ចូរចងចាំចុះ ចូរចងចាំចុះ

ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់របស់គណៈប្រធានទីមួយឆ្នាំ ២០២៣

ត្រេស៊ី វ៉ាយ ប្រោននីង

ទីប្រឹក្សាទីពីរក្នុងគណៈប្រធានអង្គការបឋមសិក្សាទូទៅ

ថ្ងៃ អាទិត្យ ទី ៣ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ២០២៣

នៅកន្លែងដែលខ្ញុំរស់នៅ ចាប់ពីអំឡុងខែវិច្ឆិកានេះ ធម្មជាតិនៅជុំវិញខ្ញុំហាក់ដូចជាក្រៀមស្វិតអស់ទៅ ។ ស្លឹកបៃតងដែលបានទុំធ្លាប់បក់យ៉ាងស្រទន់តាមខ្យល់ និងសំឡេងយ៉ាងពិរោះឲ្យខ្ញុំស្ដាប់នៅនិទាឃរដូវ និងរដូវក្តៅ ប្រែក្លាយជាដើមឈើងាប់ និងសំឡេងស្លឹកឈើស្ងួត ហើយជ្រុះមកនៅក្រោមជើងខ្ញុំ ។ សត្វបក្សីដែលធ្លាប់តែស្រែកអឺងកងប្រែជាស្ងៀមស្ងាត់ ហើយក្លិនក្រអូបឈ្ងុយឈ្ងប់របស់ផ្កាហាក់ដូចជារសាយតាមខ្យល់អស់ទៅ ។ រឿងក្នុងពិភពធម្មជាតិដែលខ្ញុំរួមចំណែក ជាមួយនឹងភាពទាក់ទាញដែលនឹងបាត់ទៅមួយរយៈ ហើយនៅក្នុងភាពស្ងប់ស្ងាត់ និងធម្មជាតិដែលនៅសេសសល់—កាលដែលជិតដាច់ឆ្នាំ ហើយពីមុនពេលដែលខ្ញុំភ្លេចថាត្រូវមានភាពរីករាយ—អំណោយនៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់បានមកដល់ល្មម ។

ហើយនៅជ្រុងមួយនៃពិភពលោកដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ ខ្ញុំ ចងចាំ ។ ខ្ញុំចាំថាត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើដើមឈើដែលនៅតែបៃតងដដែល បញ្ចេញក្លិនឈើ ក្រអូបប្រហើរ និងក្លិនដី ។ ខ្ញុំចាំថារកមើលផ្កា និងផ្លែប៊ឺរីដែលមានពណ៌ក្រហមខ្លាំង ឬស‑ក្បុស ហើយស្តាប់ចម្រៀងបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាសដែលធ្លាប់ស្គាល់ជ្រាបចូលទៅក្នុងដួងចិត្ត និងគេហដ្ឋាន និងដំណាក់នៃការថ្វាយបង្គំ ដែលប្រកាសថា « អំណរដល់លោក » កាលខ្ញុំរកមើលនិមិត្តសញ្ញានៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ដែលថា « ស្ថានសួគ៌ និងធម្មជាតិច្រៀង » ជាមួយខ្ញុំ ហើយអញ្ជើញខ្ញុំឲ្យ ចងចាំ ។

ភាពអស្ចារ្យមួយនៃរដូវកាលនេះគឺថា វាហាក់ដូចជាពិភពគ្រីស្ទានទាំងមូល ហើយមនុស្សជាច្រើនទៀតដែលមិនមែនជាគ្រីស្ទាន ចំណាយពេលវេលានេះ ក្នុងការស្វែងរក និងបំពេញជីវិតរបស់ពួកគេដោយគោលបំណង ជាមួយនឹងនិមិត្តរូបនៃ ការចងចាំ នៅថ្ងៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស ។

បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់គឺជាស្ពានដែលនាំយើងធ្វើដំណើរឆ្លងចូលឆ្នាំថ្មី ។ ហើយនៅពេលដែលយើងធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ យើងត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យពិចារណាអំពីអព្ភូតហេតុនៃ « ព្រះដ៏គង់នៅអស់កល្បជានិច្ច គឺព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះដែលបានបង្កើតផែនដី រហូតដល់ចុងបំផុត »^១ ដែលបានប្រសូតក្នុងកាលៈទេសៈដ៏រាបសានៅក្នុងទីក្រុងរបស់ហ្លួងដាវីឌ ហើយ « រុំនឹងសំពត់ផ្តេកនៅក្នុងស្នូក » ។^២ នៅពេលយើងធ្វើធម្មយាត្រាបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់របស់យើង ប្រហែលជាយើងអាចមើលឃើញ ខ្លួនយើងថាជាពួកហោរបុរស និងស្ត្រីសម័យទំនើប ដែលមើលទៅផ្កាយនៅលើដើមគ្រីស្ទម៉ាស់ និងពន្លឺផ្លេកៗនៅជុំវិញយើង ហើយមាន « [ សេចក្តី ] អំណរជាខ្លាំងក្រៃ »^៣ពេលឃើញទីសម្គាល់ដែលបានដាក់ខាងមុខយើងដើម្បីណែនាំ និងដឹកនាំដំណើររបស់យើងឆ្ពោះទៅកាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ទៅកាន់ទ្រង់ដែលជា « ពន្លឺលោកីយ៍ » ។^៤ បើយើងធុំក្លិនអ្វីម៉្យាងក្នុងខ្យល់អាកាសអំឡុងរដូវកាលនេះ ប្រហែលជាវារំឭកយើងឲ្យនាំយកអំណោយមកថ្វាយដល់ « ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់ »^៥—ដែលមិនមែន « ជាមាស ជាកំញាន ជាជ័រល្វីងទេស »^៦ ទេ តែជាការលះបង់ដែលពេញដោយការគោរពរបស់យើង ជា « ចិត្តសង្រេង និងវិញ្ញាណទន់ទាបវិញ » ។^៧ ហើយចំពោះអ្នកដែលនៅក្នុងចំណោមពួកយើងដែលស្រឡាញ់ និងថែរក្សាកូនចៅ ប្រហែលជាយើងស្រដៀងគ្នានឹងអ្នកគង្វាលបច្ចុប្បន្នដែរ « ដែលចាំយាម រក្សាហ្វូងចៀម [ របស់យើង ] »^៨ ហើយចាំស្តាប់ទេវតានៅលើផែនដីដែលព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជូនមកឲ្យអញ្ជើញយើង « កុំខ្លាចអី » ពីព្រោះពួកលោកមកប្រាប់ពីទិសដៅទៅកាន់កន្លែងដែលអាចរកឃើញព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ។^៩ តើយើងមិនចាំទេឬ ថាយើងត្រូវខ្សឹបប្រាប់ពី « សេចក្តីអំណរយ៉ាងអស្ចារ្យ » ទាំងនេះចូលទៅក្នុងត្រចៀករបស់កូនៗយើងទុកជាទីបន្ទាល់ ? ដូច្នេះ នៅពេលពួកគេមានការភ្ញាក់ផ្អើលដូចកូនក្មេង ដែលឃើញពណ៌បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ពណ៌ក្រហម និងបៃតង ពណ៌មាស និងពណ៌‑ស នោះពួកគេ ចងចាំពីពលិកម្មដ៏ធួនយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ និងបរិសុទ្ធនៃព្រះដ៏ប្រោសលោះរបស់ពួកគេ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាអង្គដែលប្រទានដល់ពួកគេនូវអំណោយនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ និងជីវិតថ្មី ហើយអស់កល្បជានិច្ច ។

បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់អនុញ្ញាតឲ្យយើងធ្វើដំណើរខាងវិញ្ញាណទៅបេថ្លេហិមដើម្បីទទួលបានសាក្សីសម្រាប់ខ្លួនយើងផ្ទាល់អំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបន្ទាប់មកចែកចាយទីបន្ទាល់របស់យើង ដោយត្រៀមខ្លួនជាស្រេចក្នុងការនិយាយ និងធ្វើបន្ទាល់ដោយ « រ៉ាយរ៉ាប់រឿង »^១០ ហើយថ្លែងពីកំណត់ត្រាទាំងអស់ដែលយើងបានដឹងអំពីទ្រង់ ។ យើងអាចធ្វើធម្មយាត្រានោះទៅកាន់ព្រះអង្គសង្រ្គោះដោយការចងចាំ ។

