Kurul: Ait Olma Yeri
Rab güçlü bir kurul kurmanızı istiyor. O çocuklarını bir araya getirirken, onların ait olabileceği ve gelişebilecekleri bir yere ihtiyaçları vardır.
2010’da, Andre Sebako hakikati arayan bir gençti. Daha önce hiç yürekten dua etmemiş olmasına rağmen denemeye karar verdi. Kısa bir süre sonra görevlilerle karşılaştı. Onlar ona, Mormon Kitabı’nın resmi olan bir paylaşma kartı verdiler. Andre bir şeyler hissetti ve görevlilerden bu kitabı ona satmalarını istedi. Görevliler, eğer kendisi kiliseye gelirse, kitabı ücretsiz alabileceğini söylediler.1
Andre o zamanlar yeni kurulmuş Afrika-Botswana’daki Mochudi Dalı’na tek başına katıldı. Fakat bu dal yaklaşık 40 üyeden oluşan sevgi dolu, birbirlerine kenetlenmiş bir gruptu.2 Onlar Andre’yi çok sıcak bir şekilde karşıladılar. O görevli derslerini aldı ve vaftiz oldu. Her şey harikaydı!
Fakat ondan sonra ne oldu? Andre Kilise’de nasıl aktif kalacaktı? Antlaşma yolunda ona gelişmesi için kim yardım edecekti? Bu sorunun bir yanıtı onun rahiplik kuruludur!3
Durumu ne olursa olsun her rahiplik sahibi kişi, güçlü bir kuruldan faydalanır. Harun Rahipliği’ne sahip genç erkek kardeşlerim, Rab sizden güçlü bir kurul, herkesin ve her genç beyin ait olacağı bir yer, Rab’bin Ruhu’nun bulunabileceği bir yer, tüm kurul üyelerinin hoş karşılandığı ve değer verildiği bir yer kurmanızı istiyor. Rab çocuklarını bir araya getirirken, onların ait olabileceği ve gelişebilecekleri bir yere ihtiyaçları vardır.
Siz kurul başkanlığının her üyesi, ilham almaya çalışırken öncü olursunuz4 ve tüm kurul üyeleri arasında sevgi ve kardeşliği oluşturursunuz. Yeni üyelerle, az aktiflerle veya özel ihtiyaçları olan kişilerle özel olarak ilgilenirsiniz.5 Rahiplik gücüyle, güçlü bir kurul kurarsınız.6 Güçlü, birleşik bir kurul genç bir beyin hayatında büyük bir fark yaratır.
Kilise sevindirici haberi öğrenmekle ilgili yeni ev merkezli odaklanmayı duyurduğunda,7 bazı kişiler Andre gibi üyeleri düşünüp şunu sordular, “Evde sevindirici haberin çalışılmadığı ve sevindirici haberi öğrenip buna göre yaşamaya bir ortamı olmayan aile durumlarından gelen gençlere ne dersiniz? Onlar unutulacak mı?”
Hayır! Hiç kimse unutulamaz! Rab her genç beyi ve her genç hanımı sever. Biz rahiplik sahipleri olarak Rab’bin elleriyiz. Ev merkezli çabalar için Kilise’nin desteğiyiz. Evde sınırlı destek olduğunda, rahiplik kurulları ve diğer liderler ve arkadaşlar göz kulak olup her bireyi ve aileyi ihtiyaç oldukça desteklerler.
Bunun işe yaradığını gördüm. Bunu yaşadım. Altı yaşındayken, annem ve babam boşandılar ve babam annemi beş küçük çocukla bıraktı. Annem ihtiyaçlarımızı gidermek için çalışmaya başladı. Bir süreliğine ikinci bir işte çalışması ve ayrıca ek eğitim alması gerekiyordu. Çocuklarına bakmaya çok az vakti vardı. Ama dedeler, nineler, amcalar, halalar, akrabalar, gözetmenler ve ev öğretmenleri benim melek anneme yardım etmek için ellerinden geleni yaptılar.
