เขียนโดยท่าน
ตื่นเวที
สมัยผมยังเด็ก วอร์ดของผมมีการแสดงพรสวรรค์ แม่กับผมจะแสดงระบำเกือกไม้ (การเต้นรำประเภทหนึ่ง) ผมฝึกหนักกับแม่จนไม่มีที่ติ
ในคืนการแสดงพรสวรรค์ เมื่อถึงเวลาที่เราจะต้องเต้น ผมรู้เลยว่าผมตื่นเวที ผมไม่อยากแสดง ผมจึงวิ่งไปที่ห้องปฐมวัย
ในที่สุด คุณแม่หาผมจนเจอกำลังนั่งสั่นอยู่ใกล้ประตู คุณแม่เห็นว่าผมกลัวจึงถามว่าเราควรจะสวดอ้อนวอนด้วยกันไหม ผมตกลง
เมื่อเราไปถึงเวที ผมกลัวแต่ผมรู้ว่าพระผู้เป็นเจ้าจะทรงช่วยผมได้ แล้วคุณแม่กับผมก็เต้นอย่างภาคภูมิใจ ผมรู้ว่าพระเยซูจะทรงช่วยเราในยามที่จำเป็น