Mniej spektakularne dary

Uroczyste spotkanie z okazji Bożego Narodzenia z udziałem Pierwszego Prezydium, 2021

Michelle D. Craig

Pierwsza Doradczyni w Generalnym Prezydium Organizacji Młodych Kobiet

Niedziela, 5 grudnia 2021

Wstęp

Kiedy byłam młoda, najważniejszym wydarzeniem Świąt Bożego Narodzenia było przybycie dziadków Lundgrenów. Każdego roku pokonywali duży dystans starym samochodem, aby nas odwiedzić. Kochaliśmy ich i uwielbialiśmy szwedzkie naleśniki babci — wykonane ze świeżej kwaśnej śmietany, którą przywoziła ze sobą od miejscowego rolnika w swoim rodzinnym mieście. Stała przy piecyku przez wiele godzin, robiąc naleśniki, aż do momentu, kiedy nie mogliśmy zjeść już ani kęsa więcej. Teraz dwa kolejne pokolenia dzieci rozsmakowują się w szwedzkich naleśnikach. I za każdym razem, kiedy je robimy, wspominamy babcię Lundgren i jej dar miłości.

Niektóre z najlepszych darów to są dary naszego czasu i talentów. Wierzę, że te dary są święte.

Dary

Teraz jest okres oczekiwania na nowe dary. Dzisiejszego wieczoru zastanówmy się jednak nad darami, które już zostały wręczone — i nad tym, kto je dał i dlaczego.

Bóg dał każdemu z nas dary. Możecie nie czuć, że je otrzymaliście, ale posiadacie duchowe dary od Boga, abyście mogli błogosławić bliźnich i zbliżać się do Niego¹.

Jakimi darami Bóg was obdarował?

Szczerze mówiąc, nigdy tak naprawdę nie postrzegałam siebie jako osoby, która otrzymała wiele darów. Nie jestem ani dobrą śpiewaczką, ani tancerką, ani sportowcem, ani artystką, ani matematyczką, ani…, ani…, ani… Jestem po prostu bardzo… zwyczajna.

Czasami obserwowałam wspaniałe dary innych ludzi i czułam, że niewiele znaczę. Uczę się jednak, jak bezsensowne, a nawet niszczące są takie porównania. Co ważniejsze, dostrzegłam świętą moc „mniej spektakularnych darów” Boga i cieszę się z nich, bo są dowodem Jego miłości i zaufania.

Starszy Marvin J. Ashton nauczał, że duchowe dary Boga to również te, które są „mniej spektakularne”, np.: „dar proszenia, dar słuchania, dar usłyszenia cichego, spokojnego głosu i podporządkowania się mu, dar zdolności do płaczu, dar unikania sporów, dar bycia zgodnym […], dar szukania tego, co prawe, dar niewydawania osądów, dar szukania przewodnictwa Boga, dar bycia uczniem, dar troszczenia się o innych, dar umiejętności rozważania, dar ofiarowania modlitwy”².

Czy ta lista pomaga wam dostrzec wasze dary w nowym świetle? Mnie pomaga.

Te ciche dary tak samo podnoszą na duchu dzieci Boga, jak inne, które rozpoznajemy i świętujemy częściej³ — ciche dary, które pomagają nam osiągnąć nasze najważniejsze cele w życiu. Niestety, czasami wstrzymujemy się i nie doceniamy lub nie dzielimy się naszymi darami, obawiając się, że nie są one dopracowane, doskonałe czy piękne, jak byśmy tego chcieli.

Kiedy nie doceniamy tych mniej widocznych darów, tracimy okazję, by podnosić Jego dzieci i tracimy szansę odczuwania miłości Boga⁴.

Zagrajcie pieśń o swoich darach

Pozwólcie, że pokażę wam kolejny dar — dar od mojego dziadka Lundgrena. Dziadek od zawsze chciał grać na skrzypcach. Jednakże skrzypce te leżały niewykorzystane i zakurzone na jego półce, a potem na mojej, przez wiele lat — muzyka w tych strunach ucichła.

Porównajcie to ze skrzypcami mojej sześcioletniej wnuczki, Scarlett. Ma dar, którym podzieli się z nami dzisiejszego wieczoru.

[Scarlett gra na skrzypcach]

Dziękuję, Scarlett. To było piękne. Kocham cię.

