Ang Inyong Pagkamalipayon Human sa Tanan
Ang Langitnong Amahan nagtanyag kaninyo sa pinakamahinungdanong gasa sa tanan––kinabuhing dayon––ug sa kahigayunan ug sa walay katapusan nga panalangin sa kaugalingon ninyong “pagkamalipayon human sa tanan.”
Minahal ko nga batan-ong mga sister sa tibuok kalibutan, mapasalamaton ako ug malipayon nga makauban kamo karon. Si Presidente Thomas S. Monson ug ang tanang mga lider sa Simbahan nahigugma kaninyo; nag-ampo kami alang kaninyo, ug kami nagmaya tungod sa inyong kamatinud-anon.
Sa milabay nga mga katuigan na-expose ako sa daghang maanindot nga mga pinulongan––ang matag usa niini madanihon ug talagsaon; ang matag usa adunay kaugalingon niini nga kamadanihon. Apan bisan pa man sa panaglahi niini nga mga pinulongan, sa kasagaran kini adunay komon nga mga butang. Sama pananglit, sa kadaghanang mga pinulongan adunay mga hugpong sa mga pulong nga ingon ka makapadani ug puno sa saad sama sa bisan asa tingali sa kalibutan. Kana nga hugpong sa mga pulong mao ang “Usa ka panahon kaniadto.”
Dili ba kadto maanindot nga mga pulong sa pagsugod og usa ka sugilanon? Ang “Usa ka panahon kaniadto” nagsaad og usa ka butang: usa ka istorya mahitungod sa pagpanimpalad ug sa gugma, usa ka istorya mahitungod sa mga prinsesa ug mga prinsipe. Tingali naglakip kini og mga istorya mahitungod sa kaisug, paglaum, ug sa gugma nga walay katapusan. Sa daghan niini nga mga istorya, ang buotan mobuntog sa dili buotan, ug ang maayo mobuntog sa dautan. Apan tingali labaw sa tanan, mas ganahan ako kon mopakli na kita sa katapusang pahina ug mosangko sa katapusang mga linya ug makita nato ang makabibihag nga mga pulong nga “Ug nagpuyo sila nga malipayon human sa tanan.”
Dili ba mao man kana ang atong gitinguha: nga mahimong mga bayani sa kaugalingon natong mga istorya; ang pagdaug batok sa kaaway; ang pagsinati sa kinabuhi sa kinatibuk-ang katahum niini; ug, sa katapusan, ang pagpuyo nga malipayon human sa tanan?
Karon gusto nakong kuhaon ang inyong pagtagad ngadto sa usa ka butang nga mahinungdanon kaayo, talagsaon kaayo. Sa unang pahina sa inyong basahon nga Personal nga Kauswagan sa Young Women, makita ninyo kini nga mga pulong: “Ikaw usa ka pinalanggang anak nga babaye sa Langitnong Amahan, giandam sa pag-anhi sa yuta niining maong panahon alang sa usa ka sagrado ug mahimayaon nga katuyoan.”1
Mga sister, kadto nga mga pulong matuod! Wala kadto buhata nga usa ka sugilanon! Dili ba talagsaon kini nga masayud nga ang atong Langitnong Amahan nakaila kaninyo, naminaw kaninyo, nagbantay kaninyo, ug nahigugma kaninyo uban sa walay katapusan nga gugma? Gani, ang Iyang gugma alang kaninyo hilabihan gayud kaayo nga Siya mihatag kaninyo niining yutan-on nga kinabuhi isip usa ka bililhon nga gasa sa “usa ka panahon kaniadto,” nga kompletohon sa kaugalingon ninyong istorya sa pagpanimpalad, pagsulay, ug mga kahigayunan alang sa kahalangdon, kabantugan, kaisug, ug paghigugma. Ug, pinakamahimayaon sa tanan, nagtanyag Siya kaninyo og usa ka gasa nga dili kabugtian ug dili matugkad. Ang Langitnong Amahan nagtanyag kaninyo sa pinakamahinungdanong gasa sa tanan––kinabuhing dayon––ug sa kahigayunan ug sa walay katapusan nga panalangin sa kaugalingon ninyong “pagkamalipayon human sa tanan.”
