Przesłanie dla odwiedzin domowych na lipiec 2012 r.

Poprzez miłość i służbę okazujemy, że jesteśmy uczennicami Pana

Z modlitwą przestudiuj ten materiał i jeśli uznasz to za stosowne, przedyskutuj go z siostrami, które odwiedzasz. Wykorzystaj poniższe pytania, by wzmocnić twoje siostry i przyczynić się do tego, że Stowarzyszenie Pomocy stanie się aktywną częścią twojego życia.

Wiara, rodzina, służba

W czasie swojego ziemskiego życia Jezus Chrystus okazywał miłość innym poprzez służbę. Powiedział: „Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli miłość wzajemną mieć będziecie” (Ew. Jana 13:35). On ustanowił przykład i chce, byśmy „pomagali tym, którzy potrzebują [naszej] pomocy” (Mosjasz 4:16). On nawołuje swoich uczniów, by udzielali się razem z Nim w Jego służbie, by korzystali z okazji do służby innym i stawania się kimś takim, jak On¹.

Nasza służba jako nauczycielek odwiedzających będzie zbliżona do służby Zbawiciela, jeśli będziemy okazywać miłość odwiedzanym przez nas osobom, stosując się do poniższych rad:²

Zapamiętujcie ich imiona i imiona członków ich rodzin i zapoznajcie się z nimi.
Kochajcie je bez osądzania.
Troszczcie się o nie i wzmacniajcie wiarę „[każdego] z osobna”, jak czynił to Zbawiciel (3 Nefi 11:15).
Zawierajcie przyjaźnie i odwiedzajcie siostry w ich domach i innych miejscach.
Dbajcie o każdą siostrę. Pamiętajcie o urodzinach, egzaminach, ślubach, chrztach i innych wydarzeniach, które są dla nich ważne.
Wyciągajcie rękę do nowych lub mniej aktywnych w Kościele sióstr.
Wyciągajcie rękę do osób samotnych lub tych potrzebujących pocieszenia.

Z pism świętych

3 Nefi 11; Moroni 6:4; Nauki i Przymierza 20:47

Z naszej historii

„Nowy Testament zawiera historie kobiet, których imiona są nam znane lub nie, których wiara w Jezusa Chrystusa przejawiała się w działaniu. […] Te kobiety stały się przykładnymi uczennicami. […] One podróżowały z Jezusem i Jego Dwunastoma Apostołami. Oddawały część swojego dobytku, by wspierać Jego służbę. Po Jego śmierci i Zmartwychwstaniu nadal były wiernymi uczennicami”³.

Paweł pisał o kobiecie imieniem Feba, która była „diakonisą zboru” (List do Rzymian 16:1). Prosił ludzi, by „wspierali ją w każdej sprawie, jeśliby od [nich] tego potrzebowała, bo i ona była wielu pomocna” (List do Rzymian 16:2). „Służba Feby i innych wspaniałych kobiet Nowego Testamentu trwa nadal pośród współczesnych nam członkiń Stowarzyszenia Pomocy — przywódczyń, nauczycielek odwiedzających, matek i innych osób, które wzmacniają i pomagają wielu”⁴.

© 2012 Intellectual Reserve, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone. Printed in Germany. Zatwierdzenie wersji angielskiej: 6/11. Zatwierdzenie do tłumaczenia: 6/11. Tłumaczenie z: Visiting Teaching Message, July 2012. Polish. 10367 166

Co mogę zrobić?

Jak mogę lepiej wspierać innych?
Co robię, aby siostry, o które się troszczę, wiedziały, że je kocham?