Bir Çoban Olmak
Umarım hizmet ettiğiniz kişiler sizi bir arkadaş olarak görürler ve onların destekleyicisi ve dert ortakları olacağınızı fark ederler.
Geçenlerde Şili’de tanıştığım bir İlköğretim çocuğu beni güldürdü. “Merhaba”, dedi, “Ben David. Genel konferansta benden bahsedecek misin?”
Sessiz anlarda, David’in beklenmeyen selamını düşündüm. Hepimiz fark edilmek istiyoruz. Biz önemli olmak, hatırlanmak ve sevilmek istiyoruz.
Kardeşlerim, her biriniz önemlisiniz. Genel konferansta sizden bahsedilmese bile, Kurtarıcı sizi hatırlıyor ve seviyor. Eğer bunun doğru olup olmadığını merak ediyorsanız, sadece O’nun [sizi] ellerinin ayasına işlediğini” düşünmeniz yeter.1
Kurtarıcı’nın bizi sevdiğini bilerek, daha sonra O’na olan sevgimizi nasıl en iyi şekilde gösterebileceğimizi merak edebiliriz.
Yuhanna 21’de Kurtarıcı, Petrus’a sorar, “Beni seviyor musun … ?”
Petrus cevaplar, “Evet ya Rab. Seni sevdiğimi bilirsin. İsa ona, Kuzularımı otlat” diye söyler.
Bu soru, “Beni seviyor musun?” diye hem ikinci hem de üçüncü defa sorulduğunda, Petrus üzülmüştü ve sevgisini doğruladı: “Ya Rab, sen her şeyi bilirsin, seni sevdiğimi de bilirsin. İsa ona, Koyunlarımı otlat “ dedi.2
Petrus zaten kendisini Mesih’in sevgi dolu bir takipçisi olarak kanıtlamamış mıydı? Onların kıyıda ilk karşılaşmalarından bu yana, o Kurtarıcı’yı takip etmek için balık ağlarını ”hemen” bırakmıştı.3 Petrus gerçekten insan tutan bir balıkçı olmuştu. Petrus, Kurtarıcı’nın kişisel hizmeti sırasında O’na eşlik etti ve başkalarına İsa Mesih’in sevindirici haberini öğretmede yardım etti.
Fakat şimdi dirilmiş olan Rab artık Petrus’un yanında olamayacağını biliyordu, ona nasıl ve ne zaman hizmet etmesi gerektiğini gösteriyordu. Kurtarıcı’nın yokluğunda Petrus’un Ruh’tan rehberlik istemeye, kendi başına vahiy almaya ve ardından harekete geçmek için iman ve cesarete ihtiyacı olacaktı. Koyunlarına odaklanan Kurtarıcı, eğer orada olabilseydi kendi yapacağı şeyi Petrus’un yapmasını arzu etti. Petrus’tan bir çoban olmasını istedi.
Geçen Nisan’da Başkan Russell M. Nelson, Babamız’ın koyunlarını daha kutsal bir şekilde otlatmak ve bunu hizmet ederek yapmak için bize buna benzer bir davette bulundu.4
Bu daveti etkin bir şekilde kabul etmek için çobanınkine benzer bir kalp geliştirmeliyiz ve Rab’bin koyunlarının ihtiyaçlarını anlamalıyız. Rab’bin ve O’nun peygamberinin olmamıza gerek duyduğu çobanlar haline nasıl geliriz?
Bütün sorularda olduğu gibi Kurtarıcımız İsa Mesih’e, İyi Çoban’a, örneğimiz olarak güvenebiliriz. Kurtarıcı’nın koyunları biliniyordu ve sayılıyordu; onlar korunuyordu; onlar Tanrı’nın ağılında toplanıyordu.
Tanınmak ve Sayılmak
Kurtarıcı’nın örneğini takip etmeye çalıştığımızda öncelikle O’nun koyunlarını tanımamız ve saymamız gerekir. Bizler hizmet etmek için belirli kişilere ve ailelere atandık, dolayısıyla Rab’bin bütün sürüsünün hesaba katıldığından ve kimsenin unutulmadığından emin oluruz. Bununla beraber saymak gerçekten sayılarla ilgili değildir; bu her bireyin, Kurtarıcı için hizmet eden birinin aracılığı ile O’nun sevgisini hissetmesini sağlamakla ilgilidir. Bu yolla herkes, Cennetteki sevgi dolu bir Baba tarafından bilindiğinin farkında olur.