Apan ang ingon niana nga panalangin dili moabut kon walay paghago. Dili kana ihatag tungod lamang kay gitinguha ninyo kini. Moabut lamang kini pinaagi sa pagsabut kon kinsa kamo ug unsay mahimo ninyong maabut aron mahimong angayan sa ingon niana nga gasa.
Ang Pagsulay usa ka Bahin sa Panaw
Sa makadiyot, hinumdumi og balik ang inyong paborito nga sugilanon. Niana nga istorya, ang mahinungdanon nga tawo tingali usa ka prinsesa o usa ka mag-uuma; tingali siya usa ka serena o usa ka babaye nga manggagatas, usa ka tigmando o usa ka sulugoon. Makita ninyo ang usa ka butang nga komon sa tanan: sila kinahanglan gayud nga nakabuntog sa kalisdanan.
Si Cinderella kinahanglan nga molahutay sa iyang dautan nga ina-ina ug sa dautan niyang mga igsoong babaye sa gawas. Napugos siya sa pag-antus og dugay sa pagkaulipon ug sa mga pagtamay.
Sa “Beauty and the Beast,” si Belle nahimong usa ka binihag sa usa ka makahadlok tan-awon nga hayop aron sa pagluwas sa iyang amahan. Iyang gisakripisyo ang iyang balay ug pamilya, ang tanan nga bililhon kaayo kaniya, sa paggahin og daghang bulan sa palasyo sa hayop.
Sa sugilanon nga “Rumpelstiltskin,” ang kabus nga tiggaling misaad sa hari nga ang iyang anak makapatuyok sa straw aron mahimong bulawan. Gipaadto dayon siya sa hari ug gikandaduhan siya sa usa ka kwarto nga gitam-ukan sa daghang straw ug usa ka ligid nga tuyukanan. Wala madugay diha sa sugilanon nag-atubang siya og kakuyaw nga mawad-an sa kinamagulangan niya nga anak gawas lang kon iyang matag-anan ang pangalan sa madyikero nga binuhat nga mitabang kaniya niining imposible nga tahas.
Sa matag usa niini nga sugilanon, si Cinderella, si Belle, ug ang anak sa tiggaling kinahanglan nga makasinati og kasub-anan ug pagsulay sa dili pa nila makab-ot ang ilang “pagkamalipayon human sa tanan.” Hunahunaa kini. Aduna bay tawo sukad nga wala moagi sa kaugalingon niyang mangitngit nga walog sa tintasyon, pagsulay, ug kagul-anan?
Sa tunga-tunga sa ilang “usa ka panahon kaniadto “ug sa “pagkamalipayon human sa tanan,” silang tanan kinahanglang makasinati og dagkong kalisdanan. Nganong ang tanan kinahanglan man nga makasinati og kasub-anan ug trahedya? Nganong dili na man lang kita magpuyo sa kalipay ug kalinaw, nga ang matag adlaw puno sa kaanindot, kamaya, ug gugma?
Ang mga kasulatan nagsulti kanato nga kinahanglan gayud nga adunay katugbang sa tanan nga mga butang, kay kon wala kini dili kita makaila sa tam-is batok sa kapait.2 Ang misalmot sa lumba sa dagan mobati kaha nga nagmadaugon inigkahuman sa lumba kon wala niya batia ang sakit sa pagpaningkamot nga sobra sa iyang limitasyon? Ang piyanista mobati ba kaha og kalipay sa pag-master og usa ka malisud nga sonata nga walay lisud nga mga oras sa pagpraktis?