Ve benim bir kurulum vardı. Beni destekleyen ve bana destek olan arkadaşlarım -kardeşlerim- için çok minnettarım. Kurulum ait olma yeriydi. Ailemin durumundan dolayı bazıları benim işimin çok zor ve şansımın çok az olduğunu düşünmüş olabilir. Belki de bu doğruydu. Ama rahiplik kurulları bu ihtimalleri değiştirdi. Kurulum benim yardımıma koştu ve hayatımı sınırsızca kutsadı.
Etrafımızda işi çok zor ve şansı az olan pek çok kişi vardır. Belki de hepimiz bir şekilde ya da başka bir şekilde böyleyiz. Ancak her birimizin bir kurulu, hem güç alabileceği hem de güç sağlayabileceği bir yer vardır. Kurul “hepimiz birimiz ve birimiz hepimiz içindir.”8 Kurul, Tanrı’ya hizmet ederken birbirimize öğrettiğimiz, başkalarına hizmet ettiğimiz ve birliği ve kardeşliği kurduğumuz bir yerdir.9 Kurul, mucizelerin olduğu yerdir.
Mochudi’deki Andre’nin kurulunda olan bazı mucizeleri size anlatmak istiyorum. Bu örneği paylaşırken, belirli ilkeleri uygulayan her rahiplik kurulunu güçlendiren bu ilkelere dikkat edin.
Andre vaftiz olduktan sonra, görevliler vaftiz olmuş diğer dört genç beye öğretirken onlara eşlik etti. Şimdi beş genç bey vardı. Birbirlerini ve dalı güçlendirmeye başladılar.
Altıncı genç bey, Thuso, vaftiz oldu. Thuso sevindirici haberi üç arkadaşıyla paylaştı ve kısa süre içinde dokuz kişi oldular.
İsa Mesih’in öğrencileri genellikle bu yolla toplanırlar; arkadaşlarının davetiyle her seferinde birkaç kişi. Eski zamanlarda Andreas Kurtarıcı’yı bulduğunda, o çabucak kardeşi Simun’a gitti ve “onu İsa’ya götürdü.”10 Benzer şekilde, Filipus Mesih’in bir takipçisi olur olmaz, arkadaşı Natanel’i “gelip görmesi” için davet etti.”11
Mochudi’de 10’uncu bir genç bey çok geçmeden Kilise’ye katıldı. Görevliler 11’inci kişiyi buldu. Ve 12’inci genç bey sevindirici haberin etkisini arkadaşlarında gördükten sonra vaftiz oldu.
Mochudi Dalı üyeleri çok heyecanlandı. Bu genç beyler “Rab’be dönerek Mesih’in Kilisesi’nde birleşti.”12
Mormon Kitabı, Rab’be dönmelerinde önemli bir rol oynadı.13 Thuso şöyle hatırlıyor, “Her boş vaktimde, evde, okulda, her yerde Mormon Kitabı’nı okumaya başladım.”14
Oratile arkadaşlarının örneği sayesinde sevindirici haberle ilgilenmeye başladı. O şöyle açıklar: “[Onlar] sanki parmak şıklatacak kadar kısa bir sürede değiştiler. … Bunun okulda taşımaya başladıkları küçük kitapla ilgili olduğunu düşündüm. Ne kadar iyi insan olduklarını görebiliyordum. … Ben de değişmek istedim.”15
12 genç beyin hepsi iki yıl içinde bir araya geldiler ve vaftiz oldular. Her biri ailelerindeki tek Kilise üyesiydi. Ama onlar dal başkanları Başkan Rakwela,16 kıdemli görevli çift Yaşlı ve Kızkardeş Taylor17 ve diğer dal üyeleri dahil olmak üzere Kilise aileleri tarafından desteklendiler.
Kurul lideri olan Kardeş Junior,18 bu genç beyleri pazar öğleden sonraları evine davet etti ve onlara yol gösterdi. Genç beyler kutsal yazıları beraber çalıştılar ve düzenli ev akşamları toplantıları yaptılar.
