2014
Γεμίστε τον κόσμο με την αγάπη του Χριστού
Δεκεμβρίου 2014


Μήνυμα της Πρώτης Προεδρίας, Δεκέμβριος 2014

Γεμίστε τον κόσμο με την αγάπη του Χριστού

Όταν σκεφτόμαστε τα Χριστούγεννα, σκεφτόμαστε συχνά το να δίνουμε και να λαμβάνουμε δώρα. Τα δώρα μπορούν να είναι μέρος μίας αγαπημένης παραδόσεως, όμως μπορούν επίσης να μειώσουν την αξία από την απλή λαμπρότητα της εποχής και να μας αποσπάσουν την προσοχή από τον εορτασμό της γεννήσεως του Σωτήρος μας κατά σημαίνοντα τρόπο.

Γνωρίζω από προσωπική εμπειρία ότι τα πιο αξιομνημόνευτα Χριστούγεννα μπορούν να είναι εκείνα που είναι τα πιο ταπεινά. Τα δώρα της παιδικής μου ηλικίας ήταν ασφαλώς ταπεινά σε σύγκριση με τα σημερινά πρότυπα. Μερικές φορές έλαβα ένα επιδιορθωμένο πουκάμισο ή ένα ζευγάρι γάντια ή κάλτσες. Θυμάμαι κάποια ξεχωριστά Χριστούγεννα, όταν ο αδελφός μου μού έδωσε ένα ξύλινο μαχαίρι, το οποίο είχε σκαλίσει.

Δεν χρειάζονται ακριβά δώρα, για να γίνουν σημαντικά τα Χριστούγεννα. Ενθυμούμαι μία ιστορία που ειπώθηκε από τον Πρεσβύτερο Γκλεν Ραντ, ο οποίος υπηρέτησε ως μέλος των Εβδομήκοντα από 1987 έως το 1992. Μια ημέρα πριν από τα Χριστούγεννα πολλά χρόνια πριν, ενώ διηύθηνε την αποθήκη τού επισκόπου, έμαθε από έναν εκκλησιαστικό ηγέτη για μία άπορη οικογένεια που είχε προσφάτως μετακομίσει στην πόλη. Όταν πήγε να επισκεφθεί το μικρό διαμέρισμά τους, ανακάλυψε μία νεαρή ανύπανδρη μητέρα με τέσσερα μικρά παιδιά ηλικίας κάτω των 10.

Οι ανάγκες της οικογενείας ήταν τόσο μεγάλες ώστε η μητέρα δεν μπορούσε να αγοράσει λιχουδιές ή δώρα για τα παιδιά της εκείνα τα Χριστούγεννα -- δεν είχε τη δυνατότητα ούτε για ένα δένδρο. Ο αδελφός Ραντ μίλησε με την οικογένεια και έμαθε ότι τα τρία μικρά κορίτσια θα επιθυμούσαν μία κούκλα ή ένα λούτρινο ζωάκι. Όταν ρώτησε τον εξάχρονο υιό τι ήθελε, το πεινασμένο μικρό αγόρι απήντησε: «Θα ήθελα ένα μπολ με χυλό από βρόμη».

Ο αδελφός Ραντ υποσχέθηκε στο μικρό αγόρι τον χυλό από βρόμη και ίσως και κάτι άλλο. Κατόπιν πήγε στην αποθήκη τού επισκόπου και συγκέντρωσε τρόφιμα και άλλες προμήθειες για να καλύψει τις άμεσες ανάγκες της οικογενείας.

Εκείνο το ίδιο πρωινό ένας γενναιόδωρος Άγιος των Τελευταίων Ημερών τού είχε δώσει 50 δολάρια «για κάποιον που χρειάζεται βοήθεια». Χρησιμοποιώντας αυτή τη δωρεά, ο αδελφός Ραντ έντυσε ζεστά τρία από τα δικά του παιδιά και πήγαν για χριστουγεννιάτικα ψώνια -- τα παιδιά του διάλεξαν παιχνίδια για τα άπορα παιδιά.

Αφού φόρτωσαν το αυτοκίνητο με τρόφιμα, ρούχα, δώρα, ένα χριστουγεννιάτικο δένδρο και μερικά στολίδια, οι Ραντ πήγαν με αυτοκίνητο στο διαμέρισμα της οικογενείας. Εκεί βοήθησαν τη μητέρα και τα παιδιά της να στήσουν το δένδρο. Κατόπιν τοποθέτησαν δώρα από κάτω από αυτό και προσέφεραν στο μικρό αγόρι ένα μεγάλο πακέτο χυλό από βρόμη.

