Starszy Peter F. Meurs

Siedemdziesiąty Przedstawiciel Władz Generalnych

W dzieciństwie Peter Meurs mieszkał z rodziną obok sąsiada, który prowadził warsztat, w którym naprawiał „wszelkiego rodzaju” sprzęt rolniczy. Wraz ze swoim najlepszym przyjacielem Peter dużo czasu spędzał w warsztacie, gdzie majsterkowali przy maszynach rolnych i budowali motorynki i gokarty. Peter podjął później studia na kierunku inżynierii mechanicznej na Uniwersytecie Monash w Melbourne w Australii.

Podczas studiów, w wieku 18 lat, poinformował władze uniwersyteckie, że musi zrobić dwuletnią przerwę na misję dla Kościoła. Poinformowano go, że może przerwać studia tylko na rok — dłuższa przerwa miała spowodować utratę miejsca w programie. Podjął decyzję, że nie będzie służyć na misji.

Jednak niedługo potem usłyszał, jak Prezydent Spencer W. Kimball (1895–1985) ogłosił podczas konferencji generalnej, że każdy godny młody mężczyzna powinien służyć na misji (zob. „Planning for a Full and Abundant Life”, Ensign, maj 1974, str. 87).

„To było tak, jakby przemawiał do mnie. Całkowicie mnie to przeniknęło — wspomina Starszy Meurs. W końcu zdecydował się zostać misjonarzem. Na tydzień przed wyjazdem otrzymał list od władz uniwersytetu, w którym pozwolono mu zawiesić studia na dwa lata.

Po misji Peter powrócił na studia, ale twierdzi, że służba na misji była dla niego „najlepszym wykształceniem”. Ewangelia nauczyła go, że „pomaganie ludziom odnieść sukces to najważniejsza zasada przywódcza”.

Po uzyskaniu licencjatu z inżynierii mechanicznej Starszy Meurs pracował jako inżynier projektu w firmie Esso Australia i był partnerem oraz założycielem WorleyParsons Limited. Ostatnio pełnił funkcję dyrektora ds. rozwoju w Fortescue Metals Group.

Po misji poślubił swoją najlepszą przyjaciółkę, Maxine Evelyn Thatcher, 2 stycznia 1979 roku w świątyni Hamilton w Nowej Zelandii. Mają czwórkę dzieci i dziewięcioro wnucząt.

Starszy Meurs — urodzony 21 grudnia 1956 w Warrnambool, w stanie Victoria w Australii, w rodzinie Frederika i Lois Jones Meursów — służył w wielu powołaniach, między innymi jako prezydent kworum starszych, organista okręgu, prezydent Młodych Mężczyzn w okręgu i w paliku, dyrektor ds. relacji ze społeczeństwem, prezydent gminy i dystryktu, biskup, prezydent palika i Siedemdziesiąty Obszaru.