Sa mga istorya, sama diha sa kinabuhi, ang mga kalisdanan nagtudlo kanato og mga butang nga dili nato makat-unan sa lahi nga paagi. Ang kalisdanan nagtabang sa pag-ugmad og hingkod nga kinaiya nga moabut niini lamang nga paagi. Ang atong mahigugmaon nga Langitnong Amahan mipahiluna kanato sa usa ka kalibutan nga puno sa mga hagit ug mga pagsulay aron kita, pinaagi sa oposisyon, makaangkon og kaalam, mas molig-on, ug makasinati og hingpit nga kalipay.
Tugoti akong mopaambit kaninyo og personal nga kasinatian sa akong pagka tin-edyer samtang ang among pamilya nagsimba sa Frankfurt, Germany.
Usa ka Dominggo, ang mga misyonaryo midala og bag-ong pamilya ngadto sa among mga miting nga wala pa nako makita kaniadto. Usa kadto ka inahan kauban sa duha ka maanyag nga mga anak nga babaye. Naghunahuna ko nga ang mga misyonaryo nakahimo og nindot gayud kaayo nga buhat.
Akong namatikdan ilabi na ang usa sa anak nga adunay maanindot nga itom nga buhok ug dagkong brown nga mga mata. Ang ngalan niya si Harriet, ug ako nagtuo nga ako nahigugma kaniya sa una pa lang nakong pagkakita kaniya. Walay swerte, kay kining maanyag nga dalaga ingon og wala mobati og susama sa akong gibati. Adunay daghang batan-ong mga lalaki nga gustong makig-ila-ila kaniya, ug nagsugod ako sa paghunahuna kon makonsidera ba kaha ko niya nga sobra pa sa usa ka higala. Apan wala ko kana itugot nga mohadlok kanako. Nangita ako og paagi nga maatua kon asa man siya. Kon magpasa man ko sa sakrament akong sigurohon nga naa ko sa eksaktong dapit aron ako gayud ang makapasa sa sakrament ngadto kaniya.
Kon kami adunay espesyal nga mga kalihokan sa simbahan, magbisikleta ko ngadto sa balay ni Harriet ug bagtingon ang doorbell. Sa kasagaran ang mama ni Harriet ang motubag. Gani, ablihan niya ang bintana sa kusina sa ilang apartment sa ikaupat nga andana ug mangutana kon unsay akong tuyo. Mangutana ako kon si Harriet gusto bang moangkas kanako sa bisikleta padulong sa simbahan. Ang mama ni Harriet moingon og, “Dili, mosunod ra siya inig ka taud-taud, apan malipay ko nga makaangkas ko nimo padulong sa simbahan.” Dili gayud kana mao ang anaa sa akong hunahuna, apan unsaon man nako sa pagbalibad?
Ug mao nga, nagbisikleta mi paingon sa simbahan. Moangkon ko nga nakahimo og dalaygon kaayo nga pagpadagan sa bisikleta. Ang mama ni Harriet misakay lingkod sa tubo sa atubangan kanako ug gipaningkamutan nakong mahimo nga pinaka-elegante nga drayber sa bisikleta subay sa libaungon nga sementadong karsada.
Ang panahon milabay. Samtang ang matahum nga si Harriet nakakita og daghang batan-on nga mga lalaki, daw dili na ako makahimo og bisan unsang kalamboan uban kaniya.
Nasagmuyo ba ko? Oo.
Napildi ba ko? Siyempre wala!
Sa tinuod, sa paghinumdom og balik akong nakita nga walay ikasakit nga ikasinabut ang inahan sa babaye nga imong gipangandoy.
Mga tuig ang milabay, pagkahuman nako sa akong training isip usa ka fighter pilot sa air force, akong nasinati ang usa ka modernong milagro mahitungod sa pagsugot ni Harriet sa padayon nako nga pagpangulitawo. Usa ka adlaw siya miingon, “Dieter, nahingkod ka na gayud paglabay sa mga katuigan.”