ព្រះប្រទានអំណោយនៃការចងចាំដល់យើង ដើម្បីកុំឲ្យយើងភ្លេច ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយដើម្បីឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលគ្មានដែនកំណត់របស់ទ្រង់ចំពោះយើង ហើយរៀនស្រឡាញ់ទ្រង់វិញ ។ ព្យាការីមរ៉ូណៃពីបុរាណបានដាស់តឿនយើងឲ្យចងចាំថា « អំណោយទានដែលល្អ គឺបានមកពីព្រះគ្រីស្ទ » ។^១១ ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងប្រទានអំណោយទានមិនដូចជាពិភពលោកផ្ដល់ឲ្យទេ—ដែលបណ្តោះអាសន្ន មិនទៀងទាត់ និងរលាយសាបសូន្យតាមពេលវេលាកន្លងផុតទៅ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រទានអំណោយដ៏យូរអង្វែង គឺអំណោយទានដ៏សំខាន់ៗ ដែលរួមមាន ៖

អំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណ ដូចជាចំណេះដឹង ប្រាជ្ញា ទីបន្ទាល់ និងសេចក្តីជំនឿ ។^១២
អំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
អំណោយទាននៃជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។

ហើយពេលយើងជញ្ជឹងគិតពី « របស់ល្អ » ទាំងធំ និងតូចដែលបានចូលមកក្នុងជីវិតរបស់យើងពេញមួយជីវិតនេះ តើយើងអាចមើលឃើញព្រហស្ដរបស់ព្រះអម្ចាស់ជួយសង្គ្រោះយើង ជួយពង្រឹងយើង និងប្រទានឲ្យយើងនូវការធូរស្រាលដែរឬទេ ?

ខណៈដែលគ្រាខ្លះ ពេលគំនិត និងចិត្តរបស់យើងវង្វេង ហើយដើរចេញពីទ្រង់ ទ្រង់រំឭកយើងឥតឈប់ឈរថា ព្រះអម្ចាស់មិនភ្លេចយើងឡើយ—នៅបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ឬនៅពេលផ្សេងទៀត ។ ព្រះអម្ចាស់បានប្រកាសថា យើងត្រូវបានចារឹកទុកនៅផ្ទៃបាតព្រះហស្ដរបស់ទ្រង់ ។^១៣ ទ្រង់តែងតែរក្សាការសន្យារបស់ទ្រង់ជានិច្ច ។ ទ្រង់ចាំពីសេចក្ដីសញ្ញាដែលទ្រង់បានធ្វើជាមួយយើង និងជាមួយពួកអយ្យកោយើង ។ ទ្រង់ឮ ហើយចងចាំពីការអធិស្ឋានរបស់យើងទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌ មិនថាយើងលុតជង្គង់ចុះ ឬទូលអង្វរពីក្នុងទូរបស់យើង ឬក៏អធិស្ឋានដោយស្ងៀមស្ងាត់ក្នុងចិត្តយើងទេ ។ ដូចដែលប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀនថា ទ្រង់ចងចាំក្នុងការ « ធ្វើអន្ដរាគមន៍ដល់ជីវិតរបស់អស់អ្នកដែលជឿលើទ្រង់ » ។^១៤ ទ្រង់ចាំថាត្រូវអត់ទោសដល់យើងច្រើនដង នៅពេលយើងប្រែចិត្ត ។ ទ្រង់ចាំថាត្រូវមានបន្ទូលទៅកាន់យើងតាមរយៈព្រះគម្ពីរ និងព្យាការីដើម្បីជួយយើងឲ្យរកឃើញផ្លូវយើងត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញជានិច្ច—មិនថាយើងបានវង្វេងទៅឆ្ងាយប៉ុណ្ណា ហើយយូរប៉ុណ្ណាទេ ។ ហើយទ្រង់ចាំថានឹងបញ្ជូនព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ឲ្យនៅស៊ូទ្រាំជាមួយយើង នៅពេលយើងខិតខំរក្សាការសន្យាដ៏ពិសិដ្ឋរបស់យើងដើម្បី « ចងចាំទ្រង់ជានិច្ច » ។^១៥

