«Αληθινός Πρωταθλητής», Για την ενδυνάμωση των νέων, Μαρ 2023.
Αληθινός Πρωταθλητής
Ο Φελίπε είναι ένας από τους καλύτερους στον κόσμο στις πολεμικές τέχνες, όπως το καράτε, το τζούντο και οι μικτές πολεμικές τέχνες. Όμως η υπηρέτηση ιεραποστολής είναι η υπ’ αριθμόν ένα προτεραιότητά του.
Φωτογραφίες υπό Shirley Brito
Ο Φελίπε Φ. από το Παρά της Βραζιλίας, δεν είναι ένας συνηθισμένος 18χρονος. Έχει αγωνιστεί επαγγελματικά σε μικτές πολεμικές τέχνες, στο τζούντο και σε αγώνες καράτε. Και είναι αρκετά καλός σε αυτό που κάνει. Κέρδισε στους Διεθνείς Αγώνες Μ.Π.Τ. Iron Man. Είναι 2 φορές πρωταθλητής της πολιτείας Παρά, κι έφτασε μέχρι τα τελικά στο πρωτάθλημα Βραζιλίας και σε άλλες διεθνείς διοργανώσεις στο τζούντο. Επίσης, είναι 10 φορές πρωταθλητής της πολιτείας Παρά, 10 φορές πρωταθλητής Βραζιλίας, πρωταθλητής Νοτίου Αμερικής, πρωταθλητής Παναμερικανικού Πρωταθλήματος και 3 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής στο καράτε. Ποπό!
Οι λόγοι της επιτυχίας του
Ο Φελίπε άρχισε να προπονείται από επτά ετών. Όμως πιστεύει ότι ο κυριότερος λόγος της επιτυχίας του είναι ο Θεός. «Πάντοτε προσεύχομαι για τη βοήθεια του Κυρίου» λέει.
Κατά τη διάρκεια του τελευταίου Παναμερικανικού πρωταθλήματος καράτε, ο Φελίπε δεν αισθανόταν πολύ σίγουρος. Τότε ο μπαμπάς του τού έδωσε μία ευλογία ιεροσύνης. «Ύστερα από αυτό, το μυαλό μου ξεκαθάρισε και αυτό με βοήθησε να νικήσω στο πρωτάθλημα εκείνη την ημέρα. Στους δύο τελευταίους γύρους νίκησα στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Όλοι το θεωρούσαν αδύνατο. Έκανα μια ξαφνική κίνηση που με βοήθησε να νικήσω και για μένα όλα οφείλονται στην ευλογία που μου έδωσε ο πατέρας μου».
Ο πατέρας του τού έχει δώσει πολλές ευλογίες όλα αυτά τα χρόνια. Ο Φελίπε γνωρίζει ότι λαμβάνοντας μια ευλογία δεν σημαίνει ότι πάντοτε θα κερδίζει, αλλά πιστεύει ότι ο Κύριος μπορεί να τον βοηθήσει να παραμείνει προσηλωμένος και να βελτιώνεται συνεχώς. «Αυτό με βοηθά να έχω περισσότερη αυτοπεποίθηση» λέει ο Φελίπε. «Ξέρω ότι ασχέτως αποτελέσματος, το χέρι του Κυρίου ήταν εκεί».
Επίσης, η υπόλοιπη οικογένειά του τού προσέφερε μεγάλη υποστήριξη. Σε ένα τουρνουά Μ.Π.Τ., ο Φελίπε είδε την οικογένειά του στην εξέδρα. «Όλοι τους ήταν εκεί και ζητωκραύγαζαν. Έμεινα άναυδος». Προσθέτει: «Είμαι εξαιρετικά ευγνώμων για τον πατέρα και τη μητέρα μου, οι οποίοι μου έδειξαν τον σωστό δρόμο».