Gipaspasan nako ang paglihok human niana, ug sulod sa pipila ka bulan naminyo ako sa babaye nga akong gihigugma sukad pa sa una nakong pagkakita kaniya. Ang proseso dili gayud sayon––adunay mga panahon sa pag-antus ug kasagmuyo––apan sa katapusan ang akong kalipay nahingpit kaniadto, ug mao gihapon karon, gani mas labaw pa.
Minahal kong batan-ong mga sister, gikinahanglan ninyong masayud nga inyong masinati ang kaugalingon ninyong kalisdanan. Walay makalikay niini. Kamo mag-antus, pagatintalon, ug makahimo og mga sayop. Makakat-on kamo sa inyong kaugalingon kon unsa ang nakat-unan sa matag bayani: pinaagi sa pagbuntog sa mga pagsulay moabut ang pagtubo ug kalig-on.
Ang inyong pag-atubang sa mga kalisdanan, dili ang kalisud mismo, ang mosuta kon sa unsang paagi nga ang inyong sugilanon sa kinabuhi mapalambo.
Aduna diha uban kaninyo kinsa, bisan batan-on pa, nag-antus na og grabe nga kasub-anan. Ang akong kasingkasing napuno sa kalooy ug gugma alang kaninyo. Bililhon kaayo kamo sa Simbahan. Pinangga kaayo kamo sa inyong Langitnong Amahan. Bisan kon ingon og nag-inusara kamo, ang mga anghel nagbantay kaninyo. Bisan kon kamo mobati nga walay makasabut sa giladmon sa inyong kasakit, ang atong Manluluwas nga si Jesukristo, nakasabut. Siya nag-antus og mas labaw pa kay sa atong mahunahuna, ug Iya kining gihimo alang kanato; Iya kining gihimo alang kaninyo. Kamo wala mag-inusara.
Kon gibati gayud ninyo nga sobra ra kabug-at ang inyong palas-anon, ibayaw ang inyong kasingkasing ngadto sa inyong Langitnong Amahan, ug Siya moagak ug mopanalangin kaninyo. Siya nag-ingon kaninyo, sama sa Iyang pag-ingon ngadto kang Joseph Smith, “[Ang inyong] mga kalisdanan ug ang [inyong] mga kasakitan sulod lamang sa mubo nga higayon; ug unya, kon [kamo] molahutay pag-ayo, ang Dios mobayaw [kaninyo] sa kahitas-an.”3
Ang paglahutay sa mga kalisdanan dili lamang mao ang butang nga kinahanglan ninyong buhaton sa pagsinati og malipayon nga kinabuhi. Akong sublion, ang pamaagi sa pag-atubang ninyo sa mga kalisdanan ug tintasyon mao ang usa ka mahinungdanon nga bahin kon kamo nakaabut ba o wala sa inyong kaugalingon nga “pagkamalipayon human sa tanan.”
Pagpabiling Matinuoron sa Unsay Inyong Nahibaloan nga Husto
Mga sister, batan-on nga mga sister, minahal nga batan-on nga mga sister, pagpabiling matinuoron sa unsay inyong nahibaloan nga husto. Bisan asa kamo molingi karon, makakaplag kamo og mga saad sa kalipay. Ang mga pahinumdom nga anaa sa mga magasin nagsaad og hingpit nga kalipay kon kamo mopalit lamang sa piho nga ternong igsusul-ob, shampoo, o makeup. Ang madanihon nga mga pasundayag sa media nagdani niadtong kinsa mihangup sa kadautan o kinsa monunot sa kalibutanong kinaiya. Sa kasagaran, mao gihapon kining mga tawhana ang gihulagway isip mga modelo sa kalampusan ug kadaugan.
Sa kalibutan diin ang kadautan gihulagway nga maoy maayo ug ang maayo maoy dautan, usahay lisud ang pagkahibalo sa kamatuoran. Sa pipila ka pamaagi, hapit gayud kini mahisama sa kahimtang sa Little Red Riding Hood––sa dihang dili kaayo kamo sigurado kon ang inyong nakita, ang inyo bang pinalanggang lola o ang makuyaw nga lobo.