ប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល បានបង្រៀន ៖ « នៅពេលអ្នកស្វែងរកពាក្យសំខាន់ជាងគេនៅក្នុងវចនានុក្រម … នោះ[ វា ]អាចជាពាក្យ ចងចាំ ដោយសារតែអ្នកទាំងអស់គ្នាបានធ្វើសេចក្តីសញ្ញា[ ទាំងឡាយ ] …នោះវាចាំបាច់ណាស់ដែលយើងត្រូវចងចាំ ។ លោកបន្តថា « នេះជាមូលហេតុដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាទៅការប្រជុំសាក្រាម៉ង់រាល់ថ្ងៃឈប់សម្រាក—ដើម្បីទទួលទានសាក្រាម៉ង់ និង[ ស្តាប់ ]ពួកសង្ឃប្រសិទ្ធពរថា ពួកគេអាច ‹ ចងចាំទ្រង់ជានិច្ច ហើយកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ដែលទ្រង់បានប្រទានដល់ពួកគេ › ។… ចងចាំ គឺជាពាក្យមួយ ។ ចងចាំ គឺជាផែនការមួយ » ។^១៦

ការចងចាំដល់ព្រះបំផុសគំនិតយើងឲ្យបញ្ឆេះអំណាចនៃសន្ទុះខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ហើយអញ្ជើញយើងឲ្យប្រព្រឹត្តតាមព្រះ ។ សូមពិចារណាអំពីការបង្រៀនទាំងនេះដែលប្រធាន ណិលសុន បានអញ្ជើញយើងឲ្យចងចាំ ៖

« ទុកឲ្យព្រះឈ្នះនៅក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូន » ហើយ « សូមថ្វាយពេលវេលារបស់បងប្អូនទៅទ្រង់ឲ្យបានសមរម្យ » ។
« ស្វែងរក និងរំពឹងថាមានអព្ភូតហេតុ » ។
« បញ្ចប់ជម្លោះនៅក្នុង…ជីវិតរបស់បងប្អូន »^១៧ ហើយក្លាយជាអ្នកដែលផ្សះផ្សាគេ ។^១៨

បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់អាចជាឱកាសមួយដើម្បីប្រព្រឹត្តតាមការអញ្ជើញទាំងនេះ ហើយប្រើទំនោរធម្មជាតិរបស់យើងដើម្បីចងចាំឲ្យគិតដល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទកាន់តែច្រើនឡើង រៀនជញ្ជឹងគិតពីអព្ភូតហេតុនៃការប្រសូតរបស់ទ្រង់ ហើយទទួលអារម្មណ៍ និងប្រព្រឹត្តចំពោះបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះប្រកបដោយភាពរាប់អានដ៏ធំធេង ។ និមិត្តរូបនៃការចងចាំ ដែលជាលក្ខណៈពិសេសនៃរដូវបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ជាញឹកញាប់ត្រូវបានគេស្គាល់ នៅពេលយើង ៖

ចងចាំថាជូនពរដល់មិត្តភក្តិ គ្រួសារ និងមនុស្សដែលមិនស្គាល់ ។
ចងចាំថាជូនអំណោយទុកជាការបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ ។
ចងចាំថាគួរមានចិត្ដសប្បុរសចំពោះអ្នកដែលត្រូវការ និងរាក់ទាក់ចំពោះអ្នកដែលចូលផ្ទះរបស់យើង ។
ចងចាំថាត្រូវសង្កត់ធ្ងន់លើសារៈសំខាន់នៃការជួបជុំគ្រួសារ និងប្រពៃណីដែលធ្វើឲ្យបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់មានភាពដោយឡែក ហើយខុសប្លែក ។