Geçenlerde yaşı neredeyse kendinden beş kat fazla bir kız kardeşe hizmet etmek için atanmış olan genç bir hanımla karşılaştım. Birlikte, müziğe olan ortak sevgilerini keşfettiler. Bu genç hanım ziyaretini yaptığında beraber şarkılar söylerler ve en sevdikleri parçaları paylaşırlar. Her ikisinin de hayatını kutsayan bir arkadaşlık oluşturuyorlar.
Umarım hizmet ettiğiniz kişiler sizi bir arkadaş olarak görürler ve onların destekleyicileri ve dert ortakları olacağınızı fark ederler. Onların durumlarından haberdar ve sahip oldukları umutlarda ve özlemlerde kendilerini destekleyen biri olduğunu görürler.
Son zamanlarda ne benim ne de yoldaşımın iyi tanımadığı bir kız kardeşe hizmet etmek için bir görev aldım. 16 yaşındaki hizmet yoldaşım Jess ile fikir alışverişinde bulunduğumda, o bilgece, “Onu tanımaya ihtiyacımız var” diye önerdi.
Ve biz derhal bir selfi çekmeye ve tanıtıcı bir mesaj düzenlemeye karar verdik. Fotoğraf çekmek için ben telefonu tuttum, Jess de düğmeye bastı. Bizim ilk hizmet etme fırsatımız bir yoldaşlık çabasıydı.
İlk ziyaretimizde kız kardeşimize, dualarımızda onun adına ekleyebileceğimiz bir şey olup olmadığını sorduk. O bizimle kişisel bir sıkıntısını paylaştı ve dualarımızı memnuniyetle kabul edeceğini söyledi. Onun dürüstlüğü ve güveni ani bir sevgi bağı oluşturdu.
İsa Mesih’in koyununu günlük dualarımızda hatırlamak ne güzel bir ayrıcalıktır. Dua ettiğinizde, İsa Mesih’in hizmet ettiğiniz kişilere olan sevgisini hissedeceksiniz. Bu sevgiyi onlarla paylaşın. O’nun koyununu beslemek için O’nun sevgisini sizin aracılığınızla hissettirmeye yardımcı olmaktan daha iyi bir yol var mı?
Korunmak
Bir çobanın kalbi gibi bir kalp geliştirmenin ikinci bir yolu da O’nun koyunlarını korumaktır. Son Zaman Azizleri olarak organize olmuş durumdayız; hareket edebiliriz, düzeltebiliriz, tamir edebiliriz ve hemen hemen her şeyi yeniden yapabiliriz. Bir ihtiyaca yardım eli uzatmak veya bir tabak kurabiye yapmak için çabuk davranırız. Peki daha fazlası var mı?
Koyunlarımız bizim onları sevgiyle koruduğumuzu ve yardım için harekete geçeceğimizi biliyorlar mı?
Matta 25 ’de şunu okuruz:
“Babam’ın kutsadıkları gelin! … sizin için hazırlanmış olan [krallığı miras] alın!”
“Çünkü acıkmıştım, bana yiyecek verdiniz; susamıştım, bana içecek verdiniz; yabancıydım, beni içeri aldınız.
“O vakit doğru kişiler O’na şu karşılığı verecek: ‘Ya Rab, seni ne zaman aç görüp doyurduk, susuz görüp su verdik?
Ne zaman seni yabancı görüp içeri aldık?’”5
Burada anahtar kelime görmektir. Doğru olanlar ihtiyaç içinde olanları gördü, çünkü onlar izliyorlardı ve fark ediyorlardı. Bizler de yardım etmek ve teselli etmek, kutlamak ve hayal etmek için dikkatli olabiliriz. Ve harekete geçtiğimizde Matta’daki şu vaatten emin olabiliriz: “Bu en basit … yaptığınızı, benim için yapmış oldunuz.”6
Bir arkadaş -biz ona John diyelim- başka birinin daha az görülebilir bir ihtiyacını gördüğümüzde ne olabileceğini paylaştı: “Benim mahallemdeki bir kız kardeş intihara kalkıştı. İki ay sonra keşfettim ki benim kurulumdaki hiç kimse bu travmatik olayın üzerine eğilmek için onun kocasına ulaşmamıştı. Ne yazık ki ben de bir harekette bulunmamıştım. En sonunda kocasını öğlen yemeğine davet ettim. O genellikle içine kapanık çekingen bir adamdı. Ve sonunda ona, ‘Eşin intihara kalkıştı. Bu senin için kahredici olmalı. Bunun hakkında konuşmak ister misin?’ dediğimde açık açık ağladı. Biz duyarlı ve samimi bir şekilde sohbet ettik ve dakikalar içerisinde fark edilir bir yakınlık ve güven oluşturduk.
