2010
Stawanie się samowystarczalnymi
styczeń 2010 r.


Przesłanie dla odwiedzin DOMOWYCH, styczeń 2010 r.

Stawanie się samowystarczalnymi

Nauczajcie treści zawartych w poniższych fragmentach pism świętych i cytatach lub, jeśli zajdzie taka potrzeba, innych zasad, które będą błogosławieństwem dla odwiedzanych przez was sióstr. Złóżcie świadectwo na temat tej doktryny. Poproście nauczane osoby, aby podzieliły się swoimi odczuciami i przemyśleniami.

Co to jest samowystarczalność?

„’Samowystarczalność oznacza wykorzystywanie wszystkich naszych błogosławieństw od Ojca w Niebie, aby troszczyć się o siebie i nasze rodziny oraz znajdowanie rozwiązań dla naszych własnych problemów’. Każdy z nas ma obowiązek starania się o to, by unikać problemów, zanim one wystąpią i nauczenia się przezwyciężania wyzwań, kiedy się pojawiają. […]

Jak stać się samowystarczalnym? Stajemy się samowystarczalni, kiedy zdobywamy wystarczającą wiedzę, wykształcenie, umiejętność czytania i pisania, kiedy mądrze zarządzamy swoimi finansami i środkami, kiedy mamy duchową siłę, jesteśmy przygotowani na nagłe wypadki i sytuacje, kiedy jesteśmy fizycznie zdrowi i cieszymy się dobrym samopoczuciem tak społecznym, jak i emocjonalnym”1.

Julie B. Beck, Generalna Prezydent Stowarzyszenia Pomocy.

Ewangeliczna powinność

„Gdy żyjemy rozsądnie i rozwijamy swoje dary i talenty, stajemy się bardziej samowystarczalni. Samowystarczalność to branie odpowiedzialności za duchowy i doczesny dobrobyt nas i tych, których Ojciec Niebieski powierzył naszej opiece. Tylko wówczas, gdy jesteśmy samowystarczalni możemy prawdziwie naśladować Zbawiciela w służbie i błogosławieniu innych.

Ważne jest, aby zrozumieć, że samowystarczalność to środek do osiągnięcia celu. Naszym ostatecznym celem jest stanie się takimi jak Zbawiciel, osiągnięciu zaś tego celu służy nasza bezinteresowna służba innym. Nasza zdolność do służby wzrasta i maleje w zależności od poziomu naszej niezależności”2.

Starszy Robert D. Hales, Kworum Dwunastu Apostołów.

„Samowystarczalność to owoc naszej pracy i podstawa wszelkich innych humanitarnych działań. To element niezbędny dla naszego duchowego i doczesnego dobrobytu. W odniesieniu do tej zasady Prezydent Marion G. Romney [1897–1988] powiedział: ’Pracujmy na nasze potrzeby. Bądźmy samowystarczalni i niezależni. Zbawienia nie da się osiągnąć w oparciu o jakąkolwiek inną zasadę. Zbawienie to sprawa indywidualna i musimy zapracować na swoje zbawienie, zarówno w sprawach doczesnych, jak i duchowych’ […]

Prezydent Spencer W. Kimball [1895–1985] dał dalsze nauki na temat samowystarczalności: ’Odpowiedzialność za społeczny, emocjonalny, duchowy, fizyczny lub ekonomiczny dobrobyt każdego człowieka spoczywa w pierwszej kolejności na nim samym, w drugiej — na jego rodzinie i w trzeciej — na Kościele — jeśli osoba jest jego wiernym członkiem’”3.

Prezydent Thomas S. Monson.

Przypisy

  1. „The Welfare Responsibilities of the Relief Society President”, Basic Principles of Welfare and Self-Reliance (2009), 4–5.

  2. „A Gospel Vision of Welfare: Faith in Action”, w: Basic Principles of Welfare and Self-Reliance (2009), 1–2.

  3. „Guiding Principles of Personal and Family Welfare”, Liahona, luty 1987, 3.