Migahin ako og daghang katuigan sa lawak sa piloto sa usa ka eroplano. Ang akong tahas mao ang pagpalupad sa dako nga jet nga luwas gikan sa bisan asang dapit sa kalibutan ngadto sa tuyo nga destinasyon. Nasayud ako uban ang kasiguroan nga kon gusto ako nga mobiyahe gikan sa New York ngadto sa Roma, gikinahanglan nga molupad ako padulong sa silangan. Kon adunay moingon kanako nga kinahanglan kong mopadulong sa kasadpan, kahibalo ko nga walay kamatuoran sa ilang mga pulong. Dili ako mosalig kanila tungod kay nasayud ako sa akong kaugalingon. Walay igong pagpang-agni, walay igong pang-ulog-ulog, suburno, o panghulga ang makakumbinser kanako nga ang paglupad padulong sa kasadpan modala kanako ngadto sa akong destinasyon tungod kay ako nasayud niini.
Kitang tanan nangita sa kalipay, ug kitang tanan naningkamot sa pagpangita sa kaugalingon natong “pagkamalipayon human sa tanan.” Ang kamatuoran mao, ang Dios nahibalo kon unsaon sa pag-abut didto! Ug Siya nagmugna og mapa alang kaninyo; nasayud Siya sa agianan. Siya ang inyong minahal nga Langitnong Amahan, kinsa nagtinguha sa inyong kaayohan, sa inyong kalipay. Nagtinghuha Siya uban sa tibuok nga paghigugma sa usa ka hingpit ug putli nga Amahan nga kamo makaabut sa inyong balaan nga destinasyon. Ang mapa magamit alang sa tanan. Naghatag kini og tin-aw nga direksyon kon unsay angayang buhaton ug kon asa angayang moadto alang sa tanan nga naningkamot sa pagduol ngadto kang Kristo ug “mobarug ingon nga [usa ka saksi] sa Dios sa tanan nga mga panahon ug diha sa tanan nga mga butang, ug diha sa tanan nga mga dapit.”4 Ang kinahanglan lamang ninyong buhaton mao ang igong pagsalig sa inyong Langitnong Amahan sa pagsunod sa Iyang plano.
Bisan pa man, dili tanan ang mosunod sa mapa. Tingali motan-aw sila niini. Tingali maghunahuna sila nga may katarungan kini, tingali maghunahuna gani nga kini tinuod. Apan dili sila mosunod sa balaan nga direksyon. Daghan ang nagtuo nga ang bisan asa nga dalan mohatud kanila ngadto sa “pagkamalipayon human sa tanan.” Gani ang uban masuko kon ang uban nga nahibalo sa agianan mosulay sa pagtabang kanila ug sa pagsulti kanila. Nagtuo sila nga kana nga mga tambag kinaraan, dili haum, dili na uso sa modernong kinabuhi.
Mga sister, sayop ang ilang pagtuo.
Ang Ebanghelyo Mao ang Dalan ngadto sa Pagkamalipayon Human sa Tanan
Akong nasabtan nga, adunay mga panahon, ang pipila maghunahuna kon nganong sila motambong man og mga miting sa Simbahan o nganong importante man kaayo ang kanunay nga pagbasa sa mga kasulatan, o ang inadlaw nga pag-ampo ngadto sa Langitnong Amahan. Ania ang akong tubag: Gibuhat ninyo kining mga butanga tungod kay mga kabahin kini sa dalan sa Dios alang kaninyo. Ug kana nga dalan modala kaninyo ngadto sa inyong “pagkamalipayon human sa tanan” nga destinasyon.