Ο Φελίπε αισθάνεται ότι ακολουθώντας αυτόν τον δρόμο έχει βοηθηθεί στο άθλημά του. Οι φίλοι του συχνά γελούσαν μαζί του, όταν δεν έκανε τα πράγματα που έκαναν. Όμως ο Φελίπε δεν το μετανιώνει. «Ακριβώς όπως το Ευαγγέλιο φέρνει ευλογίες, στα αθλήματα φέρνει επίσης επιτυχίες! Επειδή δεν πηγαίνω σε πάρτι με τους φίλους μου και τρέφομαι σωστά επηρεάζεται το αποτέλεσμα».
Αποφασίζοντας να υπηρετήσει ιεραποστολή
Τώρα που είναι 18 ετών, ο Φελίπε έχει πολλές ευκαιρίες. Προσφάτως προσκλήθηκε να προπονηθεί σε μία υψηλού κύρους ακαδημία Μ.Π.Τ. και έχει προτάσεις από προπονητές από όλον τον κόσμο. Αλλά θέλει πρώτα να υπηρετήσει μία ιεραποστολή.
«Για μένα, η επιλογή είναι εύκολη» λέει. «Ο Κύριος έρχεται πρώτος. Τα υπόλοιπα μπορούν να περιμένουν, επειδή Εκείνος πάντοτε σας ευλογεί που είστε υπάκουοι».
Ο μεγαλύτερος αδελφός του Φελίπε, Ζούνιορ, ο οποίος προσφάτως επέστρεψε από ιεραποστολή, τον προέτρεψε επίσης. Είπε στον Φελίπε ότι δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να υπηρετήσει μία ιεραποστολή, και ότι θα έπρεπε να πάει ακόμα κι αν οι άνθρωποι προσπαθήσουν να τον πείσουν να μην το κάνει.
Και ο Φελίπε είχε ανθρώπους που του έλεγαν να μείνει. Πολλοί άνθρωποι στην ευρύτερη οικογένειά του δεν είναι μέλη της Εκκλησίας. «Δεν καταλαβαίνουν ότι η υπηρέτηση ιεραποστολής έχει μεγαλύτερη αξία από το να γίνουμε πλούσιοι και διάσημοι. Απλώς προσπαθώ να διδάξω το Ευαγγέλιο εκείνες τις στιγμές» λέει ο Φελίπε. Και μία τέτοια στιγμή κατέληξε σε μία δυνατή ιεραποστολική εμπειρία.
Ο εξάδελφος του Φελίπε είχε προσφάτως πεθάνει και ο θείος του Φελίπε θρηνούσε για τον θάνατο του γιου του. Ο Φελίπε μίλησε στον θείο του για το σχέδιο σωτηρίας. Κατόπιν, ο θείος του τον αγκάλιασε και ζήτησε συγγνώμη που του είπε να μην πάει ιεραποστολή. «Μου είπε ότι είχα το χάρισμα να αγγίζω την καρδιά των ανθρώπων και ότι θα έπρεπε να υπηρετήσω» θυμάται ο Φελίπε. «Ήταν μία ξεχωριστή στιγμή για μένα, όταν κάποιος που δεν είχε ιδέα τι είναι ιεραποστολή, κατανοούσε τον αληθινό σκοπό της».
Υπήρξαν στιγμές που και ο ίδιος ο Φελίπε δεν ήταν σίγουρος αν έπρεπε να πάει ιεραποστολή. «Διάβαζα τις γραφές μου κάθε ημέρα και ένα βράδυ είχα πολλές αμφιβολίες για την επιλογή μου. Άρχισα να σκέπτομαι: “Μήπως θα έπρεπε να μείνω και να συνεχίσω να αγωνίζομαι για λίγο ακόμα;” Όμως μετά διάβασα στο Βιβλίο του Μόρμον για τους Νεφίτες όταν άρχισαν να γίνονται αχάριστοι και υπερήφανοι. Ο Ιακώβ τους δίδαξε ότι έπρεπε να θέσουν τον Κύριο πρώτο. [Βλ. Ιακώβ 2:12-21.] Εκείνη τη στιγμή δεν είχα καμία αμφιβολία για την επιλογή μου».