សម្រាប់មនុស្សជាច្រើនក្នុងអំឡុងរដូវកាលនេះ ក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់យើងក្នុងការរៀបចំអាហារដដែលៗ ការរៀបរាប់ពីរឿងគ្រួសារដដែលៗ និងការតុបតែងដើមគ្រីស្ទម៉ាស់របស់យើង ដោយគ្រឿងតុបតែងដែលយើងបង្ហាញជារៀងរាល់ឆ្នាំ គឺជាសកម្មភាពដ៏សំខាន់ដែលរក្សានូវបំណងប្រាថ្នាធម្មជាតិរបស់យើងដើម្បីចងចាំបទពិសោធន៍ដែលសំខាន់ចំពោះយើង ។ អាហារពិសេស ដំណើររឿងជាក់លាក់ និងការតុបតែងថ្ងៃឈប់សម្រាក អាចជាអនុស្សាវរីយ៍ជាច្រើនសម្រាប់យើងសន្សំទុក ។ សូម្បីតែបំណងប្រាថ្នាដ៏រឹងមាំរបស់យើងដើម្បីធ្វើសប្បុរសធម៌កាន់តែច្រើននៅរដូវកាលនេះ ក៏អាចបង្ហាញពីបំណងរបស់យើងដើម្បីចងចាំថាត្រូវមានការដឹងគុណផងដែរ ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ពិសេសដែលយើងមានពេលគិតដល់ការមកដល់នៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ក៏ជាឱកាសមួយសម្រាប់យើងដើម្បីផ្តោតទៅលើបំណងប្រាថ្នារបស់យើង និងការប្រព្រឹត្តរបស់យើងចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទផងដែរ ៖ « ចូរចងចាំចុះ ចូរចងចាំចុះ ថា គឺនៅលើសិលានៃព្រះដ៏ប្រោសលោះនៃយើង គឺព្រះគ្រីស្ទជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ដែលកូនត្រូវសង់គ្រឹះរបស់កូន » ។^១៩ នៅពេលយើងឆ្លងជិតផុតមួយឆ្នាំ ហើយយើងធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ស្ពានចូលទៅឆ្នាំថ្មី—ក្នុងនាមជាពួកហោរបុរស និងស្ត្រី ក្នុងនាមជាអ្នកគង្វាលដែលចាំយាម—សូមចងចាំថា គឺដោយសារព្រះហស្តខ្លាំងពូកែ^២០ទើបយើងធ្វើដូច្នេះបាន ។

ដូច្នេះ នៅកន្លែងណាក៏ដោយដែលបងប្អូនរស់នៅក្នុងពិភពលោកនេះ សូមចងចាំថាត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើនិមិត្តសញ្ញាផ្សេងៗដែលអញ្ជើញបងប្អូនឲ្យស្វែងរកព្រះគ្រីស្ទ ។ គ្រប់អ្វីទាំងអស់ដែលយើងយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងរដូវកាលនេះ រាល់ការស្វាគមន៍ដែលយើងផ្តល់ជូន រាល់មនុស្សគ្រប់រូបដែលយើងគិតដល់ សូមយើងកុំភ្លេចពី ម្ចាស់អំណោយពិតប្រាកដ—ទ្រង់ដែលមិនធ្លាប់ភ្លេចយើង ហើយប្រទានដល់យើងនូវអំណាចដើម្បីចងចាំដល់ទ្រង់ តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ នៅថ្ងៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ និងគ្រប់ពេលវេលាទាំងអស់ ។ ទ្រង់នាំមកនូវ « អំណរដល់លោក » ហើយអញ្ជើញចិត្តយើង « កុំឲ្យតោះតើយ »^២១ ដើម្បីទទួលស្តេចរបស់យើង ។ ទ្រង់គឺជាគ្រឹះដ៏ពិតប្រាកដដែលយើងធ្វើដំណើរលើ ។ ទ្រង់ជាពន្លឺលោកីយ៍ និងជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់ ។ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ក្នុងព្រះនាមរបស់ទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