“Ang pagkamalipayon human sa tanan” dili butang nga makita lamang diha sa mga sugilanon. Makaangkon kamo niini! Anaa kini alang kaninyo! Apan kinahanglan ninyong sundon ang mapa sa inyong Langitnong Amahan.
Mga sister, hangupa ang ebanghelyo ni Jesukristo! Kat-uni ang paghigugma sa inyong Langitnong Amahan sa tibuok ninyong kasingkasing, kusog, ug hunahuna. Pun-a ang inyong mga kalag sa hiyas, ug higugmaa ang kamaayo. Paningkamuti kanunay ang paghimo sa pinakamaayo diha sa inyong kaugalingon ug sa uban.
Kat-uni ang pagdawat ug ang pagsunod sa mga mithi sa Young Women. Sunda ang mga sumbanan nga anaa sa Alang sa Kalig-on sa mga Kabatan-onan. Kini nga mga sumbanan mogiya ug motudlo kaninyo ngadto sa inyong “pagkamalipayon human sa tanan.” Ang pagsunod niini nga mga sumbanan moandam kaninyo sa paghimo og sagrado nga mga pakigsaad ngadto sa templo ug sa pag-establisar sa kaugalingon ninyong kabilin nga kaayo sa inyong indibidwal nga mga kahimtang. “Barug … sa balaan nga mga dapit, ug ayaw pagbalhin,”5 bisan pa sa mga tintasyon o sa mga kalisdanan. Akong isaad kaninyo nga ang umaabut nga mga henerasyon magmapasalamaton kaninyo ug modayeg sa inyong ngalan tungod sa inyong kaisug ug kamatinud-anon atol niining mahinungdanon nga panahon sa inyong kinabuhi.
Minahal nakong batan-ong mga sister––kamo kinsa nagbarug alang sa kamatuoran ug pagkamatarung, kamo kinsa nagtinguha sa pagkamaayo, kamo kinsa nagpabunyag ug naglakaw subay sa pamaagi sa Ginoo––ang atong Langitnong Amahan misaad nga kamo “manlupad pinaagi sa mga pako ingon sa mga agila; [kamo] managan ug dili makapuyan, [kamo] manlakaw, ug dili mangaluya.”6 Kamo “dili malingla.”7 Ang Dios mopanalangin ug mopauswag kaninyo.8 “Ang mga ganghaan sa impyerno dili makabuntog batok kaninyo; oo, ug ang Ginoong Dios mopatibulaag sa mga gahum sa kangitngit gikan sa inyong atubangan, ug mohimo sa mga langit sa pagkurog alang sa inyong kaayohan, ug himaya sa iyang ngalan.”9
Mga sister, kami nahigugma kaninyo. Kami nag-ampo alang kaninyo. Magmalig-on kamo ug magmaisugon. Tinuod kamo nga harianon nga espiritung mga anak nga babaye sa Labawng Makagagahum nga Dios. Kamo mga prinsesa, gitagana nga mahimong mga rayna. Ang kaugalingon ninyong maanindot nga istorya nagsugod na. Ang inyong “usa ka panahon kaniadto” mao na karon.
Isip Apostol ni Ginoong Jesukristo, akong ibilin kaninyo ang akong panalangin ug mohatag kaninyo og usa ka saad nga sa inyong pagdawat ug sa pagsunod sa mga hiyas ug sa mga baruganan sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo, “[kamo] maandam sa paglig-on sa panimalay ug sa pamilya, makahimo ug makahupot sa sagradong mga pakigsaad, makadawat sa ordinansa sa templo, ug makatagamtam sa mga panalangin sa kahimayaan.”10 Ug ang adlaw moabut nga kon kamo mopakli na sa katapusang pahina sa kaugalingon ninyong mahimayaon nga istorya; didto inyong mabasa ug masinati ang katumanan niadto nga maanindot ug talagsaon nga mga pulong: “Ug sila nagpuyo nga malipayon human sa tanan.” Niini ako magpamatuod sa balaan nga pangalan ni Jesukristo, amen.