«Σήμερα ξέρω τι θέλω, και ξέρω ότι όταν επιστρέψω από την ιεραποστολή μου θα ευλογηθώ με κάποιον τρόπο. Ίσως ασχοληθώ με Μ.Π.Τ. (Μικτές Πολεμικές Τέχνες) ή κάτι άλλο, αλλά ξέρω ότι ο Θεός μάς δίνει ό,τι χρειαζόμαστε».
Η δύναμη της καθημερινής μεταστροφής
Ο Φελίπε δεν αισθανόταν πάντα τόσο ενθουσιασμένος και βέβαιος για την ιεραποστολή – ή για την Εκκλησία. «Πέρασα μια περίοδο στη ζωή μου που δεν ζούσα όσο έπρεπε το Ευαγγέλιο και πάντα αισθανόμουν σαν να έλειπε κάτι» λέει. «Γνωρίζετε αυτό το άτομο που απλώς πηγαίνει στην εκκλησία και δεν κάνει τίποτα άλλο; Έτσι ήμουν εγώ». Αφού μίλησε στον αδελφό και τον επίσκοπό του για την υπηρέτηση ιεραποστολής, αποφάσισε να αρχίσει να προσεύχεται και να διαβάζει τις γραφές του κάθε μέρα.
«Νομίζω ότι αυτό που με βοήθησε ήταν η καθημερινή μεταστροφή. Μεγάλωσα στην Εκκλησία, και για ένα διάστημα δεν επιζητούσα τη μεταστροφή, επειδή ανατράφηκα σε μία οικογένεια πιστών και νόμιζα ότι αυτό αρκούσε. Αλλά τώρα προσπαθώ να ενισχύσω την προσωπική μου μαρτυρία κάθε μέρα».
Ένας πρωταθλητής χάριν του Κυρίου
Ο Φελίπε ξέρει ότι επιλέγοντας το σωστό δεν σημαίνει ότι θα κερδίζει πάντα ή ότι τα πράγματα θα πηγαίνουν όπως εκείνος θέλει. «Θυμάμαι ότι πήγα σε έναν αγώνα νομίζοντας ότι ήμουν προετοιμασμένος και έχασα στον πρώτο γύρο. Μία άλλη φορά βρισκόμουν στο σπίτι τραυματισμένος. Θυμάμαι ότι ξυπνούσα νωρίς, κοίταζα το ταβάνι και αναρωτιόμουν αν άξιζαν όλα αυτά. Μερικές φορές ήθελα απλώς να γυρίσω πλευρό και να ξανακοιμηθώ, αλλά σηκωνόμουν και πήγαινα στην προπόνηση. Το να είσαι πρωταθλητής ξεπερνά τη στιγμή της νίκης. Πρωταθλητής είναι αυτός που υπερνικά τις δυσκολίες κάθε ημέρα, υπερνικά την αποτυχία, υπερνικά τις δοκιμασίες».
Ο Σωτήρας είναι το κίνητρο του Φελίπε για να υπερνικά τις δυσκολίες σε όλες τις φάσεις της ζωής. «Αν θέλουμε να γίνουμε όπως Εκείνος, πρέπει να κάνουμε ό,τι κάνει Εκείνος, προσπαθώντας πάντα να στεκόμαστε σταθεροί, να γινόμαστε πιο δυνατοί και να σκεπτόμαστε τι θα έκανε Εκείνος. Αυτό με εμπνέει στις πράξεις μου κάθε μέρα, να είμαι σαν Εκείνον. Όταν βλέπω κάτι που μπορώ να αλλάξω, προσεύχομαι και ζητώ συγχώρηση, και προσπαθώ πάντοτε να βελτιώνομαι. Αληθινός πρωταθλητής είναι αυτός που πέφτει πολλές φορές αλλά, ακόμη και στη δίνη της απογοήτευσης, σηκώνεται και συνεχίζει».
«Είμαι πρωταθλητής χάριν του Κυρίου» λέει ο Φελίπε. «Αν δεν ήταν Εκείνος, δεν έχω ιδέα πού θα ήμουν. Αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν θα είχα όλα όσα έχω σήμερα. Το να ζω το Ευαγγέλιο με έχει κάνει πρωταθλητή στη ζωή και στα αθλήματα».