Η μητέρα έκλαψε, τα παιδιά αγαλλίασαν και όλοι τραγούδησαν ένα χριστουγεννιάτικο τραγούδι. Εκείνη τη νύκτα καθώς η οικογένεια Ραντ συγκεντρώθηκε για δείπνο, ευχαρίστησαν που μπόρεσαν να φέρουν λίγη χριστουγεννιάτικη χαρά σε μία άλλη οικογένεια και που βοήθησαν ένα μικρό αγόρι να λάβει ένα μπολ από χυλό βρόμης1.

Ο Χριστός και το πνεύμα της προσφοράς

Σκεφθείτε τον απλό κι όμως λαμπρό τρόπο που ο Επουράνιος Πατέρας επέλεξε να τιμήσει τη γέννηση του Υιού Του. Εκείνη την αγία νύκτα, άγγελοι παρουσιάσθηκαν όχι στους πλουσίους, αλλά στους ποιμένες. Ο μικρός Χριστός γεννήθηκε όχι σε μία έπαυλη, αλλά σε μία φάτνη. Ήταν τυλιγμένος όχι με μετάξι, αλλά με σπάργανα.

Η απλότης αυτών των πρώτων Χριστουγέννων προδιέγραψε τη ζωή του Σωτήρος. Αν και είχε δημιουργήσει τη γη, αν και βάδισε σε βασίλεια μεγαλοπρέπειας και δόξας, αν και στάθηκε στην δεξιά χείρα του Πατέρα, ήλθε στη γη ως ανήμπορο παιδί. Η ζωή Του ήταν ένα παράδειγμα ταπεινής ευγένειας και βάδισε ανάμεσα στους πτωχούς, στους ασθενείς, στους καταπτοημένους και στους φορτωμένους.

Αν και ήταν βασιλεύς, δεν ενδιαφερόταν ούτε για τις τιμές ούτε για τα πλούτη των ανθρώπων. Η ζωή Του, τα λόγια Του και οι καθημερινές δραστηριότητές Του ήταν μνημεία απλής κι όμως βαθυστόχαστης αξιοπρέπειας.

Ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος γνώριζε τέλεια πώς να δίδει, έθεσε για εμάς το πρότυπο της προσφοράς. Σε εκείνους που η καρδιά είναι φορτωμένη με μοναξιά και λύπη, Εκείνος φέρνει συμπόνια και παρηγοριά. Σε εκείνους που το σώμα και ο νους υποφέρει από ασθένεια και βάσανα, Εκείνος φέρνει αγάπη και ίαση. Σε εκείνους που η ψυχή είναι επιβεβαρυμμένη από την αμαρτία, Εκείνος προσφέρει ελπίδα, συγχώρηση και λύτρωση.

Εάν ο Σωτήρας ήταν ανάμεσά μας σήμερα, θα Τον βρίσκαμε εκεί όπου ήταν πάντοτε -- να εκτελεί διακονία στους πράους, στους καταπτοημένους, στους ταπεινούς, στους τεθλιμμένους και στους πτωχούς τω πνεύματι. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου των Χριστουγέννων και πάντα, είθε να δώσουμε σε Εκείνον το δώρο της αγάπης με τον τρόπο που Εκείνος αγαπά. Είθε να θυμόμαστε την ταπεινή λαμπρότητα της γέννησης, των δωρεών και της ζωής Του. Και είθε μέσω των απλών πράξεων καλοσύνης, χριστιανικής αγάπης και συμπόνιας, να γεμίσουμε τον κόσμο με το φως της αγάπης και της θεραπευτικής δύναμής Του.

Σημείωση

  1. Βλέπε Γκλεν Ραντ, Pure Religion: The Story of Church Welfare since 1930 (1995), 352–53. Βλέπε επίσης Γκλεν Ραντ, “A Bowl of Oatmeal”, Church News, 2 Δεκεμβρίου 2006, 16.

Διδασκαλία από αυτό το μήνυμα

Ο Πρόεδρος Ούχτντορφ διδάσκει ότι θα πρέπει να ακολουθούμε το πρότυπο του Σωτήρος για την προσφορά. Σκεφθείτε να ζητήσετε από τους ανθρώπους που επισκέπτεσθε να ονομάζουν εναλλάξ μία δωρεά που ο Σωτήρας τούς έχει δώσει και συζητήστε πώς μπορούν να χρησιμοποιούν αυτή τη δωρεά για να υπηρετούν άλλους. Για παράδειγμα, εάν ένα μέλος ευλογήθηκε με μουσική παιδεία, θα μπορούσε να πάει να πει τα κάλαντα σε κάποιους από τους γείτονες. Θα μπορούσατε να προσφερθείτε να γονατίσετε για να προσευχηθείτε με εκείνους που επισκέπτεσθε,ζητώντας έμπνευση για ποιες δωρεές να μοιρασθούν, πώς να τις μοιρασθούν και με ποιον. Δώστε συνέχεια σε οιανδήποτε έμπνευση που λαμβάνετε.