Kardeş Junior onları üyeleri, görevliler tarafından öğretilen kişileri ve ziyarete ihtiyacı olan başka herkesi ziyaret etmek için yanında götürdü. 12 genç beyin tümü Kardeş Junior’ın kamyonetinin arkasına doluştular. İki ya da üç kişilik yoldaş grupları şeklinde onları evlere bıraktı ve sonra uğrayıp onları aldı.
Genç beyler sevindirici haberi daha yeni öğreniyor olsalar da ve fazla bir şey bildiklerini hissetmeseler de, Kardeş Junior ziyaret ettikleri kişilerle bildikleri bir ya da iki şeyi paylaşmalarını söyledi. Bu rahiplik sahibi gençler öğretti, dua etti ve Kilise üyelerine göz kulak olmada yardım etti.19 Rahiplik sorumluluklarını yerine getirdiler ve hizmet etmenin sevincini yaşadılar.
Andre şöyle dedi, “Beraber oynadık, beraber güldük, beraber ağladık ve kardeşlik kurduk.”20 Aslında kendilerine “Kardeşler Takımı” adını verdiler.
Hep beraber görev hizmetinde bulunmak için bir hedef belirlediler. Onlar ailelerinin tek Kilise üyeleri oldukları için, aşmaları gereken birçok engel vardı ama bu engeller sırasında birbirlerine yardım ettiler.
Birer birer, genç beylerin göreve çağrı mektupları geldi. Göreve ilk gidenler hazırlanmaya devam edenlere mektuplar yazarak deneyimlerini paylaştılar ve onları hizmet etmeye teşvik ettiler. Genç beylerin on biri görev hizmetinde bulundu.
Bu genç beyler sevindirici haberi aileleriyle paylaştılar. Görevleri sırasında öğrettikleri kişilerin yanı sıra anneler, kız kardeşler, erkek kardeşler, arkadaşlar Rab’be döndüler ve vaftiz oldular. Mucizeler oldu ve sayısızca hayat kutsandı.
Bazılarınızın belki de böyle bir mucizenin sadece İsrail’in toplanışının hızlandığı verimli bir tarlada, Afrika gibi bir yerde olacağını düşündüğünü hissedebiliyorum. Ancak, şuna tanıklık ederim ki Mochudi Dalı’nda uygulanan ilkeler her yerde geçerlidir. Nerede olursanız olun, kurulunuz aktifleştirme ve sevindirici haberi paylaşma yoluyla gelişebilir. Tek bir öğrenci bile bir arkadaşıyla iletişim kurduğunda, bir kişi, iki kişiye dönüşebilir. İki dörde dönüşebilir. Dört sekize dönüşebilir. Ve sekiz on ikiye dönüşebilir. Dallar mahalleler olabilir.
Kurtarıcı şöyle öğretti, “Nerede iki ya da üç [veya daha fazla] kişi benim adımla … bir araya toplanırsa, işte, ben orada, onların arasında olacağım.”21 Cennetteki Baba tüm etrafımızdaki insanların akıllarını ve yüreklerini hazırlıyor. Ruh’un telkinlerini takip edebiliriz, bir dostluk eli uzatabiliriz, gerçeği paylaşabiliriz, başkalarını Mormon Kitabı’nı okumaya davet edebiliriz ve onlar Kurtarıcımız’ı tanımaya başlarken onları sevip destekleyebiliriz.
“Mochudi Kardeşler Takımı’nın” beraberce yolculuklarına başlamalarından bu yana neredeyse 10 yıl geçti ve onlar hâlâ bir kardeşler takımıdır.
Katlego şunu dedi, “Aramızdaki mesafeden dolayı birbirimizden ayrı olabiliriz ama hâlâ birbirimizin yanındayız.”22
Rab’bin rahiplik kurullarımızda O’nunla birlik olma davetini kabul etmemiz benim duamdır ki böylece her kurul bir ait olma yeri, bir toplanma yeri, gelişen bir yer olabilsin.
İsa Mesih bizim Kurtarıcımız’dır ve bu iş O’nun işidir. İsa Mesih’in adıyla böyle tanıklık ederim, amin.