Mamy dzielić się naszymi darami od Ojca Niebieskiego. Skrzypce Scarlett nie są drogie, możemy znaleźć wady w instrumencie lub technice, ale ponieważ włożyła w to swoje serce, otrzymała dar i sprawiła radość.

Nie pozwólcie, aby dary Boga dla was, nawet te mniej spektakularne, były niewykorzystane lub niedoceniane. Zdejmijcie z półki dary, które On wam dał. Jeśli przechowujecie je z brakiem wiary w siebie, zetrzyjcie z nich kurz i spróbujcie. Ofiarujcie je Bogu i Jego dzieciom. Dary, które posiadamy od naszego Ojca Niebieskiego, mają być używane i mamy dzielić się nimi. Wszystkie wasze dary od Boga, bez względu na ich poziom niedoskonałości, przynoszą radość i stają się, kiedy są Mu ofiarowywane, hymnem chwały.

Skorzystajcie ze swojego daru słuchania z miłością i odwiedźcie samotnego przyjaciela. Czy posiadacie dar unikania sporów i życia w zgodzie? Te dary nigdy nie były bardziej potrzebne. Dajcie je swojej rodzinie, przyjaciołom i sąsiadom. Powiedzcie jednemu z zagubionych wędrowców, że go kochacie i zaproście go do stołu. Nauczajcie natchnionej lekcji. Napiszcie miłą wiadomość. Używajcie swoich darów, aby wyciągać ręce dla budowania Syjonu i podbudowywania otaczających was ludzi. Bóg potrzebuje wszelkich darów. Wszystkie dary służą podnoszeniu na duchu Jego dzieci. Nie pozwólcie, aby muzyka w was pozostała niewyśpiewana, ciepło nieokazane, wybaczenie nieudzielone.

Otrzymanie Jego daru

Podczas Bożego Narodzenia w 1832 roku święci zmagali się z niepokojami społecznymi i politycznymi. Prorok Józef Smith właśnie prorokował o wojnie domowej⁵. To nie jest zbyt radosne.

A jednak 27 grudnia Józef otrzymał kolejne objawienie — „przesłanie pokoju” od Pana⁶. W tych trudnych czasach Pan przypomniał Józefowi o darach, które dał Swoim świętym — co najważniejsze — o darze Zbawiciela Jezusa Chrystusa i nadziei na życie wieczne.

Sposobem na radowanie się okresem Bożego Narodzenia było dostrzeżenie i przyjęcie darów Bożych; przede wszystkim „niezrównanego daru”⁷, jakim jest Zbawiciel. To samo dotyczy obecnego okresu Bożego Narodzenia.

W objawieniu, które otrzymał Józef, Pan zadał mu następujące pytanie:

„Bowiem cóż zyskuje człowiek, jeżeli przekazany jest mu dar, a on nie przyjmuje daru? Oto nie raduje się tym, co jest mu dane, ani nie raduje się w tym, co jest ofiarodawcą daru”⁸.

Podsumowanie

Mam nadzieję, że każdy z nas może dostrzec i otrzymać dary, które dał nam Bóg — ale szczególnie mam nadzieję, że każdy z nas może radować się w Bogu, który owe dary wręcza.

Jestem wdzięczna za niezrównany dar Jego Syna — Syna, który przyszedł na ziemię jako niemowlę, otulony przez młodą matkę i położony w żłobie. Dziecko, które będzie uczyło się słowo po słowie i otrzymywało łaskę za łaską, aż złoży Swoje życie jako ofiarę za moje grzechy. Za wasze grzechy. Za grzechy wszystkich, którzy kiedykolwiek żyli i będą żyć na ziemi.

Śpiewamy słowa ulubionego hymnu:

„Raduj się świecie — przyszedł Pan; Na ziemię przyszedł Król!”⁹.

Dar Jezusa Chrystusa został dany i to za jaką cenę! Pytanie brzmi: czy Go przyjmiemy? Czy wpuścimy Go i pozwolimy Mu zwyciężyć? W jaki sposób?

Świadczę, że przyjęcie naszego Króla i Jego darów przyniesie prawdziwą radość — radość dla świata i radość na świecie.

„Bogu niech będą dzięki za niewysłowiony dar”¹⁰ Jego Syna w święte imię Jezusa Chrystusa, amen.