John ekledi. “Sanırım bizim eğilimimiz, o anda dürüstlük ve sevgi ile nasıl yürüyeceğimizi anlamak yerine sadece çikolatalı kek getirmek oluyor.”7
Koyunumuz yaralanmış, kaybolmuş ya da isteyerek yoldan çıkmış olabilir; onların çobanı olarak ihtiyaçlarını ilk görenler arasında olabiliriz. Yargılamadan dinleyebilir ve sevebiliriz ve Kutsal Ruh’un sezen rehberliği ile umut ve yardım sunabiliriz.
Kardeşlerim, sizin yaptığınız küçük ilhamlı nezaket eylemleri sayesinde dünya daha umut ve sevinç doludur. Hizmet ettiğiniz kişilere Rab’bin sevgisini nasıl ifade edeceğinize ve onların ihtiyaçlarını nasıl anlayacağınıza dair Rab’den yönlendirme istediğinizde gözleriniz açılacaktır. Kutsal hizmet etme göreviniz size ilham almak için ilahi bir hak verir. Bu ilhamı güvenle arayabilirsiniz.
Tanrı’nın Ağılında Toplanmak
Üçüncü olarak, koyunumuzun Tanrı’nın ağılında toplanmasını isteriz. Bunu yapmak için onların antlaşma yolunda nerede olduklarını göz önünde bulundurmalıyız ve onların iman yolculuklarında onlarla beraber yürümeye istekli olmalıyız. Bizim sahip olduğumuz şey, onların kalplerini bilmek ve onları Kurtarıcı’larına yöneltmek için olan kutsal ayrıcalıktır.
Fiji’de Kızkardeş Josivini kelimenin tam anlamıyla antlaşma yolunda ilerlemede kendi yolunu görmekte zorluk çekiyordu. Arkadaşı, Josivini’nin kutsal yazıları okurken yazıları yeterince iyi görememe sıkıntısı çektiğini anladı. O Josivini’ne yeni bir okuma gözlüğü ve Mormon Kitabı’nda İsa Mesih’ten bahsedilen her yeri işaretlemesi için parlak sarı bir kalem tedarik etti. Basit bir hizmet etme arzusu ve kutsal yazı çalışmasına yardım ile başlayan şey, Josivini’nin vaftizinden 28 yıl sonra ilk defa tapınağa gitmesiyle sonuçlandı.
Koyunlarımız güçlü ya da zayıf, sevinçli ya da ıstırap içinde olsun kimsenin yalnız yürümediğinin güvencesini onlara verebiliriz. Manevi durumları ne olursa olsun onları sevebiliriz ve bir sonraki ileri adımları için destek ve teşvik sunabiliriz. Onların kalplerini anlamak için dua edip çabaladığımızda, tanıklık ederim ki Cennetteki Baba bizi yönlendirecektir ve O’nun Ruh’u bize eşlik edecektir. Tanrı onların önünden giderken, bizler onların “etrafındaki melekler” olma imkanına sahibiz.8
Rab bizi O’nun koyunlarını otlatmaya davet eder. O’nun sürüsüyle O’nun yaptığı gibi ilgilenmemizi ister. Ve O, genç halkından bu amaca katılmalarını ister.
Gençlerimiz en güçlü çobanlarımız olabilirler. Başkan Russell M. Nelson’ın dediği gibi onlar, “Rab’bin bugüne kadar bu dünyaya göndermiş olduğu en iyi kişiler arasındalardır.” Onlar Kurtarıcı’yı takip eden “asil ruhlar,” bizim “en iyi oyuncularımızdır.”9 O’nun koyunları ile ilgilenirken böyle çobanların getireceği gücü düşünebiliyor musunuz?
Umarım, peygamberimiz gibi bizler bu gençlerde bulunan muhteşem gücü ve asaleti fark ederiz. Onlar işi yükseltir, genişletir ve yüceltirler. Onlarla yan yana hizmet ederek, harikalar görürüz.
Genç hanımlar ve genç beyler, size ihtiyacımız var. Eğer bir hizmet göreviniz yoksa Yardımlaşma Cemiyeti ya da yaşlılar kurulu başkanınızla konuşun. O’nun koyunlarının tanınıp sayılıyor, korunuyor ve Tanrı’nın ağılında toplanıyor olmasının güvencesini vermek için olan istekliliğinizden dolayı sevinç duyacaklardır.
O’nun sürüsünü besledikten sonra gün geldiğinde Sevgili Kurtarıcımız’ın ayaklarının önünde diz çökeceğiz, Petrus gibi, “Evet, ya Rab, seni sevdiğimi bilirsin” diye cevap verebilmemiz için dua ederim. Bunlar, Senin koyunların, seviliyorlar, güvendeler ve evdeler. İsa Mesih’in adıyla, amin.