak dyrygenta przyłączcie się do śpiewania hymnu pt. „Duch Boży”.
Hosanna, Hosanna, Hosanna Bogu i Barankowi.
Hosanna, Hosanna, Hosanna Bogu i Barankowi.
Hosanna, Hosanna, Hosanna Bogu i Barankowi.
Amen, amen i amen.